บทประพันธ์อำลาแด่ศิษยา...จากใจครูผู้สอน
สืบเนื่องจากผลของบันทึกที่แล้ว ขอบคุณที่ทำให้ฉันรัก...และลืมเธอไม่ได้ ทำให้ผมโดนคำถามมากมายซึ่งผมเองก็เข้าใจกับการคิดและสงสัยของใครหลายคนกับการขอไปทำภารกิจที่ยังคงเป็นพันธนาการติดตัวให้สำเร็จ อัลฮัมดุลิลละฮฺ ถึงแม้อาจมีข้อสงสัยมากมายกับการกลับมา แต่ห้วงเวลาก็ทำให้ผมรู้แล้วว่านักศึกษาจะยังคงรอคอยการกลับมา เพราะคำถามนึงที่ผมไม่น่าจะได้ยินหลังจากเสร็จสิ้นการสอนในรายวิชาที่รับผิดชอบกับนักศึกษาคณะวิทย์ฯและคณะศิลป์ฯบางสาขาที่ไม่ต้องเรียนภาษาไทย ๒ แล้ว คือ "อาจารย์ต้องกลับมาอีกนะ...พวกผมจะรอลงเรียนภาษาไทย ๒ ต่อ" ผมอ่านการประเมินจากนักศึกษาไปน้ำตาแทบไหล ความมุ่งมั่นในการร่วมกันจัดการเรียนการสอนมันสะท้อนให้เห็นว่า "ศิษย์กับครู ควรจะเป็นผู้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอยู่ร่ำไป" มิใช่ติดยึดอยู่กับวิชาความรู้ที่ปราศจากการยอมรับการเปลี่ยนแปลงในบางเรื่องที่บางครั้งเขามีความรู้มากกว่าเรา และนี่คือบทประพันธ์ แด่ศิษย์ของครูทุกคนครับ
แด่...ศิษย์ของครูทุกคน
เหลือไว้...เพียงความทรงจำ
ความผูกพันเริ่มต้น ณ ที่หนึ่ง ณ ที่ซึ่งเคยร่วมทุกข์ร่วมสุขสรรค์
มิตรภาพได้ก่อเกิดกำเนิดพลัน พวกเรานั้นต่างสรวลเสและเฮฮา
ม.อ.ย.เราเคยเรียนครูเคยสอน ทุกทุกฉากทุกทุกตอนได้ศึกษา
ทั้งความรู้ทุกสิ่งที่เราได้มา โปรดนำพาเพื่อสร้างค่าวันเวลา
ณ ที่นี้มีทั้งสุขและหม่นเศร้า เพราะพวกเราคือความหวังจงไขว่คว้า
หาความรู้ต่างต่างให้ได้มา เพื่อวันหน้าสังคมเราได้ก้าวไกล
จะมีใครสักกี่คนที่รู้ว่า ที่ผ่านมามันมีค่ามากเพียงใด
ผิดหวังบ้างสมหวังบ้างเคล้ากันไป อย่าใส่ใจเพราะไม่ใช่สิ่งสำคัญ
ต่อจากนี้ไม่มีแล้ว ณ ที่หนึ่ง ได้รู้ซึ้งถึงความหมาย ณ วันนั้น
ต่อจากนี้ไม่มีแล้วความผูกพัน ไม่มีวันที่พวกเราย้อนมันได้
ขอขอบคุณ ขอบใจทุก ความรู้สึก ครูสำนึกบุญคุณที่เรามีให้
แม้วันนี้ต้องจากกันไกลแสนไกล จดจำไว้ครูคนนี้รักพวกเรา
วันข้างหน้าเป็นอย่างไรอย่าใส่ใจ จงทำให้ปัจจุบันอย่าหม่นเศร้า
ทุกสุขเศร้าคืนวันอันก่อนเก่า ผิดหนักเบา อภัยกันสัญญาไหม
อย่าเสียใจ อย่าร้องไห้ ต้องจากกัน คงมีวันกลับมาพบเจอกันใหม่
เราจากกันวันนี้ใช่จากไกล ตัวจากไปใจคิดถึงทุกเวลา
จากวันนั้นถึงวันนี้คงเหลือเพียง เสียงสำเนียงความทรงจำร่ำเรียกหา
คงเหลือไว้เพียงหนึ่งคำอยากบอกว่า We All R บราเทอส์ ตลอดไป
"ขอให้ทุกคนจงประสบความสำเร็จในชีวิตทุกๆด้าน
วันเวลาที่ผ่านมาขอให้พวกเราทุกคนจดจำมันไว้
ขอให้อัลลอฮฺทรงคุ้มครองทุกคนและครอบครัวด้วย"
ด้วยความหวัง ด้วยสลาม และดุอาอฺ...
**ฟูอ๊าด ไวยวรรณจิตร**
ครั้งหนึ่งครูอาจผิดพลาด...ยังไงก็ขอมะอัฟด้วยครับ ไม่มีมนุษย์คนไหนสมบูรณ์แบบซะทุกอย่าง
ความเห็น (25)
ข้าแด่องค์อัลลอฮ์...ขอให้พระองค์ทรงคุ้มครองและดลบันดาลให้สิ่งใดๆ ที่ครูท่านนี้ได้หวังไว้ ให้ก่อกำเนิดและเป็นจริงทุกๆด้าน
ลูกศิษย์คนนี้ขอเป็นหนึ่งความทรงจำเล็กๆ ในคลังแห่งความทรงจำของครู
ขอเก็บความทรงจำดีๆ ที่ครูมีให้กับลูกศิษย์คนนี้ไว้ตลอดกาล...
พร้อมทั้งขอมาอาฟ ซอฮีร บาเตน และ สุขสันต์วันอิดิลฟิตรี :-)
ลูกศิษย์...
ใจของคนย่อมมีการเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา
ส่วนใจของผมจะเก็บไว้ซึ้งรายละเอียดความทรงจำ ณ มุมเล็กๆชั้น4 คณะศิลป์ฯก่อนยามตะวันลับขอบฟ้า
จะตราตรึงไว้ซึ้งคำสอนและบทเรียน
จะมิลืมเลือนคุณครูคนนี้ไปอีกนาน...
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณด้วยใจจริงครับ
ลูกศิษย์...
"กาลเวลาจะเปลี่ยนไปแต่ใช่ว่าบางครั้งใจของคนบางคนจะแปรเปลี่ยน แม้แสงจากดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า ก็ใช่ว่าความรู้สึกจะลาลับตามไป มุมหนึ่งของชั้น ๔ คณะศิลปศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา จะนำพาความทรงจำที่มิอาจลืมเลือนตราบนานเท่านานครับ ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งของกลุ่มพวกเราเช่นกันครับ ด้วยสลาม ความหวัง และดุอาอฺ จะนำพาให้เรากลับมาพบเจอกันอีกครับ อินชาอัลลอฮฺ"
มูฮัมหมาด เด็กวิทย์ฯคอม
คุณครูคับ
ครูคือ ต้นกำเนิดแสงเทียนที่มาจุดใจผมให้กระจ่าง จากความนึกคิดที่อยู่ในวงเเคบๆ มืดๆ ให้มันมันกว้างใหญ่ ให้มันสว่างขึ้น จุดนี้ไม่เคยลืมเลือน
เเต่เมื่อต้นกำเนิดอันนี้ต้องจากไป ทิ้งไว้ให้ดวงไฟที่ถูกจุดไว้ส่องแสงประกายอยู่อย่างเดียวดาย มันก็ย่อมว้าเหว่เป็นธรรมดา ดวงไฟดวงนี้ที่จารจุดมา จะถูกนำไปส่องเเสงขยายต่อเพื่อประโยชน์ต่อผู้อื่นเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ดวงไฟนี้ก็ยังคอยเชื้อเพลิงมาคอยเติมไฟให้มันแรงกล้าขึ้นต่อไปอีกนะครับ [ รีบกลับมานะครับ ... รอจารอยู่ ]
มารอด้วยคน
คนตานี รหัส 46
ขอบคุณมากครับ
salam Aj.Fuad
อาจารย์จะไป เราไม่ว่า แต่เราจะรอการกลับมาของอาจารย์
อย่าลืม !!! ต้นกล้าต้นเล็กๆอีกหลายต้น ณ รั้วพิกุล ยังคงรอการพรวนดินและใส่ปุ๋ยจากคนเฝ้าสวนต่อไป
จะรอ ....รอ...รออออออออ และรอ
รับสลามฯครับ
ต่วน
"ต้นกล้าต้นเล็กๆอีกหลายต้น จะต้องยืนหยัดและอดทนให้ได้ท่ามกลางเรื่องราวที่ต้องพร้อมจะยอมรับและหยัดยืน ณ รั้วพิกุล คนเฝ้าสวนคงจะยังทำหน้าที่คนเฝ้าสวนต่อไป ดูแลด้วยความห่วงใย แม้จะเป็นได้เพียงรับรู้และช่วยดุอาอฺก็ตามแต่ ขอให้รู้ว่า...คนเฝ้าสวนก็จะเป็นเสียงเล็กๆให้พื้นที่สามจังหวัดฯต่อไป แม้อาจไปไกลนอกพื้นที่ก็ตาม" อินชาอัลลอฮฺ
นายคือเพื่อนที่ดีสำหรับเรา นายคือที่พึ่งสำหรับเรา นายคือคนที่ช่วยเหลือgikมาตลอด เราจะไม่ลืมนาย ว่า ณ.วันหนึ่งเราเคยพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้ ปรึกษาหารือ เพื่อหาทางออกให้กับชีวิต และกุลยะห์ บางครั้งเราอาจจะกระทบกระทั้งบ้าง หยอกล้อเจ็บๆๆบ้าง แต่เราก็เข้ากันได้ดี ไม่ถือสา ถือโกรธต่อกัน...การจากไปครั้งนี้ มิใช่จากไปครั้งสุดท้ายแล้วกันเนอะ เราขอดุอาห์ให้นายเรียนจบเร็วๆๆ กลับมาบีนาอุมมะห์กุลยะห์ และสังคม 3 จชต.ที่กำลังหลับไหลให้ตื่นขึ้น รับความรู้ในมุมมองที่เป็นแบบอิสลามต่อไป INSHA-ALLAH
ขอบใจมากเพื่อนรัก (เพื่ออัลลอฮฺ)
มัง
อินชาอัลลอฮฺ...เราจะกลับมาเพื่อน
และขอบใจสำหรับความรู้สึกดีๆที่ผ่านมาเช่นกันครับ ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองและตอบแทนคุณงามความดีครับ
คนตานี รหัส 46 เหรอ ผมรหัส 36 ฮิฮิ ห่างกันสิบปี
ขอบคุณมากครับอาจารย์
ผมรหัส ๔๕ ครับแสดงว่าห่างกันเก้าปี อิอิ...
แล้วความห่างที่ว่าจะทำให้เราได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นครับ อินชาอัลลอฮฺ
ดูแลสุขภาพ และขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองและตอบแทนคุณงามความดี เจอกันหลังเข้าสู่มหาวิทยาลัยของท่านนบี(ศ็อลฯ) เราคงได้เกิดการเรียนรู้อะไรใหม่กันมากมายครับ
ด้วยสลามและดุอาอฺครับ อาจารย์(พี่ชายที่แสนดี)
สวัสดีครับท่านอาจารย์
- ระยะนี้มีปัญหาด้านเทคนิค
- เลยดูห่างเหินไป
- แต่ใจยังระลึกถึงเสมอครับ
- เป็นบันทึกที่ได้ความรู้สึกดีดี
- ความรัก ความผูกพัน อันยิ่งใหญ่ที่สร้างความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์
- ขอบพระคุณ
ขอบคุณมากครับท่าน ผอ.
ความรัก ความผูกพัน จะสานฝันหล่อหลอมความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์และมีคุณค่าครับ
ดูแลสุขภาพด้วยครับ
ด้วยความระลึกถึงเช่นกันครับท่านอาจารย์
สวัสดีครับท่านอาจารย์
- ระยะนี้มีปัญหาด้านเทคนิค
- เลยดูห่างเหินไป
- แต่ใจยังระลึกถึงเสมอครับ
- เป็นบันทึกที่ได้ความรู้สึกดีดี
- ความรัก ความผูกพัน อันยิ่งใหญ่ที่สร้างความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์
- ขอบพระคุณ
..."ครูเพื่อศิษย์" มุ่งมั่นทำตามฝัน...
..."ศิษย์เพื่อครู" ร่วมกันสานฝันต่อ...
...เพื่อวันหน้าเป้าหมายที่เฝ้ารอ...
...ไม่ย่อท้อขอก้าวต่อด้วยหัวใจ...
shaheedeen
แย่จังเลยนะค่ะ ไม่รู้ว่าหนูไปหลบอยู่มุมใหนถึงได้ไม่รู้ข่าวคราว ใจหายจังเลยค่ะ!!! ไม่ว่าอาจารย์จะกลับมาอีกหรือไม่ก็ตาม หนูเชื่อว่ารอยเท้าเล็กๆที่อาจารย์ได้เคยเดิน ณ ที่นี่ จะเป็นรอยเท้า ที่มีผู้คนเดินตาม เสียงที่อาจารย์พยายามเปล่งออกมา ทุกๆประโยคที่คอยสอน ที่คอยตักเตือน ที่คอยเรียกร้อง ขอความยุติธรรม ขอความเห็นใจ ณ วันนี้มันเป็นเสียงเล็กๆที่ดังกึกก้องไปถึงคนข้างหลัง และเป็นเสียงเล็กๆที่ช่วยผลักดันคนข้างหลังให้สามารถ เดินต่อไปได้ //ขอบคุณ// สำหรับรอยเท้าเล็กที่ฝากใว้ให้พวกเราได้เดินตาม สำหรับเสียงเล็กๆ ที่ให้พวกได้คิดและทบทวน (แท้จริงแล้วเราทุกคนก็เปรีบยเสมือนคนเดินทาง คนต่างถิ่น ที่พลัดหลงเข้ามาใช้ชีวิตในช่วงเวลาสั้นๆ สุดท้ายไม่ว่าเราหรือเขาต่างก็ต้องเดินทางจากไป คนละทิศละทาง แต่อย่าเศร้าใจไปเลย เราต่างก็จากกันเพียงชั่วคราว วันนึงเราต่างก็ต้องมารวมตัวกัน ในสถานที่ที่ถาวร อินชาอัลลอฮฺ (ในสวนสวรรค์)) สำคัญก็แค่ว่าคนต่างถิ่น ที่เดินทางมาได้ฝากอะไรไว้ให้เราบ้าง และได้นำอะไรจากเราไปบ้าง หวังเป็นอย่างยิ่งว่าสิ่งที่ได้รับจะมีค่าพอๆกับสิ่งมอบให้ ญาซากิลลาฮฺฮุค่อยรอน ขออัลลอฮฺทรงตอบแทนในทุกการงาน ด้วยสลาม (จะเป็นศิษย์เสมอ)
ขอบคุณมากครับ...กำลังใจที่พวกเรามีให้ครูจะจดจำมันไว้ครับ ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองและตอบแทนคุณงามความดีของทุกคนนะครับ พวกเราจงก้าวเดินต่อไปพร้อมนำความรู้ที่มหาวิทยาลัยมอบให้สร้างคุณค่าให้สังคมต่อไป ครูเชื่อในตัวพวกเราเสมอครับฝากสลามทุกคนด้วยครับ
shaheedeen
คนเราต้องเดินไปข้างหน้า ไม่มีอะไรต้องเศร้า สู้น่ะอาจารย์ ขอให้ประสบความสำเร็จทุกด้านน่ะค่ะ
อย่าลืมดุอาให้ศิษย์ อาจารย์ พวกเรา ด้วยน่ะค่ะ อีกเทอมก็จะจบแล้ว
ต้องจากมอย.ไปเหมือนอาจารนั่นแหละ
ทุกอย่างอยู่ในความทรงจำ มันจะไม่จางหาย และจากไปไหน
มันจะอยู่ในความทรงจำสีจางตลอดไป
ขอบคุณมากครับ
konrasr
ครูเชื่อในความเป็นตัวตนของพวกหนู ครูเชื่อในการเพาะบ่มของมหาวิทยาลัยอิสลามยะลาแห่งนี้ และครูเชื่อว่าทุกวินาทีที่พวกเราออกจากที่นี่ไปประโยชน์จะก่อเกิดแก่สังคม ขอให้พวกเราโชคดีบนวิถีของอิสลามครับ...เป็นกำลังใจให้พวกเราทุกคนเสมอครับ
