อาการหายใจไปไหนก็ไม่รู้
อาการใจไม่อยู่สู้ไม่ไหว
เห็นใบไม้ทิ้งก้านแกว่งไกว
ก็อ่อนไหวก็อ่อแอท้อแท้ครัน
สักกี่วันสักกี่ว่างที่ร้างร้าว
สักกี่ครั้งสักกี่ก้าวต้องตามฝัน
สักกี่นานหรือต้องนับถึงกัปลกันล์
จะมีวันเจอหัวใจไม่รู้เลย
ขอบคุณบันทึกดีๆครับ...ศิษย์มหาวิทยาลัยทักษิณครับ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีอาจรย์ แวะมาชวน กินข้าวยำ น้ำชาที่ปากยูน แล้นั่งแลคนหาปลา เอาปลามาขึ้นที่ท่า
วิถีประชาที่น่าศึกษาครับ
มาปากยูนอย่าลืมแวะหาหาครับ
ลองค้นหาทางเข้าสู่ใจแล้วจะค้นพบหัวใจที่แท้จริงครับ ลองดูนะเพื่อน!!