หายไปแต่งงานลูก


         คนมีลูก ก็จะเฝ้าทนุถนอมกล่อมเกลี้ยง ปลุกปั้นให้ลูกเป็นคนดี ให้ได้รับการศึกษา และเมื่อมีอายุที่สมควรก็จะจัดการแต่งงานให้ลูกมีครอบครัวที่สมบูรณ์ นั่นคืองานในหน้าที่ของพ่อแม่

         ลูกผมอายุย่าง ๒๙ ปี แล้ว ผมเห็นว่าลูกมีอายุมากพอสมควรที่จะมีครอบครัวได้แล้ว เพราะตอนที่ผมกับคุณแอ๊ดแต่งงานนั้นอายุยังไม่ครอบ ๒๕ ปีดีเลย คุณพ่อก็ยังไม่อยากให้แต่งเพราะยังเรียนเนติบัณฑิตไม่จบ แต่ในที่สุดก็ยอมเพราะผมให้คำมั่นสัญญาว่าผมจะเรียนเนติบัณฑิตให้จบในสามปี

         ก่อนที่ผมจะสอบเนติบัณฑิตได้ คุณแอ๊ดก็ท้องเมื่อคลอดลูกออกมาเป็นผู้ชายจึงตั้งชื่อว่า”เนติกร” ชื่อเล่นว่า “เนติ์” และในปีนั้นเองผมก็สอบเนติบัณฑิตได้

         ก่อนมาถึงวันนี้ เนติ์กับหนอม(เจ้าสาว)เขารักกันมาแปดปีแล้ว อยู่ในสายตาของเราตลอด ไปเที่ยวด้วยกันที่เชียงใหม่ หนอมมาเที่ยวที่ภูเก็ต เราก็ให้เกียรติฝ่ายหญิง ดูแลลูกเขาอย่างดี มั่นใจว่าเขาเข้ากันได้ แม้จะมีเรื่องระหองระแหงกันบ้างตามประสาของคนที่คิดตามที่ตัวเองคิดและเป็นไปตามวัย แต่เขาก็ปรับตัวเข้าหากันได้เป็นอย่างดี จึงเห็นว่าเขาคงอยู่กันจนถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร จึงไปสู่ขอให้

         ฝ่ายเจ้าสาวไม่ได้เรียกสินสอดทองหมั้นอย่างเป็นทางการกับเรา คุณแม่ผมไปด้วยพูดกับฝ่ายสาวว่า “บ้านเราไม่เรียกกัน” หมายถึงว่าประเพณีฝั่งพังงาภูเก็ตเขาไม่นิยมเรียกสินสอดทองหมั้น เพราะผู้ใหญ่จะจับตาดูเด็กทั้งสอง ดูว่าจะอยู่ด้วยกันได้ไหม รู้จักช่วยกันเก็บเงินหรือเปล่า รู้จักทำมาหากินกันไหม ถ้าเป็นที่พอใจของฝ่ายเจ้าสาวเขาก็จะไม่เรียกร้องอะไร ฝ่ายเจ้าสาวของเนติ์ไม่เรียกร้องอะไรเป็นทางการ แต่ขอให้สมเกียรติเท่านั้น ทราบมาว่ากระซิบทางเนติ์ว่า ขอทอง ๕ บาท เงินสดสี่แสนสี่หมื่นเก้าพันเก้าร้อยเก้าสิบบาท เราก็ไม่ขัดข้องเพราะฝ่ายเจ้าสาวก็รู้ดีว่าครอบครัวเราเป็นครอบครัวข้าราชการเรียกร้องเงินทองมากก็ไม่มีจะให้เงินทองที่เรียกก็เรียกเป็นพิธีเท่านั้นเขาจะคืน  โดยจะคืนสามแสนบาท อีก ๑ แสนบาทพ่อแม่เจ้าสาวจะเอาไว้รับไหว้น้องเนติ์ ที่เหลือให้ขอไว้เป็นค่าน้ำนมสี่หมื่นเก้าพันเก้าร้อยเก้าสิบบาทเท่านั้น เราก็รู้สึกดีต่อกัน ส่วนทองหมั้นที่เขาขอผ่านเนติ์เป็นทอง ๕ บาท เราก็ซื้อแหวนหมั้นฝังเพชรขนาดพอเหมาะมือเจ้าสาว กำไลทอง ตุ้มหูทองคำฝังเพชร และสร้อยคอทองคำ แล้วเตรียมกำไลข้อมือฝังเพชรให้เจ้าสาว ๑ อัน

        ส่วนของรับไหว้น้องเนติ์บอกได้อย่างไม่อายว่าเอาทองที่ให้เนติ์เมื่อตอนเรียนจบ (๑ บาท) ไปซื้อทองเส้นใหม่เป็นสองบาท  กับพระเครื่องหลวงพ่อทวดหลังเตารีด บังเอิญเจอองค์ตอกเลข ๗๒๔ ซึ่งเป็นเวลาเกิดน้องเนติ์ (๑๗.๒๔)จึงบูชามาให้น้องเนติ์เป็นของขวัญแต่ก็หลายปีมาแล้ว ส่วนตลับทองคำฝังเพชรรัสซียนั้นเพื่อนให้มานานมากแล้ว คบกันได้สี่ห้าปีอยู่ๆเขาก็ถามว่ารักพระองค์ไหนมาที่สุด ผมบอกว่าหลวงพ่อทวดหลังเตารีด เขาถามว่าขอได้ไหม โอ้โฮ...รายการวัดใจ ผมถอดพระหลวงพ่อทวดองค์นั้นให้เขาไปโดยไม่อิดเอื้อน  พอถึงปีใหม่เขายื่นกล่องของขวัญให้บอกว่ารายการลองใจจบสิ้นแล้ว เชื่อว่าพวกเรารักกันจริง เพราะเขาขอพระที่พวกเราสามคนรักมากที่สุดทุกคน (เรารักกันแบบพี่น้องสี่คน เป็นตำรวจ ทนาย อัยการ ต่อมาเพื่อนคนนี้เป็นผู้พิพากษาสมทบคดีแรงงาน) แล้วเขาก็เอาพระไปทำตลับทองฝังเพชรรัสเซียให้ทุกคน ผมให้ตลับพระนี้กับลูกในวันงานด้วย

        เราเลือกวันที่ ๒๖ ธันวาคม เป็นวันแต่งงาน วิ่งไปหาสถานที่ที่เหมาะสมมีอยู่สองแห่งคือรอยัลซิตี้กับไทนาน แต่โรยัลซิตี้เต็ม ไทนานยังว่างตอนเที่ยงก็เลยจองไทนาน แต่แล้วพอประกาศให้ญาติพี่น้องรับรู้รวมทั้งชาวเฮด้วยก็เกิดกังวลว่าผู้ใหญ่มาร่วมงานจะยุ่งยากเพราะติดงานระลึกวันสึนามิ จึงเปลี่ยนมาเป็นวันที่ ๒๗ ธันวาคม ปรากฏว่าตอนเย็นมีคนจองแล้วจึงต้องเลือกตอนเที่ยง

        จากนั้นก็เตรียมพิมพ์บัตร เตรียมในส่วนพิธีการ ไปหาผู้รู้เกี่ยวกับประเพณี ขอคำแนะนำปรึกษา แต่กว่าจะได้บัตรเชิญออกมาเป็นรูปร่างก็เสียเวลาพอสมควรเพราะน้องเนติ์เขาออกแบบบัตรเอง กว่าจะได้รูปที่ถูกใจก็ไปถ่ายแล้วถ่ายอีก ฝ่ายเจ้าสาวจ้างช่างที่หาดใหญ่ให้ถ่ายภาพ  pre-wedding แต่ไม่ถูกใจพวกเราเพราะพวกเราเล่นกล้องกันรู้ว่าภาพมันดีหรือไม่อย่างไร ก็เลยเอาภาพที่น้องนิวตามเนติ์ไปถ่ายที่หาดใหญ่คนละมุมกับช่างภาพไปทำอัลบั้มรวมกับของเขาด้วยหลายภาพ  แล้วก็ให้น้องป๊อบลูกชายของพี่สาวซึ่งกำลังเห่อกล้องไปถ่ายเสริมให้อีก จนได้ภาพที่มาทำบัตรเชิญ

        เนติ์ประสานงานกับคุณอ้อมเพื่อนผมซึ่งทำงานประเภทจัดพิมพ์หนังสือ ซึ่งบัตรออกมาดูดีมากๆเพราะภาพย้อนแสงที่ถ่ายมาเมื่อใช้เคลือบลามิเนตแล้วดูดีมากๆ ด้านหลังบัตรคุณอ้อมเห็นว่ามันเปลือยๆอยู่ก็ให้เนติ์ส่งภาพไปเพิ่มก็เลยได้บัตรเชิญที่ไม่เหมือนใคร คุณพ่อผมยังชอบเลย ใครเห็นบัตรก็อยากได้เชื่อไหมว่ามีคนมาขอบัตรเชิญขอไปร่วมงาน เหมือนเป็นบัตรคอนเสริ์ตเลย อิอิ,

        ถึงเวลาพิมพ์ซองบัตรผมได้เรียนรู้ความสามารถของโปรแกรมไมโครซอฟท์ออฟฟิศ เราพิมพ์รายชื่อลงในโปรแกรมเอกซ์เซล แล้วไปเปิดโปรแกรมเวิร์ด ให้มันผสานกันแล้วสั่งพิมพ์ผ่านโปรแกรมเวิร์ดแล้วไปชงกาแฟได้เลย แต่มันไม่ง่ายอย่างที่คิดเพราะเครื่องพิมพ์ห้องนอนผมมี ๑ เครื่อง ที่เครื่องข้างล่างเป็นเครื่องรวมก็มีอีก ๑ เครื่อง และที่ทำงานผมได้รับของขวัญจาการไปเป็นกรรมการประกวดภาพวาดอีก ๑ เครื่อง คนละยี่ห้อ การสอดซองเข้าเครื่องกลับด้านไม่เหมือนกัน ว่างที่ทำงานก็พิมพ์ อยู่ที่บ้านนึกชื่อใครได้ก็พิมพ์ ในห้องนอนก็พิมพ์   พิมพ์กลับหัวกลับหางเสียก็เยอะ แต่ก็ผ่านพ้นมาจนได้....

        เอ๊ะ..จะยาวไปไหมนี่...เล่าต่อตอนหน้าดีกว่านะ...อิอิ

หมายเลขบันทึก: 323782เขียนเมื่อ 29 ธันวาคม 2009 07:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน 2012 19:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

..อิทํ อุทกํ  วิย  สํสฏฺฐา  อเภชฺชา  โหถ.

ขอเธอทั้งสอง(ลูกชายและสะใภ้ท่านอัยการ)อยู่ครองสมาน

ดุจดังสายธารสะอาดสดใส

สายน้ำมิแยกแตกกันฉันใด

ขอเนติ์-หนอม สองดวงใจดุจดังสายธารเทอญ..

ธรรมะยามเช้าท่านอัยการ..

ขออวยพรให้ครอบครัวสุขสันต์ทุกวันคืนครับอาจารย์

ด้วยความระลึกถึงครับ

  • ตามมาศึกษาดูงานครับ..เผื่ออีกสัก 10 ปี..จะได้เขียนบันทึกเรื่องแบบนี้บ้าง..^^
  • ยินดีกับข่าวมงคลยิ่งนักครับ
  •  คนมีลูก ก็จะเฝ้าทนุถนอมกล่อมเกลี้ยง ปลุกปั้นให้ลูกเป็นคนดี...

สวัสดีค่ะ คุณลุงอัยการ

หายไปน๊าน...นาน ยินดีด้วยคะที่ลูกชายคุณลุงแต่งงาน(ลูกชายลุงอายุเท่าพี่ชายหนูเลย อิอิ)

แอ้ม เมืองขนมหวาน

ต๊กกะใจอ่านตาลาย คิดว่าท่านอัยการจัดงานแต่งฮันนีมูนอีกรอบ

อิ อิ ... ทำงานจนลืมวันลืมคืน เพิ่งเจอน้องเนติ์แป๊บๆ กลับมาอีกครา

น้องเนติ์แต่งงานซะแล้ว ...  ยินดีกับคู่บ่าวสาวค่ะ ขออภัย เอ

หากแต่พี่ชายปูคงได้ร่วมงานแทนแล้วนะคะ รอชมภาพงานยิ่งใหญ่ค่ะ

สุขสันต์ปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ สดใสยิ่งกว่า เดินทางปลอดภัยค่ะ

นมัสการท่านธรรมฐิต ด้วยความเคารพอย่างสูง กราบขอบพระคุณสำหรับคำอวยพรให้คู่บ่าวสาวค

ขอบพระคุณท่านแสงแห่งความดีที่มาร่วมอวยพรปีใหม่

ขอบพระคุณอาจารย์ฟูอ๊าดมากๆครับ

ขอบพระคุณท่านเกษตร(อยู่)จังหวัดครับ มีงานแบบนี้อย่าลืมบอกนะครับ

หวัดดีหนูแอ้ม งานลุงเยอะมากจนเขียนบันทึกไม่ไหว ตอนนี้จะเขียนได้บ่อยขึ้น อิอิ

น้องปูไปอยู่ไหนมา พี่คิดว่าจะไปร่วมงานน้องเนติ์ที่ไทนานเสียอีก ภาพจะเริ่มตอนหน้า อิอิ ยังไม่ได้อัพโหลดรูปเลย รออีกหน่อยนะ..

  • เวลาน้อยมาก .. หลังจากกระเป๋าแฟ๊บไปแล้ว เพราะจ่ายเงินเดือน + โบนัสเด็กๆ เมื่อ 2-3 ชั่วโมงที่ผ่านมา ... แต่ก็อ่านจนจบค่ะ ท่านอัยการ....
  • เอ้อ ... ก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ ที่เจ้าบ่าวขี้แย เจ้าสาวก็ขี้แย ...แขกเหรื่อที่ไปงานน้องเนต์ก็ขี้แย .. น้ำตาซึมกันไปเป็นแถบๆ ... เมื่อคุณพ่อเจ้าบ่าว ร้องเพลงอวยพร สอนลูก ... อินจริงๆ ค่ะ  ดีใจกับหลานด้วยนะคะ

ขอบคุณคุณอรมากครับที่ช่วยต้อนรับและดูแลแขกแทนผม

งานนี้ อยู่ที่ความร่วมมือร่วมใจของญาติพี่น้อง เพื่อนผู้มีฝีมือของน้องชายน้องสาวเพื่อนของเจ้าบ่าว เพื่อนของน้องนิว เพื่อนของพ่อเจ้าบ่าวและเพื่อนของแม่เจ้าสาว ที่แก่กล้าในแต่ละด้านช่วยกันด้วยหัวใจ งานจึงออกมาแบบนี้ เป็นที่กล่าวขานกันไปอีกนานครับ เพราะหากจะจัดงานแบบนี้หากต้องจ้างออร์แกไนเซอร์คงไม่ต่ำกว่าสองแสน งานทุกอย่างดูราบรื่นไปหมด ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะท่านอัยการ

ขอแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาว และครอบครัวของท่านด้วยนะค่ะ และก็ขอสวัสดีปีใหม่ 2553 ขอพรพระคุ้มครองครอบครัวของท่านให้มีแต่ความสุขความเจริญตลอดไปค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท