อย่างนี้ก็ดีเหมือนกัน... งานและชีวิตที่บ้าน
นักวิชาการอิสระที่ออกจะวัยอาวุโส แถมซ่อนตัวอยู่ในท้องทุ่ง คุ้งน้ำ นานๆจึงจะถูกออกปากไหว้วานจากกัลยาณมิตรที่สนิทสนมให้ได้ต้องออกจากบ้าน ไปช่วยงานที่เป็นประโยชน์หลากหลาย เป็นครั้งคราว
นานปีขึ้นที่มีชีวิตสงบ รู้สึกพอจากภายใน อัตตาที่คิดว่าตัวเองเป็นผู้มีความสามารถค่อยๆบางเบา ทำให้คัดกรองคำชวน โดยพิจารณากิเลสตัวเอง อีกทั้งดูประโยชน์ของงานและความตั้งใจ จริงใจในงานของผู้ชวน (ระลึกถึงคำชี้แนะและเมตตาคุณของ ท่านชยสาโร ที่เคยกล่าวให้สติผู้เขียนว่า ...อาตมาไม่คิดว่าโยมเป็นคนเก่งที่สุดในโลก หากไม่มีโยม เขาก็ต้องหาคนเก่งๆที่มีอยู่อีกมากมายมาทำให้งานสำเร็จจนได้...)
การที่จะพาตนไปเกี่ยวข้องกับงานใด ต้องมีศรัทธาในงานนั้นเป็นที่ตั้งพอๆกัน ทั้งเขาและเรา ไม่ให้เงื่อนไขเป็นแบบการรับจ้างทำงาน มิฉะนั้นก็จะเกิดประโยชน์น้อย แถมอาจทำให้เราจิตตกบ่อยๆ
ปีนี้มีผู้มาชวนเป็นระยะๆให้ไปช่วยกันทำเรื่องดีๆที่นั่น ที่โน่น ได้เดินทางห่างบ้านค่อนข้างบ่อย ที่นับว่าเป็นโครงการเป็นทางการตอนนี้ก็มีอยู่สองโครงการ ต้องขอขอบคุณหนุ่มมหัศจรรย์ คุณเอก-จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ที่ให้เกียรติมาชวนพร้อมทีมงานถึงบ้าน เป็นที่มาของการได้มีโอกาสทำประโยชน์ให้ประเทศชาติด้วยกันกับ มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์ และ สสส. ในโครงการ
- Humanized EduCare การศึกษาเพื่อความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ เป็นกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เพื่อความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ในระบบการศึกษาไทย งานนี้คุณเอก และ คุณศิลา ได้เขียนเล่าไว้หลายตอนในบล็อกของทั้งสองท่าน แถมยังมีโอกาสร่วมงานกับคุณซวง-นพรัตน์ และ คุณหนานเกียรติ ด้วย เป็นโอกาสได้ร่วมเรียนรู้จากคนทำงานจริง
และ
- โครงการแกนนำภาวนา โครงการนี้เป็นการสร้างกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างคุณหมอและพยาบาลสองสามแห่งในจังหวัดโคราช ซึ่งมีการใช้ธรรมะในการปฏิบัติงาน อย่าง ครองตน ครองคน และครองงาน ผู้ทำหน้าที่ในการเป็นคุณอำนวย-Facilitator เพื่อให้การแลกเปลี่ยนเรียนรู้เป็นไปอย่างราบรื่นและตรงวัตถุประสงค์ก็คือ คุณมล และ พี่ฉัตร (หรือพี่อ้วน) Fa มือเยี่ยมแห่งกรมอนามัย
ผู้เขียนนั้นถูกขอให้เป็นผู้สังเคราะห์ข้อมูลจากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เพื่อถอดบทเรียน ว่าธรรมะนั้นจะช่วยให้การทำงานของบุคลากรทางการแพทย์ทำงานอย่างมีความสุขขึ้นได้หรือไม่ อย่างไร เพราะ อาชีพทางสายนี้มีความเครียดและความเศร้ากับการสัมผัสชีวิตผู้คนที่เจ็บป่วย และ เสียชีวิต จำประโยคหนึ่งที่ได้ยินจากงานสานจิตรเสวนาว่า “ผู้เยียวยาก็ต้องการการเยียวยาเช่นกัน”
คุณสมหญิง สายธนู แห่ง แผนงานพัฒนาจิตเพื่อสุขภาพ มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์ เธอเห็นว่าผู้เขียนนั้นศึกษาและปฏิบัติธรรมอยู่บ้างคงจะพอมีความเข้าใจในเรื่องนี้และสามารถทำงานนี้ได้ จึงเอ่ยปากชวน ผู้เขียนเห็นว่าเรื่องนี้น่าสนใจมากและจะมีประโยชน์ยิ่งในการใช้ธรรมะกับงานด้านการแพทย์อย่างเป็นระบบ มีทิศทาง ที่เอื้อให้บุคลากรทุกฝ่ายมองเห็นและสามารถน้อมนำธรรมะสู่การปฏิบัติแห่งตน เป็นต้นทางการพัฒนาการทำงานให้มีความสุข
****
จากงานทั้งสองโครงการนี้ มีทีท่าว่าจะถูกขอให้ไปร่วมทีมทำงานโครงการอีกสองโครงการใหญ่ ยังไม่อยากคิดอะไรมาก แค่นี้คนข้างกายก็ชักจะค้อนๆเอาแล้วว่าทิ้งบ้านบ่อยๆ ไหนว่าชอบอยู่สงบ กลัวผู้เขียนจะไปสนุกกับการโลดแล่นในการทำงานวิชาการที่เคยชอบ
ทุกครั้งที่ไปอยู่ในวงทำงานที่ต้องอยู่ในโรงแรมทั้งวันในห้องแอร์ จะรู้สึกหมดแรง ตามประสาคนที่มาคุ้นเคยกับชีวิตชนบท-ธรรมชาติเสียแล้ว
รู้สึกคิดถึงการเล่าเรื่องต้นไม้ใบหญ้า นกน้อย และเหล่าผีเสื้อ จริงๆเลยค่ะ
ฝากภาพชวนยิ้มให้ชมกันไปพลางนะคะ ทุกภาพในบันทึกนี้เก็บจากการไปทำเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้แกนนำภาวนา ครั้งที่ ๑ จัดที่ กระท่อมหินนันทภัค วังน้ำเขียว โคราช ค่ะ
ความเห็น (22)
อ่านไป ก็รู้สึกว่า ได้นั่งฟังเรื่องเล่าจาก อ.นุช อยู่ใกล้ๆครับ คล้ายกับว่ามีเสียงพูดด้วย
ชอบใจ ป้ายข้างล่างนะครับ ช่างคิดกันจัง
"สนามเล่นเด็ก"
ตามคุณเอกมาฟังอาจารย์พี่นุชเล่าเรื่องคะ
- สวัสดีค่ะ คุณนายดอกเตอร์
- แวะมาเรียนรู้เรื่องราวดี ๆ ค่ะ
- ขอบพระคุณค่ะ
สนใจ สนามเล่นเด็ก เหมือนกันค่ะ
เด็กๆจะกล้าเข้าใกล้มั๊ยคะ
สวัสดีครับ
เป็นโชเฟอร์พาหนุ่มเอกไปสวนป่า มาหาชีวาลัยฯ และได้นินทาอาจารย์กันด้วยครับ กลับมาก็มีงานที่เขาขอให้ช่วย แต่เป็นการช่วยแบบทุ่มตัว เพราะนอกจากเป็นวิทยากรร่วมกับรุ่นน้อง 6 ชั่วโมง ก็ต้องอยู่โยง ช่วยดูแล แก้ปัญหาทุกเรื่อง ตลอด 3 วัน ของการฝึกอบรม "ครูแขก" แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ถึงจะเหนื่อยแต่ก็มีปีติ จากการได้ช่วย ได้ทำอะไรๆที่เป็นประโยชน์ครับ
ระหว่างทำงานข้างนอก นับว่าโชคดีได้ไปอ่านบันทึกของหนุ่มเอก พบ เพชรเม็ดงาม ที่อาจารย์และคุณศิลาเจียรนัยฝากไว้ เลย Download ทันทีทันใด แจกให้กับบางคนที่ควรได้รับในวันเดียวกัน ผมหมายถึงงานจากเวทีของงาน การศึกษาเพื่อความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ ที่หนุ่มเอกเป็นแม่งาน .. ชอบมากครับ และรู้สึกว่าเป็นงานที่มีคุณค่าและความงามเบ็ดเสร็จในตัว
ขอบพระคุณครับ
วรนิตย์ ลีฬหะพันธุ์
ดร.ยุวนุช อิ่ม บุญ จริงๆ นะ คะ
สวัสดีค่ะทุกท่านที่ให้เกียรติมาแวะเยี่ยมทักทาย ต้องกราบขอบคุณและขออภัยที่ดูเหมือนปล่อยให้แขกมาเยี่ยมแล้วไม่ต้อนรับ เป็นปัญหามาจากสัญญาณ ADSL อินเทอร์เน็ตของบริษัทที่ใช้งานอยู่นั้นผิดปกติ เข้าเน็ตไม่ค่อยได้ วันนี้เขาเพิ่งมาจัดการให้เสร็จเรียบร้อยดีกว่าเดิมค่ะ มีโอกาสจะขอตอบเป็นรายบุคคลภายหลังนะคะ
- ชอบท่านนี้จังเลย
- ท่านชยสาโร ที่เคยกล่าวให้สติผู้เขียนว่า ...อาตมาไม่คิดว่าโยมเป็นคนเก่งที่สุดในโลก หากไม่มีโยม เขาก็ต้องหาคนเก่งๆที่มีอยู่อีกมากมายมาทำให้งานสำเร็จจนได้...)
- เข้าใจว่าท่านมาอยู่ทางขึ้นเขาใหญ่ใช่ไหมครับ
- รอให้พี่นุชว่างก่อน
- ค่อยมาตอบก็ได้ครับ
ตามเพื่อนมาฟังด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณป้า
หนูมาอ่านบันทึกของคุณป้า และชมภาพธรรมชาติของบ้านคุณป้า น่าอยู่และอบอุ่นมากนะคะ
วันนี้หนูกำลังบันทึกใหม่เกี่ยวกับหนูได้บันทึกเทปโทรทัศน์ของช่อง NBT ค่ะ เป็นความดีของพี่ ๆ ที่ได้ทำไว้ แต่หนูมีส่วนร่วมในการเสนอความเห็นต่อความดีของพี่ ๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
อาจารย์
ขจิต ฝอยทอง
วิไล วิไล บุรีรัตน์ และ
น้องนัท
เชิญพี่ อ.นุช ไปที่บันทึก
ถอดออกมาเท่านี้ก่อน พักสายตากับภาพสวยๆครับ
วรนิตย์ ลีฬหะพันธุ์
ดร. ยุวนุช งาม อย่าง ไทย จริงๆ ความ เย็น คง โชย มา กระทบ เรือน ไทย ที่ มี แต่ ความ งาม แล้ว
สวัสดีครับ
ท้องฟ้า ป่า น้ำ ใจ และศรัทธา อยู่ที่ไหน ทำงานได้ทุกที่ แวะมาเยี่ยม ครับ
ขอบคุณพี่ติ๋ว วรนิตย์ ลีฬหะพันธุ์ ค่ะ ที่แวะเวียนมาเยี่ยมเสมอ ลมหนาวโชยมาได้สามสี่วันก็เริ่มไม่หนาวอีกแล้ว การท่องเที่ยวฯเขาคงรู้แกวเลยจัดโปรโมทท่องเที่นวว่า "รีบเที่ยวเดี๋ยวหายหนาว"
เห็นภาพหนุ่มหล่อ ดร.ทิม ในการไปเสนอผลงานกับแบงค์ชาติแล้ว พี่ติ๋วและพี่วุธคงปลื้มใจมากๆเป็นแน่ ป้านุชยังปลื้มไปด้วยเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์
ผศ. เพชรากร หาญพานิชย์ ที่มาแวะเยี่ยม
รู้สึกดีมากๆที่แม้ว่าหมู่นี้ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมใครๆนักแต่ก็ยังมีผู้ที่นึกถึงแวะเวียนเข้ามาเยี่ยมค่ะ ชาวโกทูโนว์นี่แสนน่ารักจริงๆ
สวัสดีครับพี่นุช....
เพราะสัจธรรมข้อนี้
(ระลึกถึงคำชี้แนะและเมตตาคุณของ ท่านชยสาโร ที่เคยกล่าวให้สติผู้เขียนว่า ...อาตมาไม่คิดว่าโยมเป็นคนเก่งที่สุดในโลก หากไม่มีโยม เขาก็ต้องหาคนเก่งๆที่มีอยู่อีกมากมายมาทำให้งานสำเร็จจนได้...)
ผมจึงหลีกลี้จากงานประจำที่ทำอยู่
....
ผมเพิ่งกลับมาจากดอยมูเซอ จ.ตาก ครับ
อากาศที่นั่นเริ่มหนาวแล้ว ตอนเข้าตื่นมา ๑๓ องศา คิดว่าคงหนาวลงเรื่อย ๆ
ผมไปบัญชาการสร้างที่พักมาครับ ขึ้นโครงแล้ว ๑ หลัง กำลังจะตามมาอีก ๔ หลัง ออกแบบเองทั้งหมด เลือกวัสดุและข้าวของเครื่องใช้เองทั้งหมด
สร้างเสร็จแล้วจะส่งเทียบเชิญพี่นุชให้ไปเยือนครับ
ผมจะทำที่นี่เป็นพิพิธภัณฑ์ "ลาหู่" เป็นพิพิทธภัณฑ์ที่มีชีวิตชีวา เห็นชีวิต เห็นผู้คน เห็นธรรมชาติ
ตื่นเต้นไปกับคุณ หนานเกียรติ จังเลยกับโครงการบ้านพักและพิพิธภัณฑ์ลาหู่ที่มีชีวิต ณ ดอยมูเซอ ขอบคุณที่จะส่งเทียบเชิญมา ไปแน่ๆค่ะ ลงชื่อไว้เลย
ตอนนี้ที่พื้นราบความหนาวลดลงจนแทบไม่หนาว สมดังที่ททท.เขาบอกว่า "รีบเที่ยวเดี๋ยวหายหนาว" หากไม่ต้องเดินป่าผจญทากพี่ไม่ค่อยกลัวความหนาวหรอกคะ ชอบๆๆๆ
วรนิตย์ ลีฬหะพันธุ์
ครอบครัว ลีฬหะพันธุ์ ขอ ขอบคุณ ดร.ยุวนุช เป็น อย่าง มาก เรา ทั้ง 3 คน พ่อ แม่ ลูก นับถือ ใน ความ คิด สิ่ง ที่ ได้ ฟัง... ได้ อ่าน ใน บล็อก ได้ ความ รู้ อย่าง มาก มาย เหมือน ได ฟัง การ เล่า ที่ อยู่ ใกล้ๆ กัน และ นั่ง อยู่ บน เรือน ไทย หลัง งามๆ มี สาย น้ำ และ เสียง เรือ ผ่าน ไป มา
ธรรมชาติ คง ไม่ กลั่น แกล้ง เจ้า ของ บ้าน สัก เท่าไร นะ คะ ปี นี้ กท ร้อน มากๆ
สวัสดีค่ะคุณนายดอกเตอร์...ยายธีแวะมาแบ่งบุญภาวนาค่ะ...ได้บวชจริงๆเก้าวันเป็นสามเณรี..วัตรทรงธรรมกัลยาณี..นครปฐมทุกๆอย่างเป็นไปด้วยความบังเอิญทั้งสิ้น..ตอนนี้สึกแล้ว..หวังว่าเราคงจะมีโอกาศได้พบกันอีกนะคะ..ยายธีค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่นุช
ขอให้พี่นุชมีความสุขมากๆนะคะ :-)
และน้องนีโอเข้ามากราบสวัสดีปีใหม่ป้านุชด้วยคนครับ :-)
Wishing new year bring happiness to PiiNuch ค่ะ..