สวัสดีค่ะ คิดถึงนะคะ พึ่งกลับจากจีนค่ะ
เข้ามาทักแบบพอเพียงก่อนนะคะ ไม่ได้ทำงานหลายวัน
นำบทกลอนจากมุมมองหนึ่งใกล้จะถึงวันแม่ เพื่อสะท้อนและย้ำเตือนลูกๆ ค่ะ ลองอ่านดูนะคะ
เพื่อลูกแม่ไม่มี เงินทองจะกองไห้
จงตั้งใจพากเพียร เรียนหนังสือ
หาวิชาความรู้ เป็นคู่มือ
เพื่อยึดถือ เป็นเยี่ยงหล่อเลี้ยงกาย
พ่อกับแม่มีแต่ จะแก่เฒ่า
จะเลี้ยงเจ้าเรื่อยไป นั้นอย่าหมาย
ใช้วิชาช่วยตน ไปจนตาย
เจ้าสบายพ่อกับแม่ ก็พอใจ
" ก่อนสายเกิน "
เก็บมะลิ ดอกขาว พราวดังเมฆ
มาสรรค์เสก เป็นมาลัย ให้กับแม่
ร้อยด้วยรัก ถักด้วยใจ ไม่เชือนแช
ใช้กราบแม่ แทบเท้า กล่าวขอบคุณ
อยากบอกแม่ ว่ารัก สักหมื่นหน
อยากกอดคน คนนี้ ที่เกื้อหนุน
อยากบอกรัก แม่คนนี้ ที่ค้ำจุน
อยากจะหนุน ตักแม่ แท้จริงเจียว
จงกอดแม่ ก่อนไม่มี แม่ให้กอด
อย่าอิดออด กอดแม่ กันเถิดหนา
อย่าอยากกอด ตอนแม่เรา สิ้นชีวา
อย่าบอกว่า รักแม่ แต่สายเกิน..........
หญิงชรานั่งชันเข่าหน้าเศร้าหมอง
เฝ้าเหม่อมองรอลูกมาน้ำตาไหล
ลูกที่รักพามาพรากจากแม่ไป
แม่เศร้าใจรอเจ้าเช้าจรดเย็น
ลูกจะคิดถึงแม่นี้บ้างไหม
แม่ห่วงใยรอลูกรักอยากได้เห็น
แต่ลูกบอกแม่จ๋ามันจำเป็น
ลูกคงเห็นเป็นภาระจะดูแล
ขอบคุณภาพดอกมะลิสวยๆจากน้องพิมญดานะคะ
สวัสดีคะครูอรวรรณ
ร่วมระลึกพระคุณแม่คะ
ถ้าไม่มีแม่ ไม่มีวันนี้นะคะ
สวัสดีค่ะ พี่ไก่ประกาย
เพื่อลูกแม่ไม่มี เงินทองจะกองไห้
จงตั้งใจพากเพียร เรียนหนังสือ
หาวิชาความรู้ เป็นคู่มือ
เพื่อยึดถือ เป็นเยี่ยงหล่อเลี้ยงกาย
พ่อกับแม่มีแต่ จะแก่เฒ่า
จะเลี้ยงเจ้าเรื่อยไป นั้นอย่าหมาย
ใช้วิชาช่วยตน ไปจนตาย
สวัสดีค่ะ น้องศิลา
เจ้าสบายพ่อกับแม่....ก็พอใจ
เท่านี้จริงๆ ค่ะที่พ่อกับแม่เราต้องการ
ใกล้ถึงวันแม่แล้ว ได้อ่านบทกลอนข้างบนแล้วรู้สึกรักแม่มากขึ้นครับ
ขอบคุณบทกลอนดีๆที่คัดมาให้อ่านครับ
แม่สอนลูก โดย ศ.นพ."เชวง เดชะไกศยะ" ขณะที่ผู้หนึ่งกำลังเปิดปาก อีกผู้หนึ่งกำลังปิดปาก ใช้หูฟังอย่างตั้งใจและสนใจในคำพูดของผู้ที่กำลังเปิดปาก ปากมีช่องเดียว หูมีสองช่อง จึงต้องฟังมากกว่าพูดถึงสองเท่า นี่คือความดีเบื้องต้นที่พ่อและแม่ต้องบอกลูก สอนลูกให้เข้าใจแม้ลูกกำลังเปิดปาก พ่อและแม่ก็ต้องปิดปากเหมือนกัน ต้องรู้จักให้ดวงตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ให้หูที่รับฟังด้วยดี ให้ใจที่ให้อภัย และให้เวลาแก่ผู้อื่นเสมอ เป็นการให้โอกาสแก่ผู้อื่น เป็นการให้ของที่พอใจแก่คนอื่นแล้ว ความเมตตา กรุณา ก็จะเกิดขึ้นเองจากการรู้จักใช้ตา ใช้หู ใช้ปาก ใช้กาย และใจ ที่เป็นไปด้วย สุจริตทั้งสามย่อมเป็นความดีที่พ่อและแม่จะต้องบอกให้ลูกรู้ และจดจำไว้ไปประพฤติปฏิบัติอยู่เสมอ เพราะเวลาของลูกที่จะอยู่กับพ่อและแม่นั้นไม่นานความพลัดพรากจากกันกำลังใกล้เข้ามา สุจริตสาม (ความไม่โลภ ไม่โกรธ ไม่หลง) และการอดทน อ่อนน้อม ออมคำ ก็จะถูกพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ กลายเป็นปกติธรรมดาไป แน่นอน เมื่อลูกเติบโตไปข้างหน้า เขาย่อมเป็นคนที่มีคุณธรรมที่จะไปสอนลูกของเขาต่อไป ไปทำประโยชน์แก่สังคมและประเทศชาติต่อไป ความดีจึงเป็นของส่วนกลาง ส่วนของสังคม มิใช่เป็นของผู้หนึ่งผู้ใด จึงเป็นการ ทำความดีเพื่อให้ความดีนั้นปรากฏ เหมือนว่าถ้าหลาย ๆ คนอยู่ในความมืดแต่ละคนช่วยกันจุดธูปขึ้นมาคนละดอก แล้วแกว่งขึ้นเหนือศีรษะ ให้ความสว่างปรากฏขึ้น ธูปหลาย ๆ ดอกให้ความสว่างพร้อมกันแต่ละจุด ย่อมทำลายความมืดให้น้อยลงไปได้ฉันใด การที่แต่ละคนช่วยกันทำความดีเพื่อให้ความดีปรากฏขึ้นก็ฉันนั้น ความโกรธ ความไม่พอใจกับบางสิ่ง บางเรื่อง และบางคนย่อมเป็นการทำร้ายจิตใจของตนเอง ทำให้ชีวิตของตนไม่มีความสุข หรือพ่อและแม่จะต้องจากลูกไป แม้เมื่อลูกยังเป็นจุดเล็ก ๆ อยู่ในท้องของพ่อและแม่ อาศัยเลือดเนื้อของพ่อและแม่เจริญเติบโตขึ้นมาอยู่ในท้องของพ่อและแม่มา ๔๒ สัปดาห์ พ่อและแม่ให้ชีวิตลูกเติบโตขึ้นมาได้จนทุกวันนี้ ไม่บ้าใบ้ บอด หนวก ไม่พิกลพิการก็นับว่าลูกเป็นผู้โชคดีอยู่แล้ว ยิ่งลูกมาเป็นลูกของพ่อและแม่ที่มีโชคได้มาพบพระพุทธศาสนาได้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จนเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ได้นำคำสอนเหล่านี้มาบอกให้ลูกฟัง เพื่อให้ลูกได้นำไปคิดพิจารณา เพื่อให้เกิดคุณค่า และทำชีวิตของลูกให้ประเสริฐยิ่งขึ้น ลูกก็จะเป็นลูกที่ดีของพ่อและแม่เป็นสิ่งที่ทำให้พ่อและแม่ภาคภูมิเป็นที่สุด ถึงแม้พ่อและแม่จะต้องจากลูกไป ลูกก็จะเป็นดวงใจของพ่อและแม่ตลอดไป แม่ไม่มีทรัพย์ สมบัติใด ๆ ที่จะทิ้งไว้ให้ลูกได้มากพอตามความต้องการของลูก แต่แม่มีชีวิตที่ดีสำหรับลูก ที่จะให้อภัยแก่ลูกเสมอ ไม่มีสิ่งใด ๆ ในโลกนี้ที่จะมาทำลายความรักของแม่ที่มีต่อลูกให้หมดลงไปได้เลย ขอให้ชีวิตของแม่นี้เป็นเพียงให้ลูกได้ระลึกถึงกระทำแต่ความดี ตามที่แม่ได้บอกให้ลูกรู้ได้ แม่ก็จะตายอย่างนอนตายตาหลับ ลูกจะต้องเป็นที่พึ่งของน้อง เป็นคนดีของพี่ และต่อไปจะต้องเป็นแม่และพ่อที่ดีของลูกต่อไป อย่าลืมนะลูก คุณธรรมต้องนำความรู้เสมอไป แม่อธิษฐานขอให้แม่ได้พบลูกของแม่ที่แสนดียิ่งในชาติหน้าตลอดไปทุกชาติ คราวใดที่ลูกนึกถึงแม่ก็ขอให้ลูกได้เพียรพยายามทำความดีต่อไป แล้วลูกจะพบกับสัจธรรมของพระบรมศาสดาซึ่งจะทำให้ลูกได้ประสพแต่ความสุขสวัสดี มีโชคชัย มีตนเป็นที่พึ่งและรักษาตนให้พ้นจากทุกข์โทษภัยทั้งหลายทั้งปวง เป็นที่พึ่งแก่คนอื่นได้ด้วย ลูกจะเป็นผู้ที่มีชีวิตอยู่อย่างประเสริฐ ตามคำสอนของพระผู้มีพระภาคได้อย่างสมบูรณ์ สมกับที่ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่หวังว่า เราคงจะได้พบกันอีก ลาก่อน ลูกที่รักของแม่
สวัสดีค่ะ ท่านอับการชาวเกาะ
สวัสดีค่ะ คุณ somkuan
สวัสดีค่ะ ท่านผ.อ.ประจักษ์
สวัสดีค่ะ อาจารย์น้องขจิต
สวัสดีค่ะคุณ ครูอรวรรณ
แวะมาอ่านกลอนและระลึกถึง แม่ ค่ะ
กลอนไพเราะมีความหมายดี ภาพมะลิงดงามมาก ๆ ค่ะ
คิดถึงแม่จับใจ...
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ คนไม่มีราก
มาชม
อ่านแล้วหวลคิดถึงแม่จังละ
สวัสดีค่ะ คิดถึงนะคะ พึ่งกลับจากจีนค่ะ
เข้ามาทักแบบพอเพียงก่อนนะคะ ไม่ได้ทำงานหลายวัน
สวัสดีค่ะ อาจารย์ยูมิ
สวัสดีค่ะ KRUPOM
มาชม
แม้วันแม่จะผ่านไปแล้ว
แต่ความสายใยแห่งความรักยังคงมีอยู่ตลอดไปนะครับ
นึกถึงกลอนวันแม่ ผมเองก็เคยแต่งไว้ โดยนำชีวิตจริงของผมกับแม่มาแต่งเป็นกลอน
ผมเขียนความเรียงมา 5 ปีแล้วครับ ในวันแม่ตั้งแต่แม่ผมจากไปปี 48
โดยเอาชีวิตของตัวเอง ..... มาบอกเล่าเรื่องราว เพื่อให้คนที่ยังมีโอกาส ยังมีแม่ ที่ยังมีลมหายใจเข้าใจและตระหนัก
เพื่อพยายามให้สังคมของเรา กลับมาสู่สังคมแห่งกตัญญุตา.... อีกครั้ง
ธรรมะสวัสดีครับ ครูอรวรรณ
แวะมาและเปลี่ยน ผู้รู้ท่านกล่าวว่า คุณธรรมของแม่ มีดังนี้
"อุ้มไม่เคยหนัก รักไม่เคยหวง ห่วงไม่เคยเลิก เบิกไม่เคยคิด"
นมัสการค่ะ ท่านบัณฑิตเมธี
คุณธรรมของแม่ที่ว่า "อุ้มไม่เคยหนัก รักไม่เคยหวง ห่วงไม่เคยเลิก เบิกไม่เคยคิด"
เป็นคูรธรรมโดยแท้ที่สัมผัสได้ด้วยตนเองค่ะ ซึ่งทำให้แม่เป็นทุกข์เหลือเกินโดยเฉพาะตรงคำที่ว่า ห่วงไม่เคยเลิก
กราบขอบพระคุณนะคะ