เรื่องภายในย่อมสำคัญกว่าเรื่องภายนอกตน
คนที่รู้เพียงเปลือกนอกย่อมสู้คนที่รู้ถึงแก่นไม่ได้
อดีต คือ ความฝัน
ปัจจุบัน คือ ภาพมายา
อนาคต คือ ความไม่แน่นอน
คิดก่อนทำ อดทนไว้ พึงอภัย
ไม่มีอะไรเป็นของเรา แม้แต่ตัวของเราเอง
โกงคนอื่น เหมือนจุดไฟเผาตัวเอง
เมตตาคนอื่น เหมือนสร้างบ้านให้ตัวเอง
อย่าระแวงคนอื่น ยิ่งกว่าระวังตัวเอง
ชีวิตไม่พอกับตัณหา เวลาไม่พอกับความต้องการ
ที่พักครั้งสุดท้าย คือป่าช้า
ดีจังเลยครับ น้องครูแป๋มไม่เสียหลายจริงๆๆด้วย สบายดีใชไหมครับ
สวัสดีค่ะ
มาขอบคุณที่ไปทักทาย
บันทึกนี้ดีค่ะ อ่านไว้ไม่เสียหลายจริงๆ
สวัสดีค่ะ พี่ชายแอ๊ด
สวัสดีค่ะ พี่นาง...มณีวรรณ
สวัสดีค่ะ พี่มหาฯเหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์
ไม่เสียหลายจริงๆ เขียนบ่อยๆนะคะได้คอนเซ็ปดีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ปัจจุบัน คือ ภาพมายา
ไงพี่ก็อยู่กับภาพมายาต่อไปก่อนนะ
แวะมาทักทายครับ
.
พี่ครู ป.๑ ครับ ขออยู่ด้วยคนนะครับ
สวัสดีค่ะ คุณครูพิษณุโลก
อดีต คือ ความจำ
อนาคต คือ ความคิด
ปัจจุบัน คือ เวลาที่มีค่าที่สุด สำหรับเจริญสติ ปัญญาครับ
สวัสดีค่ะคุณ Phornphon
เข้ามารับธรรมะดีๆ ที่ใช้เตือนสติได้เป็นอย่างดีครับ
สวัสดีค่ะ ท่านรองฯ
มาชม
โลกนี้คือศาลาริมทางเป็นที่พักพิงชั่วคราวนะครับ
คำพูดของคุณแป๋มทั้งก่อนหน้านี้ และแม้จะเดี๋ยวนี้ก็ตาม ทำให้ผมคิดได้ในสิ่งที่ผมอาจคาดหวังแล้วไม่เป็นดังหวัง
ไม่มีอะไรเป็นของเรา แม้แต่ตัวของเราเอง
.............
ทุกคำพูดของคุณ ล้วนแล้วแต่ต้องคิดก่อนตัดสินใจ ให้เลือกเสพข้อมูลที่ใช่หรือไม่ใช่ ผม..ขอบอกว่า..ผมชื่นชมมนะครับ
ข้อคิดของคุณครูช่างคมสมเป็นดุษฎีบัณฑิต
เป็นข้อเตือนตนสำหรับมนุษย์ทั่วไปในโลกนี้
ว่าที่สุดแล้วสรรพสิ่งไปสิ้นสุดที่ตรงไหน
เป็นการบอกกับชนทั้งหลายให้มีสติทุกขณะจิต
การมองจากภายในสู่ภายนอกเป็นข้อคิดที่คุณครูคอยย้ำตลอดเวลา
...จับใจครับ
สวัสดีค่ะ คุณพชร
สวัสดีค่ะ คุณธีรเดช รัตนากร
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆมากมายนะคะแม่
อ่านแล้วไม่เสียหลายจริงๆค่ะ
ถึงยังไงก้อต้องสู้กันต่อไปในโลกแห่งความเป็นจริงล่ะ
คิดถึงแม่นะคะ
สวัสดีค่ะ..
อ่านไว้ไม่เสียหลายจริงๆค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ ..^_____^..
สวัสดีค่ะ คุณครูตุ๊กแก ตัวดำๆ