ซากชีวิต
ธรรมชาติของมนุษย์
จบมันไปได้แล้ว เมื่อทางจะไปไม่มี
รักแล้วมีแต่ความเสียใจ
หัวใจทนไม่ไหวแล้ว รับอะไรไม่ไหวแล้ว
ฉันไม่อยากนั่งรอ ขอเลือกเดินหนีไป
เสียใจมากี่ร้อยครั้ง เพียงแค่ครั้งเดียว
มันแทบขาดใจ เจ็บช้ำมาสักเท่าไหร่
อยากขอให้สิ้นสุด...เสียที
ซากชีวิต
รักแล้วมีแต่ความเสียใจ
หัวใจทนไม่ไหวแล้ว รับอะไรไม่ไหวแล้ว
ฉันไม่อยากนั่งรอ ขอเลือกเดินหนีไป
เสียใจมากี่ร้อยครั้ง เพียงแค่ครั้งเดียว
มันแทบขาดใจ เจ็บช้ำมาสักเท่าไหร่
อยากขอให้สิ้นสุด...เสียที
รุ่งอรุณของวันใหม่
แสงสีทองอาบฉายทั่วผืนฟ้า
โมงยามของการหลับไหลได้สิ้นสุดลง
ณ เส้นขอบฟ้าอันไกลโพ้น
ประกายแห่งวันใหม่ได้เริ่มขึ้น
ซากชีวิตเก่า ๆ
ก่อเติมภาพฝันเดิมๆ
เช้าวันใหม่
สรรพสิ่งเคลื่อนไหวตามแรงฝันและศรัทธา
มิใยที่จะท้อแท้ เบื่อหน่าย แม้ไม่มีวันมาถึง
ณ เส้นขอบฟ้าอันไกลโพ้น
ดวงตะวันยังคงขึ้นทางทิศตะวันออก
และยังคงตกในทิศตะวันตก
ไม่เคยเปลี่ยนแปร...
คำสำคัญ (Tags): #เวลา
หมายเลขบันทึก: 293329เขียนเมื่อ 1 กันยายน 2009 14:44 น. ()ความเห็น (6)
เข้ามาฟังเพลงที่ชอบค่ะ...บทกวีดูเศร้า ๆ นะคะ
"ดวงตะวันยังคงขึ้นทางทิศตะวันออก
และยังคงตกในทิศตะวันตก
ไม่เคยเปลี่ยนแปร..."
แต่สรรพชีวิตบนผืนโลก...ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงไปตามธรรมชาติ...
เป็นกำลังใจให้นะคะ...ขอบคุณมากค่ะ (ยิ้มๆๆๆ ค่ะ :))
เอานิยามรักมาฝากครูทอ.แต่ลืมเรียกตัวจัดการข้อความ เลยเป็นแบบนี้ แจ้งลบให้ด้วยนะคะ
รัก… แท้..เป็น…ตำนาน
รัก… สิ้นลมปราณ..เป็น.บทประพันธ์
รัก… ไม่แปรผัน..เป็น…นิยาย
รัก… จนวันตาย..เป็น…นิทาน
รัก…ตลอดกาล..เป็น…ละคร
สวัสดีครับ คุณVij
- ขอบคุณมากๆ ที่แวะมาเยี่ยม มาทักทาย
- มาให้กำลังใจ มาให้ข้อคิด เตือนใจ
- ขอให้โชคดีนะครับ
- ขอบคุณครับคุณครู ป1.
- ที่แวะมาเยี่ยม พร้อมนำนิยามรักมาฝาก
- ขอให้โชคดีนะครับ
เอาดอกไม้มาฝาก...หลับฝันดีครูกวีไทย..
"ขอบคุณทุกสิ่งที่ให้มา
ขอบคุณมิตรภาพที่มอบให้
ขอบคุณที่ให้กำลังใจ
ขอบคุณความห่วงใยที่ให้กัน"
ขอบคุณพี่อ้อยเล็กที่สุดเลย