วราภรณ์
นางสาว วราภรณ์ (ดอกไผ่) ธรรมทิพย์สกุล

กว่าจะรอเกษียณก็สายเกิน....


และแล้วสิ่งที่ทุกคนไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

        พรุ่งนี้ตรงกับวันที่ ๓๐  กันยายน  ๒๕๕๒  เป็นวันเกษียณอายุราชการของ ข้าราชการทุกคนที่มีอายุครบ ๖๐ ปี... อดคิดถึงเหตุการณ์หนึ่งปีที่ผ่านไปไม่ได้

        ใครเลยจะคิดว่า    วันเกษียณของใครคนหนึ่งที่เพื่อน ๆ และผู้ใต้บังคับบัญชาต่างมุทิตาจิตที่ท่านจะได้พักผ่อนหลังจากที่ตรากตรำทำงานหนักมากว่า ๓๐ ปี   กลับเป็นวันที่คล้ายฝันร้ายที่สุดของครอบครัว  ในเวลาต่อมา...

        รองผู้อำนวยการสันติ  ตรีอำนรรค  นับเป็นผู้บริหารคนหนึ่งที่ผู้เขียนรู้สึกประทับใจในความสุภาพ  อ่อนน้อมถ่อมตน   จำได้ว่าวันที่พบกันวันแรกเมื่อสองปีเศษ ๆ นับจากที่ผู้เขียนได้พบและรู้จัก  จนท่านจากไปท่านยังคงเสมอต้นเสมอปลาย   ให้เกียรติลูกน้องเสมอ

         หลายครั้งที่ท่านเดินขึ้นอาคารชั้นสามเพื่อมาพบผู้เขียนเพื่อปรึกษาเรื่องการจัดงาน  เช่น การจัดงานคล้ายวันเกิดผู้อำนวยการ   งานเกษียณอายุราชการของครู  ทำไมไม่ให้เจ้าหน้าที่ธุรการโทรศัพท์ตามให้ไปพบเหมือนผู้บริหารบางคน...   ครั้นผู้เขียนแสดงความคิดเห็นท่านก็ตั้งใจฟังและประสานงานอย่างดีที่สุด  จนงานที่จัดเป็นไปด้วยความเรียบร้อย  สร้างความประทับใจให้กับทุกฝ่าย  และทุกครั้งที่โรงเรียนมีงาน  ท่านจะดูแลจนงานเลิกและกลับเป็นคนสุดท้าย

         บ่อยครั้งเมื่อพบกันท่านจะรีบทักทาย   บางครั้งเกือบยกมือไหว้ท่านก่อนไม่ทันเพราะท่านเห็นผู้เขียนปุ๊บก็จะไหว้สวัสดีทันที  จึงต้องระวังและรีบเป็นพิเศษ

         งานฝ่ายธุรการที่ท่านดูแลในยามนั้นเป็นไปด้วยความเรียบร้อย  เพราะท่านคัดกรองด้วยความระมัดระวัง   ลายมือที่เขียนเกษียนหนังสือเป็นไปด้วยความเรียบร้อยงดงาม  ตัวหนังสือบรรจงอ่านง่าย บ่งบอกถึงจิตใจที่อ่อนโยน สุขุม เยือกเย็น  เพราะได้ฝึกฝนมาเป็นอย่างดี

          ด้วยคุณสมบัติหลายอย่างทั้งการครองตน  ครองคน  ครองงาน  และครองธรรม ท่านจึงเป็นที่รักของทุกคนที่ใกล้ชิด

          การจัดงานเกษียณอายุราชการเป็นไปอย่างยิ่งใหญ่   มีพิธีต่าง ๆ โดยจัดให้นักเรียนได้แสดงมุทิตาจิต   จัดให้ศิษย์เก่า  และผู้ปกครองนักเรียน  ตลอดจนแขกผู้มีเกียรติได้มาร่วมงาน   บรรยากาศเป็นไปด้วยความชื่นมื่นและมีความสุข

          ใคร ๆ ต่างคิดเหมือนกันว่า  บั้นปลายชีวิตของท่านต้องมีความสุขแน่เพราะมีความพร้อมทุกอย่างครอบครัวอบอุ่น   ลูกชายสองคนกำลังศึกษาระดับปริญญาเอก         ลูกสาวเป็นนางพยาบาล  ลูกทุกคนมีอาชีพการงานที่มั่นคง    ฐานะความเป็นอยู่ที่ใช้หลักเศรษฐกิจพอเพียง  ดูเหมือนท่านจะไม่มีปัญหาใด ๆ ในชีวิต   สุขภาพแข็งแรงเพราะท่านเป็นคนรักสุขภาพ  หมั่นออกกำลังกาย  และเลือกรับประทานอาหารที่มีประโยชน์

           และแล้วสิ่งที่ทุกคนไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น   เมื่อท่านเกษียณอายุราชการได้เพียงสามวัน    วันหนึ่งได้ชวนครอบครัวไปขี่รถจักรยานออกกำลังกายในวันหยุด    วันนั้นท่านไม่ได้สวมหมวกกันน็อก     บังเอิญช่วงจังหวะที่ขี่รถขึ้นขอบถนนรถแฉลบเสียหลัก  ส่งผลให้รถล้ม ศีรษะฟาดพื้น   เลือดคั่งในสมอง   และเสียชีวิตในเวลาต่อมาเพียงไม่ถึงสิบวัน......

           ทุกครั้งที่ถึงวันเกษียณอายุราชการ   ผู้เขียนอดรู้สึกสะเทือนใจไม่ได้  อดคิดถึงคนดีอีกหนึ่งคนที่จากไป   ไปแล้วไยต้องไปลับ ไม่กลับมา....เหลือเพียงความทรงจำอันงดงามทิ้งไว้ให้คนข้างหลังได้จดจำ...

            เกษียณอายุราชการไฉนต้องเกษียณอายุชีวิตเล่า ?   ใครก็ตามที่คิดว่าจะทำความดี  จะทำสิ่งต่าง ๆ เมื่อตอนเกษียณ   บางทีท่านอาจจะคิดผิดเหมือนที่ผู้เขียนเคยคิด   เพราะกว่าจะรอเกษียณก็อาจสายเกินไปเสียแล้ว....

 

ขอบคุณภาพ จาก http://gotoknow.org/blog/pokong/213936

 

 

คำสำคัญ (Tags): #มรณสติ
หมายเลขบันทึก: 301969เขียนเมื่อ 29 กันยายน 2009 23:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

การทำดีไม่ต้องรอวันหรือที่ไหน ๆ ค่ะ...ทำเดี๋ยวนี้และที่นี่...ค่ะ...เอาไปไม่ได้สักอย่าง...เหลือไว้เพียงความดีให้จดจำ...ตามรอยวิถี

ความดี..และคนดีๆ
ย่อมเป็นเรื่องเล่าไม่รู้จบของสังคม

ผมเชื่อเช่นนั้นเสมอมา..นะครับ

สวัสดีค่ะ

  • ความดี ของคนดีเป็นความประทับใจที่ไม่ลืมนะคะ
  • ทุกวันจึงเป็นที่ต้องทำความดีค่ะ
  • ขอขอบพระคุณค่ะ
  • สวัสดีค่ะ  คุณVij  P
  • ขอบคุณที่เยี่ยมเยือนให้กำลังใจเสมอ
  • "การทำความดีทำได้ทุกโอกาส  ความประมาททำให้พลาดจากความดี "
  • สวัสดีค่ะ  คุณแผ่นดิน P
  • เห็นด้วยค่ะ "คุณความดีหอมกรุ่น และหอมทวนลมได้เสมอ"
  • ขอบพระคุณที่มาทักทายค่ะ
  • สวัสดีค่ะ พี่คิม P
  • จริงค่ะ  ทุกวันเราต้องพยายามสร้างความดี
    อย่างน้อยวันละหนึ่งอย่าง  สั่งสมบุญบารมีไม่รู้จบนะคะพี่คิม
  • ขอบพระคุณที่มาเยี่ยมค่ะ

รองฯ สันติ ผมดูภาพถ่ายจากสีหน้าและแววตาแล้ว ผมว่าเป็นคนดี มีคุณธรรม มีเมตตาธรรมครับ

เป็นต้นแบบของนักบริหารได้เลยนะครับ

เสียดาย และ เสียใจครับ ที่ท่านเสียชีวิต

ความตายไม่เลือกที่เวลาจริงๆครับ

ขอบคุณที่ช่วยให้ได้เจริญมรณานุสติไปในตัวครับ

พระท่านว่า...อนิจจังทุกอย่างแล

  • สวัสดีค่ะ คุณsmall man  P
  • ท่านเป็นอย่างที่คุณกล่าวจริง ๆ
    แสดงว่า...สังเกตภาษาท่าทางตลอดจน
    ทำนายคนจากแววตาได้ดี   สมกับเป็นผู้บริหาร
  • ขอบพระคุณค่ะ  "คนดีจากไปใคร ๆ ก็ถวิลหาด้วยความอาลัย"
  • สวัสดีค่ะ คุณPhornphon P
  • ความตายไล่ต้อนพวกเราทุกวันค่ะ
    ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง  ไม่ว่าจะเป็นเศรษฐียาจก  สูงต่ำดำขาว
    จนมุมในที่สุดทุกคนค่ะ
  • มีแต่กรรมดีที่ตามติดทุกภพทุกชาติ
  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
  • สวัสดีค่ะ  คุณเอกชน  P
  • ขอบพระคุณที่ให้เกียรติมาเยี่ยมค่ะ
  • "อนิจจังทุกอย่างแล.."  ดังว่าจริง ๆ ค่ะ
    แล้วก็ต้องตามด้วยว่า  ทุกขัง  อนัตตา  ในที่สุดนะคะ

ทำไมถึงเวลาออกนอกกรอบบ้าง ก็มารีบรับท่านไปเสียก่อนที่จะได้ใช้ชีวิตช่วงบั้นปลาย ให้สมกับอยู่ในกรอบมานานแล้ว  ขอให้ท่านไปดีนะคะ เกษียณแล้วทำไมต้องลาลับด้วย

ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมพี่สุ  ในบล็อค ฮาพระพยอม  มีกลอนบทหนึ่ง  มีชื่อว่า พรุ่งนี้  พรุ่งนี้ของชีวิต ให้ข้อคิดคะ กดตาม http://gotoknow.org/blog/lelaxy/303467

  • สวัสดีค่ะ พี่สุ
  • พญามัจจุราชไม่เคยปรานีใคร ?
  • ชีวิตก็เป็นเช่นนี้  ไม่มีใครรู้วันตายของตนเอง
    พึงตั้งอยู่บนความไม่ประมาท  ย่อมดีที่สุดค่ะ
  • ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท