รู้จักไหมคะ"อาคื่อ-อาหนะ-เกว่อ-ชุ้ย"
"มหัศจรรย์จริง"
เกว่อ..เกว่อ
พือ..พือ
อาคื่อ..อาคื่อ
ชุ้ย..ชุ้ย
เด๊..เอ๊า
ไต..ไต
อาหนะ..อาหนะ
เป็นน้ำเสียงของเด็กสารพัดเผ่าพันธุ์ในโรงเรียนวัดดอนจั่นที่ต่างเปล่งออกเสียงมา
เมื่อผู้เขียนถามว่า "หมา" บ้านของหนูเรียกว่าอะไร
เกว่อ..จีนฮ่อ
พือ..ลาหู่
อาคื่อ..อาข่า
ชุ้ย..กะเหรี่ยง
เด๊..เอ๊า ..ม้ง
ไต..ไทยใหญ่
อาหนะ..ลีซู
บ้านครูเรียกว่า หมา หากเรียกให้สุภาพเรียกว่าอะไรคะ
สุนัก ..ค่ะ สุนะ ..ครับ (แน่ะ! ยังพูดไม่ชัดอีก)
ฟังจากการออกเสียงของพวกเด็กๆแล้ว บางเผ่าพันธุ์ฟังออกง่าย
บางเผ่าฟังค่อนข้างยาก หากจะนำมาสะกดและเขียนเป็นคำอ่านของภาษาไทย
เช่น จุ้ย เด็กๆไม่ได้ออกเสียงพยัญชนะต้นเป็น "จ" โดยตรง
ฟังคล้ายๆ มีเสียง "ช" คู่ด้วย โดยใช้ปลายลิ้นกระแทกกับโคนของปุ่มเหงือก
คำว่า "อาคื่อ" ก็เช่นเดียวกัน ไม่ใช่เสียงของพยัญชนะ ค โดยตรง
ฟังคล้ายๆ ค และ ข เค่อะ..เข่อะ อาคื่อ ..อาคื่อ
เพียงช่วงเวลาสั้นๆที่ผู้เขียนมีโอกาสได้สนทนากับเด็กๆ ของโรงเรียนวัดดอนจั่น
เมื่อครั้งไปจัดค่าย "สนุกอ่าน-สนุกคิด-สนุกเขียน" ปลายปีที่ผ่านมา
สนุกจริงๆค่ะ เมื่อได้สัมผัส
และก็รู้สึกเห็นใจคุณครูผู้สอนภาษาไทยและทุกสาระการเรียนรู้มากเช่นกัน
เมื่อมีความหลากหลายอยู่ในกลุ่มก้อนเดียวกันเช่นนี้
คุณครูต้องมีวิธีการสอนที่จะทำให้เด็กมีความรู้เรื่องภาษาไทย
ออกเสียงพยัญชนะ-คำ-ประโยค ของภาษาไทยได้
อ่านข้อความที่กำหนดให้เป็นภาษาไทยได้
และแสดงความสามารถด้านการใช้ภาษาไทยได้อีกหลายๆอย่าง
ทั้งฟัง-พูด-อ่าน-เขียน
ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย
วิธีสอนที่น่าสนใจและน่าจะใช้ได้ผล
คือการเชื่อมโยงภาษาแม่ของพวกเขาสู่ภาษาไทย
เพราะจะทำให้เขาจำและเข้าใจเมื่อคิดถึงภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์ของตนเอง
เพื่อนๆที่สนใจเรื่องนี้และคุณครูที่สนใจแวะมาอีกนะคะ
จะพยายามนำเรื่องราวมาเสนอต่ออีกค่ะ
มีข้อมูลรูปแบบวิธีการสอนจากการร่วมประชุมฯมาเล่าสู่กันฟังด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ
ความเห็น (16)
ขอบคุณค่ะ
อ่านบทความรู้นี้แล้วคิดว่าใช้เป็นสื่อกรเรียนการสอนได้ดี
สวัสดึค่ะคุณศน.อ้วน
ดีจังค่ะ เรียกหลายแบบ เรียกยากเหมือนกันนะคะ
กำลังอยากคุยเรื่องภาษาไทยพอดีค่ะขอคุยให้ทราบตรงนี้นะคะ คือมีหมออาวุโสท่านหนี่ง บอกว่าคนไม่เรียน ภาษาไทยอ่านหนังสือภาษาไทยไม่ได้ ฟังตอนแรกก็งงๆ
ท่านอธิบาย พร้อมทั้ง ชี้ตัวหนังสือให้ดู เป็นแถวยาวไม่มีเว้นวรรค เลยทั้งบรรทัด ท่านบอกทำไมไม่กำหนดให้เป็นคำๆ เห็นภาษาอังกฤษไหมเป็นคำๆ อ่านได้ดี แต่ภาษาไทยหากไม่รู้ไม่เรียนอ่านไม่ได้ยาวเหยียด ก็จริงดังท่านบอก และท่านก็บอกว่าให้ไปดูป้ายวัดดวงดี หรือวัดอื่น หรือรร.วัฒโนฯ ดูซิ ภาษอังกฤษ ฝรั่งอ่านไม่ได้ เพราะไม่เป็นคำ ติดกันยาวไม่มีคำ ยังทำให้คนต่างชาติอ่านภาษาเขาไม่ได้อีก(กานดาเอ่ย) ก็จริงตามท่านบอกอีก คุณศน.อ้วน เห็นด้วยตามที่คุณหมอท่านนี้บอกไหมค่ะ ถ้าจริงคงต้องมีการทำอะไรสักอย่างนะคะเพื่อเด็กรุ่นหลังจะได้เรียนรู้ที่ดีขึ้น เห็นมีครูภาคใต้ก็กลุ้มใจ เรี่องสอนหนังสือเด็กอ่านไม่ได้ครูรร. 3 จังหวัดภาคใต้ค่ะ คุณหมอบอกมีภาษาไทยภาษาเดียวด้วยนะคะ ที่เขียนติดกันยาวเหยียดไม่แบ่งคำ เว้นวรรค หากไม่มีการกำหนดคำไว้ให้ โดยเฉพาะการพิมพ์ออกมาบนกระดาษ
ทำน้ำมันหรือซื้อมาหรือยังค่ะบอกร้านไว้ในที่คุณถามนะคะ
แวะมาเรียนรู้เพิ่มเติมองค์ความรู้ที่มีค่า
ขอบคุณมากนะครับสำหรับการช่วยเหลือทุกสิ่งอย่าง
ใบปริญญาที่ได้มาด้วยเมตตาจิตแห่งมิตรภาพคงตราตรึงในหัวใจตราบนานเท่านาน
แล้ววันนั้นจะมาถึงครับ...............................................................................
- ได้ความรู้ครับ เด็กๆชาวเขาเผ่าต่างๆ คงจะน่ารักดี
- ขอบคุณเรื่องราวดีๆครับ
- รู้จักชุ้ย ภาษาปกากะญอครับ
- อยากให้พี่เสนอครูที่นี่อีกครับ
- http://gotoknow.org/blog/yahoo/325891
- อยากได้รายชื่อเพิ่มครับ
- กี่คนก็ได้
- ตะบลือ
สวัสดีค่ะ
- มาเยี่ยมโรงเรียนนานาชาติค่ะ
- ได้ภาษาไปแล้วหลายคำค่ะ เวลาเห็นชาวเขาพูดก็อยากให้สงสาร ลุ้น ๆ ให้พูดกันชัด ๆ วันเด็กพี่คิมได้คุยกับเด็กม้ง กลุ่มโรงเรียนพี่คิมค่ะ น่ารักมาก
- ขอขอบคุณค่ะ
มาเรียนรู้ภาษาค่ะครูพี่อ้วน
เวลาไปพื้นที่ใด การได้ฝึกพูดภาษาท้องถิ่นเป็นเรื่องสนุกสนาน และสร้างความเป็นกันเอง
ชอบๆ ค่ะครูพี่อ้วน
คือการเชื่อมโยงภาษาแม่ของพวกเขาสู่ภาษาไทย
ขอบคุณค่ะ
ปี้อ้วนเจ้า
กึ้ดเติงขนาดเลย...
นอกจากเชี่ยวชาญภาษาไทยแล้วยังเชี่ยวชาญภาษาต่างด้าวอีกนิ พี่เรา สุดยอดดดดด....
สวัสดีคะศน.อ้วน...
คิดถึงวัฒนธรรมชนเผ่า
รู้จักว่า อาคื่อ...คือ สุนัข ภาษาอาข่าใช่ไหมค่ะ
พาลทำให้นึกถึงบทเพลงของพี่น้องชนเผ่า...ขอบคุณมากค่ะ
วันนี้ได้เรียนรู้ภาษานานาชาติเพิ่มอีกหลายคำ^_^
สวัสดีครับศน.อ้วน
ผมคิดว่านี่แหละคือเสน่ห์ของความเป็นศึกษานิเทศก์ ผู้แนะนำให้หนทางการศึกษาแก่คณาจารย์และบุคคลทั่วไป คือการนำเอาสิ่ง ๆ ที่ดีงามจากแหล่ง ๆ หนึ่งออกมาเผยแพร่ ให้มวลชนได้รับรู้ ขอขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
ติดตามบันทึกศน.อ้วนเสมอค่ะ เรียกได้ว่าเป็นแฟนคลับ
แต่แฟนคลับคนนี้อ่าน(บันทึก)มากกว่าเขียน(บันทึก)ค่ะ
ที่ศน.อ้วนเล่ามา คงเป็นแบบเดียวกับครูภาษาอังกฤษเรียกว่าเป็นการแทรกแซงของภาษาแม่ค่ะ
นี่ก็กำลังเตรียมตัวตั้งรับอยู่
เพราะคุณครูโรงเรียนประถมบอกว่า
"ปีหน้าได้เปลี่ยนโรงเรียนเป็นโรงเรียนนานาชาติแล้วเน้อ..."
คงจะสนุกน่าดู..
สวัสดีค่ะ..คุณครูต้อยติ่ง (ชื่อใหม่ดูน่ารักขึ้นค่ะ)
- มีหลายคำค่ะที่อ่านแล้วสนุกๆ อ่านยาก แต่เด็กๆอยากที่จะบอกภาษาของตนเอง
- ใช่แล้วค่ะครูต้อยเป็นสื่อได้วิเศษเชียวค่ะ
- อยู่ใกล้ๆตัวเด็กๆ..หากเราต่อยอดความคิดของพวกเขาก็จะได้เทคนิค/สื่อการสอนที่เยี่ยม
- จะทำให้การสอนภาษาไทยง่ายขึ้น
- ด้วยการ "เชื่อมโยงภาษาแม่..สู่ภาษาไทย" ค่ะ
ภาพเด็กน้อยกับดอกเตย..สวยคลาสสิก..จังค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ..คุณครูต้อยติ่ง
สวัสดีค่ะเพื่อนๆบ้านภาษาไทยทุกท่าน ที่กรุณามาเยี่ยม เจ้าของบ้านจะเข้ามาต้อนรับและพูดคุยด้วยอีกครั้งหนึ่งค่ะ ขอบคุณค่ะ..
"ที่ทำงานช่างสุดกันดารในป่าดงไพร ถึงอยู่ไกลก็เหมือนใกล้ ต้องรีบไปให้ทันเวลา..".
สวัสดีวันครู ค่ะ ขอให้มีความสุขกับงานที่รักน่ะค่ะ
แวะมากราบสวัสดีพี่อ้วนหลังวันครู 1วัน
หลับฝันดีนะคะ
อยากเจอพี่จัง