อยากจะเล่า เรื่องครูเพื่อศิษย์ เมื่อศิษย์รู้ว่าไม่รู้อะไร


เมื่อศิษย์กระหายอยากเรียนรู้ แล้วครูจะอยู่(นิ่ง)ได้อย่างไร

 เช้านี้ตื่นเร็ว เมื่อคืนนอนเร็วตามเดิม ตื่นมาตีสามกว่า นึกได้ว่ามีบอลยุโรป เลยเปิดดู เห็นตอนเขายิงประตู เรียกว่าตื่นมาคุ้ม

 เช้าออกไปรถน้ำต้นไม้แล้วออกไปในเมือง สัญญากับ เพื่อนอาจารย์ที่ได้รับอุบัติเหตุขาหักทั้งสามีภรรยาว่าจะไปซื้อ กระเพาะปลาจากร้านครัวหยกมาให้เป็นอาหารเช้า

 ออกไปถึงร้านครัวหยกยังปิดตรุษจีนเลยไปหาต้มเลือดหมูเจ้าข้างบ้านท่านอธิบดีศาล ทานเองก่อน แล้วรีบนำไปฝากเพื่อนๆ

 ใกล้เที่ยงขณะเตรียม PPT เพื่อไปจัดหลักสูตร คุณอำนวยให้กับ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี มีเสียงเค๊าะประตู ปรากฎว่าเป็นนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ ๔ ท่านบอกว่าขอเข้าพบหน่อย ก็เลยเชิญเข้ามา ถามไถ่กันว่า ไปได้เอกสารประกอบการสอน วิชาที่ JJ สอน อยากให้อาจารย์สอนเพิ่มให้หน่อย

 โห เล่นเอา งงงง เลย

 เป็นครูแพทย์ มาปีที่ ๓๑ นี่เป็นครั้งแรก ที่มีนักศึกษาแพทย์ ชั้นที่เราไม่ได้รับผิดชอบสอน ไม่เคยเจอกันมาก่อน เดินเข้ามาหา แล้วบอกว่า "อยากให้สอนหน่อย"

 เป็นท่าน จะทำอย่างไรนี่....

 เอ้า เล่าต่อ หลังจากหาย Shock ว่ามีลูกศิษย์ที่ไม่รู้จัก(เป็นส่วนตัว และไม่ได้อยู่ในชั้นที่รับผิดชอบมาขอเรียนด้วย) ถามไถ่เป็นลูกเต้าใคร เธอ ตอบว่า เป็นลูกพ่อค้าในเมืองไม่ใช่ลูกหมอ หรือ ลูกอาจารย์ที่เรารู้จัก

 เอาหละ พอถามไถ่ เธอเป็นเด็กที่ รอเรียนซ้ำชั้น เพราะสอบไม่ผ่านบางวิชา และ วิเคราะห์ ประเมินตนเองว่า ยังขาดความรู้ และ ความเข้าใจในการดูภาพรังสีของปอด  

 เข้าประเด็นเลย เป็นอันว่าคงต้องช่วยสอนนอกชั่วโมงเรียนกันหน่อยหละ เด็กน้อยคนนี้ดีพอสมควร เตรียมคำถามมาเป็นประเด็นๆ พอได้เห็นภาพฟิลม์จริงๆ ที่ไม่ใช่ Slide powerpoint เด็กน้อย อุทาน "อ้อ หนูเพิ่งเข้าใจวันนี้เองแหละ ค่ะ"  

 นับว่ายังโชคดี ที่เด็กนักศึกษาท่านนี้ ประเมินตนเอง ว่า "รู้ว่ายังไม่รู้ว่าไม่รู้อะไร" นี่แหละ การจัดการความรู้แบบธรรมชาติ เพียงแต่เราจะยอมไปเรียนรู้ หรือ หาผู้รู้ กล้าเดินอาจอาจไปหา ผู้รู้ หรือ ไม่????

 ก็เล่าสู่กันฟัง ไม่ได้อ้างตัวว่าเป็น "ครูเพื่อศิษย์" แต่อยากนำมาเชื่อมต่อ

 เรื่อง การจัดการความรู้

 เริ่มที่การประเมินตนเอง หรือ Self Reflection ว่าเรายอมรับว่าเรารู้ว่าเราไม่รู้อะไร

 และ การค้นพบว่า "เราไม่รู้ว่าเราไม่รู้อะไร"

JJ2010 ฅนสานฝัน

หมายเลขบันทึก: 337878เขียนเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2010 21:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม 2013 09:15 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

เรียนท่านJJ

ครูต้อยขอคารวะค่ะ

โชคดีที่นักศึกษาคนนั้นที่มาหาท่านJJ

หากมาหาครูต้อยละเป็นเรื่องเลย อิอิ

ขอบคุณเรื่องเล่าเร้าคุณธรรมค่ะ

เรียนครูต้อยติ่ง

  • เป็นเรื่องแปลกอะท่าน 
  • เด็กเดี๋ยวนี้ กล้ามากเดิมมาหาครูเฒ่า 
  • แล้ว บอกว่า อยากเรียน 
  • โห หาก ศิษย์ทุกคน กระหาย อยากเรียนรู้ แบบนี้ ครูคงหัวใจพองโต เส้นเลือดไม่ตีบตัน อะ ท่าน

ครูดีนักเรียนจึงอยากเรียนครับ

เรียนท่านJJ

เด็กๆสัมผัสได้ว่าใครเมตตาค่ะท่าน

สมัยเป็นนักเรียนก็จะขอรับความรู้จากอาจารย์สูงอายุส่วนใหญ่

เพราะท่านมีประสบการณ์เละเมตตาธรรมสูงค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ

 

 

เรียนท่านอาจารย์JJ

รู้สึกชื่นชมทั้งลูกศิษย์และคุณครูค่ะ..เห็นด้วยกับอาจารย์ต้อยค่ะว่าถ้าเรารับรู้ว่าอาจารย์ท่านไหนใจดีและมีความรู้จริง,ถึงในใจจะหวั่นๆแต่ก็คิดว่าเข้าไปหาไปขอคำปรึกษาจากอาจารย์ดีกว่าอึดอัด-ทนทุกข์และปวดหัวอยู่ตัวคนเดียว..อย่างน้อยไปถามแล้วเกิดอาจารย์ให้คำตอบไม่ได้ตอนนี้ก็ยังได้คนร่วมปวดหัวเหมือนเราเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคน...ซึ่งพออ่านเรื่องของอาจารย์จบหนูรู้แล้วว่าสมัยก่อนหนูเคยทำให้อาจารย์ผู้สอนร่วมปวดหัวกับหนูไปด้วยเพราะอะไร..เพราะว่าขาดการเตรียมตัวและจัดรวบรวมประเด็นคำถามให้ชัดเจนก่อนจะมาหาอาจารย์ทำให้พอฟังๆอาจารย์อธิบายไปเกิดลืมหรือหลงประเด็นปัญหาที่ตัวเองต้องการรู้จริงไป...ขอบคุณเรื่องเล่าและการให้มุมมองที่คุณครูมีเพื่อศิษย์ค่ะ

เรียนท่านครูพลาย ขอบพระคุณครับ แวะมาให้กำลังใจ ทั่วไทยก้าวไกลไปกับ G2K

เรียน krutoiting

  • โบราณว่า "อายครู บ่ รู้วิชา
  • กราบขอบพระคุณครับ มาร่วมกันสร้าง "ครูเพื่อศิษย์ ร่วมคิดสร้างสรรค์"ครับ

เรียนท่านอาจารย์ JJ

  • เป็นเรื่องเล่าที่อ่านแล้วมองเห็นภาพเลยครับ
  • "รู้ว่าเราไม่รู้อะไร" นี่คือการ "รู้จักตนเอง" "วิเคราะห์ตัวเอง"
  • การที่นิสิตแพทย์ มาหาท่านอาจารย์ JJ แสดงว่า เธอวิเคราะห์ว่า ท่านอาจารย์ JJ ต้องมีเมตตาช่วยเธอได้
  • พฤติกรรมที่เป็นครูสั่งสอนศิษย์แพทย์ผ่านมา ๓๑ ขวบปี แสดงให้เห็นว่า ท่านอาจารย์ JJ ก็เป็น "ครูเพื่อศิษย์" คนหนึ่งเหมือนกัน
  • ขอคารวะ "ศิษย์พี่" ครูเพื่อศิษย์ ครับ
  • ชื่นชมค่ะ
  • ช่วยจัดการความไม่รู้ของนักศึกษา
  • ไม่ใช่สอนแค่ในห้องเรียน
  • นี่ก็.."ครูเพื่อศิษย์"

สวัสดีครับ อาจารย์ JJ

      มาอ่านบทความดีๆ ครับ อ่านแล้วทำให้ผมต้องหัด "รู้จักตนเอง" "วิเคราะห์ตนเอง" มากขึ้นอีกครับ

เรียนท่าน seangji ขอบพระคุณครับ เป็นครู ก็ต้องฝึกครับ หลายครั้งที่เราลืมตัวว่าเป็น วิชาชีพบางอย่างมากเกินไป ต้องกระชากชีวิต ให้ลงมาครับ

เรียนท่านศิษย์น้อง ครูภูมิปัญญาไทย BeeMan ชีวิต ความเป็นครู จะอยู่ได้ เพราะมีศิษย์ที่รักดี รักการเรียนรู้ นี่แหละครับ

เรียนท่านอาจารย์พิชชา

  • งานนี้ อึ้งเลยครับ เพราะศิษย์ท่านนี้ ท่านเดินมาอย่างมั่นใจ ทำให้เราต้องถ่ายทอดให้เต็มที่ ไม่ใช่ แบบ "เต็ม ที" ใช่ใหมครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์

  • อ่านรอบแรกแล้วค่ะ  แต่ไม่ได้เม้นท์
  • เพราะเป็นบันทึกดี  จึงรออ่านเม้นท์ของเพื่อน ๆด้วยค่ะ
  • ความภาคภูมิใจอย่างยิ่งนะคะที่ได้เจอศิษย์และเห็นศิษย์อยากเรียน อยากรู้และเข้าใจในเรื่องที่เรียน

เรียนท่านณัฐวรรธน์ ยากสุดสุด คือ การ วิเคราะห์ ตัวเจ้าของ ครับ

เรียนครูคิม กราบขอบพระคุณครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท