ชีวิตที่ดาวพระศุกร์ต้องยอมเรียก....พี่


                ครูบาสุทธินันท์  ปรัชญพฤทธิ์  พูดถึงชีวิตครูปูไว้.....ชวนติดตามยิ่งนัก

" เรื่องของลูกกำพร้า ที่นิยายดาวพระศุกร์ชิดซ้ายตกขอบไปเลย  โลกมีมืด มีสว่าง  แต่โลกของครูปูดิ้นกระแด๋วอยู่ในมุมมืด  จุดผันเปลี่ยนของชีวิตอัดแน่นด้วยเลือดเนื้อและน้ำตา.....แต่ครูปูเป็นหญิงแกร่ง ที่ทรงคุณค่าของครอบครัวและสังคม"

 

                ครูปูมีเลือดเนื้อเชื้อไข....ของคนเกาะสมุย(เช่นเดียวกับผู้เขียน) อีกทั้งยังมีแม่ที่เป็นสาวงามประจำเกาะ ไม่แพ้กันเลย

 

                ชีวิตวัยเด็กของครูปู......ผมแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเคราะซ้ำกรรมซัด  จนรู้สึกว่า...วัยเด็กของผมดูธรรมดาไปถนัดใจ

 

                เริ่มจากที่แม่ของครูปู ประสบปัญหาชีวิต มุ่งหน้าไปตายดาบหน้า  พบคนดีศรีสัตหีบ  จึงระหกระเหินไปอยู่ที่นั้น..... จนชีวิตแม่ครูปู พี่สาว และครูปูเอง มีความเป็นอยู่ดีขึ้น   แต่ชีวิตของครูปูมองดูโลกได้เพียง 1 ขวบ แม่ครูปูก็ประสบปัญหาครั้งใหญ่ อีกระลอกหนึ่ง  ครานี้... แม่ครูปูแก้ปัญหาด้วยการนำครูปูและพี่สาวลงใต้อีกครั้งหนึ่ง  และครั้งนี้นี่เอง ....ชีวิตครูปูก็โรยด้วยผงถ่าน เพราะแม่นำไปฝากไว้กับป้าที่มีอาชีพเผาถ่าน  และเป็นที่น่าสารสารอย่างจับใจ  วัยเด็กของครูปู ที่เนื้อตัวมอมแมม  มีแผลพุพองทั่วตัว

 

                เมื่อป้าเลี้ยงไม่ไหว  ครูปูและพี่สาวก็ถูกฝากเลี้ยงไว้กับเถ้าแก่โรงงานปลาทูนึ่ง  และนับแต่นั้นมา  ครูปูและพี่สาวก็ไม่ได้พบหน้าพ่อและแม่จริงอีกเลย จนกระทั่งเติบใหญ่

                 ชีวิตของครูปูที่โรงงานปลาทูนึ่ง  แห่งนี้ ถูกหล่อหลอมด้วยหัวใจของแม่คนที่สอง ด้วยความรักที่แม่คนหนึ่งจะมีให้แก่ลูกได้อย่างจริงใจ  เนื่องจากความเวทนา สงสารในชีวิตที่ผ่านมาของครูปู 

 

                 ความเป็นดาวเด่นในดวงใจของคนในครอบครัวใหม่ที่ครูปูอยู่  ฉายแวว...เปล่งประกายอย่างชัดเจน  ด้วยความเป็นเด็กน่ารัก เรียนเก่ง อีกทั้งยังมีความสามารถ  ความกล้าแสดงออกตั้งแต่ เล็ก ๆ ไม่ว่าจะเป็นการร้องเพลง  การร่ายรำ แม้กระทั่งการบุกสัมภาษณ์ฝรั่งที่มาเที่ยวเกาะสมุยที่ท่าเรือ สมัยเรียนมัธยมต้น เพราะมีใจรักในภาษาอังกฤษแบบสุด ๆ และที่สำคัญ  ครูปูยังเป็นนักพูดฝีปากกล้า ที่หาใครปะฝีปากได้ยากยิ่งนัก....อิ อิ

 

                 ชีวิตของครูปูโลดแล่นอยู่บนสังเวียนได้อย่างโชกโชน  เพราะความเป็นคนกล้าบ้าบิ่น แม้เพื่อนนักเรียนชายก็เคย สู้ชนะมาแล้ว  เนื่องจากเป็นผู้นำฝ่ายหญิง จึงต้องแสดงฝีมือด้วยการใช้ฝีปากกัดคู่ต่อสู้ชาย  จนร้องจ๊าก(เนื้อแขนแทบหลุดติดปาก)  สุดท้ายก็  เฮ!!!! ผู้หญิงชนะ

                 เรื่องราว.....วัยเรียน  ของครูปู น่าตื่นเต้นทุก shot   จนผมมิอาจกล่าวได้หมด ในบันทึกนี้

.....

.....

                เรื่องน่าสงสารของครูปู ยังมีอีก ครับ   เมื่อแม่(จริง)มาพรากพี่สาวคนเดียวที่ครูปูมี  พี่สาวคนเดียวที่เป็นเพื่อนครูปูมาตลอดชีวิต ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ของครูปู  ครูปูผู้น่าสงสาร...น้อยใจตัวเองเป็นยิ่งนัก  "ทำไมหนอ!!  แม่ถึงไม่รับครูปูไปอยู่ด้วย ....และนี่คือคำถามที่ครูปูทดไว้ในใจตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

 

                แต่..ชีวิตครูปู ก็ยังไม่ขาดน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจเสียทีเดียว  เพราะห้วงหนึ่งของชีวิต จุดหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตวัยเรียน การสอบเข้ามหาวิทยาลัย ช่วงนั้น ครูปูมีโอกาสได้พบ "พ่อ"  จุดนี้เองในอ้อมแขนที่พ่อกอดครูปูไว้

                คำพูดว่า "รัก" ของพ่อ......."พ่อรักลูกนะ"  "พ่อทำเพื่อลูก"  และ"ลูกคือดวงใจของพ่อ"  เป็นสิ่งที่ปลอบประโลมหัวใจของครูปู มาถึงทุกวันนี้

 

                ปัญหา อุปสรรค ช่วงอยู่มหาวิทยาลัยของครูปู มีมาต่อเนื่อง..... แต่ทุก ๆ ปัญหา เมื่อครูปูประสบพบพาน.... ปัญหาเหล่านั้น ไฉนเลยจะผ่านพ้นไปไม่ได้ 

 

               เมื่อล่วงเข้าสู่วัยทำงาน........ครูปูเลือกเดินบนเส้นทางของความเป็นครูด้วยหัวจิตหัวใจ  ....และความมุ่งหวังของครูภาษาอังกฤษที่อยากเห็นสิ่ง ดี ดี ให้เกิดขึ้นในสถาบันการศึกษา เท่าที่ความสามารถของครูคนหนึ่งมีอยู่ จนกระทั่งได้รับรางวัลชีวิต คือ "ฮีโร่ขวัญใจยามยากของเด็ก ๆ และผู้ปกครอง"

               ครูปู มีเทคนิคการสอนภาษาอังกฤษมากมาย และนี่คือส่วนหนึ่ง "body language" การทำตาโต แลบลิ้น ปลิ้นตา  ออกเสียงเต็มเสียง แม้กระทั่งการทำตัวเป็นดาวยั่ว ครูปูก็ทำมาแล้ว  ลูกศิษย์ของครูปู จะฮากันทั้งวัน เรียนไปหัวเราะไปอย่างมีความสุข (อิ อิ)

....

.....

               ครูปู พูดว่า "ถ้าเขามีความสุขแล้วใจก็จะเปิดรับ  เมื่อได้ทำอะไรที่มีความสุข  เด็ก ๆ ก็จะขวนขวาย ทุ่มเทกับสิ่งนั้น ๆ"

 

                ชีวิตของครูปู มีเรื่องเล่ามากมาย จนบันทึกนี้อาจเขียนได้เพียงบางส่วน ถ้าต้องการรายละเอียด กรุณาติดต่อโทร...(ลานปัญญาhttp://lanpanya.com/krupu/)

 

                สุดท้ายของบันทึก ฉบับนี้ ขอชื่นชมการ "กอด" ที่อบอุ่นที่สุดในชีวิตของครูปูที่ได้จากพ่อที่เป็นแรงบันดาลใจให้ครูปูแสดงพลังของความอบอุ่นแห่งจิตใจของตนเองไปยังผู้อื่น

 P1080524

ครูปู บอกว่า .....ตัวเองเป็นผู้หนึ่งที่กำลังเรียนรู้ชีวิตและพยายามจะทำชีวิตให้มีคุณค่า เท่าที่สามารถจะทำได้

"คนเราตายไปแล้ว ก็มีแต่ความว่างเปล่า

ความเป็นมนุษย์หยุดลง เพียงแค่ที่เรามีลมหายใจ

จะคิดจะทำอะไรก็ควรลงมือทำช่วงนี้

พ้นขีดนี้ไปแล้วจะทำอะไรไม่ได้เลย

แม้แต่จะลูกขึ้นมา กอดใคร  ยิ้มให้ใคร เป็นห่วงใคร และรักใคร"

                                       ครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์


ขอบคุณ หนังสือ เจ้าเป็นไผ๑ ที่ผู้เขียน ได้รับจาก คุณpoo 

ขอบคุณ ภาพเด็กน้อยที่น่าสงสาร ที่พบที่ gotoknow แห่งนี้

ขอบคุณ ภาพจากแฟ้มอัลบั้ม พ่อครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

หมายเลขบันทึก: 292903เขียนเมื่อ 31 สิงหาคม 2009 12:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม 2014 00:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (32)

สวัสดีค่ะ

วันนี้จองที่หนึ่งในบันทึกนี้นะคะ

(^___^)

....^__^....

รีบมาคอมเม้นท์ต่อค่ะ ได้หนังสือเล่มนี้และอ่านจนจบแล้วเช่นกัน....

หลาย ๆ ท่านในหนังสือเล่มนี้ สุดยอดทั้งสิ้น...

และเป็นด้วยกับที่คุณแสงแห่งความดีว่าไว้ค่ะ ...ชีวิตของครูปูนี้ต้องเรียกว่า...ดาวพระศุกร์เรียกพี่เลยล่ะ .... ไม่รู้ว่าคุณภาคย์ จะว่าไง

ขอบคุณที่นำเรื่องราวดี ๆ ของคนแกร่ง เก่ง และยืนหยัด มาเล่าให้ฟังอีกครังค่ะ

(^___^)

สำหรับ...ดาวพระศุกร์ ครูปู ค่ะ

สวัสดี ครับ คุณ คนไม่มีราก

หนังสือเล่มนี้ คุณpoo บอกว่า ผมอ่านช้า เหมือนพ่อคุณ poo เลยครับ

ไม่รู้จะดึงใครมาลงขอบคุณ ที่ คุณ poo กรุณา ส่งมอบหนังสือเล่มนี้มาให้

จนกระทั้ง อ่านจบเล่ม อยากเล่าเรื่อง ของทุกคน ที่มีอยู่ในหนังสือเล่มนี้ สู่สาธารณชน online ให้เป็นที่ประจักษ์ ว่า ...คน ดี ดี มีอยู่ทุกซอกมุม.... อยู่ที่ว่า...เราจะค้นหาคนดี ดี เหล่านี้ ด้วยวิธีใด  ....

วันนี้ ผมมาค้นหา คนดี ที่มีอยู่ ด้วยวิธีนี้ ครับ

ขอบคุณ ครูปู ที่เขียน สลักชื่อ จารึก มาให้ในหนังสือเล่มนี้ ด้วยคำว่า

"ด้วยรัก"

ขอบคุณ คุณ โนราห์ ณ อันดามัน ที่บรรจุหีบห่อ ส่งมาให้เต็มรัก

มีความสุขกับอาหารเที่ยงมื้อนี้ นะครับ คุณ คนไม่มีราก

สวัสดีค่ะ

อ่าน สองรอบ ค่ะ รอบแรก อ่าน ผ่าน รอบสอง อ่านใหม่ อ่านช้า ตั้งแต่ต้นจนจบ

อยากบอกว่า ชื่นชม ครู ป้าปู นะคะ

ปล. คิดถึงครูป้าปู ด้วยค่ะ หายไปนานมาก

มาชื่นชม และคารวะครูปูครับ ขอบคุณครับ

ชีวิตที่มีการต่อสู้ไม่หยุดหย่อน และต้องมีใจเข้มแข็งด้วย

รู้จักครูปุแล้ว จะเข้าไปทักทายนะคะ  รูปพ่อกอดลูก เรื่องนี้ดาวพระศุกร์อายเลย

ทั้งหมดนี้ จากหนังสือเขียนของครูปู ใช่ไหมคะ คุณแสงแห่งความดี เขียนดีนะคะ ชวนตื่นเต้นและติดตาม  คิดตามคะ

ขอบคุณที่หาเรื่องๆดีๆมาให้อ่านคะ

สวัสดี ครับ คุณครูใหม่น้ำจุน

ดีจังเลย นะครับ ที่หนังสือเล่าเรื่องชีวิตของคน ดี ดี จำนวนหนึ่งที่เติบโต และเป็นแบบอย่างที่ดี ในสังคมไทย

หนังสือแบบนี้ น่าจะพิมพ์มากกว่า 1000 เล่ม นะครับ

ขอบคุณ ครูใหม่ ครับ

 

  • เห็นบันทึกนี้แล้ว
  • ไม่กล้าให้ความคิดเห็นเลย
  • กลัว ป้าปู มาว้ากหลาน
  • ฮ่าๆๆๆๆๆ

สวัสดีค่ะง.อ่านรอบแรก..และกำลังจะอ่านอีกรอบสอง..ไม่ขอแสดงความคิดเห็นใดใด..เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ

สวัสดี ครับ อาจารย์ บวร

หนังสือ เล่มนี้ มีบุคคลหลายท่าน ที่เล่าปมชีวิต ของตนเอง

ผมอาจดึงบันทึกของบุคคลเหล่านี้มาเก็บไว้ที่มี่อีก

เพราะประสบการณ์ชีวิตที่ผมไม่เคยพานพบ และเห็นว่าเป็นเรื่องดี ดี ที่ใครสักคน  อาจเป็นผม หรือใครก็ตาม เลียนแบบสิ่งดีดี เหล่านี้เก็บไว้ ....

ขอบพระคุณแทน ครูปู "ผู้ที่มีชีวิตโรยด้วยผงถ่าน...และเติบโตขึ้นมาอย่างมีคุณค่า"

Pooswu02

 

แวะมาทักทายตอนเช้าค่ะ

สวัสดีค่ะ

เรื่องชีวิตของคุณปูน่าสนใจ น่ายึดถือเป็นแบบอย่าง ขอเป็นกำลังใจให้อีกคน

  สวัสดีค่ะ  มาส่งกำลังใจก่อนนอน 

อ่านแล้วจ๊ะ  ครูปูเอามาให้ที่โรงเรียน  10  เล่ม  (ซื้อจ๊ะ)

ฝันดีหลับสบายนะคะ   คิดถึงนะคะ  แต่ไม่ค่อยว่างเลย

  จุ๊บ จุ๊บ                                               

มาชม

วาว ๆ ดีจังบันทึกถึงความดีของคนเรา...

ชื่นชมในวิถีทางชีวิตที่เติบโตมาอย่างนี้...แข็งแกร่ง...ก้าวไปในโลกกว้างไกล...

ด้วยดวงใจทรนง...ขอชื่นชม ๆ

ผมเองได้รับหนังสือเจ้าเป็นไผมาหนึ่งเล่ม

นำไปอ่านแล้วชมชอบทุกคนตอนไปทัวร์กรุงเก่า...

เป็นของฝากจาก ดร.ขจิต ฝอยทอง ขอขอบคุณผู้มอบให้ในบันทึกนี้นะครับ

อิ อิ อิ...นั้นเองละ

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี

ขอชื่นชมครูปูด้วยคน เก่ง แกร่ง ..

.และมีข้อคิดดีๆในการทำงานค่ะ

 

 

 

 

อ่านแล้วต้องให้กำลังใจตัวเองว่ามีคนที่ลำบากกว่าเราอีกเยอะ

ให้กำลังใจทั้งครูปูและคุณแสงศรีนะคะ

ความลำบากผ่านมาในชีวิต ต้องคิดว่าแล้วมันก็จะผ่านไปค่ะทำให้มีกำลังใจและอดทนในการมีชีวิตอยู่กับสิ่งที่เราไม่ชอบค่ะ

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณมากๆนะคะ การให้...ขอให้บุญนั้นถึงผู้ให้

เด็กๆคงได้กำลังใจค่ะ เด็กๆน่ะค่ะได้ของที่ถูกใจ เหมือนมีคนมารัก

มาสนใจ บอกให้ทำอะไรไม่รีรอเลย น่ารักมากค่ะ

ขอบคุณนะคะ...สาธุ...สาธุ...สาธุ...ขอบคุณแทนเด็กๆในความโชคร้ายยังมีความสวยงามที่ซ่อนอยู่นะคะ.....

สวัสดีค่ะคุณแสง

มาอ่านเรื่องราวของพี่สาวเล็ก ... พี่ครูปูเต็มที่เกินร้อย รักของพี่ครูปู พูดไม่ออก บอกไม่ถูก สุดพรรณา ติดตามอ่านเพิ่มเติมได้ในบันทึกเรียนรู้ชีวิตนะคะ  ... (ขอเตือนผู้ที่ต่อมน้ำตาตื้นนะคะ จะล้นไหลอย่างคาดไม่ถึง )

ทุกชีวิตในเจ้าเป็นไผ ล้วนน่าสนใจค่ะ ช่างโชคดีเหลือเกินที่เราได้พบ ได้รู้จัก หรือแม้เพียงได้รับรู้ ความมหัศจรรย์แห่งชีวิตบนโลกใบนี้

มีความสุขกับกิจกรรมในสวนแห่งรักของพ่อนะคุณแสง_:)

ตามคุณ Poo มาค่ะ

ว้า...คนขี้แยมาเจอคนบ่อน้ำตาตื้น ... นี่แย่เลย

(^___^)

เป็นไงบ้างค่ะวันหยุดที่ผ่านมา กับสวนของพ่อ :)

เอาบันทึกดีๆ หนุ่ม เจ้าเป็นไผ อีกท่านมาฝากค่ะ

http://gotoknow.org/blog/proiad/209914

คิดว่าคงชอบ ...  วิถีประชา ชนคนต่างแดน :)

เอ๊ะ ว่าแล้ว ต้องมีคนคิดถึง พี่หญิงกลางขา ...

ชอบภาพหนุ่มน้อยคนนี้จัง .. น่ารักซะ  ...

 

 

มาชม

ทักทายกันแบบสบาย ๆ นะครับ

อิ อิ อิ

สวัสดี ครับ

6.

ชีวิตที่มีการต่อสู้ไม่หยุดหย่อน และต้องมีใจเข้มแข็งด้วย

รู้จักครูปุแล้ว จะเข้าไปทักทายนะคะ  รูปพ่อกอดลูก เรื่องนี้ดาวพระศุกร์อายเลย

ทั้งหมดนี้ จากหนังสือเขียนของครูปู ใช่ไหมคะ คุณแสงแห่งความดี เขียนดีนะคะ ชวนตื่นเต้นและติดตาม  คิดตามคะ

ขอบคุณที่หาเรื่องๆดีๆมาให้อ่านคะ

เป็นชีวิตของครูปู ครับ น่าเสียดายนะครับ ระยะหลัง ครูปู ห่างเหินจากที่นี่ไปพอสมควร แต่ถึงอย่างไรก็แล้วแต่ คนดี ดี อยู่ที่ไหน ก็มีคนระลึกถึงเสมอ

ขอบคุณ นะครับ คุณ สุ

ปล.การกอดเป็นการแสดงความรักที่ใครเห็นก็มีความสุข ครับ ภาพที่ครูปูกอดนั้น เป็นอ้อมโอบกอดมิตรภาพ GTK ครับ คุณสุ

สวัสดี ครับ

P
  • เห็นบันทึกนี้แล้ว
  • ไม่กล้าให้ความคิดเห็นเลย
  • กลัว ป้าปู มาว้ากหลาน
  • ฮ่าๆๆๆๆๆ

จากการอ่านบันทึกของครูปู ผมมองว่าครูปู เป็นคนเปิดเผยและจริงใจ นะครับอาจารย์

ชีวิตผลิกเปลี่ยน หรือผกผัน ก็เป็นไปตามครรลอง ที่เป็นอยู่และเป็นไป

ทุกคนมีมุมของตัวเอง ....แต่ถึงอย่างไร ผมเขียนบันทึกนี้ จากความรู้สึกที่ดี

สิ่งดี ดี ที่อยู่ในโลกของเรา มีอยู่มากมายนะครับอาจารย์

หากวันใด ที่เราแก่เฒ่าไป การได้รำลึกถึงความสุขที่เราเคยทำร่วมกัน

มันคงเป็นความสุข ที่ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้อีก

แต่ความสุข ณ จุดนั้น จะรอเราเสมอ และทุกครั้งไป

ผมได้แต่คิด และก็ยิ้มอย่างมีความสุข เมื่อเวลานั้นมาถึง

ด้วยความระลึกถึงอาจารย์ นะครับ

มายืนและยันว่า พี่สาวคนดีที่ชื่อพี่ครูปู เป็นคนเปิดเผยมากถึงมากที่สุด และจริงใจไร้พรมแดนจริงๆ ค่ะ ... ว่าแล้วก็คิดถึงพี่สาวคนดีจัง นาน นานมากๆ ห่างหายไปด้วยภารกิจการงานเพื่อมวลหมู่เด็กน้อย

ตื่นเต้นๆ จะได้เห็นถ้อยประโยคขีดเส้นเหลือง ในหนังสือ ... เพิ่งเคยดูหนังน้องกะทิ เมื่อไม่นานนี่เองค่ะ ดีใจจะได้เก็บรายละเอียด ละเมียดซึมซับผ่านตัวอักษรอีกครั้ง ขอบคุณค่ะคุณแสงฯ ...

สวัสดี ครับ

P

สวัสดีค่ะ.อ่านรอบแรก..และกำลังจะอ่านอีกรอบสอง..

ควรadd เป็นอีกท่านหนึ่ง ที่มีปุมชีวิต เป็นแบบอย่างกับสังคมได้เป็นอย่างดี

และผมก็เชื่อว่า วิถีชีวิตของคุณ add คงมีคนไม่น้อยที่นำมาเป็นแบบอย่าง

หนังสือชีวิตของคนเรา คุณadd เชื่อมั้ยครับว่า...มีมุมดี ดี กันทุกคน

ผมชื่นชม...ปุมชีวิตของคุณ ผ่านบันทึกนี้ด้วย นะครับ

ด้วยความระลึกถึง  

  • ชีวิตพี่ครูปูเป็นชีวิตที่ต้องอุทานว่าไม่น่าเชื่อ
  • น่านับถือจริงๆในเรื่องของแนวคิดการใช้ชีวิต
  • ที่แป๋มเองขอซูฮกให้ ไม่ว่าจะเป็นชีวิตพี่ครูปู
  • หรือแม้แต่ชีวิตของคุณแสงเองก็เถอะค่ะ

Sam_0412

ขอร่วมชื่นชมคนดีอีกแรงหนึ่งค่ะ

สวัสดี ครับ

12.

P
ครูใจดี
เมื่อ อ. 01 ก.ย. 2552

เรื่องชีวิตของคุณปูน่าสนใจ น่ายึดถือเป็นแบบอย่าง ขอเป็นกำลังใจให้อีกคน

ไม่ว่าครูปู จะอยู่ตรงส่วนไหน ของโลกใบนี้ โปรดรับรู้นะครับว่า...มีคนคอยชื่นชม และอยากใช้รูปแบบชีวิต ของครูเป็น ครูของชีวิต

อดดีใจแทนครูปูไม่ได้ นะครับ

ขอบคุณคุณครูใจดี นะครับ

สวัสดี ครับ

13.

P
KRUPOM
เมื่อ อ. 01 ก.ย. 2552

ผมชื่นชม ภาษาที่เขียนนี้มาก นะครับ

"คนเราตายไปแล้ว ก็มีแต่ความว่างเปล่า

ความเป็นมนุษย์หยุดลง เพียงแค่ที่เรามีลมหายใจ

จะคิดจะทำอะไรก็ควรลงมือทำช่วงนี้

พ้นขีดนี้ไปแล้วจะทำอะไรไม่ได้เลย

แม้แต่จะลูกขึ้นมา กอดใคร ยิ้มให้ใคร เป็นห่วงใคร และรักใคร"

 

ขอบคุณ ครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ 

 มากครับ ทีทำให้ คำว่า "กอด"ของครูมีค่าในขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่

 

เอ่อ...

อ่านบันทึกคุณแสงแห่งความดีแล้วก็

shock! ค่ะ

 

ยังไม่รู้จะเรียบเรียงตอบยังไงดี

ตะลึงกับจิตพิสุทธิ์ที่คุณแสงแห่งความดีมีต่อครูปู

เห็นว่ามีแม่เป็นคนเกาะสมุยเหมือนกัน เลยตามไปแอบดูครอบครัวมาแล้วค่ะ อิอิ

 

ที่นี้เลยอึ้งหนักเข้าไปอีกค่ะ

อึ้งในวิธีการมองสิ่งต่าง ๆ รอบตัวอย่างอ่อนโยน

ทั้งรูปทรงของครอบครัว พี่น้องที่เหลือกันอยู่ 6 คน

ทั้งภรรยาและหนุ่มหล่อและสาวจ้ำม่ำทั้งสอง

และทั้งทัศนคติที่ีคุณแสงแห่งความดีมีต่องาน ต่อคน ต่อสรรพสิ่ง

ไม่กี่คนในโลกใบนี้หรอกนะคะ

ที่จะรอดจากแรงเสียดทานของสิ่งเร้าต่าง ๆ ในชีวิต แล้วยังคงยืนหยัดอย่างมั่นคง แต่อ่อนโยนแบบคุณแสงแห่งความดีได้

ขอบพระคุณจากหัวใจเช่นกัน สำหรับใจที่โน้มลงมาหากันนะคะ

ครูปูจะเป็นอีกหนึ่งแรงสนับสนุนความศรัทธาในสิ่งดีที่คุณแสงแห่งความดีมีอยู่อย่างเต็มกำลังเลยล่ะค่ะ

ขอโทษเพื่อน ๆ ทุกท่านด้วยนะคะ ที่ไม่ค่อยมีเวลาเอาบันทึกมาลง

อย่างไรแล้วถ้าคิดถึงกัน ครูปูอยู่  ตรงนี้  นะคะ

มาร่วมพิสูจน์ความมุ่งมั่นของคนแบบเรา กันดีกว่าค่ะ ^_^

อ่านแล้วทึ่ง ครูปูขาลุย(ตั้งแต่เล็ก)

ครูปูสาวมั่น (ไม่โลเล)

และอีกหลายๆเวอร์ชั่น ของครูปู

ติดตามเป็นกำลังใจซึ่งกันและกันค่ะ

ชีวิตนี้..มันมีอะไรอีกเยอะ..

ขอบคุณทุกความคิดเห็นในบันทึกนี้มากนะครับ

ระลึกถึงคุณแสงแห่งความดีและทุกๆ ท่าน อยู่เสมอนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท