วันก่อนรู้สึกว่าไม่ค่อยสบาย เหนื่อยและเครียดกับงาน ขอหยุดพักไปโรงพยาบาลขอนแก่นสักหน่อย (ดูแลสุขภาพเสียบ้าง เพราะมันไม่ใช่เครื่องจักร)
โรงพยาบาลขอนแก่น อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น ผู้คนมากมายที่มารับบริการอย่างเนื่องแน่ บางส่วนมาเฝ้าญาติที่นอนโรงพยาบาล ปูเสื่อนั่งคอยใต้ต้นไม้ บางคนก็นอนรอเวลาเยี่ยมญาติ ซึ่งส่วนใหญ่เดินทางมาจากต่างจังหวัด สะท้อนให้เห็นการให้บริการของรัฐที่ได้รับความไว้วางใจจากประชาชนทุกระดับ แต่ถ้ามองอีกด้านหนึ่งการให้บริการยังไม่เพียงพอกับความต้องการรับบริการด้านสุขภาพ (ปริมาณผู้รับบริการ)
เวลาไปโรงพยาบาลก็ต้องยื่นบัตรเข้าแถวตามช่องแต่ละช่อง พร้อมคำอธิบาย การให้บริการและข้อคำแนะนำว่าสงสัยเจ้าหน้าที่ พยาบาล ให้คำแนะนำด้วยน้ำเสียงสุขภาพและอ่อนโยนค่ะ เดินขึ้นไปชั้น 2 คนเยอะมากค่ะ แผนกสตรีมาฝากครรภ์ แผนกหู ตา คอ จมูก แผนกทันตกรรม แผนกตรวจภายในฯ ที่นั่งไม่พอแม้ว่าจะสามโมงแล้ว ผู้รับบริการจะวางบัตรใส่ตะกร้าบ้าง เหล็กเสียบบ้าง พยาบาลจะประกาศเรียกชื่อโดยใช้ไมโคโฟน ชั่งน้ำหนัก วัดความดันและสอบถามอาการ เสร็จให้นั่งรอหน้าคุณหมอรอตรวจ
วันนั้นตรวจแต่ยังไม่เสร็จติดพักเที่ยง ทานข้าวเที่ยงเสร็จไม่อยากให้เสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์เดินไปตึกสิรินธร ชั้น 2 เพื่อบริจาคโลหิต ใช้เวลาไม่เกิน 30 นาทีก็เสร็จแล้วค่ะ อยากจะบริจาคเกล็ดเลือดสอบถามคุณหมอในห้องบริจาค ได้แต่ต้องหลังจาก 3 เดือน ไม่ต้องตรวจเลือดเพราะบริจาคโลหิตมาแล้ว 32 ครั้ง ไม่มีปัญหาอะไร OK
ช่วงนอนเปลบริจาคโลหิตภายในห้องมีคาถาให้ผู้บริจาคสวดมนต์ และอธิษฐาน ข้าพเจ้าขอให้ผลบุญการบริจาคโลหิตครั้งนี้ ให้สุขภาพพลานามัยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ คุณพ่อ คุณแม่ ครอบครัวอักษรวิทย์ น้อง ๆ ญาติที่ยังไม่ล่วงลับและที่ล่วงลับไปแล้ว รับผลบุญกุศลครั้งนี้ด้วยเทอญฯ
บางครั้งถ้าเราคิดว่าจะทำอะไรก็ให้ตัดสินใจทำไปเลย เพราะบ้างครั้งคิดแล้วไม่ทำ...บางที่ก็สายเกินไปที่จะย้อนเวลากลับมาได้อีกครั้งค่ะ และก็ที่เราคิดว่าทำแล้วดี ไม่ต้องอายใครเขา ไม่ต้องกลัวคำพูดของคน จะทุกข์ใจเปล่าๆ
วันนั้นประทับใจบริการของโรงพยาบาลขอนแก่น และสุขใจ ภูมิใจ ที่ได้บริจาคโลหิตถวายแด่พ่อหลวงของปวงชนชาวไทย แม้จะเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆน้อยๆ แต่ถ้าคนไทยทุกคนๆ ร่วมกันทำความดีถวายแด่นายหลวงของเราก็จะมหาศาลค่ะ
ไม่มีความเห็น