ให้เวลากับรุ้งสวยเถอะ
ระยะทาง 250 กิโลเมตรจากขอนแก่นสู่มุกดาหารนั้น มีเรื่องราวมากมายผันผ่านสายตาคนขับรถอย่างผม บ่อยครั้งจิตใจเราไปถึงที่ทำงานก่อนที่รถจะไปถึงด้วยซ้ำไป ด้วยภารกิจต่างๆที่รออยู่ ฤดูกาลเคลื่อนตัวไปตามกฎเกณฑ์ของจักรวาร คนขับรถเป็นเพียงธุลีที่ปลิวไปตามเส้นทางวิถีคนทำงานเพื่อคน
ก็ไม่ต่างกับท่านอื่นๆที่วนเวียนอยู่กับเวลาที่หมุนไป
เมื่อฟ้าฉ่ำฝนเราก็รู้สึกชื้นชื่นแปลกๆไปในบางครั้ง
ชาวนา ผู้เป็นบรรพบุรุษของเราบอกตัวเองว่า “งานเข้าแล้ว”
แน่นอนบางครั้ง คนขับรถคนนี้ก็พาลพบสิ่งประทับใจบนฟากฟ้าไกลโพ้น
ญาติพี่น้องที่เป็นชาวนาของเราต่างเฝ้ารอว่าขี้ดินในนาที่ลงทุนไถไปด้วยต้นทุนที่นับวันจะแพงขึ้นนั้น เมื่อไหร่ น้ำใสๆจากเบื้องบนจะโปรยปรายลงมาให้อิ่มเอิบพร้อมที่จะให้กำเนิดข้าวอันมีความหมายมากมายนักของลุงมา..ป้าเชย..
ไม่บ่อยครั้งนักที่คนขับรถคนนี้จะหยุดรถและก้าวลงมาชื่นชมสีสันของท้องฟ้า
ปล่อยให้ถนนรองรับความเร็วของยาน ผ่านไปคันแล้วคันเล่า...อยู่กับตัวเองและธรรมชาติบ้างเถอะ ส่วนด้านในบอกร่างท่วมของชายขับรถอย่างนั้น ......
ความเร็วทำให้เราไม่เห็นความงามของธรรมชาติ
ความเร่งรีบทำให้เราไม่อาจสัมผัสการเปลี่ยนแปลงที่ค่อยๆคืบคลาน
ความจริงของธรรมชาติบางอย่างเราไม่อาจสัมผัสได้ หากไม่อยู่ในจุดที่เหมาะสมเท่านั้น..
ให้เวลากับตัวเองเสพสมความงามนี้เถอะ
ความเห็น (24)
สายรุ้งของท่าน สวยเด่นจังเลยค่ะ
อย่างนี้ไม่เสียเวลาเลย
สวัสดีครับครู ป.1
เป็นจังหวะของสถานที่และเวลาตามหลักการของไอสไตล์ครับที่จะได้ภาพนี้มา บังเอิญพอดีครับครูครับ
สวัสดีค่ะ พี่บางทราย
รุ้งสวยมากๆ ค่ะ พี่บางทราย แบ่งฟ้าเป็น 2 สี แสดงว่า ของจริงๆ งามตามากมาย
ขอบคุณที่นำมาให้ชมค่ะพี่บางทราย
รักษาสุขภาพค่ะ
สวัสดีคะพี่บางทราย รุ้งสวยงามมากคะ เดินทางปลอดภัยนะคะ
สวยมากครับพี่
ผู้คนโดยมากให้ความสนใจกับเป้าหมายปลายทาง
จึงทำให้ละเลยความหมายและความงดงามของหนทางขณะกำลังเดินทาง
...
แวะมาเยี่ยมครับ
หวัดดีน้องหนุ่ย
วันนั้นเดินทางกลับขอนแก่นจากมุกดาหาร ตามุ่งหน้าไปทางขอนแก่นฝนปรอยๆอยู่ข้างหลัง บังเอิญอีกเช่นกันที่เหลือบไปมองกระจกหลังขวามือเห็นรุ้งสวยขึ้นอยู่ด้านหลัง จึงจอดรถข้างทาง หันหลังกลับไปทางจังหวัดกาฬสินธุ์ โอ้โฮ.....ยังงี้พลาดได้ไง..
นานๆจะพบสักที เจ้ากล้องตัวโปรด มามะ "งานเข้าแล้ว"
เสียดายที่หลายรูปไปติดสายไฟฟ้า จะหามุมถ่ายที่มี background สวยๆก็ยาก มันบังคับ เลยได้มาแค่ที่เห็นครับ
สวัสดีครับน้องประกาย คนเดินทางประจำ ก็มักเห็นอะไรอะไรมากมายครับ เลยมีกล้องติดตัวตลอด ใช้งานซะกระเป๋าเก็บกล้องยุ่ยแล้ว อิอิ คุ้มค่า ส่วนใหญ่ถ่ายรูปในงานเพื่อทำรายงานน่ะครับ
น้องหนาน พี่กำลังเรียบเรียงความคิดไปขยายความ แผนผังนั้นนะครับ
สำหรับรูป บทเรียนของพี่คือ
- ไปไหนเอากล้องติดตัวไปด้วยเสมอ
- เตรียมพร้อมกล้องตลอดเวลา เช่น ถ่าน พร้อมใช้ มีสำีองด้วย 1 ชุด
- วางกล้องในที่ที่หยิบง่าย พร้อมใช้ หากขับรถคนเดียวก็ถอดเสื้อผ้า เอ้ย..ถอดกระเป๋าเขาออก วางไว้เบาะด้านซ้ายมือ พร้อมหยิบมาถ่าย
- เลนส์ ควรจะทำความสะอาดให้เรียบร้อย
- ตั้งระบบไว้ที่กันสะเทือน เพราะขับรถถ่ายรูปอันตราย หากมีจังหวะที่ปลอดภัยก็ทำได้ แต่ควรจอดรถถ่ายรูป ถ้ามาคนขับให้ก็เต็มที่เลย
- ควรทำความสะอาดกระจกหน้ารถก่อนเสมอ หากเจอะฝนก็ช่วยไม้ได้จริงๆ
อย่างนี้เป็นต้น
- คนที่ท่องเที่ยวไปมีโอกาสพบอะไรมากมาย เอากล้องติดตัวไปจะได้มุมมองอะไรดีดีครับ
- ฯลฯ
- สวัสดีค่ะ อ.บางทราย
- ขับรถเล่นกับขับรถไปทำงาน นี่ความรู้สึกต่างกันจริงๆนะคะ
- ภาพสวย บรรยายโดยใจค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ป้าแดงที่รัก ใช่แล้วครับ ไปทำงานนี่ใจไปถึงแล้ว คิดอย่างนั้นอน่างนี้ ซึ่งอันตรายเพราะสติไม่อยู่ีที่มือ ที่พวงมาลัย ที่ปัจจุบัน ความพร้อมไม่มี อันตรายครับ ผมเตือนคนข้างกายเสมอ เธองานมาก ก็คิดแต่งาน
วันหนึ่งยางรถแบน เธอ ก็ขับมมจากมหาวิทยาลัยจนถึงบ้านโดยไม่รู้สึกอะไรเลย .. จะไปเหลือรึ ยาง..เปลี่ยนใหม่หมด เธอบอกคิดแต่งานเพลินไป ซึ่งอันตรายจริงๆ ผมขับรถประจำเตือนตัวเองเสมอครับ
ป้าแดงก็ระวังนะครับ
สวัสดีค่ะ
ธรรมชาติทำให้เราพบกับความสุขเสมอค่ะ
ให้เวลากับตัวเองเสพสมความงามนี้เถอะ
สวัสดีครับคุณครูดาราคนเก่ง
ผมเองก็ชอบต้นไม้มาก ถึงได้ทำงานกับป่ากับเขามาจนทุกวันนี้ ชอบธรรมชาติ จึงทำงานชนบท ชอบความสดตรงๆ จึงชอบชาวบ้านครับ ขอบคุณครับที่มาเยี่ยม
- สวัสดีครับ อ.บางทราย
- สิ่งรอบตัวนั้นล้วนมีความงดงามแฝงอยู่เสมอนะครับ
- ผมก็เป็นคนหนึ่งที่เตรียมพร้อมที่จะเก็บภาพทุกขณะ
- แม้เวลาที่ขับรถ บ่อยครั้งก็หยุดรถเพื่อเก็บภาพเหมือนอาจารย์
- ไม่ได้เจอกันนาน
- คิดถึงครับ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
อ่านบันทีกนี้แล้วยิ้มอยู่นานค่ะ
พวกชอบชมความงามข้างทาง...อย่างคนไม่มีรากชอบมาก
จุดหมายปลายทางคงไม่สำคัญเท่ากับสิ่งที่เราได้พบ ได้เสพ ได้เก็บเกี่ยว ได้ชื่นชม ข้างทาง....จริงไหมคะ
(^___^)
มีท้องฟ้าใส ๆ สบายตามาฝากพี่ค่ะ
น้องสิงห์เดินทางบ่อยๆก็มีโอกาสได้ภาพงามๆนะครับ อย่าลืมเอามาแบ่งกันชมบ้างนะครับ
น้องคนไม่มีรากครับ ล่างลงไปนั่นคนเยอะแยะเลย ที่ไหนครับนี่ ไม่ใช่เมืองไทยนะครับ มุมนี้ดีสวย อยากมานั่งวชมธรรมชาตินานๆแบบบนี้นะครับ เอาวันที่รีบเร่งทิ้งไปซะ แล้วมาอยู่กับธรรมชาติ แบบธรรมชาติ ฟังดินพูดกับฟ้าบ้างนะครับ
พักหลัง ผมชอบเดินทางด้วยรถยนต์ของตัวเอง ไกลแค่ไหน ก็ชอบที่จะขับรถไปเอง หนึ่งในนั้น ก็คือ การหลงรักความงามของเส้นทาง เราอยากหยุดตรงไหน เราก็หยุดได้...มีเวลาก็ถ่ายภาพความงามนั้นด้วยตนเอง
ขอบคุณครับ
ใช่เลย ใช่เลย แผ่นดินครับ ใช่เลย พี่ก็ทำเช่นนั้น เราผ่านความรีบร้อนมามาก และผ่านความสวยงามของแผ่นดิน แผ่นฟ้า ชีวิต ใบไม้ ตัวหนอน ฯลฯ ไป ทำไมเราไม่หยุดตัวเองให้เวลากับธรรมชาติบ้างเล่า...นะ
พี่บางทราย สวัสดีครับ
รุ้งงามจริงๆ ครับ แบ่งฟ้าเป็น 2 สี อย่างที่คุณหนุ่ยว่าไว้จริงๆ ด้วย ^__^
ระหว่างที่กำลังทยอยเก็บงานที่จำเป็นต้องทำ ก็นึกได้ว่าน่าจะนำภาพและเรื่องนี้มาฝากพี่บางทราย
เป็นเรื่องราวระหว่างทางอีกรูปแบบหนึ่ง ที่แม้เราจะไม่ได้พบเห็นด้วยตนเอง แต่เพียงรับรู้จากคนอื่น ก็ชื่นใจได้เหมือนกันครับ ^__^
โอ้ โฮ ภาพนี้ชอบมาก เป็นความรัก ความเอื้ออาทรของสัตว์ต่างเผ่าพันธุ์ที่หายาก ส่วนใหญ่จะกัดกัน แต่นี่กอดรัดกัน น่ารักจริงๆครับ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
โอ้โห...บันไดรุ้งกินน้ำ เอ๋อยากไต่บันไดรุ้งขึ้นไปบนท้องฟ้าจังเลยค่ะ
พี่บางทรายสบายดีนะคะ ช่วงนี้จะมีพายุเข้ามาใหม่อีกแล้ว
ขอบคุณค่ะสำหรับภาพรุ้งกินน้ำแสนสวยค่ะ
สวัสดีครับคุณ Man In Flame
การสื่อเรื่องราวทางศาสนา และกิจกรรมเกี่ยวกับการช่วยเหลือเรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันอย่างตรงไปตรงมา เป็นเรื่องดีครับ
น้องเอ๋ พี่สบายดีครับ เอารุ้งมาฝากกันเพราะโอกาสที่จะเห็นมีไม่บ่อยครั้ง และเห็นแล้วแต่ไม่ได้ถ่ายรูปก็มี วันนั้นจังหวะพอดี ก็เลยได้รูปมาครับน้องเอ๋