จากโค๊ชกีฬามาเป็นผู้บริหาร

คน คือ ทรัพย์สินมีคุณค่ายิ่งในองค์กร

จากโค๊ชกีฬามาเป็นผู้บริหาร

ผู้เขียนได้อ่านบทความ เรื่อง“หัวหน้างานควรทำตัวเป็น โค๊ช ของทีมงาน‏จากเวปไซต์ข้างล่าง ทำให้หวนคิดถึงเมื่อเป็นครูใหม่ ๆ ที่ต้องฝึกสอนกีฬา เข้าแข่งขันในระดับตำบล ระดับอำเภอการบริหารทีมกีฬานั้น คนเป็นโค๊ชต้องทำหน้าที่มากกว่าทำหน้าที่ครู เป็นศูนย์รวมใจเด็ก เป็นหมอ เป็นนักโภชนาการ(ที่จริงก็แม่ครัวเขียนซะโก้) เป็นที่คาดหวังของคนอื่นๆ ที่อยากเห็นทีมชนะเหนือคู่แข่งขัน เมื่อมาเป็นผู้บริหาร จึงเห็นคุณค่าของการเป็นโค๊ชกีฬา ที่ต้องทำงานท่ามกลาง ความแตกต่างของคน ที่ต่างจิตต่างใจ ทำอย่างไรจึงจะร้อยใจให้ทุกคนทำงานเพื่อองค์กร อย่างทุ่มเท  ลองอ่านดูเผื่อเป็นแนวทางในการบริหารครับ
    

ราตรีที่ปักกิ่ง                   สัญลักษณ์ปักกิ่งอยู่เบื่องหลัง

http://catadmin.cattelecom.com/km/blog/kesmanasm/2008/05/28/leader/

ได้รับเมล์ จากเพื่อนเรื่องการเป็นหัวหน้าที่ดี อ่านแล้วน่าสนใจ คนที่เป็นหัวหน้า้ควรอ่าน แต่คนที่ถึงตอนนี้จะไม่ได้เป็นหัวหน้าแต่ก้รู้ไว้ก่อน วันหนึ่งโอกาสมาถึงจะได้พร้อมครับ

“หัวหน้างานควรทำตัวเป็น โค๊ช ของทีมงาน‏

หัวหน้างานที่ดีนั้น ควรจะทำตัวให้เหมือนกับ โค๊ชของการแข่งขัน โดยเฉพาะการแข่งขันเป็นทีม ซึ่งการทำเช่นนี้ จะส่งผลให้ทีมงาน สามารถผลักดันทีมให้ก้าวไปสู่ความสำเร็จได้

ลักษณะและการกระทำของ โค๊ช ที่ดี คือ

1. คุณต้องไม่ลงไปเล่นในเกมส์เองอย่างแน่นอน

2. ประสบการณ์ของคุณ จะเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับนักเล่นมือใหม่ในเกมส์ ดังนั้น คุณจะต้องบอก ต้องสอนพวกเขาเพื่อให้เขาได้มีพื้นฐานที่ใกล้เคียงกัน

3. ทีมงานในเกมส์เป็นสิ่งสำคัญ อย่าเน้นใครคนใดคนหนึ่งจนเกินไป เพราะ การชนะจากคนๆเดียวไม่ได้บอกว่า ทีมงานทั้งหมดจะชนะ เช่น ถ้าคนทำคะแนนฝ่ายเรามีคนเดียว โดยไม่มีใครทำคะแนนได้มากเท่า กับคู่แข่งขันที่เขามีศักยภาพที่จะทำคะแนนเท่ากับคนของเรา 2-3 คน คุณคิดว่า เกมส์ที่ลงเล่นใครจะชนะ อีกอย่างถ้าคนๆนั้นเกิดโดนซื้อตัวไป ทีมคุณทั้งทีมก็จะไม่มีคนทำคะแนนอีกต่อไป ซึ่งเรื่องเหล่านี้ต้องระวังอย่างมาก

4. ปิดจุดอ่อนของทีม และ แสดงจุดแข็งของทีมให้โดดเด่น

5. ก่อนการเล่นเกมส์ คุณต้องชี้ให้พวกเขาเห็นว่า คุณแข่งของคุณนั้น เป็นอย่างไร และน่าจะโจมตีจุดอ่อนของคู่แข่งในทางด้านใด การให้คำแนะนำอย่างที่คุณทำนั้น เป็นสิ่งที่ดีแล้ว

6. ในขณะที่ทีมงานกำลังอยู่ในเกมส์ คุณต้องคอยดูแลว่า พวกเขาน่าจะเล่นได้ดีกว่านี้ทางใด และ แนะนำหนทางที่จะทำให้พวกเขาเล่นได้ดีกับพวกเขา

7. อย่าคาดหวังว่า ทีมของคุณจะต้องชนะในเกมส์ทุกครั้ง ถ้าเขาชนะก็ดีก็จะต้องชมเชย และ ให้กำลังใจ หรือ อาจจะพาไปเลี้ยงก็ได้ แต่ถ้าพวกเขาแพ้คุณต้องให้กำลังใจ และชี้ให้เขาเห็นว่า จุดอ่อนของทีมอยู่ที่ใด และ วิธีการที่จะเอาชนะในเกมส์ต่อไปควรจะเป็นอย่างไร บางครั้งการแพ้ที่ได้ประสบการณ์มากๆจะดีกว่า การชนะโดยใช้แนวทางเดิมๆ

8. การสื่อสารภายในทีม เป็นสิ่งสำคัญ

9. ทีมต้องมีความเป็นหนึ่งเดียวกัน

สิ่งเหล่านี้แค่เป็นเพียงลักษณะเฉพาะง่ายๆที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้งานกับงานทั่วไปได้จริง และ จะทำให้ทีมงาน มีความพร้อมในการทำงานร่วมกัน และผลักดันให้แผนกเดินไปด้วยกัน และ มีประสิทธิภาพ

นอกจากนี้ คน ยังถือว่าเป็นทรัพยากรที่มีค่าสูงสุด ขององค์กร ซึ่งเชื่อว่ามีหลายท่านโดยเฉพาะผู้ที่ทำหน้าที่บังคับบัญชา หรือบริหาร คงเคยได้ยินคำว่า มนุษย์ (Human capital) ในแง่ที่ว่า “คนเป็นสินทรัพย์ที่มีค่าในองค์กร”

การที่จะให้ได้มาซึ่งเครื่องจักรและเทคโนโลยีสมัยใหม่สามารถทำได้โดยการลงทุน คนก็เช่นเดียวกัน ถ้าเราอยากได้ทรัพยากรบุคคลที่มีคุณค่า มีความรู้ความสามารถในการทำงาน และจัดการกับปัญหาต่าง ๆได้ดี ก็มีความจำเป็นที่องค์กรหรือหน่วยงานนั้นจะต้องลงทุน การลงทุนที่เห็นเป็นรูปธรรมที่สุดก็คือ การฝึกอบรมทั้งภาคทฤษฎี และ ปฏิบัติ รวมถึงการปฏิบัติงานจริงภายใต้การควบคุมดูแลอย่างใกล้ชิดของวิทยากรหรือหัวหน้างานที่เรียกว่า On the job training (OJT) นอกจากการฝึกอบรมดังกล่าวแล้ว สภาพแวดล้อมการทำงาน และการนำของผู้บังคับบัญชาหรือหัวหน้างานมีผลอย่างมากต่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม และ ทัศนคติในการทำงานในที่สุด เพราะผลงานไม่ได้วัดเพียงแค่ว่าเสร็จแต่ยังต้องวัดที่ความสำเร็จด้วยซึ่งหมายถึงงานต้องดี มีคุณภาพ เสียค่าใช้จ่ายน้อย และส่งมอบงานได้เสร็จตามกำหนด

หัวหน้างานหรือผู้บังคับบัญชาที่เป็นผู้นำที่ดีจะต้องกระตุ้นให้ผู้ใต้บังคับบัญชาหรือทีมงานทำงานอย่างเต็มกำลังความสามารถ และสร้างสรรค์สิ่งใหม่ที่เป็นประโยชน์ตลอดเวลา โดยควรจะยึดหลัก 3R อันได้แก่

• การยอมรับ (Recognition/Respectation)

• การให้รางวัล (Reward)

• การกระตุ้นเป็นระยะ (Reinforcement)

ซึ่งจะต้องปฏิบัติกับพนักงานอย่างเสมอภาคและเท่าเทียมกัน อาจกล่าวได้ว่าผู้บังคับบัญชาหรือหัวหน้างานที่มีภาวะผู้นำดีควรจะปฏิบัติต่อผู้ใต้บังคับบัญชาในสิ่งเหล่านี้เสมอ

1. ชื่นชมต่อหน้าสาธารณะและตำหนิเป็นการส่วนตัว การตำหนิพนักงานในที่สาธารณะจะทำให้เกิดความรู้สึกเสียหน้า และอารมณ์โกรธในที่สุด

2. สื่อสารความคาดหมายของเราให้พนักงานรับรู้ ควรจำไว้เสมอว่าไม่มีพนักงานที่ไหนจะมาเดาใจผู้บริหารได้ถูกว่าต้องการอะไร และมุ่งหมายสิ่งใดในงานที่มอบหมายมาให้ ฉะนั้นการบ่งบอกสิ่งที่คาดหมายไว้เป็นสิ่งที่จำเป็นและยังสามารถป้องกันความผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้นได้

3. เอาใจใส่อยู่เสมอ โดยการจับตาดูและเปิดหูรับฟัง ซึ่งไม่ได้หมายถึงการจับผิด แต่เป็นการดูเพื่อสังเกตอาการและความรู้สึก เพื่อค้นหาว่ามีสิ่งผิดปกติอะไรเกิดขึ้น พนักงานยังมีความสุขกับการทำงานหรือไม่ อย่าเพียงแค่คำพูดว่าเห็นอกเห็นใจ แต่ควรจะแสดงออกถึงความเอาใจใส่อย่างจริงจัง

4. เปิดโอกาสให้มีส่วนร่วม การที่พนักงานได้มีโอกาสแสดงความคิดเห็น และการแสดงการยอมรับและเห็นคุณค่าของพนักงานจากหัวหน้างาน จะทำให้พนักงานมีความรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งขององค์กร

5. แสดงความรับผิดชอบ ไม่ใช่ว่ารับแต่ชอบในงานที่ดีประสบความสำเร็จ และตำหนิด่าทอพนักงานกับงานที่ผิดพลาดล้มเหลว ควรที่จะนำข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นมาพิจารณาหาทางแก้ไขร่วมกับพนักงาน

6. แบ่งปันความดีความชอบ คำชื่นชมและความสำเร็จของงานเกิดจากทุกคน ไม่ใช่คนใดคนหนึ่ง ดังนั้นทุกคนควรมีส่วนที่จะชื่นชมต่อความสำเร็จเท่า ๆ กัน ควรนำคำชื่นชมที่ได้รับมาถ่ายทอดให้พนักงานทราบเสมอ

7. สร้างบรรยากาศที่ดีในการทำงาน ไม่ใช่เพียงสภาพแวดล้อม แสงสว่าง หรืออากาศบริสุทธิ์เท่านั้นเพื่อนร่วมงานและหัวหน้างานก็ช่วยสร้างขวัญและกำลังใจให้กันและกันได้

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของสิ่งที่คนที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้บังคับบัญชาควรจะรำลึกนึกถึง และแสดงออกให้เห็นอย่างชัดเจน เพราะสิ่งเหล่านี้จะช่วยเสริมสร้างศักยภาพ และความสามารถการทำงานของพนักงานให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดต่อองค์กร “

ต้นน้ำนักบริหารในอนาคต

ที่มา

http://catadmin.cattelecom.com/km/blog/kesmanasm/2008/05/28/leader/

 

[บุษยมาศ]

สวัสดีค่ะ...ผอ.พรชัย

เป็นผู้นำที่เยี่ยมค่ะ

[สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ]

มาเป็นกำลังใจให้โคชใหญ่คะ  ถ้าท่านเขียนเรื่องนี้แสดงว่าท่านก็เข้าใจการเป็นผู้นำที่ดีที่เยี่ยมสุดยอดแล้ว  ไม่เหมือนบางคน  ภาษาอีสาน  ผู้นำแน อิอิ 

-ขวัญไปหาหล่าแล้ว  ซิเซาแล้วหละอ้าย  แต่รำคาญมันคันยิกๆ เกาจนซิเป็นแผลอีกแล้ว มันทรมานตรงนี้หละ คันยิกๆ  รำคาญจนอยากตัดนิ้วนี้ทิ้งไปเลย

-รูปท่านหรือคะ ไปปักกิ่ง  เหมือนเสี่ยไปปักกิ่งเลย

-ต้นน้ำ  ลูกสาวหรือคะ  น่ารักจังเลย

                                       

                                   มอบให้น้องต้นน้ำคะ

 

 

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• มาเป้นกำลังใจค่ะ
• ก่อนปิดเครื่อง...ส่งใจมาเชียร์ทุกวันนะคะ
• วิสัยทัศน์เรื่องกีฬาเด่น...เต็มร้อยนะคะ

[พรชัย]

เรียน อาจารย์บุศยมาส

อยากเป็นผู้นำมากกว่าการเป็นผู้บริหาร

เขาบอกผู้นำ ทำให้ทีมงานศรัทธาและร่วมมือ

ผูบริหารคือ ที่ทำไห้องค์กรดำรงอยู่

เมื่อเลือกไม่ได้ก็ต้องเป็นทั้ง 2 บทบาท

[พรชัย]

เรียนคุณสุ

ขอบคุณครับที่มาเยี่ยม งานนี้อ่านของผู้อื่นแล้ว ก็ขออนุญาตนำมาบอกต่อครับ

สูตรการบริหารไม่มีสูตรสำเร็จ สูตรใครก็สูตรมัน แต่รู้หลักการแบบกลางๆ

จะเป็นแนวทางปรับใช้

ต้นน้ำนักบริหารน้อย เป็นหลานคนแรกครับ กำลังฝึกพูด

เมื่อหายแล้วก็ให้สวยวันสวยคืน เด้อครับ

[พรชัย]

เรียนคุณครูคิม

ขอบคุณครับที่มาเชียร์จะได้มีแรงเขียน คนเราก็แปลก แรงจูงใจมักจะได้จากคนอื่นเสมอ

กำลังฝึกเขียนพรรณา ครูคิมแนะนำด้วยครับ

[บุษรา]

• สวัสดีค่ะ อาจารย์พรชัย
• แวะมาเรียนรู้และมาเป็นกำลังใจให้โค๊ชคะ 
• จากโค๊ชกีฬามาเป็นผู้บริหาร...ท่านผู้มากด้วยความสามารถเปี่ยมล้นจริง ๆ สิ่งเหล่านี้จะช่วยเสริมสร้างศักยภาพและพัฒนาคนให้มีคุณภาพ และประสิทธิภาพสูงสุดต่อองค์กร 
• ผู้น้อยขอคารวะด้วยใจ ขอบคุณค่ะ

[พรชัย]

เรียน คุณบุษรา น้องสาวคนเก่ง

กีฬาสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับผมมากมาย เมื่อเป็นครูใหม่ ๆ ทำทีมฟุตบอล จนคนในอำเภอ

รู้จักโรงเรียนบ้านป่าที่อยู่ไกลเมือง จัดการแข่งขันฟุบอลจนมีคนสืบทอดจัดมายาวนานถึงปัจจุบัน

การบริหารกีฬาจึงเป็นกระบวนการแก้ปัญหาอย่างไม่สิ้นสุด แก้เกมทุกนาที

[หยั่งราก ฝากใบ]

สวัสดีค่ะ

มารับความรู้ดี ๆ ค่ะ

ผู้บริหารต้องเป็นโค้ชที่ดี ...

คนทำงานอย่างคนไม่มีรากเอง ก็มักจะชอบผู้บริหารที่ใจกว้าง ให้โอกาส และสอนงานเราได้ว่าเราควรทำอย่างไร แต่...ไม่ทำงานแบบ "ล้วงลูก" ค่ะ

น้องต้นน้ำ น่าเอ็นดูมากค่ะ

(^___^)

[น้องนัท]

สวัสดีค่ะคุณครู

หนูได้ดูรายการโรงเรียนของหนูรอบที่ ๒ ค่ะ

รอบแรกอยู่ที่สถานี TPBS  หนูไม่ทราบว่าอยู่ตรงไหน

ส่วนวันนี้ก็ได้ออกอีก ๑ รายการ  ยังหาไม่เจอค่ะ

หนูแอบนำมาฝากคุณครูค่ะ  พี่ ๆนักศึกษาปริญญาเอกติดต่อไปขอทำวิจัยค่ะ

วันอังคารที่ 27 ตุลาคม 2552

[แดง]

สวัสดีค่ะท่านผอ. อดีตนักโภชนาการของนักกีฬา...ดีจังเลยนะคะอานิสงผลบุญทำให้ท่านได้มาป็นผอ.

ถ้าคนเป็นหัวหน้าแล้วมีคุณสมบัติอย่างนี้ รับรององค์กรไปโลด...

แต่บางทีการมีเด็ก มีพรรคพวก...หูเบา ฟังความข้างเดียว ตายเลยค่ะ...

ขอบคุณนะคะที่ให้เกียรติไปชมดอกไม้

เป็นการเขียน blog ที่ไม่มีสาระเลยค่ะ

ไม่อยากเขียนเรื่องวิชาการค่ะ...มันเบื่อๆ บานชื่น...มิตรภาพที่ดีๆค่ะ

 

 

[วราภรณ์]

• เรียน  ผอ.พรชัย
• เปรียบเทียบผู้บริหารเป็นโค้ชกีฬา
• อ่านแล้วเห็นภาพค่ะ
• ขอบพระคุณเนื้อหาสาระดี ๆ ที่แบ่งปันค่ะ

[พรชัย]

เรียน คุณคนไม่มีราก

ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมครับ

ข้อคิดของคุณ ทำให้ผมต้องสำรวมมากขึ้น กลัวคำว่าล้วงลูก จะเปลี่ยนเป็นล้วงหัวใจแทนครับ ควักหัวใจ

คนทำงานอย่างคนไม่มีรากเอง ก็มักจะชอบผู้บริหารที่ใจกว้าง ให้โอกาส และสอนงานเราได้ว่าเราควรทำอย่างไร แต่...ไม่ทำงานแบบ "ล้วงลูก" ค่ะ

[พรชัย]

เรียน คุณแดง พยาบาลผู้เชี่ยวชาญดอกไม้

ผมว่าเป็นพรหมลิขิต เราเลือกผู้บริหารไม่ได้ ในทางกลับกันผู้บริหารก็เลือกผู้ร่วมงาน(ไม่อยากเรียกลูกน้อง ไม่สุภาพ)

ไม่ได้เช่นกัน

ทุกคนต่างทำหน้าที่ของตนเองครับ เรื่องแบ่งพรรคแบ่งพวก ก็อยากให้เป็นพวกเดียวกัน

บทความคุณแดง เขียนเป็นเรื่องเป็นราวก็ให้ข้อคิดมากมาย

วิชาการมากไปก็น่าเบื่ออย่างคุณว่านั่นแหละ มีเรื่องขำๆ ก็เอามาสร้างรอยยิ้มบ้างครับ

[พรชัย]

เรียน น้องนัท

ครูคิมของเราเป็นนางเอกของเรื่องเลยนะ ครูเห็นน้องนนัทอยู่นะ ประมาณ 1 วิทนาที

ชื่นชมกับความสำเร็จของโรงเรียน นี่คือผลตอบแทนจากความพยายามที่ชาญฉลาดของทุกคน

[พรชัย]

เรียน คุณธรรมทิพย์

ขอบคุณที่ตามมมาให้ข้อคิดครับ ภาพที่เห็นคงเป็นภาพเชิงบวกนะครับ

ผมเองอ่านบทความที่ท่านเขียนก็คล้อยตามเช่นกัน

[รศ.ดร. เพชรากร หาญพานิชย์]

สวัสดีครับ

ทั้ง 2 เกี่ยวข้องกัน ผู้ชี้แนะ ชี้นำ มองต่างมุม สนับสนุน ส่งเสริม ช่วยเหลือ เพื่อให้ทีมบรรลุเป้าหมาย ครับ

[kpam boon]

สวัสดีค่ะ ท่านผอ.พรชัย

• วิสัยทัศน์เยี่ยมค่ะ
• เป็นแบบอย่างที่ดี
• ขอบพระคุณค่ะ
  

[พรชัย]

ขอบคุณ คุณครูแป๋ม

ขอบคุณครับที่ยังกลับมาอ่านบันทึกเก่า ๆ ช่วงนี้ทุกโรงเรียนก็กีฬาดี กีฬาเด่น เน้นกีฬาครับ