คิดเรื่องงาน (53) : อย่าทำอะไรเพียงเพื่อเสร็จๆ แต่ต้องเบ็ดเสร็จครบวงจร !
วันเสาร์และอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมแวะไปเยี่ยมเยียนและให้กำลังกับเจ้าหน้าที่หอพักและนิสิตหอพักตามโครงการ “ส่งเสริมอาชีพนิสิตหอพัก ครั้งที่ 5” โดยครั้งนี้เป็นการสอนทักษะการทำดอกไม้และตุ๊กตาจากผ้าใยบัว
ย้อนกลับไปเมื่อหลายเดือนที่แล้ว ผมเคยได้ฝากแนวคิดกับเจ้าหน้าที่ในเรื่องเหล่านี้ไว้อย่างชัดเจนในทำนองว่า การจัดกิจกรรมดังกล่าวถือเป็นกิจกรรมสร้างสรรค์และมีประโยชน์แก่นิสิต
หอพักเป็นอย่างมาก หากไม่มองว่าเป็นเพียงการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ แต่ต้องไม่ลืมว่ากิจกรรมเช่นนี้ จะเป็นรากฐานให้นิสิตนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อการใช้ชีวิตในอนาคตได้เป็นอย่างดี
และครั้งนั้น ผมยังเน้นย้ำอย่างหนักแน่นว่า ถ้าเป็นไปได้ควรตั้งงบประมาณสักก้อนให้นิสิต
กลุ่มเหล่านี้กู้ยืมไปประกอบอาชีพอิสระระหว่างเรียน - เป็นการหารายได้พิเศษ ผ่อนเบาภาระของครอบครัว สอนให้เขาได้เห็นคุณค่าของการดูแลตนเองอย่างมีศักดิ์ศรีไปในตัว
และที่สำคัญก็คือ เมื่อนิสิตนำเงินที่กู้ไปสร้างสรรค์เป็นชิ้นงานออกมาแล้ว ก็ควรต้องหา
ตลาดรองรับให้กับนิสิต มีจุดโชว์ผลงาน หรือสินค้าเหล่านี้อย่างเป็นรูปธรรมทั้งภายในและภายนอกมหาวิทยาลัย รวมถึงการจัดให้มีการประชาสัมพันธ์ไปยังคณะต่างๆ เพื่อเชิญชวน หรือขอความอนุเคราะห์ให้มีการจัดซื้อเป็นของที่ระลึกในโอกาสต่างๆ หรือไม่ก็ประสานร้านค้าภายนอกเพื่อรับซื้อไปจำหน่ายตามกลไกทางการตลาดไปพร้อมๆ กัน
ครับ-ที่ผมฝากเป็นแง่คิดเช่นนั้น ผมยืนยันได้ว่าเป็นเรื่องไม่ไกลเกินจริงเลยสักนิด เพราะผมเคยทำมาแล้ว และทำได้อย่างไม่ต้องกังขา นิสิตที่เข้าร่วมโครงการดังกล่าว ล้วนมีรายได้เสริมอย่างต่อเนื่อง บางรายถึงขั้นนำเงินที่กู้ไปมาคืนให้กองทุนเร็วกว่ากำหนดตั้งหลายเดือนเลยก็มี
อย่างไรก็ตาม จวบจนวันนี้ผมก็ยังเน้นย้ำแนวคิดเช่นนี้อย่างหนักแน่น และปรารถนาที่จะให้
เจ้าหน้าที่ขบคิดถึงเรื่องนี้แบบครบวงจร ไม่อยากให้เขาทำอะไรสักอย่างเพียงเพื่อให้เสร็จๆ ไปตามตัวชี้วัดเบื้องตื้นไปวันๆ เหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา หรืออย่างน้อยในอนาคตอันใกล้ที่ผมกำลังวางแผนที่จะจัดมหกรรมแห่งความสุข..มหกรรมแห่งนวัตกรรมความคิดของนิสิต มมส นั้น ก็น่าจะนำผลงานเหล่านี้ไปโชว์และจำหน่ายได้อย่างไม่เคอะเขินด้วยก็ได้
สำหรับคราวนี้ ผมตั้งคำถามกับตัวเองอีกรอบว่า ทำไมนะ เจ้าหน้าที่หอพักถึงไม่วางแผนงานเหล่านี้ให้ครบวงจร ทั้งๆ ที่มีงบประมาณการพัฒนานิสิตหอพักเป็นหลักล้านบาทเลยทีเดียว
หากเพียงเจียดมาทำในสิ่งที่ผมว่าสักก้อนเล็กๆ ก็ไม่เห็นว่าจะเสียหายอะไร มิหนำซ้ำยังถือว่าเป็นการให้ทุนการศึกษาในอีกมิติหนึ่งด้วยเหมือนกัน หรือบางทีพวกเขากลัวว่านิสิตจะทุ่มเทเวลาไปกับการหารายได้มากกว่าการเรียน หรือไม่ก็เกรงว่านิสิตจะไม่นำเงินมาคืนด้วยหรือเปล่า -
สิ่งเหล่านี้ผมคิดว่าอย่าตีตนไปก่อนไข้, และอย่าวิตกจริตคิดแทนนิสิตไปซะทุกเรื่อง เพราะโดยประสบการณ์ตรง ผมยืนยันได้ว่ามันคงไม่โชคร้ายถึงขั้นนั้นเสียทั้งหมดหรอกกระมัง ...
ไม่รู้สิ, หรือบางที-ผมอาจต้องเปลี่ยนแนวทางการบริหารงานจากการ "ฝากให้คิด" มาเป็นการ "สั่งให้ทำ" บ้างแล้วกระมัง ... เพราะมิเช่นนั้นก็คงก้าวข้ามไม่พ้นวังวนความคิดแบบเดิมๆ ด้วยว่า "ทำเพียงให้เสร็จๆ ...แต่ไม่เบ็ดเสร็จ..ครบวงจร" (ผมรำพึงรำพันกับตัวเองเช่นนั้นจริงๆ !)
...
๒๖-๒๗ ธันวาคม ๒๕๕๒
หอพัก มมส
ความเห็น (6)
สวัสดีค่ะ เป็นแนวคิดที่ดีมากค่ะ ส่งเสริมอาชีพนิสิตหอพัก ทำให้นักศึกษารู้จักหารายได้ระหว่างเรียน ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ ปลูกฝังการอยู่ร่วมกัน และที่สำคัญการทำดอกไม้ประดิษฐ์เป็นการฝึกสมาธิด้วยค่ะ
ขอชื่นชมค่ะ
สวัสดีปีใหม่น่ะค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
Happy New Year ๒o๑o From Anong
- มาอ่านบทความดีๆ กับเรื่องราวดีๆ ครับ
- สวัสดีปีใหม่ ขอให้ท่านอาจารย์มีความสุข สุขภาพแข็งแรง ตลอดปีครับ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ว้าว กล่องดนตรีตุ๊กตาหลากสี น่ารักมาก ๆเลยค่ะ มีแอบตกแต่งลายชายกระโปรงด้วย
ฝีมือน้องๆนักศึกษานี่ ไม่ธรรมดาเลยค่ะ ชื่นชมเป็นกำลังใจค่ะ งามมากๆ ขอบคุณค่ะ
สวสัสดีปีใหม่ค่ะ
เป็นการส่งเสริมอาชีพ แบบพอเพียงค่ะ
แล้วก็เป็นการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ด้วยค่ะ