๑.เรียบง่าย ธรรมดา เรียกว่าธรรมะ
"วิถีแห่งความรู้แจ้ง" ของพระปราโมทย์ ปราโมชโช เป็นหนังสือที่อ่านแล้วเข้าใจง่าย อ่านแล้วก็นึกถึงกัลยาณมิตร จึงขอหยิบยกบางส่วนมาเผื่อแผ่แบ่งปันกันที่บล้อกใหม่นี้ มีความประสงค์ที่จะเขียนเล่าและแลกเปลี่ยนเพื่อเรื่องนี้โดยเฉพาะ ท่านกล่าวไว้ว่า
"แท้จริงแล้วความทุกข์ของคนเรา อยู่ภายในจิตของตนนั่นเอง สนามศึกษาธรรมะของเรา จึงอยู่ที่กายที่จิตนี้ แทนที่เราจะเรียนรู้ ออกไปภายนอก ก็ให้เราย้อนเข้ามาศึกษา อยู่ภายในจิตของเรานี้แหละ
แท้จริงแล้วธรรมะเป็นเรื่องใกล้ตัว ใกล้จนขนาดที่เรียกว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวเราเอง และขอบเขตของธรรมะก็มีเพียงนิดเดียว คือทำอย่างไรจะไม่ทำให้เกิดความทุกข์
ถ้าจะศึกษาธรรมะก็ศึกษาลงไปเลยว่า ความทุกข์อยู่ที่ไหน เกิดขึ้นได้อย่างไรและดับได้อย่างไร และความสำเร็จของการศึกษาธรรมะ อยู่ที่การปฏิบัติจนเข้าถึงความพ้นทุกข์ ไม่ใช่เพื่อความรอบรู้รกสมอง หรือเพื่อความสามารถในการอธิบายแจกแจงธรรมได้อย่างวิจิตรพิสดาร
ถึงการปฏิบัตินี้ อาจจะพูดธรรมะไม่ได้สักคำ แปลศัพท์บาลีไม่ได้สักตัว แต่จิตใจพ้นจากความทุกข์ หรือมีความทุกข์ก็ทุกข์ไม่มากและไม่นาน"
จะเห็นว่าท่านเขียนขึ้นให้ผู้ศึกษาเรียนรู้ธรรมะ เพื่อบอกว่าธรรมะเป็นเรื่องธรรมดา เป็นเรื่องของตัวเราเอง เราสามารถเรียนรู้ด้วยตัวของเราเอง เมื่อเราฟังคนอื่นพูดเรื่องธรรมะเราอาจจะไม่เข้าใจ และไม่รู้ ก็ไม่จำเป็นจะต้องรู้อะไรเลยก็ได้ ขอให้รู้เพียงแต่ว่า "ทำอย่างไรเราจึงจะพ้นทุกข์และถือว่าเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับคน ๆ หนึ่งในการเรียนรู้ธรรมะ"
ธรรมะสวัสดีค่ะ
ความเห็น (22)
- สวัสดีค่ะพี่คิม
- เข้ามารับธรรมะจากพี่สาวเที่ยงวันอาทิตย์ค่ะ
- วันนี้ใจตรงกัน ลงบันทึก คล้ายๆกัน แปลกดี
- คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ
ความสุขที่เรียบง่าย หาได้จากตัวเรา และเรียนรู้วิธีการดับทุกข์ค่ะ
ขอขอบพระคุณค่ะกับธรรมะที่เป็นธรรมชาติเรียบง่าย
มารับธรรมะ ขอบพระคุณค่ะ อากาศเย็นมากไหมคะ ที่ขอนแก่น เย็นๆแล้วมีลมพัดเย็นสบายค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ครูคิม
- มาเรียนรู้ "ธรรมะ" ค่ะ
- ครูนกก็ฟังแผ่นซีดีการดูกายดูจิตของพระอาจารย์ปราโมทย์อยู่เช่นกันค่ะพี่ครูคิม
มาสวัสดีรับบล็อกใหม่ของพี่คิมนะครับ
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับว่า ธรรมะ ต้องเรียบง่ายและธรรมดา
อะไรที่มันมีของตกแต่ง มีพิธีมากมาก อาจจะยิ่งห่างธรรมะนะครับ
สวัสดีค่ะน้องมนัสนันท์
- สองวันนี้อ่านจุใจค่ะ
- เดิมทีอ่านไปคร่าว ๆ อยากจะนำมาถ่ายทอดแต่รู้สึกว่าชอบเล่มนี้ที่สุด
- จึงไปหยิบมาอ่านอีก คงจะเขียนเรียงไปตามลำลับจนจบเล่ม
- แปลกดีเหมือนกัน วันนี้เขียนเรื่องทำนองเดียวกัน
- ขอขอบคุณที่มาแวะอ่าน ขอให้ถึงความสุขด้วยสติค่ะ
สวัสดีค่ะน้องอ้อยเล็ก
- ขอขอบคุณกับดอกแก้ว เดิมชอบดอกแก้วมากค่ะ ไปแสวงหาต้นมาปลูก
- เห็นที่ไหนไม่ได้ค่ะ
- ปัจจุบันนี้อะไรที่เคยชอบก็ลดลง เห็นแล้วก็ยังชอบแต่หมดความคลั่งไคล้ค่ะ
- ขอฝากความขาวสะอาดสู่หัวใจของน้องค่ะ
สวัสดีค่ะน้องครูนิน
- อยากจะลดกิเลสในตัวตนก็ต้องหาธรรมะมาอ่าน มาเรียนรู้
- รู้ว่าดีก็อยากจะแบ่งปันค่ะ
- ขอให้มีความสุข ความเจริญในธรรมที่เรียบง่ายค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารยืใบบุญ
- คือหนังสือเล่มที่ว่าค่ะ
- รายละเอียดมีมากกว่านี้
- ที่นำมาเล่าในบันทึก เพียงแต่ย่สรุปความสำคัญมาเท่านั้นค่ะ
- ขอขอบพระคุณค่ะ ขอให้อาจารย์มีความสุขกับธรรมชาติในหัวใจนะคะ
สวัสดีค่ะน้องนกnoktalay
- พี่คิมมีซีดี ชุดเดียวกับน้องนกค่ะ
- ทำแจกเพื่อน ๆ ไปบ้างแล้ว
- ขอให้น้องนกมีความสุขกับธรรมชาติในหัวใจนะคะ
สวัสดีค่ะคุณหมอนาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี
- พยายามอย่างยิ่งที่จะลดละ การปรุงแต่งและกิเลสในตัวเอง
- เมื่อพออ่านและได้รู้ ก็เกิดการละอายมากขึ้น
- การปฏิบัติจึงเป็นไปอย่างธรรมชาติค่ะ
- เห็นว่าเป็นเรื่องไม่ยากจึงนำมาฝากชาวบล็อกค่ะ
- ขอขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีครับครูคิม
- มารับธรรมะอีกรอบหนึ่งครับ เป็นข้อคิดและขัดเกลาจิตใจให้ดีขึ้นบำบัดความฟุ้งซ่านครับ
- ขอบคุณสำหรับบทความที่มีคุณค่าและช่วยพัฒนาให้ผมได้เรียนรู้ธรรมะเพิ่มขึ้นครับ
สวัสดีค่ะคุณณัฐวรรธน์
- เดิมพี่คิมเข้าใจว่าการฝึกสมาธิและการวิปัสสนาเป็นเรื่องดี วิเศษสุดสำหรับการปฏิบัติ
- จึงไปเข้าวัดถือศีล โดยไม่ได้เรียนรู้จากการอ่าน หรือไม่เข้าใจหลักการเบื้องต้นแบบนี้
- ผลที่ได้จากการปฏิบัติ ได้ความอดทน และรู้สึกว่าดี เพราะได้พักผ่อน จากวัดโน้นไปวัดนี้ จากสำนักโน้นไปสำนักนี้
- วันดีคืนดี ได้อ่านและเรียนรู้เพิ่มขึ้น จึงได้รู้ว่าที่ทำมานั้นก็ถูกแล้ว รู้สึกว่าเหมือนไม่ใช่นะ แต่ควรจะกลับมาเริ่มต้นที่ศูนย์ใหม่ดีกว่า
- อย่างน้อยการอ่านนี่แหละ บางเรื่องอ่านแล้วทำให้เรารู้คิดและเกิดปัญญาค่ะ สามารถลดละได้เหมือนกัน
- นับว่าเป็นเรื่องของธรรมชาติที่ไม่คร่ำเคร่งจนเกินไป เหมือนที่พี่คิมเคยทำมาตอนแรก ๆ ค่ะ
เรื่อง "ธรรมดา" นี่แหละครับ "ยากที่สุด"
เราถูกห่อหุ้มด้วยเปลือกอกุศลมูลจนมันลึกเข้าไปถึงหัวจิจหัวใจ
การละมันเพื่อเข้าสู่สภาวะปกติ ธรรมดา มันจึงไม่ธรรมดาครับพี่
- ไม่มีความโลภ
- ไม่มีความทุกข์
สวัสดีค่ะ
การฝึกนั่งสมาธินี่ดีมากเลยค่ะ
เราสามารถระงับอาการต่างๆในจิตตนได้
ระมัดระวังมากขึ้น
จิตใจแจ่มใสขึ้น
เข็มแข็งขึ้น
อนุโมทนาสาธุด้วยนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ..พี่เคยนำคติธรรม "วิถีแห่งการรู้แจ้ง" ของท่านอ.ปราโมทย์ มาเล่าไว้ ๓ ตอนค่ะ..
http://gotoknow.org/blog/nongnarts/259820
สวัสดีค่ะหนานเกียรติ
- ขอขอบพระคุณที่มาอ่านบันทึกนี้
- เมื่อพี่คิมอ่านและได้เห็นว่าดี ก็นำมาเขียนเล่าเพื่อแลกเปลี่ยนค่ะ
สวัสดีค่ะคุณต้อย นพคุณ
- ถ้าไม่โลภ ใจมันก็นิ่งที่ความหยุดมากกว่าอยากแล้วนะคะ
- ขอขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้องตุ๊กตา
- ใช่ค่ะ ได้ฝึกดูตัวตนของเราเอง
- ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
- ขอขอบพระคุณค่ะที่มาแลกเปลี่ยน
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
- ขอขอบพระคุณค่ะ
- ไปดูและเรียนรู้ในบันทึกของคุณพี่มาแล้วค่ะ
- ได้รู้และเข้าใจเพิ่มเติมค่ะ