ปิดเทอมเมื่อไหร่ ก็ไชโย

Back to Basic

นานแล้ว ที่ไม่ได้เข้ามาทักทาย gotoknow ว่าจะบันทึกหลายครั้ง แต่ก็มีภารกิจอันหนักอึ้งเข้ามาแทรกทุกที จึงหายจากที่นี่ไปนาน พอกลับมาทุกครั้งโกทูโนว์เปลี่ยนหน้าตาตลอดเลย พอมาเขียนก็เกิดอาการงงเล็กน้อย

ปิดเทอมนี้คิดว่ามีหลายท่านคิดโปรแกรมไปเที่ยว แต่บางท่านก็อาจจะพักผ่อนอยู่กับบ้าน สำหรับครูสุเอง ตอนนี้ได้แต่นับวันให้ถึงวันปิดเทอมเร็ว ๆ เพราะตอนนี้งานก็เยอะ วันหยุดก็แทบจะไม่ใช่วันหยุด

สองปีที่ผ่านมาไม่ได้หยุดปิดเทอมกะเขา เพราะเอาเวลาปิดเทอมไปเรียนที่เมืองนอกเมืองนา

เปิดเทอมก็ไม่ได้พัก วันธรรมดาสอนเด็ก วันหยุดไปอบรมครู และไปถูกอบรมอีก แถมยังได้เดินทางขึ้นเหนือ ลงใต้ (กรุงเทพ) หลายครั้ง จนเงินแทบจะหมดกระเป๋า

แต่

ตุลาคมปีนี้ ครูสุได้โปรแกรมเที่ยวที่แปลกกว่าทุกปี อาจเป็นเพราะไม่ได้หยุดจริงจังมาเป็นปีแล้วนะครับ

วางแผนโปรแกรมว่า

จะไปอยู่บ้านเด็กชาวมูเซอที่ครูสุเอามาเลี้ยงไว้ 2 คน บ้านเด็กพวกนั้นห่างจากที่โรงเรียน 10 กิโล ขี่มอเตอร์ไซค์ไปได้สัก 4 กิโล ที่เหลือเดินขึ้นดอยไปอีก 6 กิโล กะไปอยู่แบบไม่มีไฟฟ้าใช้ ไม่มีประปา ไม่มีโทรศัพท์ ไม่สิ่งอำนวยความสะดวก ไม่ต้องรีบเร่ง ไม่ต้องสนใจเวลา และไม่สนใจว่าจะกิน จะอยู่อย่างไร ไปอยู่ซักอาทิตย์หนึ่ง แล้วค่อยกลับมาเจอโลกใบเดิม

ความคิดที่อยากจะไปอยู่แบบลำบากแบบนี้ ไม่เคยมีในหัวมานานแสนนาน ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน อยู่ ๆ ดี ก็รู้สึกว่าอยากไปอยู่บนดอยที่มันกันดาร หนาว ๆ อยู่กับชาวเขา และอยากเรียนรู้วิถีชีวิตของเขาสักพัก

เพื่อนในกลุ่มโทรศัพท์มา จะชวนให้ไปเที่ยวทะเลได้ เพื่อความสามัคคีของคณะ บางคนก็ชวนไปต่างจังหวัด บางคนก็ชวนไปปฏิบัติธรรมะ แต่ครูสุคงจะต้องขอบายหมดเลย

เพราะตั้งใจไปอยู่ในป่า ในเขา จริง ๆ แบบไม่ได้ประชดใคร ไม่รู้ว่ามีท่านใดมีความคิดแปลก ๆ แบบครูสุไหมครับ

เขียนใน GotoKnow โดย KSU
ใน Supak@School

คำสำคัญ (Tags): #ชีวิตตอนปิดเทอม

หมายเลขบันทึก: 300463เขียนเมื่อ 24 กันยายน 2009 17:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 เมษายน 2012 21:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน