พวกทำงาน เพื่อ 2 ขั้น อันตราย!

การทำงาน เพื่องานดีที่สุด

       ที่ผู้เขียนจั่วหัวว่า "พวกทำงานเพื่อ 2 ขั้น อันตราย" ไม่ใช่คิดอิจฉาคนทำงานดีหรอก แต่จากประสบการณ์การรับราชการมาตลอด 29 ปี มันสามารถสรุปได้อย่างนี้จริงๆ  จากการศึกษาจิตวิทยาในการทำงานของเพื่อนร่วมงานพอนำมาประมวลแบ่งออกเป็น  4  ประเภทใหญ่ๆ ดังนี้ คือ:-

         1. พวกทำงานด้วยปากหรือพวกแรงวิชา  พวกทำงานด้วยปากส่วนมากเป็นพวกมีความรู้ดี เป็นพวกคงแก่เรียนสำเร็จจากสถาบันที่มีชื่อเสียง เรียนจบสูง มีหลักการเยอะ ชอบพูดคุยไปเรื่อยเปื่อย ให้ทำอย่างนั้นให้ทำอย่างนี้ เคารพผู้บังคับบัญชาแต่ไม่ประจบสอพลอ บุคคลดังกล่าวนี้เจ้านายหรือผู้บังคับบัญชาไม่เกลียดแต่ไม่ให้ความสนิทสนมด้วย โดยเข้าใจว่าเป็นคนไว้ตัวว่ามีความรู้ หัวสูง

        2. พวกเช้าชามเย็นชาม หรือพวกอู้กินบ้อ ข้าราชการพวกเช้าชามเย็นชามพวกนี้คิดว่าตนมีเงินเดือนกินเป็นประจำแล้วถึงเดือนก็ได้รับเงินเดือน พวกนี้จะทำงานไปวันๆหนึ่ง ไม่สนใจไม่เสนอความเห็น ไม่มีความคิดริเริ่มหรือปรับปรุงงานให้ดีขึ้น ถ้ามีงานมากถ้าเลี่ยงได้เป็นเลี่ยง อยู่ในประเภทรู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง

       3. พวกทำงานเพื่อ 2 ขั้น  พวกนี้ทำงานจริงจัง ก้มหน้าก้มตาทำงานจนไม่มีเวลาพัก งานทุกอย่างจะขออาสาทำคนเดียวหมดไม่คิดแบ่งงานให้กับใคร มีจิตอิจฉาริษยา เคร่งเครียดซีเรียสต่องานทุกนาที ยิ่งมีเจ้านายหรือผู้บังคับบัญชามายืนดูหรือยืนคุม พวกนี้จะทำงานจนลืมตาย แถมบ้ายอใครชมใครยกยอจะทำงานอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย แต่พอเลิกงานพวกนี้จะกินยาหรือไม่ก็ดื่มสุราให้เมามาย เพื่อให้ลืมความเครียดในการทำงาน พอปลายปีพวกนี้จะเข้าไปขอผู้บังคับบัญชาให้ขอ 2 ขั้นให้ ถ้าปีไหนไม่ได้ก็จะโวยวาย ถ้าผู้บังคับบัญชาขอให้ผู้ร่วมงานคนอื่นก็จะพูดให้ผู้บังคับบัญชาเปลี่ยนใจให้ได้ว่า"ผมคนทำงาน"

       4. พวกทำงานเพื่องาน  พวกนี้ทำงานขยันขันแข็งในหน้าที่การงานดีเช่นเดียวกับพวกทำงานเพื่อ 2 ขั้น แต่ที่แตกต่างจากพวกที่ 3 คือ พวกนี้จะทำงานด้วยความรักความพอใจในงานที่ทำ ไม่ซีเรียสกับงาน มีความสนุกเพลิดเพลินกับงานที่ทำ มีมนุษย์สัมพันธ์ดีกับผู้ร่วมงาน ชอบคบหาสมาคมกับผู้อื่น ชอบเรียนรู้ในงานและมีความคิดสร้างสรรค์ หารูปแบบทดลองสิ่งใหม่ๆ แยกแยะเวลาทำงานกับการพักผ่อนอย่างมีระเบียบแบบแผน.

         แล้วท่านอยู่ในประเภทไหนครับ.

[krutoiting]

น่าสงสารพวกที่สามจังเลย

กลุ่มนี้หากผิดหวังแล้วอันตรายจริงๆ

[ภัทรานิษฐ์]

สวัสดีค่ะ หมอน้อย

ของเราอยู่ในข้อที่ 4 ชัวร์

ขอบคุณที่ให้ความรู้นะ

ให้กำลังใจค่ะ

[สามสัก(samsuk)]

• คุณหมอน้อย...คิด/สำรวจตัวเองตั้งนาน ว่าจะอยู่ข้อไหนดี
• เจ้านาย..คือตัวเอง ผู้แข่งขัน..คือเวลา..
• ตุณหมอน้อย..ช่วยวงกลมใส่ให้หน่อยครับว่า ข้อ ๑,๒,๓ หรือ ๔
• แวะมาหยอก..ให้ม่วน ๆ และติดตามผลงานการเขียนของหมอน้อย..ครับ

[หมอน้อย]

ขอบคุณ

• คุณ krutoi มากครับกับรูปสวยๆน่ารักๆ
• ครูจิ๋ว  ครับสนุกกับงานชีวิตเบิกบานเป็นสุข จริงๆ .

[หมอน้อย]

สวัสดีครับคุณสามสัก

       ถ้าให้สำรวจตัวเองนะครับ บางครั้งอยู่ในข้อ 2, บางครั้งข้อ 3, แต่ที่ทำบ่อยๆ ข้อ 4 ครับ ข้อ 1,ตัดไปได้เลย เพราะผมเป็นคนไม่ค่อยพูดเวลาทำงาน ถ่อมตน ยิ้มอย่างเดียว.

[สามสัก(samsuk)]

• คุณหมอน้อย..ยิงผิดเป้า..ครับ
• ผมขอให้วงกลมให้ตัวผมเอง..ซึ่งเป็นกสิกร...ไม่ใช่ตัวหมอน้อย
• คำถาม ไม่ชัดเจน ก็หยั่งนี้แหละ..หยั่งซี้ เป็นต้องถอน.. รึเปล่า

[หมอน้อย]

สวัสดีครับ คุณสามสัก

         เขาเรียกว่า ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด เหมือนนักการเมืองสมัยนี้เลย ขอโทษที ครับ ผมไม่สามารถวงกลมให้คะแนนใครได้ครับ แต่เทาที่สังเกตเพื่อนพ้องน้องพี่ชาวโกทูโน ส่วนมากอยู่ในประเภทที่ 4 ครับผม.

[สาธุ อนุโมทามิ]

ที่กล่าวมาสี่ข้อพออ่านได้                  ข้าราชการพนักงานไทยคล้ายท่านชี้

อาสาสมัครอย่างตัวเราไม่เข้าที          ส่วนข้อสี่ยืนยันคงท่านเอง

[รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)]

สวัสดีค่ะคุณ หมอน้อย

• ในแต่ละองค์กร  จะมีคนทำงานทั้งสี่ประเภทคละกันไป
• แต่ที่เห็นมานักต่อนัก อีกประเภท คืองานหนักไม่เอา แต่
• จะหนักไปทางเอาใจเจ้านาย  มักจะได้ดี
• สำหรับครูอิง ประเมินตัวเองแล้ว ประเภทที่ 4 แน่นอนค่ะ
• แต่ยังขาดตรงนี้ค่ะ

         แยกแยะเวลาทำงานกับการพักผ่อนอย่างมีระเบียบแบบแผน.

• ไม่ค่อยได้พักผ่อน

[ขจิต ฝอยทอง]

• สงสัยเข้าประเภทสุดท้ายแบบพี่หมอน้อยว่า
• ว่าแต่ว่า
• ตอนนี้สบายดีไหม
• เห็นข่าวแล้ว
• ไม่ค่อยสบายใจเท่าไร

[หมอน้อย]

สวัสดีครับท่านวิโรจน์

ขอบคุณที่มาเยี่ยมจิตเปี่ยมล้น    ชื่นกมลหายเหงาเหนื่อยเศร้าสร้อย

อยู่กับความทุกขังนั่งใจลอย     คนเข้าใจมีน้อยคอยปลอบโยน.

[หมอน้อย]

สวัสดีครับอิงจันทร์

          ครับระบบราชการเรามันแย่มานานแล้ว กว่าจะผ่านไปแต่ละปีงบประมาณมันแสนจะเหนื่อยใจ ยิ่งข้าราชการรุ่นเด็กๆ ระยะหลังมานี้ ความเป็นผู้ที่มีจิตใจสูง(มนุษย์)แทบจะหาไม่ได้เลย ความเป็นบัณฑิตไม่รู้หายไปไหนหมด.

[หมอน้อย]

สวัสดีครับอาจารย์ขจิต ฝอยทอง

• เท่าที่สัมผัสอ่านงานเขียนพวกเราชาวโกทูโน อยู่ประเภทที่ 4 ส่วนมาก
• สำหรับข่าวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นประจำวันใน 3 จว.ภาคใต้ พวกเราผู้ปฏิบัติก็ได้แต่ถอนหายใจ แต่ถ้าถามว่ารู้สึกท้อไหม? บางทีก็ท้ออยู่เหมือนกัน แต่เรื่องถอยไม่ถอยอยู่แล้ว
• สำหรับผมตอนนี้ก็สบายดีครับ สนุกกับงาน ถึงแม้ว่าเวลาออกทำงานในพื้นที่มันจะรู้สึกเสียวสันหลังวาบๆ แต่ก็ตื่นเต้นดี
• ขอบคุณสำหรับความห่วงใยของอาจารย์ ครับ

[ยูมิ]

มาชม

เดี๋ยวมองตนเองก่อนว่าอยู่ประเภทไหน...อิ อิ อิ

[หมอน้อย]

สวัสดีครับอาจารย์ยูมิ

     ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ รู้สึกระยะนี้งานเขียนอาจารย์ออกมาเรื่อยๆเลยนะครับ.