อย่าทำ "นม" หก

ขอย้อนอดีตเล่าเรื่องราวตอนเด็ก ๆ เคยวิ่งตามพี่ชายไปตกปลาตามท้องทุ่งท้องนา พี่ชายถือคันเบ็ดที่ทำจากไม้ไผ่ก้านยาว ๆ พอเหมาะมือ ส่วนน้องสาวก็เดินตามหลังไปจนถึงคันนา มองหาที่เหมาะ ๆ ร่ม ๆ ใต้พุ่มไม้...ใจหมายจะดูเขาตกปลา...พี่บอกตรงนี้ปลาไม่ชุม...จึงเลื่อนไปอีกที่ เลื่อนไปเลื่อนมาจนเกือบรอบคันนา ตรงไหนปลาชุมปลาชุกก็ยืนอยู่ตรงนั้นนานหน่อย...ครั้นปลาติดเบ็ดพอกระตุก ๆ สักสองสามครั้ง ให้แน่ใจว่ากินเหยื่อแน่แล้ว...ก็ต้องรีบตวัดคันเบ็ดขึ้นมาเพื่อไม่ให้ปลาหลุดไปซะก่อน...คนนั่งก็คอยแหงนมองไปตามปลายเชือกที่ตวัดอย่างลุ้น ๆ เพื่อดูขนาดตัวปลา...พอได้ปลาก็รีบวิ่งไปดูพร้อมหิ้วถังไปให้พี่ (เป็นเด็กเฝ้าถังปลา) แล้วก็รีบวิ่งกลับมานั่งที่เดิมเพราะแดดร้อน นั่งดูอยู่ได้สักพัก...พี่ชายอีกคนก็ตะโกนเสียงดังมาจากอีกฝั่ง..."โอ้โห!! เสียดายจัง...ไม่น่าหลุดเลย"

ตกปลาอยู่พักใหญ่...ปลาก็เริ่มรู้ตัว...คนก็เริ่มหิวข้าว เป็นอันจบภาระกิจการตกปลาในวันนั้น พี่ชายมาชะโงกดูปรากฎว่าได้ทั้งปลาตัวเล็ก ตัวน้อย และตัวใหญ่ เสร็จสรรพพี่ชายก็เก็บข้าวของและเดินหิ้วถังกลับบ้าน...ระหว่างเดินกลับ...พี่ชายคนที่ร้องตะโกนเสียดายปลาที่หลุด...ยังคงพูดไม่หยุดถึงความเสียดาย..."ปลาตัวนั้นใหญ่มาก...ใหญ่กว่าทุก ๆ ตัวในถังนี้อีก ใหญ่มากเสียดายจริง ๆ ไม่น่าหลุดเลย พี่ตวัดพลาดไปหน่อย"....เหตุสุดวิสัย แต่อย่างไรก็ไม่ยอมหยุดพูด...เดินไปบ่นไปจนถึงบ้าน

กระทั่งปัจจุบัน...คำพูดเฉกเช่นนี้ก็ยังได้ยินได้ฟังอยู่เช่นเดิม...ทั้งจากพี่ น้อง เพื่อนร่วมเรียน เพื่อนร่วมงาน แม้กระทั่งหัวหน้างาน..."เสียดายจัง!! นี่ถ้าเราใช้วิธีการนี้...งานวันนั้นออกมาเยี่ยมเลย"..."เสียดายจัง!! เสื้อตัวนั้นหรือนาฬิกาเรือนนี้ สวยมาก ๆ เลย...ถ้าวันนั้นซื้อมาก็ดี"...แปลกดีที่คนเรา...มักจะเกิดความเสียดายกับหลายสิ่งหลาย ๆ อย่างในอดีต...เสียดายกับสิ่งที่ไม่ได้ครอบครอง...เสียดายกับสิ่งที่ไม่ได้ทำ...ทำให้คิดทบทวนว่าแล้วทำไม...คนเราถึงต้องมานั่งเสียดาย...ในเมื่อสิ่งเหล่านั้นมันเป็นอดีตไปแล้ว...จะไปเสียดายทำไมกับนมที่หกไปแล้ว...ส่วนหลวงพี่ "ธรรมฐิต" ให้ความเห็นไว้ในบันทึก "สายน้ำ...ไม่ไหลย้อนกลับ" ที่ตนได้เคยเขียนไว้ให้น้องคนหนึ่ง...ว่านึกถึงการสอนของอาจารย์แบรนด์ไวท์แห่ง ร.ร.ยอร์จ  วอชิงตัน ไฮสกูล ว่า "อย่าร้องให้เพราะนมหก" ...เฉกเช่นกัน...อย่าเสียดายกับใบไม้ที่หล่นลาต้น...เพียงเพราะธรรม(ชาติ)ให้เป็นไป...ธรรมชาติมักสอนคนเสมอ

ฉะนั้น ไม่ว่าจะคิดหรือจะทำสิ่งใดให้คิดก่อนทำ และขอให้ระวังไว้...อย่าทำนมหกนะจ๊ะ...ฉันบอกแล้วนะ "เสียดาย"

[อ้อยเล็ก]

มีอีกคำค่ะที่ได้ยินสมัยเด็กๆ...ว่า

เมียตายไม่เสียดายเท่าเหล้าหกค่ะ...คริๆๆๆๆ

[ณัฐรดา]

อย่าร้องไห้เสียดายนมหก คำคมจริงๆค่ะ

[ครู ป.1]

พี่เป็นคนที่เดินหน้าแล้ว ไม่ถอยหลัง ไม่เคยนึกเสียดายในสิ่งที่ตัดสินใจ

                         

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• ธรรมชาติให้สิ่งดี ๆและสอนคนเสมอ
• แต่คนสิ..ให้ความสนใจกับธรรมชาติน้องจังนะคะ
• ขอขอบพระคุณค่ะ

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]

แหมชื่อบันทึก......อิอิ.อิ เอาของดีเป็นต้นไม้พูดได้จากวัดพระลอยมาฝากครับ มันเป็นธรรมชาติของมันจริงๆ

[Vij]

สวัสดีจ้าาาา...กรุงเทพฯ ฝนตกหนัก...ลมพัดแรง...ไฟดับไปชั่วขณะ

5555...แน่นอนที่สู้ดๆๆๆๆ..."เมียตาย...ไม่เสียดายเท่าเหล้าหก"

แต่ผู้หญิงกลับบอกว่า "เสียทองเท่าหัว...ไม่ยอมเสียสามีให้ใคร"...5555

------------------

ขอบคุณจ้าาาาาา

[Vij]

พี่ "ณัฐรดา" จ๋า...คำพูดคม ๆ คงคมได้ไม่เท่า...มือที่กรีดตวัดลงวาดดอกไม้หรอกค่ะพี่

ฝีมือเค้าดีภาพเค้าคมสมจริงจ้าาาาา

ขอบคุณมากค่ะ

[Vij]

สวัสดีค่ะ...พี่ครู ป.1 จ๋า...เช่นเดียวกัน...น้องก็เดินหน้าแล้ว...ไม่คิดจะถอยหลังกลับค่ะ

"เจ็บแล้วจำ...ช้ำแล้วจด...หมดเวรหมดกรรมเสียที...ชาตินี้ชาติหน้าไม่ต้องเจอกัน" (แรงไปไหมเนี่ย)

พี่เราคนนี้...เป็นคนใจเด็ดจริง ๆ...ช้อบชอบ...เด็ดขาดไปเลย..."หญิงเหล็ก" แกร่งดีค่ะ

----------------

ขอบคุณมากค่ะ

[ธรรมฐิต]

เห็นชื่อบันทึกแล้วรีบอ่านเลย(หนึ่งร้อยลบเก้าสิบห้า)

อ่านบันทึกอาจารย์ตอนตกปลาเลยนึกถึงความหลัง

(ธรรมฐิตก็มีความหลังนะอาจารย์)

เพราะธรรมฐิตพิจารณาเห็นว่าตอนที่หวิดแล้วปลาไม่ติด

มักจะพูดเสมอว่า..ตัวใหญ่จังไม่น่าหลุดเลย..

..คนในสังคมปัจจุบันก็เฉกเช่นเดียวกันนี้แหละคิดว่า

..สิ่งที่ยังไม่ได้มาย่อมมีค่ากว่าสิ่งที่ได้แล้วเสมอ..

ธรรมะหัวค่ำๆเหนาะอาจารย์...

 

[ธรรมฐิต]

มาอีกรอบไปบอกช้านะอาจารย์

ธรรมฐิตยังวัยรุ่นอยู่นะถึงสามหกแล้วก็เหอะ(หกลบสองบวกหนึ่ง)

แต่เชิญคัดสรรได้ตามใจชอบขอรับ

[Vij]

สวัสดีค่ะ...ท่าน "ผอ.ประจักษ์" แหม!! ท่าน ผอ.ก็เลยไม่ทันได้ตัดสินใจ...เข้ามาทันที...เพราะชื่อบันทึกแท้ ๆ

ขอบคุณมากค่ะ...เพราะมันเป็นเช่นนั้นเองหนอ...ธรรมชาติ

[อ้อยเล็ก]

vij..มีทองแล้วยังล่ะจ๊ะ...

[ทิพย์ อินทรวงศ์]

ข้อเขียนให้ข้อคิดดีนะคะ

[เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์]

• เข้าใจเขียนคำขึ้นต้น พาดหัวข่าว นมหก
• มหา เข้ามาดูทันที่ เสียดายจัง
• อ่านแล้วให้สติดีและชวนให้อ่าน

[Vij]

นมัสการค่ะ...หลวงพี่

เชื่อเจ้าค่ะว่าหลวงพี่วัยรุ่น...นั่งบวกเลขลบเลขตั้งนานเจ้าค่ะ...หลวงพี่นี่ท่าจะเก่งคณิตฯ

ดีนะเจ้าค่ะที่ Vij เป็นลูกศิษย์ "อิ๊กคิวซัง"

-------------------

ขอบพระคุณเจ้าค่ะ

[Vij]

เป็นงง!! กับ ดญ.เรณู (อ้อยเล็ก) ตามไปดูหน้าประวัติ เข้าไปหาบันทึกใหม่ ๆ อะไร ยังไม่เห็นมีทองซะกะอัน

ทำให้คนสวยงง...นี่บาปนะคะ...พระเจ้าก็อยู่ในบันทึกซะด้วย...บาปนะนั่นนะ

เฉลยมาเถอะค่ะ..."คนสวยแย่แล้ว" อิ๊กคิวซังช่วยด้วย

[Vij]

คุณ "ทิพย์" ขา...ขอบคุณมากค่ะ เ้ข้าไปบอกถึงความฉลาดตัวเอง (อิๆๆๆ)

คนแก่ชอบจำความหลังค่ะ...ทิ้งรอยไว้ในบันทึกแล้วนะคะ

[Vij]

อิๆๆๆ...แอบหัวเราะท่านมหาค่ะ...บรรดาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่...ไปจนถึงหลวงพี่

พาดหัวหวิวๆๆ หน่อยเป็นไม่ได้...เข้ามาโดยไม่รั้งรอ...ติดกับความคิดเลยท่าน

แหม!! ยังบอกว่าเสียดายจังอีก...ท่านมหานะท่านมหา...ทำไปได้ (ยื้มคำพูดคุณขจิต)

ขอบคุณมากค่ะท่านมหา...ดูแลสุขภาพนะคะท่าน

[อ้อยเล็ก]

อ๋อมาจากประโยคนี้จ้า...ครูยะลาคนสวย

แต่ผู้หญิงกลับบอกว่า "เสียทองเท่าหัว...ไม่ยอมเสียสามีให้ใคร"...5555

****************************************

ครูอ้อยเล็กเลยอยากรู้ว่ามามีคนที่บ้านแล้วยัง..ก็เลยกลับมาถามว่าแล้วVijมีทองหรือยัง...ก็หมายถึงแต่งงานแล้วยัง..เพราะมีความรู้สึกคุ้นๆว่าคนสวยจะโสดน่ะ...เลยมาถามให้แน่ใจจ้า..คอนเฟิร์ม...คริๆ

[Vij]

ว้ายๆๆๆๆ แย่แล้ว คนสวยนึกออกแล้ว...คุณ "อ้อย" ขา ยังไม่มีทองเจ้าค่ะ

เห็นเค้าพูดกัน "เสียทองเท่าหัว...ไม่ยอมเสียสามีให้ใคร"

[อ้อยเล็ก]

รับทราบ.....ฮาเลยเราสองคน...

 

[Vij]

เอ่น เอ่น เอ้น!! เกือบแย่...ไอ้เราก็คิดว่า คุณอ้อยเล็กมีบันทึกใหม่ เกี่ยวกับทอง ๆ เลยวิ่งเข้าไปดูในบันทึก...คนสวยสองคนฮาเลย ฮิๆๆ

[ขจิต ฝอยทอง]

ฮาจริงๆๆสองท่านนี้ เจอบันทึกอาจารย์ แค่ชื่อบันทึกก็น่าอ่านแล้ว ฮา แหล่งได้นิ เจ็บหัวเหม็ด อย่าทำนกหก ว่า ออๆๆๆๆๆๆๆ นกเขาเถื่อน ขันเทือนทั้งบ้าน ลูกสาวขี้คร้าน นอนให้แม่ปลุก...

[อ้อยเล็ก]

ค่ะอาจารย์คนสวยก็งี้แหล่ะชอบแข่งกันเหยียบอ่างกะปิค่ะฮาๆๆ

[Vij]

สวัสดีจ้า...คุณ "ขจิต" ที่รักนิ

(ลูกหลานโนรา) ว่า ออๆๆๆๆๆ...ลูกสาวขี้คร้าน นอนให้แม่ปลุก...แม่จับดามขวาน...เอยเอ่ยเอ้ย ไม่หานร้องต่อ...หวาดเสียวจังหู้...เอยเอ่ยเอ้ย...

ไอหย๋า!! เหลือเชื่อ คุณ "ขจิต" ร้องฉับปึดนิ...ปรบมือให้ 2 ที...

หรอย ๆ พี่บ่าวเรา หรอยจริง...ชอบจังหู้นิ...แบบนี่รักตายเลยนิ...ร้องเพลงใต้ได้กันหลาว

-----------------

ขอบคุณมากค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตอนอาจารย์ไปเรียน
• บุกไปยันสงขลา
• เลยได้อันนี้มาครับ
• ฟังเพลงกล่อมเด็กไก่เถื่อนฝีปากนักเรียน
• จากที่นี่
• http://gotoknow.org/blog/yahoo/259882
• http://gotoknow.org/blog/yahoo/259335

[Vij]

เข้าไปอ่านบันทึกแล้วค่ะ...แต่เพลงเปิดไม่ได้

เปิดอยู่ตั้งนานนิ...อิๆๆ ไม่เป็นไรค่อยเปิดใหม่

แต่สงกะสัยเสียงเด็ก ๆ คงน่าฟังเนอะ

ขันกันทั้งวัน...นอนหลับฝันดีเน้อ...พี่บ่าวเน้อ

--------------

ขอบคุณค้าาาาาา

[Your sister.]

สวัสดีค่ะอาจารย์

ขอเข้ามาเรียนรู้ด้วยนะค่ะ

[ป้าเหมียว]

ป้าเหมียวอ่านเรื่อยมาตั้งแต่บันทึกยันคำโต้ตอบฮาๆ ตามประสาคนสวยๆ ..ตอนแอบอ่านเรื่องทองของคุณครูอ้อยเล็กก็พาล งงไปกับเขาด้วย..นึกไม่ถึงว่าจะลงเอยแบบนี้..เสียทองท่วมหัว ไม่ยอมเสียทองให้ใคร..อิอิ