สอนโดยไม่สอน...บทเรียนจากผักตบชวา
สวัสดีสมาชิก G2K ทุกท่านครับ เมื่อวานนี้เป็นวันแม่ได้กลับไปหาคุณแม่กันหรือเปล่าครับ ?
กว่าผมจะซื้อของไปให้แม่และเดินทางไปถึงอยุธยาก็เกือบจะบ่ายโมงเข้าไปแล้ว แต่ด้วยบ้านกับวัดที่ผมคุ้นชินห่างกันแค่ 2 กม. ผมจึงตัดสินใจแวะไปกราบครูบาอาจารย์ก่อนแล้วค่อยเข้าบ้านไปหาแม่
พอผมวางของที่ซื้อมาเสร็จ ก็ขึ้นไปกราบหลวงตาที่กุฏิ จำได้ว่าระหว่างที่ผมกำลังกราบครั้งที่สามพร้อมคำว่าสังฆัง วันทามิ หลวงตาก็เอ่ยขึ้นมาว่า...
"เออ..แกไปช่วยตานันเอาผักโป่ง (ผักตบชวา) ขึ้นจากบ่อทีเถอะ" แต่ผมฟังไม่ชัดเท่าไร กลับได้ยินว่า แกไปช่วยตานันเอาพระพรหมขึ้นจากบ่อทีเถอะ ชั่วแว๊บเดียว ผมนึกในใจไปซะตั้งหลายอย่าง
ผมนึกว่า..."โอ้ งานเข้าแล้วเรา ใครนะที่ไปทำพระพรหมผงของหลวงปู่ดู่ (http://gotoknow.org/file/beone_01/view/383899) ล่วงลงไปในบ่อ บ่อนั้นลึกมากๆ จะลงไปเอายังไงหว่า ? " แต่เพื่อความแน่ใจ ลองถามท่านอีกที "เอาอะไรขึ้นจากบ่อนะครับหลวงตา"
ท่านว่า "ผักโป่ง"
"อ๋อ...ได้ครับ" ผมรีบเดินไปที่บ่อน้ำนั้นที่อยู่หลังวัดทันที
(มีต่อครับ)
ผมเดินไปถึงบ่อก็เห็น น้านันกับลูกชายกำลังช่วยกันโยนผักตบชวาขึ้นจากบ่ออย่างขะมักเขม้น ซึ่งมีจำนวนเหลือไม่มากแล้ว ผมจึงช่วยโยนผักตบชวาที่อยู่ริมบ่อขึ้นไปบนฝั่งอีกทีหนี่งเพื่อไม่ให้หล่นลงไปในน้ำได้อีก
หลวงตาเดินมาจากกุฏิตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ครับ ผมได้ยินเสียงจากข้างหลังว่า “เอาขึ้นให้หมดเลยนะ อย่าให้เหลือ ไม่งั้นเดี๋ยวก็เต็มบ่ออีก” ผมคิดอะไรบางอย่างได้ในขณะนั้น ….
ผักตบชวาที่เรากำลังพยายามนำขึ้นจากบ่อให้หมด ก็ไม่ต่างอะไรกับกิเลสที่เราต้องกำจัดออกให้หมดสิ้นไปจากจิตใจ
ทำงานไปสักพักผมก็พยายามมองหาว่ายังมีผักตบชวาหลงเหลือตรงไหนในบ่ออีกบ้าง
ผมเดินไปอีกด้านหนึ่งของบ่อเพื่อจะพยายามใช้ไม้ขอเกี่ยวผักตบชวาส่วนที่หลงเหลือเท่าที่ตาผมจะมองเห็นขึ้นมาจากฝั่ง แต่งานนี้ไม่ง่ายอย่างที่คิดซะแล้ว ผมว่าการนำผักตบชวาในปริมาณมากๆขึ้นมาจากบ่อน้ำโล่งๆยังจะง่ายซะกว่าการนำผักตบชวาส่วนที่เหลือเพียงไม่กี่กอขึ้นมาท่ามกลางขวากหนามและเถาวัชพืชตรงขอบบ่อ ผมก็ปิ๊งอีกว่า…
การกำจัดกิเลสที่ละเอียดต้องอาศัยกำลังสติและปัญญารู้เท่าทันกิเลสให้รอบด้าน และต้องรู้จักเลือกใช้วิธีกำจัดที่แยบคาย
งานวันนั้นเสร็จลงพร้อมกับความซาบซึ้งใจในรสพระธรรมที่หลวงตาเมตตามอบให้อย่างที่เรียกว่า...สอนโดยไม่สอน !!!
พอผมวางของที่ซื้อมาเสร็จ ก็ขึ้นไปกราบหลวงตาที่กุฏิ จำได้ว่าระหว่างที่ผมกำลังกราบครั้งที่สามพร้อมคำว่าสังฆัง วันทามิ หลวงตาก็เอ่ยขึ้นมาว่า...
ความเห็น (11)
ได้เรื่องเลยค่ะ ดีนะค่ะที่ถามอีกครั้งค่ะ
สวัสดีค่ะ
.จะรอตอนต่อไปนะคะ
มาทักทายค่ะ
และให้กำลังใจค่ะ
น้องกบ บางทีการฟังก็สำคัญเหมือนกันนะครับ รออ่านต่อ น้องกบสบายดีไหมครับ
- berger0123 น้องวัณย์มาเร็วกว่าพี่ขจิตได้ไงเนี่ย ฮ่าๆๆ
- คุณ อุดมพันธ์ ครับ...ผมลงบันทึกเพิ่มแล้วครับ ขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ ขอให้สนุกกับบันเทิงธรรมนะครับ
- ครูจิ๋ว ครับ ขอบพระคุณมากสำหรับกำลังใจครับผม
- พี่ ขจิต ฝอยทอง ช่วงนี้เดินสายบ่อยนะครับ วันก่อนทราบว่าท่านพี่ไปตั้งวง Dialogue orchestra กับท่านอาจารย์ small man อย่างสนุกสนาน อิอิ ขอให้ปลอดภัยในทุกๆการเดินทางนะครับผม
โรงเรียนอุตรดิตถ์ข้ามสีทันดรมาเยี่ยม
สรุปแนวคิดแบบเซ็นเลยนะครับ
11 - 12 ธันวาคม 2552 งานครบร้อยปี น้ำเงิน - ชมพู
ใช่..ใช่ สอนโดย..ไม่สอน เยี่ยมค่ะ
สวัสดีค่ะน้องชายกบ
แสดงว่าหูน้องเราใฝ่ธรรมะมากๆ เลยนะคะเนี่ย
ช่วงนี้พี่ยังวุ่นวายค่ะ หวังว่าน้องและทางบ้านคงสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ระลึกถึง
สอนแบบนี้ทุกวงการของการศึกษาไทย น่านำมาใช้นะครับ
กศน.จะนำไปประยุกต์กับนักศึกษาครับ
สวัสดีครับ
ไม่ได้มาเยี่ยมซะนานเลยครับ วันนี้มีโอกาสเลยเข้ามาเยี่ยมครับ แนวคิดนี้ผมว่าไม่ใช่ระดับ "บัวปริ่มน้ำ"ซะแล้ว แต่ผมว่าเป็นยอดบัวที่พ้นน้ำอย่างกระจ่างแจ้งแล้วครับ