ผมถามลูกศิษย์ชาวดอยต่อไปว่า "แล้วเราสามารถจะทำให้ชีวิตของเรามีคุณค่าได้อย่างไร ?"
หลังจากการถามว่า "เรามาเรียนหนังสือไปทำไม ?" ( เมื่อผมถามลูกศิษย์ชาวดอยว่า "เรามาเรียนหนังสือไปทำไม ?" ) ... ผมก็ถามต่อไปว่า "แล้วเราสามารถจะทำให้ชีวิตของเรามีคุณค่าได้อย่างไร ?"
ผมให้เขาชมโฆษณา "แม่ต้อย" แล้วจึงค่อยถามให้เขาได้คิด แล้วถ่ายทอดออกมาในรูปแบบของการเขียน
ผมจึงเลือกงานเขียนของนักศึกษาที่ผมประทับใจมาลงไว้ในบันทึกนี้
เราสามารถทำให้ชีวิตมีคุณค่าอย่างไร
การทำให้ชีวิตมีคุณค่าของข้าพเจ้าคือ ทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อองค์กร ต่อสังคม โดยการตระหนักถึงหน้าที่ความรับผิดชอบ การเห็นคุณค่า และให้ความสำคัญต่องาน ทำงานให้บรรลุวัตถุประสงค์ที่วางไว้ เพราะหากงานของเราถึงจุดมุ่งหมาย เราก็จะมีความสุข สิ่งที่ข้าพเจ้าจะทำให้ชีวิตมีคุณค่าได้ หากแยกออกเป็นด้านจะแยกได้ ดังนี้
1. การทำงาน
ข้าพเจ้าถือคติว่า "งานคือเงิน เงินคืองาน บันดาลสุข ทำงานให้สนุก เป็นสุขเมื่อทำงาน" งานใด ๆ ก็ตาม เมื่อทำแล้วไม่มีความสุข ต่อให้ได้เงินมาเท่าไหร่ก็ไม่อยากทำ เพราะฉะนั้นจะต้องรักในงานอาชีพและตั้งใจเต็มที่ หวังผลสัมฤทธิ์ของงานมากกว่าสิ่งตอบแทนที่เป็นผลพลอยได้ ไม่ใช่ทำงานอย่างขอไปที ทำแบบให้ผ่านพ้นไปวัน ๆ ทำงานฆ่าเวลา มุ่งหารอคอยแต่เงินเดือน แบบนี้ชีวิตจะมีคุณค่าได้อย่างไร
2. ความรับผิดชอบ
คือทำหน้าที่ของแต่ละบทบาทให้เหมาะสมลงตัว เช่น หน้าที่ในความเป็นครู ก็มุ่งพัฒนาศิษย์ หน้าที่ของแม่ ดูแลลูกและครอบครัวให้มีความสุข หน้าที่ลูกเลี้ยงดูบุพการี เอาใจใส่ รักดูแลให้มีความสุขตามอัตภาพ หน้าที่พลเมือง ก็ทำให้ประเทศชาติเจริญรุ่งเรือง หน้าที่ชาวพุทธก็ทำนุบำรุงศาสนาให้คงอยู่ตามกำลังของเรา เป็นต้น
3. ความมีสัจจะ
เมื่อรับปากใครเขาไว้ก็ควรทำให้ได้ เมื่อไม่ได้ต้องบอกกล่าวให้เขารู้ไม่ใช่รับปากเขาไปทั่ว แต่ทำไม่ได้สักอย่างเดียว หรือหลอกลวงคนอื่นว่า ตัวทำได้ หรือจะให้สิ่งใด ๆ แล้วไม่ให้อย่างนี้ถือว่า ชีวิตไม่มีคุณค่าเพราะขาดคนเชื่อถือ
4. ความซื่อสัตย์
อันนี้ถือว่าสำคัญมาก ชีวิตของข้าพเจ้ามีความภาคภูมิใจและมีคุณค่ามากที่สุดด้วยความซื่อสัตย์ ไม่คดโกง ไม่เห็นแก่ตัว มีความยุติธรรม และมุ่งหวังให้คนอื่นคิดเช่นนี้กับเราบ้าง
5. การใช้เวลา
ไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยไร้ประโยชน์ โดยที่เราไม่ทำอะไร และควรแบ่งเวลาให้ถูกว่า เวลาไหนควรทำอะไร เวลาทำงาน เวลาเรียน เวลาพักผ่อน หากเราใช้เวลาให้มีประโยชน์ ชีวิตเราจะมีคุณค่ามาก ดังนี้ พระธรรมสิงหบุราจารย์ กล่าวไว้ว่า "เวลาเป็นสิ่งเดียวในโลกที่ทุกคนได้รับเสมอกัน ไม่มีใครได้เปรียบ เสียเปรียบกันเลย แต่ใครจะให้เวลาในแต่วินาที อย่างมีค่าและคุ้มค่ากว่ากัน นี่แหละเป็นเรื่องน่าคิด"
6. การหาโอกาส
หาโอกาสทำให้สิ่งที่มีประโยชน์ โอกาสพัฒนาตนเอง โอกาสช่วยเหลือผู้ด้อยกว่าตามอัตภาพ โอกาสช่วยสังคม หากทำได้จะรีบทำทันที การหาโอกาสในที่นี้ไม่ใช่รอโอกาส คนบางคนอยากทำดี แต่ไม่มีโอกาส เพราะเขาไม่เคยไขว่คว้าหาโอกาสนั้นเลย บางสิ่งบางอย่าง เราก็ต้องยอมสละเวลาเพื่อทำสิ่งที่เราต้องการบ้าง
ผู้เขียนมีความคิดที่เป็นระบบจนน่านับถือทีเดียว ถึงแม้เขาจะเป็นลูกศิษย์ของผม ผมก็ชื่นชม และอยากให้คนไทยคิดได้เช่นนี้เหมือนกัน ประเทศชาติคงสงบสุขมิใช่น้อย
ขอบคุณครับ ;)
ความเห็น (10)
เรียน ท่านอาจารย์ Wasawat Deemarn
ตามมาศึกษาแนวคิด ปรัชญาดีดี ค่ะ นุชขออนุญาตเรียนเพิ่มเติม คิดได้เฉยๆๆ คงไม่พอ ต้องคิดจริง ทำจริง พัฒนาจริง ยิ่งถ้าเกิดเป็นรูปธรรม ยิ่งจะสมบูรณ์มากขึ้นค่ะ
ขอบคุณครับ น้องนุช ... ความดีสวยงามเสมอ ;)
- มาเรียนรู้ข้อคิดจากรุ่นหลานค่ะ...ชื่นชมจังเลยค่ะ
- วัยเท่าหลานเขา ศิลายังกระโดดยางเลยค่ะ
- ได้ศิษย์ดี นอนหลับฝันดีเสมอค่ะ
มาเรียนรู้การสร้างคุณค่าให้กับชีวิตคะ......^_^ ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณครับ ท่านอาจารย์ศิลา Sila Phu-Chaya ;)
ขอบคุณมากครับ คุณก้อย ♡*.:｡ KiTTyJuMPﾟ･♡ﾟﾟ･ คนหน้าตาดี ;)
- สวัสดีค่ะอาจารย์
- เมื่อวันที่ 1ส.ค.52หนูได้รับถาม จาก อาจารย์ลลิต ถนอมสิงห์ ว่าการศึกษาคืออะไร?
- หนูตอบท่านว่า "การศึกษาคือกระบวนการพัฒนาชีวิตมนุษย์"
- หนูอธิบายตามความเข้าใจ คือการศึกษาเรียนรู้ทางวิชาการที่ประกอบไปด้วยคุณธรรม จริยธรรม มุ่งประโยชน์ส่วนตนและส่วนรวมในเชิงบวก ตามหลักแนวคิดพระราชปรัชญาด้านการศึกษาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
- พอมาอ่านบทความข้างบนแล้วทำให้หนูเข้าใจลึกซึ้งยิ่งขึ้น
- ขอบคุณอาจารย์ที่นำบทความดีๆ มาเผยแพร่เสมอ รักษาสุขภาพนะคะ
ยินดีครับ น้อง คำแสนดอย ;) ... เราคือ ฅนของแผ่นดิน ครับ ทำดีเพื่อแผ่นดินที่เรารัก เยี่ยมที่สุดเลย
ขอบคุณมากครับ
ผมมีปัญหาเรื่องการใช้เวลานี่แหละ แต่ก็จะพยายามต่อไปครับ TT
ขอบคุณครับ คุณครู ภัควัฒน์ ;)