ภายใต้กรอบ...มนุษย์ย่อมมีเสรีภาพ...ภายใต้กรอบสังคม มนุย์ทุกคนใฝ่หาเสรีภาพ...เสรีภาพที่ถูกครอบด้วยกรอบ...บางครั้ง เสรีภาพก็หลุดออกนอกกรอบ...นอกจักรวาลตัวตน...เสรีภาพนอกกรอบผิดไหม...อาจจะผิดในบางสังคม...ผิดเนื่องจากไปละเมิดเกณฑ์ตัดสินของสังคมนั้น...มนุษย์มีเสรีภาพก็จริง แต่เสรีภาพนั้น...ยังถูกครอบด้วยกรอบสังคม...ทั้งนี้ ก็เพื่อมิให้ก้าวล่วงละเมิดสิทธิส่วนบุคคลนั่นเอง
ซะเทียร์ (Satir) นักบำบัดครอบครัว ผู้มีชื่อเสียงติดอันดับหนึ่งในห้าของโลก กล่าวถึง เสรีภาพที่มนุษย์พึงมี 5 ประการ คือ (1) เสรีภาพในการได้เห็นและได้ฟัง (2) เสรีภาพในการได้พูดแสดงความรู้สึก และความคิด (3) เสรีภาพในการแสดงความรู้สึกที่ตนรู้สึก (4) เสรีภาพในการถามที่ต้องการจะถาม (5) เสรีภาพในการจัดการกับความเสี่ยงด้วยตัวเอง...แม้มนุษย์จะมีเสรีภาพตามวิถี...แต่สำหรับสังคมที่ถูกครอบด้วยกรอบแล้ว...เสรีภาพนั้น ย่อมมีขีดจำกัดในการใช้เสมอ...ในเรื่องของกรอบ กฎ กติกา สังคม องค์ดาไล ลามะ (Dalai Lama) กล่าวไว้ว่า "จงเรียนรู้กฏ เพื่อที่จะทราบถึงวิธีการฝ่าฝืน อย่างเหมาะสม" นั่นย่อมหมายถึงในการดำเนินชีวิต การศึกษากรอบ กฏ กติกาสังคมอย่างถ่องแท้ เพื่อว่าในวันหนึ่งที่มีเหตุฉุกเฉินเราอาจหาทางแหกกฎได้อย่างเหมาะสมถูกวิธี ทั้งนี้ ก็เพราะการดำเนินชีวิตในสังคมปัจจุบัน ทุกสิ่งทุกอย่างต้องมีความยืดหยุ่นอยู่เสมอ เพื่อความอยู่รอดปลอดภัย...
ขอทิ้งท้ายไว้ว่า..."มนุษย์ทุกคนมีเสรีภาพก็จริงอยู่...แต่เสรีภาพนั้น มักจะถูกครอบไว้ด้วยกรอบสังคม...แต่กรอบสังคม ก็สามารถยืดหยุ่นได้ด้วยมนุษย์"...ทางกลับกัน "มนุษย์เป็นผู้มีเสรีภาพ...มนุษย์ผู้สร้างกรอบกักขังตนเอง...มนุษย์จึงติดกับติดกรอบที่ตนขีดวาดล้อมรอบตนไว้" มนุษย์ผู้นั้นก็คือ..."มนุษย์ผู้ซึ่งไม่รู้จักยืดหยุ่นวิถีแห่งตน"...นั่นเอง
บันทึกนี้...ยกความดีให้คุณครู "ธรรมทิพย์"
Vij พิมพ์
ธรรมทิพย์ ตรวจ/ทาน
แก้ไขบันทึก 25 กันยายน 2552
บันทึกเก็บเพื่อความทรงจำที่ดี "มิตรภาพ"
ตามหาเสรีภาพ
เสรีภาพในการจัดการกับความเสี่ยงด้วยตัวเอง
เสรีภาพที่จะตายอย่างสมศักดิ์ศรี "บริษัท จัดการตาย(เพื่อนทนายความคิดกันตั้ง)
หลายคนกลัวเสรีภาพนะครับ
เพื่อนผมจำนวนมากไม่กล้าออกมามีเสรีภาพเพราะกลัวความไม่มั่นคง ความแปรปรวนของชีวิต
อยู่ในกรง ปลอดภัย มั่นคง ดีกว่าออกไปอยู่ภายนอก ที่ไม่รู้ว่าจะเป็นไปอย่างไร
การเดินออกสู่เสรีภาพบางทีก็ถูกประนามว่าไม่ฉลาด แทนนที่จะชื่นชมยินดี ก็มีครับ
ดึกแล้วชักเพ้อเจ้อ..ฮิฮิ
ชมรมเพื่อนคนนอนดึกด้วยคนนะคะ
บังกำลังตามหา "เสรีภาพในการจัดการกับความเสี่ยงด้วยตัวเอง"...แทนที่จะเลือกเพียงความมั่นคงและความไม่สั่นคลอน...น่านับถือเจ้าค่ะ...เสรีภาพที่จะตายอย่างสมศักดิ์ศรี...คิดดี ทำดี ชีวิตจะมีแต่สิ่งดี ๆ นะคะบัง...ราตรีสวัสค่ะ...รุ่งอรุณขอให้สดใส มีความสุขกับภาระงานนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ "น้องเมย์" เช่นเดียวกันค่ะ..."รักษาสุขภาพ" นะคะ...เสรีภาพ ภายใต้กรอบค่ะ
สวัสดีค่ะ
ฮ่าๆๆๆๆ เข้าใจว่าเพื่อนที่กลัว...เพราะมีผู้คุมแจ...หรือเปล่าค่ะ...ถ้าเช่นนั้น ข้างนอกไม่ปลอดภัยแน่คะ...อยู่ในกรอบของคุณแม่(ทูลหัว)ดีที่สุดค่ะ...ไม่นอกลู่นอกทาง...อยู่ในกรอบเป็นเด็กดีเสมอ...แต่หากกรอบหนาแน่นจนเกินไป ก็อึดอัดนะคะ...ออกมาสูดอากาศข้างนอกบ้างก็ดีค่ะ...เสรีภาพ ทำให้เราเห็นภาพ...มุมมองที่แตกต่างจากเดิม ๆ เสมอค่ะ...
----------------
ขอบคุณมากค่ะ คุณ "หนานเกียรติ" ได้แง่คิดอีกมุม "บางคนกลัวเสรีภาพ...เพราะไม่กล้าโบยบินด้วยตนเอง...กลัวข้างนอกจะเหน็บหนาว...กลัว ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้ลองโบยบิน" เลยขออยู่ในกรงตามเดิม...มีเยอะค่ะแบบนี้ "ไม่กล้าคิด ไม่กล้าพูด ไม่กล้าถาม ไม่กล้าแสดงความรู้สึก...ไม่กล้าเสี่ยง"...กลัวการเปลี่ยนแปลง ที่วาดฝันไปเองว่าน่ากลัว...นั่นเพราะเขาขาดความภาคภูมิใจในตน...
สวัสดี พร้อม ๆ ยินดีต้อนรับสู่ "ชมรมคนนอนดึก" ค่ะ คุณ "สุรีย์พร" นอนดึกรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณครู "อิงจันทร์" จะบอกว่า "ยังไม่ได้นอนเลยค่ะ" ชอบทำงานตอนกลางคืน นอนกลางวันค่ะ...
ขอบคุณมากค่ะ...ชอบ "ดอกลีลาวดี" เพราะเป็นไม้ยืนต้นที่สวยทั้งต้นและดอก...เลยชอบเป็นพิเศษค่ะ
สวัสดีคะ
แวะมาเข้าบ้านคนสวยคะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ... คุณ "จุฆามาศ" สาวมั่น...ยินดีตอนรับและยินดีที่ได้รู้จักกันค่ะ
ขอบคุณและยินดีที่ได้เพิ่มค่ะพี่คิม...มีความสุขกับเด็ก ๆ ผู้ซึ่งเจริญเติบโตเป็นอนาคตของชาตินะคะ
นมัสการค่ะ...หลวงพี่
ไม่ว่าเจ้าค่ะ...เพราะเห็นด้วย "เสรีภาพอยู่ที่ความสามารถในการตัดสินใจเลือก...เราจึงต้องรับผิดชอบกับเสรีภาพของเรา..แล้วทุกอย่างก็จะงดงาม"
ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ "เกษตร(อยู่)จังหวัด" เห็นภาพพี่สองคนแล้วแอบอิจฉา...อิๆๆๆ ตอนเข้ามาเขียนบันทึกใหม่ ๆ...ให้ต้องสะดุดกับภาพพี่ทั้งสอง...ภาพสะท้อนชีวิตที่น่ารักค่ะ...เห็นภาพพี่ทั้งสองแล้วนึกถึงเพลงนี้ค่ะ...ร้องให้ฟังเลยแล้วกัน...
นกเขาคูรัก โดย จุฑามาศ & สุทธิพงษ์...
ช. โน่นแน่ะนกเขา คู จุ๊ก จุ๊กกรูนกมันเฝ้าคูหาชู้ มัน...(ญ) โถโก่งคอทำเสียง หวาน ช่างน่าสงสารนะกระไรใจ ข้า
ช. ก็พี่ปักใจใฝ่รัก รัก เจ้าไย มิเห็นใจ เมต ตา...(ญ) นกมันรักกันรักมันก็มี แต่จ๊ะ จ๋า ไม่มีมารยาเสมือน ร้อยลิ้น คนพร่ำ
ช. ดวงใจ เอ๋ย นกมันเหมือนพี่เฉลย เอ่ย คำ...(ญ) พูดไปแล้วต้องจำ
ช. พูดไปแล้ว พี่จำมิต้องพูดซ้ำ ดวงใจ...(ญ) พี่อย่าเป็นเหมือนเช่นนกแก้ว
ช. พี่ไม่เป็นเหมือนเช่นนกแก้ว...(ญ) พูดเจื้อยแจ้วเรื่อยไป
ช. ออกจากปากพี่ไป...(ญ) ขอให้ออกจากใจ
ช. พี่ปากกับใจ ตรงกัน...(ญ) แน่ะใคร
ช. ไหนใคร...(ญ) โน่นไง แฝงตัวร่มเงาไม้ใหญ่
ช. ใช่ใครนกเขาคู่มัน...(ญ) เสียงใคร
ช. ไหนกัน...(ญ) เสียงนั่น
ช. อ๋อนกมันพรอดคำรำพัน ฝากชีวันรักกันไงเล่า...(ญ) ไย รู้
ช. ดู เอา พี่เห็นมันเฝ้าหยอกเย้าต่อกัน...(ญ) พี่ต้องเอาอย่างมัน
ช. พี่จะเอาอย่างมัน มิเปลี่ยนแปรผัน เลยเอย...(ญ) พี่อย่าเป็นเหมือนเช่นนกแก้ว
ช. พี่ไม่เป็นเหมือนเช่นนกแก้ว...(ญ) พูดเจื้อยแจ้วเรื่อยไป
ช. ออกจากปากพี่ไป...(ญ) ขอให้ออกจากใจ
ช. พี่ปากกับใจตรงกัน...(ญ) แน่ะใคร
ช. ไหนใคร...(ญ) โน่นไง แฝงตัวร่มเงาไม้ใหญ่
ช. ใช่ใครนกเขาคู่มัน...(ญ) เสียงใคร
ช. ไหนกัน...(ญ) เสียงนั่น
ช. อ๋อ นกมันพรอดคำรำพัน ฝากชีวันรักกันไงเล่า...(ญ) ไย รู้
ช. ดู เอา พี่เห็นมันเฝ้าหยอกเย้า ต่อกัน...(ญ) พี่ต้องเอาอย่างมัน
ช. พี่จะเอาอย่างมัน มิเปลี่ยนแปรผัน เลยเอย
--------------
ก๊ากๆๆๆๆๆ ขอหัวเราะคุณ "ขจิต" หน่อยนะเจ้าค่ะ..."เป็นห่วงนางอ่องซานซูจี กลัวคนว่ายน้ำไปหาแกอีก" ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ...เพราะนางซูจี เป็นจำเลยรักค่ะ...ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วร้องอีกเพลงแล้วกัน...
---------------
เพลง จำเลยรัก โดย พั้นช์ วรกาญจน์ โรจนวัชร
เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย ฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่น
ปรักปรำฉันเป็นจำเลยของคุณ นี่หรือพ่อนักบุญ แท้จริงคุณคือคนป่า
ไม่ขอคุกเข่าเฝ้าง้องอน แม้ใจขาดรอนขอตายดีกว่า
ไม่ขอร้องใครให้กรุณา ไม่ขอเศร้าโศกา หรือบีบน้ำตาอ้อนวอนใคร ๆ
เชิญคุณลงทัณฑ์บัญชา จนสมอุราจนสาแก่ใจ
ไม่มีวันที่ฉันจะร้องไห้ ร่ำไรเพราะฉันมิใช่หญิงเจ้าน้ำตา
กักขังฉันเถิดกักขังไป ขังตัวอย่าขังหัวใจดีกว่า
อย่าขังหัวใจให้ทรมาน ให้ฉันเศร้าโศกา เหมือนว่าฉันเป็นเช่นดังจำเลย
-------------
กักขังได้แต่ตัว...แต่อิสระแห่งใจค่ะ
มีความสุขทุก ๆ วันนะคะ
ผู้บอกว่ามนุษย์ทำอะไรได้ก็คือมนุษย์
ผู้ที่บอกว่ามนุษย์ทำได้
แต่ไม่ถึงที่สุด
ก็มนุษย์เหมือนกัน
ใช่มั๊ยคะ
ขอบคุณค่ะ...พี่นงนาท ดอกไม้สวย ตัวหนังสือเด่นค่ะ
ขอบคุณพี่ณัฐดคะ...ภาพแทนคำตอบค่ะ
มนุษย์...ทำอะไรไม่ได้ทุกอย่าง...นั่นคือความจริงแท้ค่ะ
สวัสดีค่ะ
ตอนนี้คุณVij อยู่ที่ยะลาเหรอค่ะ หนูรีเป็นศิษย์เก่าเทคนิคยะลาด้วยน่ะค่ะ
มีหนมดูมาฝากค่ะ...บังวอญ่า เรียก "หนมแล"คิๆๆๆ
พี่อ้อยเล็กออกจากกรอบทหารนานมากแล้ว..17 ปีที่คิดอย่างเสรี..แต่บางเรื่องก็ได้จากทหารนะคะ..คือ..ชาติ เกียรติ วินัย..ส่วนกล้าหาญยังไม่ถึงกระพี้ของลุงมหาเลยนะน้องครูยะลาคนสวย..กล้าที่จะนำพาชุมชนอยู่อย่างพอเพียง..เกษียณออกมาไม่ต้องกลัวเหงา..เพราะลุงมหาคือทหารของประชาชนค่ะ..
อ่านขอความแล้ว เห็นด้วยครับ อาจารย์ ขอให้กำลังใจคับ
สวัสดีค่ะ...คุณ "หนูรี" ขอบคุณมากค่ะที่นำ "หนมดู" ของโปรดมาให้ถึงบ้าน...บังเรียก "หนมแล" อิๆๆๆ คงเป็นคู่แฝดกันกระมังค่ะ...หน้าตาถึงได้เหมือนกัน...งั้นเราก็เรียกแบบผสมผสานเสียเลยว่า "หมมดูแล" อิๆๆๆ ชอบหนมดูมากค่ะ...มีมะพร้าวอ่อน ว๊าว!! ถูกใจใหญ่เลยเจ้าค่ะ...กินจนแป้งขาวติดปากเลยค่ะ...หอมอร่อยซะไม่มี "หนมดู...หนามไชย"
-------------
Vij เป็นศิษย์เก่า วท.ยะลา ค่ะ...และทำงานที่นั้นด้วย...ตอนนี้เป็นเด็กบ้านนอกเข้ากรุงใหญ่ค่ะ...ไม่นิยมพิซซ่า...เพราะใจยึดมั่นรสชาติหนมดูบ้านเราเหมือนเดิมค่ะ...ขอบคุณมากค่ะ
ทั้งปัจจุบันและอนาคต...ยังงั้ยยังงัยซ่ะ....คุณลุงมหา...ก็เป็นหนุ่มน้อย และ สว. ที่น่ารักเสมอ...อนาคตนั้น เป็น สว.ชัวร์ สว. หญิงสุ...สว.ชายมหา...อิๆๆๆๆ ถึงตอนนั้น หนูก็ยังคงส่งกำลังใจไปให้เสมอ ๆ อย่างเนื่อง ๆ แหละคุณลุงมหา...ที่น่ารัก
รักษาสุขภาพนะคะ...ลุงมหา มาครับ!!...ทหาร ทหาร ทหาร...
ขอบคุณมากค่ะ...พี่ครู ป.1
"พี่เป็นอีกคนที่เลือกอิสระ เสรี เหนืออื่นใด...แต่นั่น..ต้องไม่ล้ำเส้นเสรีภาพของคนอื่นเขาด้วย" แม่นแล้ว...เจ้าค่ะ...ต้องไม่ก้าวล่างไม่ก้าวล้ำเส้นของผู้อื่น...ประมาณว่า "ใจเขาใจเรา" แม่นบ...
ขอบคุณมากค่ะ...คุณ "ต่วนกู โมฮัมเหม็ด ชาร์ โมฮัมเหม็ด ชาร์" มีความสุขในทุก ๆ วันนะคะ เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ
มหาพาดพิง สว.สุ ไม่ว่า เดี๋ยวนี้พี่สุพยายาม พยายาม ออกนอกกรอบ เพราะอยู่ในกรอบมานานแล้ว ตอนนี้ออกนอกกรอบตามใจตนเองที่สุด แต่ไม่พิษกับใคร ขออยู่แบบอิสระภาพ ไม่มีฝืนใจแล้ว ทำตามใจปรารถนา อยากทำอะไรก็ทำ ทำแล้วไม่ให้คนเดือนร้อน แต่ขออิสระที่สุด แต่ก่อนเรียนหนังสือผู้สูงอายุ พี่สุอยู่ในกรอบแห่งการตั้งใจเรียน ตั้งใจส่งรายงาน ทำไป ทำไป บ่นไปเมื่อไหร่จะจบ เพราะต้องอยู่ในกรอบ และมีความตั้งใจว่าจะเรียนให้จบ เพื่อต้องการแค่เอาปริญญามาติดไว้โชว์ข้างฝา ก็เพราะทำตามใจตนเองจนขาดอิสระเสรีภาพ ด้วย ไม่คิดว่ามันจะเรียนหนักทั้งทำงาน และเป็นภาระ ในช่วงสูงวัย แต่ในที่สุดก็จบจนได้
คนอะไรอารมณ์ดี มีเนื้อเพลงให้ฟังด้วย มาบล็อคนี้แล้วสนุกสนานดี มีหลายลีลา ของ บล็อคพี่สุ ไม่ตอบเม้นท์เลย ใครมาหา ก็ไปเยี่ยมทักทายที่บล็อคเลย แล้วเม้นท์ยาวเลย
การไม่ตอบในบล็อคก็รู้สึกจืดเหมือนกันเนาะ ถ้าตอบแล้วไม่ไปเยี่ยมคืน จะเป็นอย่างไรนะ ก็ไม่ดีเนาะ แต่พี่สุก็ยังทำคือใครมาเยี่ยมไม่ตอบเม้นท์ในบล็อคตนเอง แต่ตามไปเยี่ยมที่บล็อคนั้นเลย
ตอนนี้ยังมีอาจารย์มาชวนให้เรียนระดับสูงขึ้นไปอีก โท หรือไม่ก็เลือกเรียน เรียน ป.บัณฑิตอีกเขายังรอให้พี่สุไปสมัครเรียนต่ออีก เพื่อจะได้มาเปิดกิจการเป็นเจ้าของโรงเรียนเอกชน สอนเด็กเล็ก พี่สุสาปส่งเลย ที่ทำงานอยู่ทุกวันนี้ก็ตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน็อต ยังดีที่เป็นธุระกิจตนเองไม่มีใครมาบังคับ อยากรวยก็ขยันเอา พี่สุอิ่มมากเลยในชีวิต เลยตัดสินใจไม่เรียน ขอเรียนรู้จากกูเกิ้ล หรือ ทักทายไปอ่านเยี่ยมเพื่อน วันไหนเหนื่อยก็ไม่เขียน ไปอ่านไปเยี่ยมเพื่อนเอา เหมือนเหนื่อยก็พักหนักก็วาง ตอนนี้จึงเหมือนคนที่มีอิสระภาพ อยู่นอกกรอบแล้ว
และเพื่อนที่จะมีอิสระภาพเสรีเป็นไทแก่ตนเอง ก็มหานั่นแหละคะ เราสัญญษกันว่าจะเป็นเพื่อนกันไปจนมือจิ้มคอมไม่ถูก ตามองไม่เห็น อิสระเสรีภาพของ สว.ก็มีแค่นี้แหละ คือทำตามใจตนเอง ในช่วงที่เวลาชีวิตเหลือน้อยลง น้อยลง คะ แบบสบายๆคะ
ดอกกุหลาบทอง มอบให้คนเก่งคะ ไปหละ
ขอยืมบล็อค แวะมาเยี่ยมพีสุครับ..ฮิฮิ
สวัสดีค่ะ คุณvij
มาชม มาเชียร์
สบายดีนะ
สวัสดีค่ะ
- แวะมาเยี่ยมอีกคนค่ะ
- เสริภาพไร้พรมแดน มีที่นี่
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
ข้อความ 33 Vij แก้ไขไม่เป็น...เลยลบไปแล้ว...และัคัดลอกมาวางไว้ตรงนี้แทน...ขอบพระคุณมากค่ะ...คุณ "ครูธรรมทิพย์" อิๆๆๆ มิฉะนั้น ลุงมหา อาจเข้าใจผิดจริง ๆ...
จากความเห็น 33 เดิม...ตอบครูอ้อยเล็กคนสวย....
"เป็นทหาร...ได้อะไร มากกว่าที่คุณคิด"...เห็นด้วยค่ะ...ลุงมหา คือ "ผู้กล้าที่จะนำพาชุมชนอยู่อย่างพอเพียง..เกษียณออกมาไม่ต้องกลัวเหงา ..เพราะลุงมหาคือทหารของประชาชน"...กินใจค่ะ...ส่วนพี่อ้อยเล็กคนสวย คือ "ครูผู้เป็นขวัญใจของเด็กเยาวชน...เป็นผู้ขับเคลื่อนพลังปัญญาสู่การพัฒนา ชาติที่ยั่งยืน"...มีความสุขในทุก ๆ วันนะคะ...พี่สาวคนเก่ง...คนงามน้ำใจ...และใบหน้า...สวยจรรยา และตาหวาน...จบ
----------------
ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ...คุณครู "ธรรมทิพย์" มีน้ำใจและน่ารักมากค่ะ (ยิ้ม ๆ) ซึ้งใจค่ะ
อิๆๆๆ ขำตัวเองค่ะ...งานนี้ "เขียน" ผิดพลาดอย่างรุนแรง...เห็นทีต้องให้คุณครู "ธรรมทิพย์" ตีมือแล้วละค่ะ..."คลอบ" แก้เป็น "ครอบ" เรียบร้อยแล้วค่ะ...มีความหมายขึ้นจริง ๆ ด้วยค่ะ...อิๆๆๆ เป็นอันว่างานนี้ Vij ตกภาษาไทยค่ะ...บันทึกนี้ยกความดีให้คุณครู "ธรรมทิพย์" ค่ะ...ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ...
ขอบพระคุณพี่สุมากค่ะ...Comment ย้าวยาว แต่มีสาระด้วยการให้มองถึงประสบการณ์และแนวคิดของพี่...จนคุณหนานเกรียรติต้องมาคอยดักปลาหน้าไซ...ในบันทึก อิๆๆๆ (แซว)
------------
เห็นด้วยกับการเปิดตำราเรียนรู้จาก Google ค่ะ...มีสาระมากมายให้เราค้นคว้า เช่นเดียวกับการเรียนมหา'ลัย ก็ต้องค้นคว้าด้วยตัวเองค่ะ ก็ตำราหลายเล่มที่นำมาอ้างอิงก็ได้จาก Google นี่แหละค่ะ...อ่านแล้ว ment พี่สุแล้วพลอยอิ่มไปด้วยกับชีวิตที่เต็มไปด้วยเสรีภาพแห่งตน...ขอบคุณมากค่ะพี่สุ...
รักษาสุขภาพนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ..."สว.หญิงสุ" อิๆๆๆ
คุณหนานเกรียรติ...มาดักปลาหน้าไซหรือค่ะ...อิๆๆๆ ได้เจอพี่สุแล้วชื่นใจไหมค่ะ...
ขอบพระคุณค่ะคุณ "ครูจิ๋ว" สบายดีค่ะ...คุณครูจิ๋วดูแลสุขภาพนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะ...คุณ "เพชรน้อย" เสรีภาพไร้พรมแดนมีที่นี่จริง ๆ ค่ะ...
ขอบพระคุณมากค่ะ...คุณ "ครูอิงจันทร์" มีดอกลีลาวดีมาฝากอีกแล้ว...ชอบมากค่ะ...จะแวะไปเยี่ยม "ลานร้อยรสบทกวี" บ่อย ๆ นะคะ...ภาพสวยบทกวีไพเราะกินใจค่ะ...
จะงานเลี้ยงครูเกษียณอายุก่อนกำหนด แวะมาสำรวจ ดร.คนสวยยะลา หัวเราะเสียงดัง
ขอบพระคุณมากค่ะ...คุณ "ลุงมหา" อุ้ย!! หัวเราะเสียงดังรบกวนคนข้างบ้านอีกแล้ว...(ไร้ซึ่งสมบัติผู้ดี) อิๆๆๆ สนุกกับงานเลี้ยงนะคะลุง...กินให้อิ่ม นอนให้หลับ...ฝันดีค่ะ
รู้ว่าคุณครูอยู่ไกล..
แต่ยังไงก็ขอส่งเทียบเชิญมาถึงครู Vij
และกัลยาณมิตรทุกท่าน
ขอเชิญร่วมชมนิทรรศการ โครงงานคุณธรรม
ในงาน"พลังเยาวชน พลังสังคม" ครั้งที่ 1
"ร่วมสร้างประเทศไทย...ด้วยการให้"
และร่วมเวทีเสวนา
วันเสาร์ที่ 10 ต.ค. : ถอดองค์ความรู้โครงงาน สร้างเป็นบทภาพยนต์โทรทัศน์
เวลา10.00-16.30น. ณ หอประชุมชั้น5 หอศิลป์ฯ กทมฯ
วันอาทิตย์ที่ 11ต.ค. : ถอดรหัส ๙ วิธีฟื้นฟูชาติ
เวลา13.00-18.00น. ณ หอประชุมชั้น5 หอศิลป์ฯ กทมฯ
ผมก็ถือโอกาสใช้เวทีเสวนาที่สยามกัมมาจลเป็นเจ้าภาพงาน จัดระดมความคิด หัวข้อ ถอดรหัส ๙ วิธีฟื้นฟูชาติ ขึ้น
ยังไงก็เรียนเชิญ กัลยาณมิตร ผู้รักแผ่นดินทุกท่าน ร่วม work shop ระดมความคิดในเวทีเสวนาได้นะครับ
ขอบพระคุณมากค่ะที่แจ้งข่าว...หากว่าง ๆ จะแวะเข้าไปค่ะ...เพราะเรื่องน่าสนใจมากค่ะ...
"พลังเยาวชน พลังสังคม" ครั้งที่ 1
"ร่วมสร้างประเทศไทย...ด้วยการให้"
อันที่จริงผมไม่น่าพลาดข้อมูลดีๆแบบนี้เลย ขอบคุณนะครับ..แวะมาเเต่เช้าครับ
สวัสดีค่ะ
เพ่ิงพิศอยู่นานสองนานเขาเป็นใครน้า...พออ่านชื่อ อ้อ! ท่านอาจารย์กู้เกียรตินี่เอง...พระเจ้าจอสมันยอดมากเลยค่ะ...ยังกับพระเอกหนัง มาในมาร์ทเข้ม...ได้ใจไปเต็ม ๆ ค่ะ...อย่างนี้ Vij ไปไหนมาไหนไม่กลัวแล้วค่ะ...มีเจ้าพ่อกู้เกียรติคุ้มกัน อิๆๆๆ เหมือนพระเอกหนังเลยค่ะ...ขอบพระคุณมากค่ะที่แวะทักทาย...
สวัสดีค่ะพี่คิม ได้ข่าวว่าจะ่ล่องใต้...เลยนำเพลง "ล่องใต้" มาฝากค่ะ
ล่องใต้ไปตามเสียงเพลง กล่อมบรรเลงเป็นเพลงเร้าใจ มนต์รักจากแคว้นแดนถิ่น แผ่นดินบุหงามาลัย เมืองใต้ใครเยือนเหมือนท่องวิมาน
-----
ล่องใต้ได้เป็นขวัญตา ท่องเที่ยวมารื่นรมณ์สำราญ งามทั้งโขดเขาแนวไพร จับใจห้วยหนองคลองคลาน เกาะแก่งสถานอันวิไล
-----
จากใต้จะไม่ขอเลือน เสน่ห์ติดเตือนทั้งเดือนและปี มนต์รักปักษ์ใต้ใจมั่น ผูกพันเสมอชีวี ตราบชั่วชีพนี้จะไม่ลืม
-----
ท่องเที่ยวด้วยความอิสระเสรีแห่งตน >> ความสุขที่มนุษย์ตามหา...เที่ยวให้สนุกนะคะ มีความสุขในทุก ๆ ที่ที่ไปค่ะ
ผมกลัวคนเข้าใจผิดว่าเป็นเจ้าพ่อ..ก็เลยปรับรูปเสียใหม่...น่าจะOKนะ
อิๆๆๆ เจ้าพ่อ...คนหน้าตาดีใส่ภาพไหน ๆ ลงไป ก็ OK เสมอล่ะค่ะ...ขอบพระคุณมากค่ะ OK แล้วค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณมนัสนันท์...ยินดีที่กลับมาค่ะ...ผู้ซึ่งเข้มแข็งแห่งใจตน ย่อมเป็นผู้กำชัยในวิถีทางค่ะ...