ยังอยู่ในความทรงจำของเราอยู่อีกอย่างหนึ่ง วันนั้น กำลังจะออกเดินทางไปท่องเที่ยวไปที่อีกจังหวัดหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลมากนัก
คุณยายซึ่งอยู่ใกล้บ้านและสนิทกัน ขอฝากแมวซึ่งมีลูกอ่อนจำนวน 3 ตัว เกิดได้ประมาณ 10 วัน ให้นำไปปล่อยที่วัด ๆ หนึ่งซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณ 12 กิโลเมตร
ถึงจะเกิดความสงสารอยู่ในใจบ้าง แต่ก็รับภาระดำเนินการให้ตามคำร้องของคุณยาย โดยท่านให้เหตุผลว่าไม่มีอะไรจะเลี้ยงกลัวมันจะอดตาย
พอถึงวันที่สี่หลังจากนำแมวไปปล่อยแล้ว แม่แมวตัวนั้นกลับมาถึงบ้านพร้อมลูกน้อยหนึ่งตัว แม่แมวคงจะต้องตัดใจทิ้งลูกน้อยสองตัว และได้นำ “ลูกรัก” กลับมาบ้านเพียงหนึ่งตัว
# ต้องขออภัยผู้อ่านทุกท่าน หากข้อเขียนนี้ต้องทำให้ท่านสะเทือนใจ #
สะเทือนใจจริงๆครับ แต่ท่านครับมีสาระและข้อเตือนใจดีมาก
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายอาจารย์ค่ะ
น่าสงสารแมวนะค่ะ
น้องชอบแมวค่ะ ที่บ้านเลี้ยงเอาไว้ด้วยค่ะ
แม้จะเป็นเพียงสัตว์ยังไงก็รักลูก และมีหัวใจ
มันคงรู้ค่ะว่าหากเอาลูกมาทั้งหมดต้องลำบากกันหมดแน่ๆ
ตัดใจ...เอามาเพียงตัว
สวัสดีค่ะ
อีกสองตัวน้อยจะตามกลับมา...ทีหลังค่ะ
(^___^)
โห ! แฝดน้องคนละฝา คิดได้ไง??
แมวมันไม่เลือกลูกรักลูกชังหรอก
แต่ที่เหลือตัวเดียวก็เพราะ.....
เรายังเก็บลูกสาวมาเลี้ยงจากโรงเรียน
สงสัยตัวที่พลัดพรากจากแม่แมวมั้ง
นี่ไง ตอนนี้เป็นแมวรุ่น เฮฟวี่เวท
ปล่อยแมวนั้นได้แต่อย่าปล่อยแมวมนัสนันท์นะพี่ผอ.อิๆ
น่าสงสารแบ่งกันเลี้ยงดีกว่านะ
อีกสองตัวขอรับเลี้ยงเองค่ะ
สงสารค่ะ พ่อแมวมีไหมคะ
จะได้รับเลี้ยงด้วย ฮาๆๆๆๆ
เห็นไหม พวกเราน่ารักอ่ะ ...
ขืนเอาน้องแมวสองขาไปปล่อยดิ มีเรื่องเคลียร์กันยาว ไม่จบแน่ๆ
เฮ๊ย ! แฝดน้องชาย ตื่นแต่เช้าเกินไปรึเปล่า
สำรวจเม้นท์ดีๆซิ....
นี่ๆ อ้าย คิดถึงห้องอนุบาลของอ้ายบ่
(5555+ เอามาหลอนไม่เลิก คนใจร้ายเอาเเมวไปปล่อย อ่ะๆๆ)
เอาลูกรักมาฝากค่ะ ดูแลดีๆนะคะ
สวัสดีจ้ะน้องชายคนดี
พี่คิดถึงทุกวันนะจ๊ะ แต่ว่ามีปัญหาเรื่องเนตมากเลย
อยากมาคุยด้วยทุกวัน แต่ก็ไม่สามารถทำได้ดังใจหมาย
รับรู้ว่าพี่รักและคิดถึงน้องชายและน้องๆทุกคนจ้ะ