ว้า.....
ขอหายใจแรงๆๆ สักครั้ง (หลับตานึกถึงสิ่งต่างๆวันที่ 14-17 มกราคม 2553 ที่ผ่านมา) อยากขอบคุณ ม.รามคำแหง ที่ทำให้ ได้รู้จักมิตรสหายมากขึ้น ไม่ว่าเพื่อนที่ขอนแก่น 70 กว่าชีวิต ( MBAกลุ่ม 6 รักมากๆๆ) เพื่อนที่ศรีสะเกษ สุโขทัย และโคราช และที่สำคัญคณะครูอาจารย์ทั้งหลาย จำได้ดีคือ อาจารย์เริงรัก ที่จำได้เพราะเคยแซวกลุ่ม 6 อย่าทำหน้าเจี้ยมเจี้ยบ บ้านอยู่บนเนินคริๆๆ
ฮืมๆๆ ก็น่าใจหายค่ะแป๊ปเดี๋ยว แต่ยังมีความรู้สึกว่ายังไปสมัครเรียน ป.โท อยู่เลย แต่ก็สุดๆๆ เหมือนกัน ทั้งเรียนและทำงาน รสชาติมาก ชีวิตนี้ ขอบอกตามตรงค่ะช่วงที่ท้อแท้ ผิดหวัง กลุ้มใจ มีปัญหา ก็มีเพื่อนๆ พี่ๆ ป.โท นี้ละค่ะ ที่คอยให้กำลังใจ คอยให้คำปรึกษา คอยรับฟัง ไม่งั้นก็คงป่วยทางจิตแง้ๆ ช่วงที่เรียนก็มีหลายคนนะค่ะที่เจอรักแท้ และแต่งงาน และกำลังรักกัน หรือคบหากันอยู่ ขอให้ทุกๆคนสมหวังค่ะ ^_^
ตอนที่ไปปัจฉิม ที่ ม.รามคำแหง ณ.กทม ก็ขอบคุณ เพื่อนMBA. ที่พาตะลุยเที่ยวโคราช สถานที่สวยๆๆหลายแห่ง ^_^ (ประทับใจมาก..และได้ถ่ายรูปสวยๆเก็บไว้) และไปไหว้พระที่อยุธยา เพื่อเป็นศิริมงคลตอนนนั้นก็เกิด สุริยุปราคาขึ้น และประเทศเฮติ ก็มีคนตายจำนวนเยอะมาก วันนั้นก็ไปวัดและทำบุญตั้งจิตอธิฐานแก่ผู้ที่มีทุกข์ภัยทั้งหลายและได้สวดมนต์แผ่เมตตากับเหตุการณ์ในครั้งนี้
ช่วงที่ไปนั่งฟังปัจฉิม อาจารย์คิม กล่าวบนเวที (เห็นแต่ในทีวีช่อง 5 ช่วงเช้าตลอด) ก็ได้แง่คิดที่ดีๆๆกับอาจารย์ อยากมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการใช้ชีวิตประจำวัน การทำคุณประโยชน์ต่อสังคม การหาความรู้ใส่ตัวอยู่ตลอดเวลา การรู้จักตอบแทนคุณบิดามารดา และที่สำคัญขอให้เป็นคนดีของสังคม ^_^
และวัสุดท้ายที่ปัจฉิมเสร็จก็รู้สึกแปลบๆๆ ว่าเวลาหมุนเร็วจังเลย ฮืมๆๆๆ แต่ช่วงกลับนะค่ะขอบอก คุยตลอดทางค่ะ (กลุ่ม 6 ) และที่สำคัญหัวเราะตลอดทาง ตั้งแต่ กทม. จนถึง ขอนแก่น ทำได้ไง โอ้แม่เจ้า วันนั้นขอบอกกว่าจะนอน ตี 2 ค่ะ วันจันทร์ ตื่นแต่เช้าทำงานต่อ แต่ช่วงตื่นรู้สึกได้เลยปวดหน้าท้องมาก อารมณ์ค้างค่ะ เดินๆไปขำเอง พี่ที่ทำงานมีแซวค่ะ อ้าวๆๆเรียกรถโรงพยาบาลด่วน..แต่มีความสุขนะค่ะ วันปัจฉิมครั้งนี้ เหนื่อยแค่กาย แต่ใจมีความสุขมาก ^_^
ขอบคุณ ม.รามคำแหง ที่ให้พบสิ่งที่ดีๆๆ
( สาวสยามแห่ง MBA. ขอนแก่น )
+ สวัสดีค่ะ...ครอบครัวของเรา...เป็นลูกน้ำเงิน - ทอง เช่นกันค่ะ...
+ " พ่อกูขุนศรี แม่กูนางเสือง...ลูกหลานเต็มเมือง...รามคำแหงเฮ้..."
+ รามคำแหงให้อะไรมากว่าความรู้ในหนังสือค่ะ...
+ รักรามคำแหงเช่นกันค่ะ
รักด้วยคนค่ะ
...ไม่ได้จบราม
...แต่มีเพื่อนอยู่ราม
...ไปเดินดูของหน้ารามบ่อยๆ(20ปีที่แล้ว)
...สวัสดี....
รักค่ะ
ประทับใจกับคณะครูอาจารย์
เพื่อนๆ พี่ๆค่ะ
คิดถึง ม.ราม ม๊ากมาก คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านไป คิดถึงตึกที่เคยเรียน
ขอบคุณ ม.ราม คราบผม
- ขอบคุณค่ะครูอ๋อยที่นำภาพ สวยๆๆมาฝากค่ะสวยมากๆๆ
.....^_^.....
-ขอบคุณคุณแอมแปร์ รามมคำแหงด้วยกัน ..^_^ รามคำแหงเหมือนกันดีใจที่เข้ามาทัก ^_^
-ขอบคุณคุณปิ่นดาที่แวะมาทักทาย ^_^
ผมก็คิดถึง ม.ราม ไม่แพ้พี่เช่นกันครับ
ม.รามสู้ๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านเรื่องราวกับความทรงจำดีๆ
ขอบคุณที่นำมาถ่ายทอดนะคะ^__^
รักพี่จุ๊บจิ๊บ คิดถึงพี่สาวเสมอ จำได้ไหมค่ะ
พิมชื่อจริงพี่สาวลงไป เห็นแล้วมาอ่านกระทู้ดู
รักษาสุขภาพนะค่ะ พี่สาวน่ารัก
ดาว
ขอบคุณนะค่ะที่แวะเวียนมาทักทาย
รักและคิดถึง ม.ราม