การศึกษาเพราะเหตุใด : ล้าสมัยของไทย เป็น ความทันสมัยของอังกฤษ
ช่วงที่ผมอยู่ที่โรงแรมแม็กซ์ ผู้บริหารระดับสูงท่านหนึ่ง ได้มาเล่าเรื่องการไปศึกษาดูงานการศึกษาที่ประเทศอังกฤษ
ท่านบอกว่าที่ประเทศอังกฤษ เขายังให้เด็กเรียนกล้องถ่ายรูปแบบฟิล์มอยู่ ให้เรียนการล้างฟิล์ม การล้างรูป จากกล้องฟิล์ม และ นอกจากนั้นเขาก็ยังสอนงานประดิษฐ์ งานฝีมืออยู่
ที่เราดูเหมือนเป็นเรื่องล้าสมัย
ครับ ประเทศอังกฤษที่เป็นประเทศชั้นนำเรื่องการศึกษา เขายังเห็นคุณค่าของงานประดิษฐ์ งานฝีมือ
หันกลับมามองมุมมองในเรื่องการศึกษาของคุณครูและผู้บริหารบางท่าน ที่มองว่างานประดิษฐ์ งานฝีมือ เป็นเรื่องล้าสมัย จะยกตัวอย่างให้เห็นชัดๆ คือ เรื่องเข้าค่ายลูกเสือครับ
หลายท่านมองว่าการก่อไฟเตาถ่านหุงข้าวเป็นเรื่องล้าสมัย จึง "จ้าง" เขาให้หุงข้าวให้เด็กกิน เด็กไม่ต้องทำอะไรเลยครับ เพราะจะล้าสมัย
ถ้าอย่างนั้น ประเทศอังกฤษเขาก็คงจะล้าสมัยเหมือนกันนะครับ เพราะเขายังสอนถ่ายรูปด้วยฟิล์มอยู่ สอนให้เด็กทำงานประดิษฐ์ งานฝีมือยู่
ความเห็น (22)
เรียนท่านอาจารย์ small man ไม่ได้ไปอังกฤษ นานแล้วบางครั้ง ของโบราณ ก็ มีค่าครับ
อาจารย์JJครับ
* บ้านเรามักจะชอบเน้นกันแต่ความทันสมัย แต่ขาดการพัฒนาครับ จนถูกต่างประเทศเรียกว่า "ทันสมัยแต่ไม่พัฒนา"
ขอบคุณมากครับ
+ ในมุมมองของอ๋อย...ที่การเรียนของอังกฤษเป็นแบบนั้นเพราะเป็นการสอนที่เริ่มจากรากเหง้าพื้นฐานจริง ๆ ...การสอนแบบที่อังกฤษทำส่งผลให้เด็กเกิดการต่อยอดและมีจินตนาการไปยังเรื่อง อื่น ๆ มากมายที่เดียวค่ะ...
+ ประทับใจกับความคิดนี้นะค่ะ "เรื่องเข้าค่ายลูกเสือครับ มองว่าการก่อไฟเตาถ่านหุงข้าวเป็นเรื่องล้าสมัย" ในความเป็นจริงถ้าเราจัดการเรียนการสอนลูกเสือให้สมบูรณ์สร้างวินัยเชิงบวกให้กับเด็กได้มากที่เดียวค่ะ...ดังนั้นหากใครคิดว่า การลูกเสือ การก่อไฟด้วยเต่าถ่านล้าสมัย...คนคิดน่าจะล้าสมัย หรือไม่ก็ลืมรากเหง้าวัฒนธรรมไทยไปหมดแล้วนะค่ะ....
+ ไม่ใช่ว่าเราจะต่อต้านสิ่งใหม่...แต่เราต้องเท่าทันกับสิ่งใหม่และปรับใช้ให้เหมาะสมกับรากเหง้า ประเพณีของเรานะค่ะ...
+ มุมมองของอ๋อย...คิดว่าผู้ปกครอง พ่อ แม่ ครู ชนชั้นผู้นำทุกภาคส่วนต้องตระหนักถึงเรื่องนี้ให้มากนะค่ะ...ไม่งั้น " เราจะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง"
คุณที่นี่บ้านควนเสม็ดครับ
ความคิดเห็นเป็นประโยชน์มากๆเลยครับ ผมขออนุญาตคัดลอกนำไปแจ้งที่ประชุมผู้บริหารโรงเรียนทราบ
ขอบคุณครับ
เรื่องอยู่ค่ายพักแรม ผมเตรียมบ่อปลาไว้ครับ สูบน้ำออกแล้วให้แต่ละหมู่ส่งตัวแทนลงจับปลาเพื่อนำไปประกอบอาหาร ข้าวสารเตรียมมาจากบ้าน เด็กๆ มีความสุขมากครับ
ท่าน ผอ.บวรครับ
* น่าสนุกจังเลยนะครับ ส่งตัวแทนไปจับปลา
* เรื่องหุงข้าว ลูกสาวเพิ่งออกจากค่ายเล่าให้ฟังว่า แต่ละกลุ่ม ต้องกินข้าวที่หุงให้หมด ไม่ให้เหลือ ต้องกะให้ถูกครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ สูงสุดคืนสู่สามัญ คงยังใช้ได้นะคะ
การทำงานฝีมือ ส่งคุณครู อย่าเผลอตกหลุมพรางนะคะ บางที่งานแม่ งานจ้าง เพราะอยากให้งานออกมาดี จะได้คะแนนเยอะๆ
ต้องให้ครูสุ่มแต่ละคนได้ทำจริงๆไหม
คุณแดงครับ
* สูงสุดคืนสู่สามัญ ครับ เป็นสุดยอดวิชาชีวิตเลยนะครับ
* งานฝีมือ งานแม่ งานจ้าง ก็คงมีอยู่บ้างครับ ก็คงต้องแก้กันไปให้ตรงจุด
ขอบคุณครับ
เทศบาล ๔ (เชาวนปรีชาอุทิศ) ยังให้เด็กประกอบอาหารทานกันเองค่ะ...เรายังอนุรักษ์อยู่ค่ะ..โดยจัดให้เด็กเป็นชุดๆแล้วแต่จะพลิกแพลงทำอะไรกินกัน ให้ปรึกษากันภายในหมู่ค่ะ...ซึ่งในการณ์นี้เราให้เด็กได้เรียนเรื่องการก่อและจุดไฟค่ะ
เห็นด้วยค่ะ เด็กๆไปเข้าค่ายลูกเสือก็น่าจะได้ฝึกอะไรที่ทำด้วยตนเองบ้างนะคะ
เพราะอยู่บ้านก็สบายอยู่แล้ว
ไปเรียนรู้สิ่งใหม่ๆสำหรับชีวิต(ถึงแม้มันจะเป็นสิ่งที่เรียกว่าล้าสมัย)
น่าสนใจมากครับอาจารย์
ผมไม่รู้ว่าวิชาลูกเสื้อสมัยนี้มันเป็นยังไง แต่การก่อไฟหุงข้าว ทำอาหารด้วยอุปกรณ์สนาม
ผมว่าเป็นสิ่งที่น่าจะคงไว้นะครับ เพราะมันเป็นเหมือนวิชาชีวิตที่เป็นประโยชน์มากมาย เวลาเราเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น
สิ่งต่างๆพวกนี้ทำให้เราปรับสภาพกับความยากลำบาก และสามารถเอาตัวรอดได้ในสถานการณ์คับขันครับ
ขอบคุณสำหรับมุมมองใหม่ๆครับอาจารย์ ^^
- ของที่ต้องทำด้วยมือ และใจนี่มีคุณค่ามากกว่าอะไร ที่ด่วนๆนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
คุณอ้อยเล็กครับ
* ชื่นใจครับที่
เทศบาล ๔ (เชาวนปรีชาอุทิศ) ยังให้เด็กประกอบอาหารทานกันเอง
* โดยจัดให้เด็กเป็นชุดๆแล้วแต่จะพลิกแพลงทำอะไรกินกัน ให้ปรึกษากันภายในหมู่
* ให้เด็กได้เรียนเรื่องการก่อและจุดไฟค่ะ
(ดีมากเลยครับ ขอขอบคุณที่มอบสิ่งดีๆให้เด็ก)
คุณมณีวรรณครับ
* เข้าค่ายลูกเสือก็น่าจะได้ฝึกอะไรที่ทำด้วยตนเองบ้างนะคะ เพราะอยู่บ้านก็สบายอยู่แล้ว
(เด็กเดี๋ยวนี้ ส่วนใหญ่ทำอะไรเองไม่ค่อยเป็นครับ โดยเฉพาะเด็กในเมือง มาเข้าค่ายลูกเสือจะช่วยได้มากครับ)
ขอบคุณครับ
คุณเอิร์ทครับ
* เป็นเหมือนวิชาชีวิตที่เป็นประโยชน์มากมาย เวลาเราเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น
* สิ่งต่างๆพวกนี้ทำให้เราปรับสภาพกับความยากลำบาก และสามารถเอาตัวรอดได้ในสถานการณ์คับขันครับ
(ขอบคุณมากครับ ที่เข้ามาเสริมเติมเต็ม เป็นประโยชน์ในวงการศึกษามากเลยครับ)
อาจารย์พิชชาครับ
* ของที่ต้องทำด้วยมือ และใจนี่มีคุณค่ามากกว่าอะไร ที่ด่วนๆนะคะ
(ครับ นี่แหละครับ คือ ทักษะชีวิตของความเป็นคนครับ)
ขอบคุณครับ
การเรียนรู้ทักษะขั้นพื้นฐาน ไม่ใช่ความดักดานของการศึกษา แต่เป็นการทำให้ผู้เรียนรู้ทราบที่มาที่ไป หลักการวิธีการที่ไม่ต้องอาศัยเครื่องมือช่วยอะไรมากมาย เพราะเครื่อมือมันเปลี่ยนไปเรื่อยตามยุคสมัย สุดแท้แต่เทคโนโลยีจะพาไป เช่นเราต้องเรียน บวก ลบ ก่อน คูณ กับ หาร เพราะ คูณก็มาจากการบวก หารก็มาจากการจัดกลุ่ม สุดท้ายมาใช้เครื่องคิดเลข สะดวก รวดเร็ว วันนึงหากไม่มีเครื่องคิดเลข เราก็ต้องหวนกับมาใช้วิธีพื้นฐาน นับนิ้ว ทดเลขในกระดาษอะไรทำนองนั้น ก็ยังสามารถแก้ปัญหาได้ ชีวิตทุกวันนี้ของเรามันสำเร็จรูปเสียจนเคยตัว ซื้อเอาสะดวกสบายไปหมด จนแทบไม่ต้องสนใจเลยว่ามันเป็นมายังงัย ทำได้ยังงัย ลองคิดดูซิครับว่า ถ้าวันนึงไอ้สิ่งต่างๆที่จำเป็นในชีวิตมันซื้อไม่ได้ด้วยเงินแล้ว คนที่จะอยู่รอดในโลกนี้ก็คือคนที่มีทักษะการดำรงชีวิตขั้นพื้นฐานที่สุด อย่างที่เราเรียกว่าพวก Low Tech ยังงัยครับ...
คุณฝนเสน่หาครับ
* การเรียนรู้ทักษะขั้นพื้นฐาน ไม่ใช่ความดักดานของการศึกษา แต่เป็นการทำให้ผู้เรียนรู้ทราบที่มาที่ไป หลักการวิธีการที่ไม่ต้องอาศัยเครื่องมือช่วยอะไรมากมาย
* ชีวิตทุกวันนี้ของเรามันสำเร็จรูปเสียจนเคยตัว ซื้อเอาสะดวกสบายไปหมด จนแทบไม่ต้องสนใจเลยว่ามันเป็นมายังงัย ทำได้ยังงัย
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่าน
เรื่องเล่าดีๆ นะคะ
ขอบคุณค่ะ^__^
น้องต้นเฟิร์นครับ
ขอบคุณครับ
อาจารย์ครับ สุดยอดมากเลย ผมชอบมากเลยครับ ผมสนับสนุน สิ่งที่อาจารย์คิดครับ
คุณธีรพงษ์ครับ
ขอบคุณมากครับที่เข้ามาให้กำลังใจ