ลั่นทม...กับความดื้อดึงของผม

ว่าด้วยเรื่องของ ต้นลั่นทม แม่ผมไม่ค่อยสบายใจนักที่จะเอาไปปลูกที่บ้าน ด้วยว่าความเชื่อเรื่อง"การเรียกชื่อ" อันไม่เป็นมงคล ผมพยายามจะนำมาปลูกหลายปีมาแล้วก้ไม่เป็นผล ครั้งนี้จะขอปลูกอีกครั้ง

ผมหมายตา ต้นลั่นทม (ลีลาวดี) ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในตัวอำเภอปางมะผ้า

ลีลาวดีต้นนี้ ดอกดก เป็นพันธุ์พื้นเมือง ใบเขียวเลี่อมๆและออกดอกเป็นช่อใหญ่ กลิ่นหอมอ่อนๆ ผมจึงไปขอกิ่งเล็กเพื่อจะนำไปปลูกที่บ้าน

ว่าด้วยเรื่องของ ต้นลั่นทม แม่ผมไม่ค่อยสบายใจนักที่จะเอาไปปลูกที่บ้าน ด้วยว่าความเชื่อเรื่อง"การเรียกชื่อ" อันไม่เป็นมงคล ผมพยายามจะนำมาปลูกหลายปีมาแล้วก้ไม่เป็นผล ครั้งนี้จะตื้อขอปลูกอีกครั้ง

ขับรถมาถึงบ้าน แม่ออกมาหาที่รถ ผมบอกแม่ว่า ผมมีต้นไม้ต้นใหม่มาปลูก แม่ดูท่าทางดีใจมาก เพราะเราต่างก็ชอบปลูกต้นไม้เหมือนกัน

ผมก็เปิดหลังรถที่เก็บกิ่งลีลาวดีไว้อย่างทะนุถนอม มาโชว์ ปรากฏว่าคุณแม่อึ้ง! ครับ  แต่ผมรีบอธิบายถึงสรรพคุณ ความดีงามของต้นไม้ชนิดนี้

"ใครๆก็ปลูกนะแม่"

"พันธุ์นี้เค้านิยมกันมากนะครับ"

"ดอกสวยมากเลยแม่ เวลามันออกดอกมันจะออกเป็นพวงๆใหญ่ๆ กลิ่นหอมมาก"

"เขาเรียกว่า ลีลาวดี ไงแม่"

"มันกินได้ด้วยนะแม่ เค้าเอาชุบแป้งทอดก็อร่อย"

แม่ไม่พูดว่าอะไร แต่คิดว่าแม่คงจะยอมรับที่จะนำมันมาปลูกบนพื้นที่ในบ้านเราแล้วละ ก็เลยนำลงมาเก็บไว้ในโรงชำก่อน ช่วงค่ำๆจะนำมาลงชำตรงจุดปลูกเลย

ช่วงค่ำผมกลับมาที่บ้าน คุณแม่ผมกับชุดลุยที่เตรียมตัวไว้แล้ว เราสองคนแม่ลูกช่วยกันปลูกชำ กล้าของ "ลีลาวดี"

ในวันนั้นคนที่ผ่านไปผ่านมาจะเห็น สองแม่ลูก ช่วยกันขุดหลุมปลูกต้นไม้อย่างมีความสุข หลังจากปลูกเสร็จเราสองคนนั่งตรงชานบ้านนั่งห้อยขาดูต้นไม้ที่ปลูกด้วยความชื่นชม

ฝนค่อยๆหยาดเม็ดจ้อย แรงขึ้นเรื่อยๆ สาดให้น้ำ "ลีลาวดี" ของเราอย่างไม่ลังเล