ในช่วงกรกฎาคมต่อสิงหาคม2552 ผมเองอยากบันทึกเรื่องของแม่ของผมสักหน่อยก็ดีนะ ก็รักแม่ครับ อยากดูแลให้เต็มที่แต่ก็ทำไม่ได้เหมือนใจที่ตั้งไว้ ก็พยายามครับ ปัจจัยหลายอย่างที่ผมต้องบริหารครับ ก็ขอบคุณมากครับที่ทุ่มเทรักผมและพวกเราทุกคน
เป็นผู้หญิงที่ผมเองรู้สึกว่า คำว่าเสียสละนั้น เข้าใจในความหมายที่ลึกซึ้งครับ ผมจำได้ทั้งหมดกับความพยายามที่ทำเพื่อความรักที่มีต่อลูกๆ ผมขอบคุณจริงๆ แม้วันนี้แม่อาจจะยังต้องทำงาน แต่เป็นความตั้งใจของผมเพราะผมมั่นใจว่า การที่คนเราจะมีชีวิตยืนยาวและมีความสุขนั้นเกิดจากการที่เราภูมิใจในตนเอง ในการที่เราได้มีงานมีเงินและสามารถจุนเจือคนอื่นได้ และมันก็ศักดิ์สิทฺธิ์จนถึงวันนี้ ใครหลายคนก็คงตำหนิผม แต่ผมก็มั่นใจในแนวทางทำให้วันนี้แม่ผมก็ยังคงทำงานที่ท่านก็พอใจและมีความสุขต่อไป แม้อุปสรรค์จะตามมาผจญก็ยังมีอะดินาลีนที่จะต่อสู้
อายุหกสิบห้าแล้วมั้ง..ก็ทำต่อไปครับ ผมเองก็รักแม่ครับ
กลับบ้านเฉลี่ย 1ครั้งต่อเดือน มันสุดยอดจริงๆ เลย คุณลูกที่เรารักมากๆ เค้าทำได้อย่างนี้แหละครับ ก็ไม่คลาดหวังกับลูกของตนเองแค่กลับมาหาบ้างก็คงดี เอาอย่างนั้นก็แล้วกัน ผมคนภาคกลางก็มีหลายอย่างที่มันเป็นวัฒนธรรมท้องถิ่น เราเองก็จะเหมือนกับบรรพบุรุษของเรานั้นแหละครับ
ในช่วงวันแม่ปีนี้ก็คงเหมือนกับทุกปีคือกลับบ้านไปช่วยแม่ขายของครับ ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะทำอะไรครับ
ขออภัยท่านที่จริงจังนะครับ ..นี่ก็อยากบอกครับ
** ถ้าท่านได้มีโอกาสมาโรงพยาบาลจังหวัดอุทัยธานี ที่ร้านค้าในโรงพยาบาล ..มีร้านกาแฟชื่อร้านป้าหลอง (ป้าฉลอง) เรียนเชิญมาชิมนะครับ และบอกแม่ผมว่า..เพื่อนจาก gotoknow.org...ให้มาเก็บเงินที่ผมครับ...ขอบคุณนะครับ
/ สร้างสุขในชีวิตประจำวัน / ลองทำเว็บบล็อคกันไหม / กาแฟ /การจัดการด้านเสียง /
/ เคล็ดลัพธ์ต่างๆ ในการดูแลคอมพิวเตอร์ /พัฒนาเว็บไซต์ด้วยตัวเรา /
พระคุณของแม่ ไม่มีสิ่งไหนมาเทียบเท่าคะ
ขอบคุณที่ไปอ่าน เทิดทูนพระคุณแม่คะ
อ่านแล้วย่อมรู้ว่า แม่เป็นเทวดาประจำใจเลยหละ
วันแม่โทรศัพท์ไปบอกว่ารักแม่ รู้เลยว่ามันมีความหมายมากๆ ถ้าไม่ได้ทำคงเสียดายแย่เลย