สวัสดีค่ะ พี่น้องชาวโกทูโนว์ที่รัก วันนี้มีเรื่องที่ได้ไปอ่านแล้วโดนใจ๊ โดนใจ มาฝากค่ะ จากที่นี่ http://www.thaicoach.com/new/column เจ้านายเราอาจจะคล้ายๆ แบบนี้เลยค่ะ อิอิ ..แล้ว เราก็เป็นแบบนี้ บ๊อย บ่อยค่ะ .. ลองอ่านดูนะคะ ได้เรียนรู้อะไรกันบ้างคะ พี่น้อง......
เฮนรี่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งให้มาดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และอินโดจีน เลขาฯชื่อสุกัญญาซึ่งทำงานกับที่นี่มาหลายปี วันเริ่มงานวันแรกเขาบอกสุกัญญาว่าเขาจะไปเยี่ยมตัวแทนจำหน่ายในเวียดนามในสัปดาห์หน้า เขาขอให้เธอเตรียมข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับตัวแทนรายนี้
เช้าวันถัดมาสุกัญญานำแฟ้มข้อมูลมาให้เขา พอตกบ่ายเฮนรี่เรียกเธอเข้ามาพร้อมกล่าวว่า “คุณสุกัญญาช่วยจัดเตรียมมาใหม่ให้ครบถ้วนกว่านี้ครับ”
“ได้คะ” สุกัญญายิ้มผงกศรีษะเดินออกไปพร้อมแฟ้มงานดังกล่าว แต่ในใจเธอคิดว่านายคงไม่ปลื้มกับผลงานเธอแน่ๆ เย็นนั้นเธอกลับไปจัดเตรียแฟ้มงานมาใหม่ให้ดีขึ้น แทนที่เธอจะกลับบ้านได้ห้าโมงครึ่งแบบทุกวัน เย็นนั้นกว่าเธอจะได้กลับก็ปาเข้าไปหกโมง
เช้าวันรุ่งขึ้นแฟ้มงานขนาดใหญ่ขึ้นกว่าเดิมวางอยู่บนโต๊ะเฮนรี่ ตกบ่ายเฮนรี่เชิญเธอาเข้ามา “คุณสุกัญญาขอให้ทบทวนรายงานเพื่อให้แน่ใจว่าข้อมูลทุกอย่างสมบูรณ์จริงๆเท่าที่จะหาได้”
สุกัญญาผงกศรีษะ คราวนี้ใบหน้าเธอปราศจากรอยยิ้ม เธอแค่นเสียงออกไปว่า “ได้คะ”
เย็นนั้นสุกัญญาทุ่มสุดชีวิตกับการหาข้อมูลที่ยังตกหล่นอยู่ เธอถึงกับโทรไปหาข้อมูลบางอย่างจากเวียดนาม เกือบสองทุ่มทุกอย่างก็เรียบร้อย
เช้าวันถัดมาขณะที่เฮนรี่กำลังทำงานหน้าจอคอมพิวเตอร์ สุกัญญาเดินเข้ามาด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด เธอวางแฟ้มงานขนาดโตเป็นสองเท่าของวันแรกบนโต๊ะพร้อมกับพูดออกมาด้วยนํ้าเสียงที่เย็นชาว่า “คุณเฮนรี่ หากว่ารายงานนี้มีข้อบกพร่องอะไรอีกละก็ ดิฉันคงต้องลาออกคะ เพราะมันเป็นรายงานฉบับที่ดีที่สุดในชีวิตของดิฉันคะ”
เฮนรียิ้มและกล่าวด้วยนํ้าเสียงนุ่มนวล โดยไม่ถือสากับอากัปกิริยาของเธอว่า “ขอบคุณครับคุณสุกัญญา คราวนี้ผมจะได้เริ่มลงมืออ่านรายงานเสียที”
สุกัญญาโพล่งออกมาว่า “อะไรนะคะ หมายความว่ารายงานสองฉบับบแรกคุณไม่ได้อ่านเลยหรือคะ แล้วคุณให้ดิฉันนำกลับไปทำใหม่เพราะอะไรละ”
เฮนรีกล่าว “ใช่ครับ ผมยังไม่ได้เปิดออกอ่านเลยทั้งสองฉบับบแรก ผมอยากให้คุณลองคิดดูซิครับว่า ทำไมคุณถึงนำกลับไปแก้ไขได้ตั้งเยอะละ”
สุกัญญาพูดว่า “เพราะฉบับแรกดิฉันมั่นใจว่ามันมีจุดบกพร่องเยอะเนื่องจากรีบเร่งไปหน่อย พอคุณให้กลับไปทำใหม่ก็เลยไม่ได้ฉุกใจคิดอะไร แต่พอฉบับบสองดิฉันว่ามันดีขึ้นพอสมควรแล้ว เมื่อคุณบอกให้ลองทบทวนให้แน่ใจว่าสมบูรณ์จริงๆ ดิฉันก็ทำตาม ปรากฏว่ามันมีจุดบกพร่องและข้อมูลไม่ครบพอสมควร คราวนี้ก็เลยทำสุดชีวิต...อ๋อคราวนี้ดิฉันเข้าใจแล้ว ที่มีคนลือว่าคุณเป็นคนที่ต้องการแต่ The Best เท่านั้น หมายความว่าอย่างไร”
เฮนรียิ้มพร้อมพูดว่า “ถูกครับ กรุณาอย่าโกรธผมเรื่องนี้ เดี๋ยวจะว่าผมเป็นคนใจร้าย ถ้าเพียงแต่คุณสุกัญญาทำให้ดีที่สุดตั้งแต่ครั้งแรก ก็คงไม่ต้องมีอีกสองครั้งตามมาเรียกว่า Do it right at the first time. คนส่วนใหญ่มักทำงานแบบขอไปที โดยส่งมอบงานที่มีคุณภาพพอใช้ได้ ผมไม่เห็นด้วย คุณลองนึกดูซิครับว่าเราทำงานองค์กรระดับโลก เราใช้อุปกรณ์ทุกอย่างชั้นยอดทั้งนั้น เราจ้างแต่ยอดฝีมือด้วยผลตอบแทนที่เลิศ ทำไมเราลงทุนทำอย่างนั้น เพราะเราต้องการสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูกค้า เราขายของด้วยราคาไม่ถูกเลย เราต้องมั่นใจว่าคนของเราก็ไม่ควรทำงานแบบราคาถูกๆ ด้วย อีกอย่างหากเราไม่เลิศคู่แข่งเราก็จะแซงเราไป”
สุกัญญาถาม “มันจะสมเหตุสมผลหรือคะหากเราต้องการสุดยอดทุกครั้ง คนเรามันก็คงจะมีผิดมีพลาดกันบ้างละคะ”
เฮนรียกตัวอย่าง “เย็นนี้คุณขับรถกลับบ้าน เด็กปั๊มเติมนํ้ามันผิดชนิดใส่รถคุณ พรุ่งนี้ไปแบงก์ถอนเงินหนึ่งหมื่น พนักงานนับผิดให้ 9,900 บาท ผิดแค่ 1% ถ้าเรียนหนังสือสอบได้ 99% ก็ได้เกรด A แต่บริการลูกค้าถือว่าสอบตก หากคุณเป็นลูกค้าคุณจะยอมไหมครับ ที่บริษัทโฆษณาที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งคือ ลีโอเบอร์เน็ท เขามีโลโก้เป็นรูปมือคว้าดาว เพราะเขามีความเชื่อว่า หากเราใฝ่คว้าดาว แม้จะรู้ว่ามันไม่ถึง แต่มือของเราก็จะไม่มีวันแปดเปื้อนโคลน”
น้องพอลลา อยู่ที่ไหนหรือคะ ตอนนี้บางกอกหรือเปล่า
อ่านเรื่องนี้แล้ว ... เยี่ยมยอดไปเลยค่ะ
หลายๆ องค์กรยึดคติว่า ความสมบูรณ์แบบเท่านั้นที่เราต้องการ
ดีที่สุด ของที่สุดหรือคะ อิอิ
มาทักทายด้วยความคิดถึงนะคะ
พี่ครูมาๆหายๆ ช่วงนี้งานยุ่งค่ะ
โอ๊ะ โอ! ลึกล้ำและลึกซึ้งค่ะ
เจ้านายซู๊ดยอด
+ สวัสดีค่ะน้องหนูพอลล่า...
+ อ่านแล้วคิดทบทวน...มีหลายครั้งค่ะที่เป็นดั่งว่า...
+ คือรู้ตัวว่างานที่ทำไปไม่ใช่งานที่ดีที่สุด...และสามารถทำให้ได้ดีกว่านี้อีก...แต่แปลกค่ะพองานใหม่เข้ามาก็เป็นอย่างเดิมอีก...
+ ได้ข้อคิด และมุมมองที่ดีมากค่ะ...
+ ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วก็จริงในหลายประเด็น ไม่ว่าจะเป็นวิธีการทำงานของคนส่วนใหญ่...หรือ เป็นวิธีการทำงานที่ให้พลาดน้อยที่สุดโดยการทบทวนมันซ้ำแล้วซ้ำอีก
สวัสดีครับ น้องพอลล่า
จองงง ที่ 10
มาอ่านและให้กำลังใจคนทำงานครับ
ขอบคุณครับ
ภาพน่ารักนะครับ อิอิ
พี่จ๊ะมารายงานตัวค่ะ
ความจริงรายงานตัวตั้งแต่เรื่องของพ่อแล้วนะ
แต่ตามกลับไปดู ..ไม่เจอ
คิดว่าทำดีที่สุดแล้วนะ
ตกหล่นไปใหน
เล่าอีกทีก็ได้
ว่า " เมื่อวานเห็นนั่งหม่ำข้าวที่ริชมอนด์
แต่ไม่ได้เข้าไปทัก เพราะมีผู้หลักผู้ใหญ่อยู่ตรงนั้นด้วย เกรงจายค่ะ"
คิดถึงนะตัวเอง
โอโหไปเอามาจากไหนนั่น เหมือนที่ สรพ เลยใช่ไหม แป่ววว
ชอบประโยคนี้ค่ะ.
" หากเราใฝ่คว้าดาว แม้จะรู้ว่ามันไม่ถึง แต่มือของเราก็จะไม่มีวันแปดเปื้อนโคลน”
ดูดี มีสติค่ะ..ขอบคุณที่แวะไปอ่านบันทึกน้องหมาน่ะค่ะ..
เหนื่อยแทนนะคะ ผลงานที่ดีที่สุด แต่ก็เห็นด้วย
จริงๆแล้ว ทำให้ดีที่สุดก็ถูกต้องนะคะ.แตต้องไม่คาดหวังผลที่จะออกมา..
บทความนี้..ให้แง่คิดดีมากๆจ้าน้องพอลล่า..
..ชอบค่ะ..^^
สวัสดีครับ
มาทักทาย,ส่งกำลังใจครับ สู้ๆครับ
เห็นภาพแล้วอิดฉาน้องเหมียว อิอิ
โดนนนนจริงๆด้วยค่ะ
น้องครับ
ในชีวิตจริงคนเรามีเงื่อนไขเยอะแยะ ที่จะทำหรือไม่ทำอะไรอย่างเต็มที่
การทำดีที่สุดของคน ๆ หนึ่ง สามารถทำได้ภายใต้เงื่อนไขที่บีบบังคับอยู่ หากไม่มีข้อจำกัดเขาอาจจะทำได้ดีกว่านี้อีก
แหะ แหะ มาเยี่ยมครับ
สวัสดีค่ะ
หากเราใฝ่คว้าดาว แม้จะรู้ว่ามันไม่ถึง แต่มือของเราก็จะไม่มีวันแปดเปื้อนโคลน”
เป็นประโยคที่สุดยอดจริงๆ ครับ