วันนี้วันพ่อ
แม่คะ
ตอนนี้อาการของพ่อดีขึ้นมากแล้ว ยังคงเหลือแต่เรื่องการกลืนของพ่อที่ยังกลืนไม่ได้ คุณหมอทางกายภาพบอกว่า คงฝึกเรื่องการกลืนให้พ่อลำบาก เพราะคุณพ่อดูซึมเศร้ามาก คงไม่ให้ความร่วมมือ อาจจะต้องใส่สายให้อาหารทางหน้าท้องหากพ่อดึงสายยางทางจมูกออกบ่อยๆ
วันพ่อปีนี้ พ่อนอนนิ่งอยู่บนเตียง ขยับแขนขาได้บ้าง แต่ไม่สามารถพลิกตะแคงตัวเองได้ จำได้ว่า วันพ่อปีที่แล้ว พวกเราซื้ออาหารที่พ่อชอบมาให้ทาน พ่อทานได้เยอะ แม้จะสำลักเป็นบางช่วง แต่ปีนี้พ่อต้องทานอาหารทางสายยาง ที่คงไม่รู้รสชาดว่าอร่อยถูกใจหรือเปล่า พอหมดฤทธิ์ยาที่ทำให้พ่อหลับ พ่อก็ลืมตาโพล่ง ดูเหมือนพ่อไม่กระพริบตาเลย หลายคนบอกว่า พ่อคงไม่รับรู้อะไร แต่หนูคิดว่าพ่อรู้ทุกเรื่อง เวลาที่ใครพูดอะไรแค่เพียงว่าไม่คุยด้วยไม่ตอบโต้ทำเป็นนิ่งเฉย หนูสังเกตุเห็นพ่อทำท่าทางสนใจเมื่อมีใครคุยกัน
เมื่อเช้าน้องพยาบาลช่วยกันอาบน้ำให้พ่อ และอวยพรให้พ่อสบายใจในวันพ่อ น้องคงเห็นว่าพ่อซึมเศร้าเช่นกัน
พ่อมีเสมหะค่อนข้างมากและดูดไม่ออก แต่ยังโชคดีที่พ่อสามารถไอขับออกมาได้ แต่ก็ยังคงมีเสียงครืดคราดตลอดเวลา
หนูเองอาการหวัดกำเริบหนัก หนูนอนตลอดทั้งเช้าไม่ได้ไปร่วมพิธีวันพ่อที่อำเภอ ก็ได้แต่ถวายพระพรกันทางหน้าจอคอมพิวเตอร์ หนูอยากพักผ่อนให้มาก ไม่อยากที่จะไม่สบายมากๆ เพราะจะทำให้ดูแลพ่อไม่ไหว ก็หวังแต่ว่า พ่อคงไม่ติดหวัดจากหนูเพราะร่างกายพ่อยังคงอ่อนแอ
พ่อคงกลายเป็นคนไข้ติดเตียงไปแล้ว นักกายภาพบำบัด พยายามที่ให้พ่อลุกนั่ง แต่พ่อทำไม่ได้ ตัวพ่อเกร็งเป็นท่อนไม้ เวลาที่ถูกจับให้นอนตะแคงหรือลุกนั่ง คงต้องดูแลพ่อเหมือนคนไข้ที่ต้องนอนติดเตียง พ่อไม่มีเรียงแรงที่จะลุกขึ้นเดินอีกต่อไป เหมือนที่พ่อพยายามจะทำ เวลาที่พ่อเพ้อ พ่อก็ทำได้แค่เพียงการยกมือขึ้นชี้เพดาน และบ่นพึมพำแบบไม่ได้ศัพท์
วันพ่อปีนี้ พ่อต้องนอนบนเตียงคนไข้ข้างๆลูกสาวคนเล็กที่นอนโซฟาเพราะจับไข้กันสองคนพ่อลูก โดยไม่มีกิจกรรมอะไรพิเศษสำหรับพ่อเหมือนอย่างเคย แต่....นี่ก็เป็นสิ่งดีที่สุดแล้ว ในยามที่เราไม่มีใคร แต่...อีกความคิดหนึ่งของหนู ก็อยากให้พ่อกลับไปมีอำนาจ บารมี เหมือนเคย พ่อคงไม่เงียบเหงาและซึมเศร้าเช่นนี้
รักษาสุขภาพนะคะ
ลูก
วันที่ 5 ธ.ค. 52 : 12.30 น.
ณ ห้องพักคนไข้
ความเห็น (13)
พ่อต้องรับรู้แน่ๆค่ะ"ป้าแดง"
ถือว่าโชคดีมากๆเลยนะคะ..ที่อย่างน้อยก็มีโอกาส..
ได้ดูแลพ่อ ทดแทนบุณคุณท่าน มีคนให้เราไปหาเพื่อปรับทุกข์และสุข
พ่อและแม่..คือพระของเรา
แวะมาเยี่ยมและเติมกำลังใจให้น้องสาว
อย่างไรน้องยังมีพ่อให้เห็นให้สัมผัส
แต่พี่เขี้ยวไม่มีแล้ว
เป็นกำลังให้ทั้งคุณพ่อและลูกสาวคนเล็ก
รักษาสุขภาพด้วย
เป็นห่วงจัง
โอ้..พี่แดงครับ
ได้อ่านดูแล้วพบว่า นี่แหละครับคือกิจกรรมพิเศษที่ประเสิรฐที่สุดแล้วครับพี่แดง ^^
พี่แดงก็เช่นกันนะครับ ดูแลตัวเองมากๆด้วยจ๊า หายหวัดเร็วๆเด้อ!!!
สวัสดีครับ คุณ ป้าแดง ขอส่งกำใจ แรงใจให้ครับ
แง แง โอ๋ โอ๋ อย่าร้อง
ป้าแดง พี่สุได้อ่านแล้ว พี่สุสงสารพ่อป้าแดงเหลือเกิน พี่สุอยากร้องไห้ ป้าแดงเล่าสภาพ การรักษาดูแล พ่อไม่สบาย เหมือนแม่พี่สุ ไม่สบายในช่วงสุดท้าย ก็ให้อาหารทางสายยาง หายใจเองไม่ได้ หลับตาตลอด สงสารแม่ด้วยคะ ในช่วงสุดท้ายก็จากไป หายใจเองไม่ได้ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ เอาออกเมื่อไหร่ก็ต้องจากไป เลยไม่อยากให้ท่านทรมาน ยิ่งสายยางที่ยัดลงไป เส้นใหญ่เหลือเกิน แม่ดิ้นด้วยความทรมาน ถ้าไม่ใส่ให้ก็จะจากไปเร็วเกินไป ถ้าใส่แล้วเผื่อมีปาฏิหาริย์ อาจช่วยฟื้นได้ ท่านทรมานท่านดิ้น ในที่สุดก็เหมือนคนจะขาดใจ ในที่สุด .....ไม่อยากเล่า
- แง แง ป้าแดงขาขอให้พ่อหายเร็วๆนะคะ ป้าแดง ถึงไม่ได้ไปแสดงความยินดีในวันเฉลิมพระชนมพรรษาของพ่อหลวง ป้าแดงไม่ต้องเสียใจนะคะ เพราะป้าแดง ก็ได้แสดงความรักของพ่อป้าแดง ในความเป็นลูกกตัญญูได้ดีเยี่ยมที่สุดแล้วคะ
-ป้าแดงรักษาสุขภาพด้วยนะคะ ไม่ใช่คนดีดูแลคนป่วย แล้วจะป่วยตามๆกันคะ ทำใจไว้ให้ดี เข้มแข็งนะคะ เวลาที่มีอยู่ไม่รู้จะเหลืออยู่อีกเท่าไหร่ ป้าแดงจงใช้เวลาที่เหลือนี้ดูแลใกล้ชิดกับพ่อให้คุ้มค่าที่สุดนะคะ ป้าแดง พี่สุพูดแล้วพี่สุก็คิดถึงแม่คะ เพราะแม่เป็นทั้งพ่อทั้งแม่ดูแลพี่สุจนใหญ่คะ พ่อพี่สุท่านเสียชีวิตตั้งแต่สุอายุได้ 7 ขวบยังไม่รู้ซึ้งถึงการจากลาเลย ว่าแม่ยากลำบากแค่ไหนคะ เลยเล่าเรื่องพ่อได้ไม่เท่าที่รู้ เท่าที่ควร มันนานแล้วคะ จะเสแสร้งปั้นแต่งก็ไม่ได้ ก็เลยไม่มีเรื่องพ่อเล่าให้ฟังคะ
ขอส่งกำลังใจแก่ป้าแดงค่ะ
ส่งกำลังใจให้ป้าแดง ที่มีโอกาสดูแลพ่อค่ะ
สวัสดีค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้ pa_daeng ได้ดูแลพ่อค่ะ
- ทำหน้าที่ให้ดีที่สุดนะคะ
- ไม่มีใครดูแลพ่อของเราได้ดีกว่าเราค่ะ
- มาเยี่ยมป้าแดง และคุณพ่อค่ะ
- ให้กำลังใจทุกผู้คน ที่ได้มีโอกาสดูแลคุณพ่อนะคะ เป็นความสุขที่สุดแล้วค่ะ
- รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ
สวัสดีคะ ป้าแดง
มาให้กำลังใจทั้งคุณพ่อและลูกสาวนะคะ
สู้ๆ ค่ะ
ผมขอส่งกำลังใจให้พี่แดงมีสุขภาพแข็งแรงเพื่อพร้อมต่อการดูแลคุณพ่อครับ
ผมขออภัยที่ไม่มีโอกาสได้ติดตามปัญหาการกลืนลำบากของคุณพ่ออย่างต่อเนื่อง...เท่าที่อ่านบันทึก...ผมแนะนำว่า พยายามช่วยเหลือคุณพ่อในการกระตุ้นการรับรู้ให้เคลื่อนไหวร่างกายในท่านั่งเท่าที่ทำได้ ชวนคุณพ่อให้ส่งเสียงคุยหรือแสดงท่าทางบ้าง หากคุณพ่อรู้สึกหงุดหงิดจะดึงสายยาง ก็จับมือคุณพ่อเบาๆ แล้วค่อยๆ เบี่ยงเบนความสนใจไปปรบมือหรือทำกิจกรรมอื่นๆ (อย่าบังคับ แต่ผู้ดูแลต้องใจเย็นและอดทน)
ผมคาดว่า ปัญหาการรับรู้ทางสมองและการขาดทีมผู้เชี่ยวชาญทางการฝึกกลืน ทำให้โปรแกรมที่ผมเคยให้ไว้ไม่ได้ผลครับ ตอนนี้คงต้องระวังเรื่องการสำลักน้ำลายและเสมหะโดยจัดท่านั่งที่ไม่แหงนคอ และดูดเสมหะอย่างนิ่มนวล
ผมแนะนำให้กระตุ้นการรับรู้ด้วยการสัมผัส (ลูบเช็ดหน้า คอ รอบปาก จับมือ โอบกอด) การได้ยิน(ส่งเสียงเรียกและฟังเสียงดนตรีที่ชอบ) การมองเห็น (ส่องกระจก มองจ้องตา มองสิ่งที่ชอบ) และการเคลื่อนไหวท่าทาง (ช่วยจับทำท่าให้ขยับแขนขา) ให้มากที่สุดครับ
สำหรับการให้อาหารทางสาย ต้องค่อยๆ บอกคุณพ่อให้เห็นถึงประโยชน์ที่จะได้รับทางโภชนาการ แม้ว่าจะให้อาหารทางสายหน้าท้อง แต่ผู้ดูแลคงต้องอดทนและให้กำลังใจแก่คุณพ่อมากๆ ที่ต้องปรับตัว ปรับใจ และปรับอารมณ์
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยจงดลบันดาลให้คุณพ่อมีการรับรู้ที่ดีขึ้นและผ่อนคลายไม่หงุดหงิดขณะฝึกการรับรู้และเคลื่อนไหว
- สวัสดีค่ะ ทุกท่าน
- ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ
- ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของอาจารย์ป๊อป ป้าแดงจะพยายามทำตามคำแนะนำค่ะ แต่บางครั้งดูเหมือนพ่อไม่รับรู้ บางครั้งเหมือนพ่อเพ้อ ป้าแดงเปิดเทปธรรมะให้พ่อฟังค่ะ แต่ไม่รู้ว่าพ่อชอบรึเปล่า
- ตอนนี้พ่อเีสียงแหบมากไม่รู้ว่าเพราะพี่แดงดูดเสมหะแรงไปรึป่าวค่ะ
- ขอบคุณมากค่ะ จะพยายามค่ะ บทความของอาจารย์เป็นประโยชน์มากเลยค่ะ