ใกล้จะไม่ไหวแล้ว...แย่จัง???
สวัสดีครับ...ตอนนี้ทุกคนคงจะสบายดี คงมีเพียงแต่ผมที่คงจะเหนื่อยทั้งกายและใจ เรื่องอะไรนะเหรอครับ ก็คือเรื่องงานนั่นเอง ไม่รู้ว่าอะไรต่ออะไรเข้ามาปะดังกับชีวิตของผม ณ ตอนนี้มากมายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ทั้งเรื่องงาน การเรียนต่อ กีฬาสี แทบจะไม่มีเวลาคิดหรือทำเรื่องอื่นได้เลย เครียดมาก ๆ แต่ทำไงได้ชีวิตต้องดำเนินไป สงสารก็แต่นักเรียนที่ไม่ค่อยได้เรียนเท่าที่ควร มักมีแต่กิจกรรมหรือเรื่องไม่เป็นเรื่องมาบั่นทอนการเรียนการสอนให้มันน้อยลงไป แต่ผมก็โชคดีที่มีนักเรียนที่ดีที่น่ารักคอยให้กำลังใจผมเสมอมา ผมรักนักเรียนของผมมาก ๆ ถึงแม้ว่าผมจะดุ ว่าพวกเขามากเท่าไหร่ แต่พวกเขาก็ยังคอยให้ความเคารพ ความรักที่ผมเองสัมผัสได้เสมอมา และผมก็ได้สิ่งเหล่านี้เป็นกำลังใจให้ผมอยากตื่นไปทำงานตอนเช้า เพราะว่านักเรียนยังรอผมไปสอนอยู่ ผมขอสัญญาว่า "ผมจะตั้งใจในการพัฒนา อบรมสั่งสอนลูกศิษย์ทุกคน ตราบที่ผมยังดำเนินชีวิตของผมต่อไป" ขอบคุณที่โลกสร้างผมมาเป็นครู ผู้ถ่ายทอดวิชาให้ลูกศิษย์ครับ ผมรักนักเรียนทุกคน ขอบคุณนักเรียนทุกคน ทุกรุ่นที่ทำให้ครูมีวันนี้...
*_* ก่อนจากกันไปผมขอฝากข้อคิดว่า "Honor lies in honest toil. เกียรติยศย่อมคงอยู่กับการทำงานด้วยความซื่อสัตย์"
ขอบคุณครับ..."นายพงศกรณ์"
ความเห็น (5)
- ไหวน่า...
- ไม่มีอะไรที่ครูไทยทำไม่ได้...
- สู้ สู้...
อยู่ในภาวะเดียวกันค่ะ แต่ยังไหวอยู่ค่ะ
เป็นกำลังใจให้คนทำงานนะคะ สู้ สู้ ค่ะ
ขอคาระวะจิตใจแห่งความเป็นครูครับ อย่าเครียด....พุทธโธ พุทธโธ พุทธโธ ...เดี๋ยวดีเอง
สวัสดีปีใหม่ครับ
สวัสดีค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจค่ะ ชื่นใจกับข้อความนี้ค่ะ...ขอบคุณที่โลกสร้างผมมาเป็นครู ผู้ถ่ายทอดวิชาให้ลูกศิษย์ครับ ผมรักนักเรียนทุกคน ขอบคุณนักเรียนทุกคน ทุกรุ่นที่ทำให้ครูมีวันนี้
มาให้กำลังใจคะ