ความสุขความทุกข์ไม่เคยเข้าใครออกใคร วันนี้ปัญหาต่างๆผ่านพ้นมากมายแต่เมื่อวานเมื่อลองมองย้อนไปกลับมีเรื่องราวมากมายที่เข้ามาในชีวิตคนเราบททดสอบแล้วบททดสอบเล่าคล้ายกับว่าทำไมชีวิตถึงมีเรื่องราวมากมายให้เราขบคิด
เช้านี้ขณะตื่นมานั่งทำงานก็เกิดข้อฉุกคิดมากมาย เมื่อวานผมได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่ในมุมเล็กๆของมหาวิทยาลัยที่รู้สึกตื้นตันมากครับกับการได้รับโอกาสนี้จากท่านรองอธิการบดีฝ่ายวิชาการ อัลฮัมดุลิลละฮฺครับสำหรับการให้โอกาสและไว้วางใจทำภารกิจอันสำคัญชิ้นหนึ่ง (เอ๊ะหรือว่าหลายชิ้นเพราะที่ส่งมามากกว่า ๑ ชิ้น...อิอิ) ภารกิจหลายๆอย่างที่ผมได้รับผมบอกตัวเองอยู่เสมอครับว่า "บางครั้งคนเราไม่จำเป็นต้องดีที่สุดแต่ต้องสุดที่ดีให้ได้" และที่สำคัญในหลายๆภารกิจที่ได้ร่วมทำมันมีคุณค่าสำหรับจิตใจมากสำหรับผมอีกด้านมันเป็นความรู้ใหม่มากมายที่ผมไม่เคยได้ยินและมีโอกาสได้เรียนรู้มากมาย(อัลฮัมดุลิลละฮฺ) ผมย้อนถามตัวเองว่าอะไรคือสิ่งที่เราจะช่วยเหลืออุมมะฮฺ(ประชาชาติ)ของเราได้บ้างคำตอบของผมคือ ความรู้ที่พระเจ้าประทานมา
ผมมีความเชื่อว่า ความรู้อันทรงคุณค่าที่ผูกมัดด้วยจรรยาบรรณ และคุณธรรมเท่านั้น คือสิ่งที่สามารถช่วยเหลือมนุษยชาติให้หลุดพ้นจากความอยุติธรรม และความหลงผิดได้ ซึ่งนี่คือนัยความหมายของ ดุอาอ์(การขอพรจากพระเจ้า) ที่ท่านนะบีมุฮัมมัด(ศ็อลฯ) วิงวอนขอว่า “โอ้องค์อภิบาล ขอพระองค์ทรงโปรดเพิ่มพูนความรู้ให้แก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด” และท่านมักขอความคุ้มครองอยู่เสมอจาก “ความรู้ที่ไม่เกิดประโยชน์”
แล้วความรู้เริ่มต้นจากไหน? คำถามที่ใครหลายคนยังคงชวนขบคิดปฐมโองการในอัลกุรอานเริ่มต้นด้วยคำว่า “จงอ่าน” เพื่อส่งสัญญาณว่าความรู้ นอกจากเป็นกุญแจสำคัญของอิสลามแล้ว ยังเป็นตัวกำหนดเส้นทางของการเผยแพร่อีกด้วย และไม่ใช่เป็นเรื่องผิดแต่ประการใดหากเราจะเรียกประมวลคำสอนจากฟากฟ้านี้ด้วยคำเรียกว่า “หนังสือ” หากทว่าหนังสือเล่มนี้คืออัลกุรอาน ดังนั้นหนังสือและอัลกุรอานหรือการเขียนและการอ่าน ถือเป็นปัจจัยสำคัญสองประการที่จะนำไปสู่ความเป็นอารยธรรม ความเจริญและความเข้าใจซึ่งกันและกันไม่ใช่แนวทางที่จะนำไปสู่การเผชิญหน้าและความรุนแรงที่ไม่เคยสร้างผลงานใดๆ เลยในประวัติศาสตร์ของเรา เว้นแต่ความล้าหลัง ความเสื่อมถอยทางอารยธรรม การเผชิญหน้าและความรุนแรงมีแต่ทำให้บรรยากาศของการแสวงหาความรู้และศาสตร์ต่างๆ พลิกผันไปสู่ความโง่เขลาและความไม่รู้หนังสือเท่านั้น (ส่วนหนึ่งจากคำกล่าวในงานประสาทปริญญาครั้งที่ ๗ ของมหาวิทยาลัยอิสลามยะลาที่จะถึงนี้ ๒๔ มกราคม ๒๕๕๓)
หากเรามองดูสถานการณ์บ้านเมืองไม่ว่าจะเป็นภายในประเทศหรือต่างประเทศเราจะเห็นภาพชินตามากมายที่เป็นภาพสื่อสะท้อนของการยืนอยู่บนความรุนแรงทางด้านความคิดต่างๆนานาจนนำพาสังคมประเทศชาติเข้าสู่ความเสียหายมากมายไม่เคยเลยแม้สักครั้งที่เมื่อใดชนกลุ่มใดใครก็ตามแต่ที่ใ้้ช้ความรู้ที่ร่ำเรียนมาฉกฉวยช่วงชิงผลประโยชน์ด้วยฐานคิดว่าต้องใช้ความรุนแรงถึงจะได้สิ่งนั้นสิ่งนี้มา ความผาสุกสงบสันติของบ้านเมืองคงยากยิ่งที่จะพบเจอะเจอ
เป็นไปได้ไหม๊ครับหากเราใ้ช้ความรู้ที่ได้ร่ำเรียนมาหันหน้าเข้าหากันแบ่งปันกันในเรื่องราวที่ดี เธอไม่จำเป็นต้องชนะ ฉันไม่จำเป็นต้องเป็นผู้แพ้ แต่เราชนะกันทั้งสองฝ่าย โดยใ้ฐานคิดที่ว่า ณ วันนี้เราไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่ดีที่สุดแต่เราต้องสุดที่ดีให้ได้
วัลลอฮฺอะลัม (พระเจ้าเท่านั้นที่ทรงรอบรู้ยิ่ง)...
มาอ่านย้อนดูพร่ำอะไรไปเนี๊ยะ...อิอิ (เก็บไว้ให้คิดครับ)
ขอบคุณนะคะ เพราะหากแต่ละคนจะเป็นคนดีที่สุด อีด้านหนึ่งในสังคม คงมีการแก่งแย่งอยากปีนป่ายเกิดขึ้น ตั้งเหมือนอาจารย์ว่านะคะ เป็นคนให้ได้สุดที่ดี เห็นด้วยเลยคะ
ทำหน้าที่ในฐานะผู้ให้ความรู้ เป็นต้นแบบที่ดีแก่เยาวชนให้ดีที่สุดน่ะ
สังคมทุกวันนี้กำลังป่วยหนัก
ขอให้ทุกความตั้งใจประสบความสำเร็จ...อามีน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่จะเป็นมุมคิดต่อไปเพื่อทำหน้าที่ให้ดีที่สุดครับ(อินชาอัลลอฮฺ)
FB Guest
ขอบคุณมากครับอาจารย์
ครับ...เจตนา(ตั้งใจ) คิดจะทำดีมันก็จะดีครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจและมุมคิดที่สะท้อนออกมาให้ได้เรียนรู้ตลอดครับ
เสียงเล็กๆ "ขอเป็นเพียงคนธรรมดาแต่เป็นส่วนหนึ่งที่มีค่าในสังคมก็พอแล้วครับ" อิอิ
เป็นศิษย์เก่ามอย.นะค่ะถึงแม้จะไม่เคยเรียนกับอาจารย์มาก่อนแต่ก็เคยเห็นอาจารย์มาก่อน อาจารย์มีเสน่ห์ตรงที่ความคิดชอบความรู้สึกนึกคิดของอาจาย์ เป็นเสียงเล็กที่ทุกคนควรได้ฟังได้ยินแต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้ยินมันมีเพียงแต่คนที่สนใจและค้นหามันเท่านั้นแม้ว่าคนนั้นจะไม่เคยรู้จักและพูดคุยกับอาจารย์มาก่อนเพราะอาจารย์คงไม่พูดในสิ่งที่อาจารย์เขียนในบล็อกนี้ตอนที่อาจารย์พบปะพูดคุยกับเพื่อน ศิษย์หรืออาจารย์ท่านอื่นใช่ไหมค่ะ
ขอบคุณมากครับ
อินชาอัลลอฮ วันนี้เราไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่ดีที่สุดแต่เราต้องสุดที่ดีให้ได้ ถ้าทุกคนมีความคิดที่เหมือนกัน บ้านเมืองคงไม่ขัดแย้ง ศาสนาคงไม่วิบัติถึงขนาดนี้ ขอบคุณนะคะสำหรับบทความที่ส่งมาทุกบทความ เพื่อเตือนสติประชาชาติอิสลามอยู่ตลอดเวลา
ขอบคุณมากครับ
wildan
ขอเป็นกำลังใจในการทำหน้าที่อุมมะฮฺที่ดีต่อไปนะครับ
สวัสดีค่ะ
สวัสดี ครับ
"บางครั้งคนเราไม่จำเป็นต้องดีที่สุดแต่ต้องสุดที่ดีให้ได้"
ชอบสิ่งที่คุณเขียน นะครับ "ผมทำ...เท่าที่ผมทำได้"
และผมก็ตอบกับตัวเองว่า ...นี่คือสิ่งที่ผมทำดีที่สุดแล้วในชีวิต
ขอบคุณ แง่คิดอันงดงามนะครับ
ที่สุดอยู่ที่ "เนียต" ไม่ใช่อยู่ที่ผลว่าจะต้องเป็นเลิศ เพราะความสำเร็จอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ ทำดีที่สุด ด้วยเนียตที่ดีที่สุด แล้วก็ลงมือทำตามแผนการที่กำหนดไว้อย่างดีสุด เท่านี้ก็ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว
จากพี่สาวในรั้วมอย.
ขอบคุณมากครับพี่สาวในรั้ว ม.อ.ย.
ไม่แสดงตน
ทุกสิ่งพระเจ้าเป็นผู้ประทานหน้าที่ของเราคือการพยายามทำความดีให้มากที่สุดและทำมันให้ดีเท่าที่สุดท้ายจะมีได้
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้เรื่อยมาครับ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่มอบข้อคิดดีๆ "ไม่ต้องดีที่สุด แต่สุดที่ดี"ค่ะ
ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ ที่ส่งบทความดีๆมาให้ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเจออาจารย์เลยค่ะ ยังสอนอยู่หรือเปล่า
ความรู้อันทรงคุณค่าที่ผูกมัดด้วยจรรยาบรรณ และคุณธรรมเท่านั้น คือสิ่งที่สามารถช่วยเหลือมนุษยชาติ
เป็นเสียงเล็กๆ ที่ไม่ธรรมดาแล้วนะคะเนี่ย ... เป็นกำลังใจ สำหรับทำดีเต็มที่สุดความสามารถของเราค่ะ ;)
ขอบคุณมากครับ
สุดฝัน วันที่รอ