วันแรกของการอบรมหลักสูตร Act to acc ซึ่งจัดโดย สำนักงานรับรองคุณภาพสถานพยาบาล สำหรับโรงพยาบาลที่ผ่านการรับรองขั้น 2 รอการประเมินเพื่อรับรองคุณภาพ มีหลายเรื่องให้เรียนรู้ มีหลายประเด็นมากที่องค์กรเราต้องทบทวน กลับจากอบรมรอบนี้ หวังว่าคงมีแนวร่วมเพิ่มขึ้นบ้าง หรือเปล่าหลังจากที่ฟุตเวิร์คมานานพอควร คุยกับศูนย์คุณภาพเรื่องแนวคิดในการทำงานของเรา ดูศูนย์คุณภาพยังไม่เห็นด้วยกับแนวคิดของเรา เราต้องการที่จะROUND แต่ละหน่วยงาน สื่อสารตรวจสอบทำตวามเข้าใจกับบุคลากรเกี่ยวกับความรู้ แนวคิด กระบวนการ วิธีการดำเนินงานของแต่ละหน่วย ช่วยกันทบทวนตรวจสอบและแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างหน่วยงาน ระหว่างทีม มันมีความแตกต่างกันอยู่ตรงที่คนกลุ่มที่IQ ดีๆเขาจะหัวไวทำได้ แต่กลุ่มที่ไม่เข้าใจก็จะทำโดยไม่เข้าใจ มันก็ไม่เกิดการเรียนรู้ อยู่โรงพยาบาลขั้น 2 ที่จิตอาสาทำงานพัฒนาโดยที่ตัวเองไม่มี POWER เนี่ยเหนื่อยจริงๆ เลยค่ะขอบอก ขอบอก
พรุ่งนี้คงหายเหนื่อยหรอกเนาะ ที่ทำนี่ เพราะโรงพยาบาลคือบ้าน คือต้นทุนของชีวิต ให้บ้าน ให้รถ ให้อาหาร ให้ดำรงอยู่ได้อย่างไม่ไร้ค่าของความเป็นมนุษย์
เพราะโรงพยาบาลคือบ้าน คือต้นทุนของชีวิต ให้บ้าน ให้รถ ให้อาหาร ให้ดำรงอยู่ได้อย่างไม่ไร้ค่าของความเป็นมนุษย์
มาทักทายค่ะ
ซูๆๆๆๆ
สวัสดีคะ พี่นก
รพ.คือบ้าน ..power เดี๋ยวก้จะมีเองค่ะ ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป นะคะ ขอ power หนักๆ จากท่าน ผอ. ก็เพียงพอแล้วค่ะ
เป็นกำลังใจนะคะ
สวัสดีค่ะพี่มหา ขอบคุณสำหรับพลังใจในการทำงานที่เติมเข้ามานะคะ ขอบคุณด้วยใจจริงค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่นาง จะสู้ต่อไปค่ะ ขอบคุณค่ะ
ฮาโหล!!!น้องพอลล่าคนน่ารัก พาวเวอร์หนักๆแบบเสี่ยสั่งลุย แล้วอีก 3 เดือนเสี่ยมาดูใช่มั๊ยคะ 5555555แซวตัวเอง พี่กำลังลุ้นพาวเวอร์อยู่ค่ะ กำลังพยายามขอให้ทีมผู้มีอำนาจวาสนาหัวหน้าหน่วยมาช่วยเรียนรู้ไปพร้อมกัน และทำไปพร้อมกันค่ะ พี่นกเป็นน้องอยู่ในหน่วยงานไงคะ ที่โรงพยาบาลมีแต่ผู้อาวุโสที่เป็นกลุ่มผู้บริหาร ถ้าเขาไม่ขยับก็ลำบาก กำลังพยายาม พี่อยากเป็นน้องที่พี่ๆต้องมาชี้นำ มากระตุ้นให้พัฒนาจังเลย ชีวิตคงสงบสุขดีน่าดู
สวัสดีครับ คุณนก
ดูเหมือนว่าคุณนกจะผูกพันกับที่ทำงานมากๆ เลย เพราะ โรงพยาบาล = บ้าน ^__^
นำภาพอาทิตย์ทรงกลดถ่ายเองเมื่อวาน (พฤหัส 21 สิงหาคม 2552) มาฝากครับ
บันทึก : 162 : อธิษฐานเรียก อาทิตย์ทรงกลด...แล้วก็เป็นจริง!
สวัสดีค่ะอาจารย์ชิว ขอเรียกพี่ชิวดีกว่านะคะ สมัครเป็นน้องละกัน นกรักและผูกพันกับงานมากพยายามทำให้ดีขึ้น ดีขึ้น แต่ก็ไม่ถึงกับเครียดมากตลอดเวลา แต่ถ้าได้ทำอะไรจะพยายามทำให้ดีที่สุดตามศักยภาพของตนเองในแต่ละงานที่จับ แต่นกถูกจับวางไว้หลายที่ในองค์กร บางครั้งนกก้อเลยเหนื่อยเพราะนกอยู่ในในตำแหน่งผึ้งงาน นกต้องออกแรงสองเท่ากว่าจะได้ความร่วมมือจากคนอื่นๆ แม้ผู้คนส่วนใหญ่จะยอมรับในความตั้งใจดีและความซื่อตรง แต่ทุกคนไม่จำเป็นต้องทำตามที่นกขอไงคะ แต่งานของนกไม่ใช่งานที่ทำดีคนเดียวแล้วสำเร็จค่ะพี่ชิว ต้องชวนเพื่อนๆจากทุกงานมาทำความดีด้วยจึงจะสำเร็จได้ ...........ขอบคุณสำหรับพระอาทิตย์ทรงกลดนะคะ.....
จะอธิษฐานแล้วนะ.............สาธุขอให้การงานราบรื่น ขอให้เดินข้ามผ่านอุปสรรคไปได้ในทุกขั้นตอน ขอให้ใจเราสงบสุข ในทุกสถานการณ์ เดี๋ยววันนี้นกจะเรียนวิธีนำรูปขึ้นblog แล้วจะนำรูปสวยๆที่ถ่ายเก็บไว้มาฝากค่ะ ติดไว้ซะหลายรอบ
สวัสดีค่ะพี่เกศนีคนสวย(รูสึกอย่างนี้จริงๆ)ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจงามๆ เหนื่อยกายแป๊บเดียวก็หาย นกพยายามไม่ให้เหนื่อยใจตามที่พี่ขอร้องนะคะ เพราะนึกภาพออกว่าคงจะออกแนวๆ เหมือนโรคซึมเศร้าเลยล่ะค่ะถ้าเหนื่อยใจเราคงจะไม่อยากทำอะไรเลย
พี่เกศนีเป็นผู้ที่สะสมความดีมามาก พอพี่บอกว่า
"แล้วพลังจะกลับคืนมาโดยอัตโนมัติ" นกรู้สึกได้ว่าพลังของนกกลับมาแล้ว สงกะสัย พลังความดีของพี่จะเผื่อแผ่มาถึงนกแน่ๆเลยนะคะเนี่ย ขอบคุณค่ะ