บรรยายกาศแม่น้ำโขงยามเช้า
ข้างบ้านพี่นาง.....มณีวรรณ และเลขที่บ้านที่ชอบจัง
หากอยู่ในบางวง......คงจะดีเหมือนกัน ^-^
เช้าวันที่ 18 กันยายน 2552
เป็นวันที่ต้องตื่นเช้าเป็นพิเศษ นาฬิกาปลุกที่ตีห้า
หากเป็นทุกวันก็จะอิดออดอยู่บนเตียงอีกเป็นนาน
จนกว่านาฬิกาจะบอกอีกครั้งว่า หกโมงแล้วนะ
วันนี้คุณสามีก็ต้องตื่นเช้าด้วยเนื่องจากต้องไปส่งที่ตัวเมือง
ไม่อยากจะบอกว่าเราน่ะอยู่ชนบท ห่างจากอำเภอเมืองบ้านพี่นาง กว่า 20
กิโล สีหน้าคุณผู้ชายดูไม่สดชื่นเท่าใดนัก
แต่คุณผู้หญิงก็ทำเป็นเฉยเสีย เพื่อผลประโยชน์สำหรับเรา
หกโมงเกือบครึ่งถึงบ้าน พี่นาง...มณีวรรณ
ผู้ที่จะเป็นสารถีเป็นเจ้าของรถคันงามอันเป็นที่หมายปองของคนสวยด้วยแต่เอื้อมไม่ถึง
บ้านพี่นางเป็นบ้านสวย น่าอยู่ สวย
พอเหมาะกับบริเวณ สวนก็จัดได้สวย มารู้ที่หลังว่า
คุณผู้ชายบ้านนี้เป็นสถาปนิก มิน่าละ....บ้านถึงสวยงามขนาดนี้
ส่วนสวนสวยเป็นฝีมือของคุณผู้หญิงเจ้าของบ้าน
อย่างนี้ช่วยกันทำมาหากิน คงจะรวยไม่รู้เรื่อง คนหนึ่งวาดแบบ
คนหนึ่งจัดสวน มืออาชีพคงตกงาน เสียงานไปหลายงานเลยละ
ก่อนออกจากตัวเมืองหนองคาย พี่นางบอกว่า
ต้องแวะเอาข้าวโซยไปฝากชาว ศรีนครินทร์ โดยเฉพาะ คุณไก่....ประกาย
เธอชอบมากๆเลยต้องหอบหิ้วกันไปเยอะหน่อย แต่ก็ยอมรับว่า
อร่อยกว่าข้าวโซยท่าบ่อบ้านเราเยอะทีเดียว
ขอบคุณ พี่นาง.....มณีวรรณ
ที่ให้ติดตามนั่งรถไปด้วย ไม่งั้นต้องลำบากแน่เลย ^-^
วันนี้คนสวยไม่ได้แบกกล้องตัวใหญ่ไป
เสียดายไม่รู้ว่าน้องเดย์ไปด้วย ไม่งั้นมีการยิงกันกระจายแน่ๆ
ไม่ได้ถ่ายรูปกับใครมากนักเพราะอายความสวยที่เป็นเอกลักษณ์อันภาคภูมิใจของความเป็นอิสานแห่งตน
ไปถึงโต๊ะลงทะเบียน เจอคุณน้องพิชชา น้องเก๋น้อย
น้องกุ้งเต้น ให้การต้อนรับดีมาก
ขากลับน้องกุ้งเต้นยังตามออกมาส่งด้วย
ขอบคุณน้องกุ้งเต้นมากค่ะ อีกนานมั้ย...น้อ
เสื้อที่แจกมาให้ จะหดเสียที ^-^
รายการในห้องเริ่มด้วยการแนะนำตัวเอง
โดยท่านอาจารย์ JJ (เสียใจอยู่เหมือนกันที่ ไหว้อาจารย์จากที่ไกล
ไม่ได้เข้าไปคารวะอาจารย์เลย เพราะเห็นยุ่งๆตลอดเลย)
นอกจากแนะนำตัวแล้วต้องแนะนำคนข้างๆด้วย เลยขอเลือกยืนอยู่ใกล้
บล็อกเกอร์ในดวงใจอย่าง อ.บางทราย และ แม่ใหญ่
เจ้าของโรงเรียนพัฒนาชื่อดังของเมืองขอนแก่น
ในช่วงนำเสนอปราชญ์ชาวบ้าน โดยอาจารย์แสวงก็ชอบมาก
ชอบลีลาอาจารย์แสวงในการเป็น moderator ชอบข้าวกล้องแดงของอาจารย์ด้วย
กินเข้าไปเยอะมาก ทำเอาช่วงบ่ายง่วงเกือบตกเก้าอี้ อิอิอิ
ปราชญ์ชาวบ้านอย่างผู้ใหญ่พิกุล เป็นคนมีความคิดดี
ทำดี เหลือหลาย หอบรางวัลมาให้ดูเพี๊ยบเลย ทำให้คนสวยคิดถึง พระเอก
น้องปอ ทฤษฎีขึ้นมาทันที นี่...ไง ผู้ใหญ่ลี อีกคน ^-^
ถ้ามีโอกาสจะไปเที่ยว
หมู่บ้านของพ่อผู้ใหญ่(อายุไม่ได้เกินเราเท่าไรเลย ^-^) ที่ปลอดยุง
ปลอดขโมย เลี้ยงหมูก็ไม่มีกลิ่น
และอะไรอื่นๆอีกมากมายที่มีการจัดการความรู้ในหมู่บ้าน อย่างเช่น
ดินเค็ม น้ำเค็ม ที่มาจากแม่น้ำที่ไหลผ่านหมู่บ้าน
รายการจากเวบไซต์ portalของน้องเก๋น้อย
อาจารย์ชิว ทำให้เราคิดอยากเอาเมฆจากสต๊อกมาอวดอาจารย์บ้าง
เผื่อวันใดวันหนึ่งเมฆเราจะได้ไปออกทีวีที่อาจารย์เป็นที่ปรึกษาอยู่
อาจารย์เป็นกันเองดี ชอบๆๆๆ เสียดายไม่ได้หัดพับกระดาษกับอาจารย์
เพราะแอบกลับก่อน(คนบ้านไกล คือ ข้อแก้ตัว)
โดยรวมแล้วชอบกิจกรรมของการประชุมครั้งนี้
อ.ธวัชชัย
ผู้ดูแลเวบไซต์เองก็จะพัฒนาเวบไซต์ให้ตอบสนองความต้องการผู้ใช้มากขึ้น
ขออะไรจัดให้หมดเลย คนอะไร.......น่ารัก ทั้งตัวและจิตใจด้วย
ขอบคุณค่ะ
ส่วนตัวแล้ว
นอกจากความรู้ที่ได้รับมายังดีใจที่ได้เจอคนที่อยากเจอ อย่างเช่น
น้องเพชรน้อย เสียดายคุยกันน้อยไป เจอน้องเดย์ แปลกใจมาก มาได้ไง
อยู่ใกล้กันแค่นี้ เพิ่งได้เจอกัน อ.ขจิต ก็อุดมสมบูรณ์ขึ้น
คงมีความรักเหมือนใครบางคนบอกไว้ ^-^
บล็อกเกอร์ทุกคน น่ารักมากค่ะ เอาไว้มีเวลาเยอะๆๆ
จะเก็บมาเม้าท์ ตามวัตถุประสงค์ของบล็อกนี้ ว่า
"ป้าแดงขอเม้าท์"
ขอบคุณทุกท่าน ที่ให้โอกาส ป้าแดง
ได้เปิด โลกทัศน์ ขอบคุณค่ะ