เริ่มต้นโปสเตอร์ด้วยข้อความ 3 ข้อ ซึ่งน่าจะเป็นพุทธพจน์ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เกี่ยวกับการเวียนวนอยู่ในภพภูมิของพระองค์และการตรัสรู้ในอริยสัจ ซึ่งเป็นทางสู่การพ้นทุกทั้งปวง ข้อความ 3 ข้อ ดังกล่าว ว่าดังนี้ ...
1. ในอดีตชาติ เราตถาคตก็ได้หลงท่องเที่ยวอยู่ในวัฎสงสารนี้มาช้านาน นับด้วยร้อยด้วยพันแห่งชาติเป็นอันมาก ทำบุญทำกุศลก็ปรารถนาแต่จักให้พ้นทุกข์ให้เสวยสุขในเบื้องหน้า เข้าใจว่าตายแล้วจึงจะพ้นทุกข์ ครั้นเมื่อตายจริงก็ตายแต่ธาตุขันธ์เท่านั้น ส่วนใจนั้นไม่ตายจึงต้องไปเกิดอีก เมื่อไปเกิดอีกก็ต้องตายอีก เป็นเช่นนี้จะพ้นทุกข์ได้อย่างไร
2. มาในปัจฉิมชาตินี้ เราจึงรู้ว่าสวรรค์และพระนิพพานนี้มีอยู่ที่ตัวใจนี้เอง เราจึงได้รีบเร่งปฏิบัติให้ถึงแต่เมื่อยังเป็นคนอยู่ จึงพ้นจากทุกข์และได้เสวยสุขอันปราศจากอามิสเป็นพระบรมครูสั่งสอนเวไนยสัตว์อยู่ทุกวันนี้
3. อันกองทุกข์โทษ บาปกรรมทั้งปวงนั้นก็คือ ตัวกิเลสตัณหา ครั้นดับกิเลสตัณหาได้แล้ว ก็ไม่ต้องตกนรก ถ้าดับกิเลสตัณหาได้มากก็ขึ้นไปเสวยสุขอยู่ในสวรรค์ ถ้าดับกิเลสตัณหาได้สิ้นเชิงหาเศษมิได้แล้วก็ได้เสวยสุขในพระนิพพานทีเดียว เราตถาคตบอกให้รู้แต่ทางไปเท่านั้น ถ้าผู้รู้ทางแห่งความสุขแล้วประพฤติตามปฏิบัติตาม ก็จะได้ประสบสุขสมประสงค์เป็นแน่แท้ !!!
โอกาสที่เป็นบันทึกแรก และจะมีอีกหลายบันทึกที่จะนำเอาสาระที่อยู่ในโปสเตอร์ วัฎสงสาร 31 ภูมิ มานำเสนอ ผมจึงอยากนำเอา หนังสืออ้างอิงที่ได้กล่าวถึงไว้ในโปสเตอร์นี้มานำเสนอไว้ตรงนี้ และจำไม่กล่าวถึงอีกในบันทึกถัด ๆ ครับ
หนังสืออ้างอิง :
พระสัทธัมมโชติกะ ธัมมาจริยะ ปรมัตถโชติกะ (ปริเฉทที่ 5 เล่ม 1)
โรงพิมพ์ทิพย์วิสุทธิ์ กรุงเทพฯ. 2540
พระพรหมโมลี (วิลาศ ญาณวโร ป.ธ.9๗ มุนีนาถทีปนี, ภูมิวิลาสินี, กรรมทีปนี, โลกทีปนี, สำนักพิมพ์ดอกหญ้า กรุงเทพฯ.
บุญชู ศรีมุษิกโพธิ์ (มศว.ประสานมิตร) วัฎสงสาร 31 ภูมิ
ฉบับราชบัณฑิตสถาน พจนานุกรม ภาษาไทย พ.ศ. 2542 ศิริวัฒนาอิเตอร์พริ้นท์ กรุงเทพฯ. 2546
มาชม
มาเชียร์
บันทึกบ่อย ๆ นะครับ
ขอบพระคุณครับ อ.umi ดีใจที่มีกำลังใจครับ
สวัสดีค่ะพี่