อ่านแล้วทำให้นึกว่าสุนัขทำหน้าที่ดีแล้วเน้อหมู่เฮา..ควรเป๋นตั๋วอย่างแก่มวลมนุษย์ทั้งมวล..
แต่ที่น่าชมเชยคือคนช่างสังเกตและสามารถนำเรื่องคุณเสือมาเล่านี่ก่าหล้วกแต๊ๆครับ...
พยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆ..เกิดประสบการณ์จะเด็ดสะหนาดแถมจ้าดนักเน้ออิหน้อย....
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน...พรหมมา
หายไปนานเลยนะครับ คุณเสือน่ารักมาก ทำงานซื่อสัตย์จริงๆๆๆๆๆๆ
เพื่อนสี่ขาน่ารักอย่างนี้แหละน้อ
ทำหน้าที่ได้ดีไม่มีอู้ อิอิ
สวัสดีครับคุณคำแสนดอย
ชื่อเพราะจ้าดนัก อ่านแล้วยะฮื้อคิดถึงต๋อนสมัยผมบวชอยู่วัดตี่เมืองแป้ มีสุนัขอยู่ 2 ตั๋ว เวลาไปบิณฑบาตรเจ้า 2ตั๋วซึ่งเป็นตั๋วปู้ตั๋ว ตัวเมียตั๋วหนึ่ง จะวิ่งนำหน้าตลอดทุกวัน เจ้าอาวาสกะเอากระดิ่งน้อยๆแขวนตี่คอมันไว้ เวลาวิ่งนำหน้าพระไปไปกะเป็นก๋านบอกชาวบ้านฮื้อฮู้ว่าพระจะมาบิณฑบาตรแล้วเน้อ แต่ตั๋วปู้มักจะถูกสุนัขเจ้าถิ่นไล่กัดพ่อง ส่วนตั๋วแม่วิ่งได้ตลอดทาง ยังประทับใจอยู่เลยครับ
ชีวิตคุณเสือ อ่านแล้วซาบซึ้งใจนะครับ
ผมเลี้ยงเพื่อนสี่ขาไว้สองตัว น่ารักน่าชังเช่นกันครับ คุณคำแสนดอย
เพื่อน 4 ขา ซื่อสัตย์นะคะ
เช้าๆ แอมมี่มีความสุขกับการเลี้ยงน้องหมา 2 ตัว (+ ข้างนอกบ้านของใครไม่รู้อีก 5 ตัว ... สงสารมันค่ะ) และน้องแมวอีก 1 ตัว
เวลาขับรถกลับบ้าน เจ้า 5 ตัวที่ให้ข้าว มันจะวิ่งรับตั้งแต่ปากซอยจนเข้าบ้าน ก็รู้สึกปลอดภัยดีค่ะ (แถวบ้านมีผู้ไม่หวังดีเยอะ มีน้องหมารายล้อมแบบนี้ ใครจะกล้าเนอะ ^^)
ขอบคุณสำหรับบันทึก และข้อคิดที่ดีในการทำงานค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณเอ็มมี่ มีความสุขกับการเป็นผู้ให้กับเจ้า เพื่อนสี่ขา เขาเป็นผู้ซื่อสัตย์ของเรา
..บางครั้งเวลาเค้ามองหน้าเรา ยังเคยแอบคิดว่า เจ้าสี่ขาอาจเป็นคนที่เคยผูกพันกับเรามาก่อน เพราะมีความรักคุ้นเคยกันมาก
รักษาสุขภาพนะคะ ขอบคุณค่ะ
เรื่องหมาก็น่ารักนะ
ที่วัดอาตมาก็มีหมาตัวหนึ่งเหมือนกัน แต่เป็นหมานำโชคนะ ถ้าอีกสองสามวันจะมีคนตาย หรือเหตุการณืสำคัญเกิขึ้นในหมู่บ้าน มันก็จะหอน ถ้ามันหอนเป็นอันว่าพระัได้ซองขาวทันที