การเดินทาง การตัดสินใจ และปั๊มน้ำมัน

ชีวิตเริ่มต้นด้วยการเดินทาง

 

ชีวิตเริ่มต้นขึ้นด้วยการเดินทาง  และจบลงด้วยการหยุดการเดินทาง  และในระหว่างทางก็เต็มไปด้วยการตัดสินใจนับครั้งไม่ถ้วน  แต่คนเรามักจำได้เฉพาะการตัดสินใจครั้งสำคัญที่มีผลกระทบต่อชีวิตของตัวเอง และคนใกล้ชิดเทานั้น  แต่หากเราลองหยุดมองดูการดำเนินไปของชีวิตอย่างละเอียดก็จบพบว่ามีการตัดสิน ใจอยู่ตลอดเวลา  เช่นเดียวกันการเดินทางไปอุบลราชธานีในครั้งนี้  ทำให้ได้ข้อคิดอย่างหนึ่งเรื่องการแวะปั๊มสำหรับหลายคนอาจเป็นเรื่องธรรมดา ทั่วไป  แต่ผมกลับรู้สึกว่าสามารถนำมาเป็นบทเรียนเรื่องการแวะปั๊มได้ดีเลยทีเดียว  เรื่องก็มีอยู่ว่า  ขณะที่เราอยู่บนถนนระหว่างทางจากยโสธร-อุบลราชธานี  ในตอนนั้นก็มืดค่ำพอสมควร  ดวงอาทิตย์ลับฟ้าไปแล้วราวชั่วโมงเศษ การเดินทางกำลังจะถึงปั๊ม ปตท. คนขับรถถามว่า มีใครจะเข้าห้องน้ำไหม และก็มีหลายคนต้องการเข้าห้องน้ำ  แต่เมื่รถเลี้ยวเข้าปั๊มก็พบว่ามีรถรา ผู้คน แน่นขนัดไปหมด  พวกเราจึงตัดสินใจไม่ให้คนขับหยุดรถเพราะกลัวจะเสียเวลา  "ไปปั๊มข้างหน้าดีกว่า"  คนขับรถเปิดไฟเลี้ยวแล้วบึ่งรถออกจากปั๊มไป  หลังจากนั้นสายตา ๒๔ คู่ บนรถก็จับจ้องมองไปข้างทางเพื่อหาปั๊ม  แต่จนแล้วจนรอดเราก็ไม่ได้เจอปั๊มอีกเลยตลอดทาง  ท้ายที่สุดอีกประมาณ ๕๐ กิโลเมตรก่อนถึงอุบลราชธานี  จึงได้พบกับปั๊มที่ค้องการ  ช่วงเวลาบนรถที่มองหาปั๊มหน้าแต่ยังไม่เจอนั้นก็ความคิดก็ผุดขึ้นมาในหัว  "บางทีการตัดสินใจแวะปั๊มก็เหมือนโอกาสบางอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของคน เรา  หากเราไม่ได้คว้ามันไว้  และปล่อยให้มันลอยไปต่อหน้าต่อตา  เป็นไปได้มากว่าโอกาสนั้นจะไม่หวนกลับมาอีกเลย  เหมือนปั๊มที่เราไม่ตัดสินใจแวะ  ผ่านแล้วผ่านเลย  หมดแล้วหมดเลย  คงไม่มีครั้งใหม่...."