ข้อคิดจากการอ่าน เส้นทางการฝึกฝน l อาหารถวายพระ ของพี่กะปุ๋ม


เห็นความพยายามของท่าน ทำให้หนูมีแรงเผชิญความยากลำบาก หนูหาได้เทียบตนเองกับท่านไม่ แต่ท่านเป็นเหมือนต้นแบบ ในความต่อสู้ อดทน และตั้งใจ ของหนูเสมอมา การเสียสละในการทำงานต่าง ๆ ของท่าน อดทนสั่งสอนและช่วยเหลือผู้คน เป็นภาพที่หนูคุ้นชิน เพียงมองเห็นก็รู้สึกมีความสุข และภูมิใจ

จากบันทึกของท่านอาจารย์กะปุ๋มเกี่ยวกับ

 เส้นทางการฝึกฝน l อาหารถวายพระ

พออ่านบันทึกเหล่านี้ของท่านแล้ว หนูได้คิดว่า

     การที่เราจะลุกขึ้นมาแก้ไขข้อบกพร่องของเรานี้ ไม่ง่ายเลย ยิ่งเป็นข้อบกพร่องที่ใครหลาย ๆ คนในสังคมมองว่าเป็นเรื่องจิ๊บ ๆ ยิ่งยากเข้าไปใหญ่

อย่างของ พี่ปุ๋ม

ท่านใช้การฝึกฝนทำอาหารเป็นโจทย์ในการพัฒนาตนเอง พัฒนาใจตนเอง หลายคนอาจจะเห็นว่าการทำอาหารเป็นเรื่องง่าย แต่สำหรับใครหลาย ๆ คน การออกแบบเขื่อน หรือ สร้างบ้านหรู ๆ สักหลังยังง่ายกว่า

ท่านเป็นคนที่ทำหลาย ๆ อย่างในช่วงเวลาเดียวกัน แต่ท่านก็ยังสละเวลา มาเรียนรู้และฝึกฝนในเรื่องนี้

หนูมองย้อนกลับมาที่ตนเอง ย้อนไปที่เรื่องหลาย ๆ เรื่องที่หนูยังทำไม่ได้ ไม่กล้าทำ หรือ เคยทำแต่ทำได้ไม่ดี หรือเคยถูกตำหนิมาก่อน ก็เป็นความรู้สึกด่างพร้อยในใจ แล้วยึดมั่นถือมั่นบอกตนเองว่า

"ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว ซื้อเอาก็ได้"

หรือหาเหตุผลมาอ้างกับตนเองว่า "ฉันไม่ว่าง ต้องทำโน่น ต้องทำนี่"

เห็นความพยายามของท่าน ทำให้หนูมีแรงเผชิญความยากลำบาก หนูหาได้เทียบตนเองกับท่านไม่ แต่ท่านเป็นเหมือนต้นแบบ ในความต่อสู้ อดทน และตั้งใจ ของหนูเสมอมา การเสียสละในการทำงานต่าง ๆ ของท่าน อดทนสั่งสอนและช่วยเหลือผู้คน เป็นภาพที่หนูคุ้นชิน เพียงมองเห็นก็รู้สึกมีความสุข และภูมิใจ ยิ่งมาเห็นท่านฝึกฝนตนเองในเรื่องที่ใครบางคนไม่เห็นความสำคัญ แต่ท่านเปิดเผยและยอมรับว่าตนเองไม่รู้ แต่พร้อมจะฝึกฝนอย่างเต็มที่ เป็นความน่ารักที่บริสุทธิ์ค่ะ เห็นแล้วก็ยิ้มได้ บางคราก็ลุ้นไปกับท่านว่าจะ ได้รับการประเมินคะแนนะที่เท่าไหร่ ยิ่งวันที่ท่านเขียนบอกว่าได้ ๙ หนูรู้สึกดีใจไปกับท่าน เหมือนเป็นพัฒนาการที่เรา ช่วยเชียร์ท่านอยู่ห่าง ๆ

 ยืมภาพนี้มาจากบันทึก เส้นทางการฝึกฝน l อาหารถวายพระ (๒)

พออ่านจบรู้สึกได้แรง ฮึด เหมือนมีประกายความหวัง ส่องแสงมาว่า

"ฉันต้องเปิดโอกาสให้ตนเอง พัฒนาตนเองให้ได้"

พอเสียงของความคิดนี้ของหนูดังขึ้น พร้อม ๆ กับใจที่ ฮึกเหิม เป็นเหมือนได้รับการชาร์ทพลังความกล้าหาญ ไม่รู้ซิค่ะบอกไม่ถูก

แต่ละท่านอ่านแล้วเป็นไง ลองมาแชร์กันได้นะคะ

 

หนูสัมผัสได้ว่าท่าน ใช้ความพยายามอย่างมาก อดทนอย่างมาก ในบริบทของตัวท่านเอง กับข้อจำกัดของเวลา อาชีพการงาน อืม ถือว่า เสียสละมากทีเดียวค่ะ

หนูเชื่อว่าใครหลาย ๆ คน อ่านบันทึกเหล่านี้ คงได้พลัง กำลังใจ ในการต่อสู้กับปัญหาอุปสรรคที่เกิดขึ้น

ขอบคุณนะคะพี่ปุ๋ม บันทึกประสบการณ์ดี ๆ ของพี่ช่วยหนูไว้เสมอ เวลาเจออะไรยาก ๆ และขาดกำลังใจ

หมายเลขบันทึก: 314536เขียนเมื่อ 19 พฤศจิกายน 2009 06:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:55 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท