พิจิตรเป็นจังหวัดเล็กๆ ท่านใดมาเที่ยวไม่ต้องกังวลว่าถึงหรือยัง ขณะท่านหลับเพราะจะทราบทันทีเลยถ้าถึงที่นี่เสียงรถสะเทือนจะเป็นตัวบอกท่านว่ามาถึงแล้วครับ.....เป็นเสียงสะท้อนในเรื่องของการพัฒนาฯ ของใครบางคน นั่นก็ว่ากันไปครับ
ชีวิตของคนเราทุกวันนี้ลำบากกันจริงๆ ในเรื่องการดูแลรักษาอาการเจ็บไข้ได้ป่วยของคนไทยเรา คุณมาโรงพยาบาลจะเห็นว่าคนบ้านเราป่วยกันมากมาย คนมารับบริการมาก และสิ่งที่เห็นได้ชัดก็คือคนมารับบริการนั้นเขาไม่ดูแลตนเอง ไม่ช่วยตนเอง ปล่อยปละละเลยอย่างมาก และในช่วงนี้ขณะที่ไข้หวัดใหญ่2009 กำลังระบาด คนรับบริการส่วนมาก็ยังไม่ป้องกันตนเองเลย เสี่ยงดวงซะอย่างงั้น ถ้าอ่านข่าวฟังข่าวก็จะรู้ว่าอุปนิสัยคนไทยเองก็เป็นตัวสร้างปัญหาทางด้านสาธารณสุขด้วย อาทิ การไปรับยาจากหน่วยงานรักษาโดยให้เพื่อนหรือญาติพี่น้องไปรับแทน ส่วนตนเองรักษาตัวอยู่ที่บ้านก็ไม่สามารถทำได้เพราะคาดการณ์กันว่ายาจะหมดในพริบตา เออะ...เป็นกันแบบนี้ คิดไปคิดมาก็คงจริงเพราะกระทรวงสาธารณสุขเค้าทำงานกับชาวบ้านกันมานาน รู้จักกันดี แบบนี้เลยทำให้การแก้ปัญหายิ่งซับซ้อนขึ้นไปอีก
ทำไมพี่น้องเราจึงรอแต่การช่วยเหลือหนอ.. ช่วยตัวเองให้ถึงที่สุดผลมันก็คือทุกคนสามารถผ่านพ้นวิกฤติได้ สังคมก็รอดปลอดภัย
เกี่ยวโยงกันครับ ปัญหาคลาสสิกจริงๆ กับการหาไม่พอกับค่าใช้จ่าย จริงๆ ไม่ควรพูดแบบนี้เพราะการพูดแบบนี้มันผิดตั้งแต่พูดแล้วครับ ต้องกลับกัน คือ ใช้จ่ายเท่าที่หาได้หรือ ใช้จ่ายให้น้อยกว่าที่หาได้ ครับ
ถ้าคิดถูกการแก้ปัญหาก็จะง่าย ตรงจุด และจะทำให้พี่ๆน้องๆ ของผมหลายคนหน้าตาสดชื่น ทุกๆวัน นั้นมีความสุข เพราะว่าถ้าตัวเขาสามารถเข้าใจและปฏิบัติตนได้ถูกต้อง
ลูกๆ ก็ไม่ต้องพูดถึง เขาจะมีอนาคตที่ดีแน่นอน
เงินนี่ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดของชีวิต แต่ชีวิตอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเงิน
คุณว่าจริงมั้ย..
/ สร้างสุขในชีวิตประจำวัน / ลองทำเว็บบล็อคกันไหม / กาแฟ /การจัดการด้านเสียง / / เคล็ดลัพธ์ต่างๆ ในการดูแลคอมพิวเตอร์ /พัฒนาเว็บไซต์ด้วยตัวเรา /
เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส
จงฉวยสิ่งดีจากสถานการณ์ที่เลวร้ายแทนที่จะให้คำว่า "ปัญหา"
ให้หันมาใช้คำว่า "โอกาส" แทน
เพราะเรื่องราวบนโลกนี้ มีมุมสำหรับมองมากกว่าสองด้านเสมอ
แวะมาเยี่ยมขอรับ..
ตัวหนังสือสวยหน้าอ่านมากขึ้น ต้องหมั่นไปเยี่ยมคนอื่นแล้วหละคะ เพราะบทความของท่าน มีประโยชน์มาก
เพราะเขียนไป ก็เหมือนกับเตือนสติตนเอง แล้วก็เตือนสติคนอื่นด้วย
แล้วเวลาตั้งชื่อเรื่อง อย่าให้มันธรรมดาเกินไป ต้องตั้งชื่อให้คนสะอึก น่าสนใจ แล้วเขาจะเข้ามาอ่านเอง ว่าทำไมถึงตั้งชื่ออย่างนี้
เช่นเรื่องนี้ อาจจะตั้งชื่อว่า "เมื่อถึงคราว ที่ฉันต้องพึ่งตนเอง"คะ
มันเหมือนจะไม่ธรรมดาคะ แล้วน่าติดตามคะ ถ้าธรรมดา เขาไปอ่านที่ไหนก็ได้คะ
มาชม
มาเชียร์
บันทึกบ่อย ๆ นะครับ