ในวันที่ต้องเข้าใจตัวเอง
วันนี้
รู้สึกในใจมันเป็นอะไรไม่รู้นะ มันหงุดหงิดง่ายเหลือเกิน
กับเรื่องราวบางอย่าง ที่เอาสาระก็ไม่ได้
ทำให้ ต้องมานั่งดูว่า นี่เราเป็นอะไรไปหรือ ทำไมเราจึงเป็นแบบนี้
ทำไมเราต้องคอยให้ คนอื่นรู้สึก เหมือนเรา
ทำไมเราคอยรู้สึก อะไรๆ แทนคนอื่นเขาไปหมดก็ไม่รู้นะ
แล้วทำไมเราต้อง รู้สึก หรือเป็นเพราะใจเรามันอ่อนไหวเกินไป
เราเคยคิดว่า ตัวเองเป็นคนที่เข้มแข็ง แต่จริงๆ แล้ว ไม่ใช่เลยนะ
เราออกจะอ่อนแอไป ด้วยซ้ำ
หรืออาจเป็นเพราะเราไม่ค่อยจะได้รับอะไร ในทางที่เป็นnegative
สำหรับตัวเอง
แล้วสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ มัน ไม่ดี ตรงไหน ทุกอย่างที่ได้รับมันก็ดี นี่นา
แล้วจะเอาอะไรอีกใจเอ๋ยใจ
รู้สึก อย่างไรหรือ รู้สึกว่าชีวิต มันขาดอะไรไป หรือก็เปล่า
เราเคยบอกเองนี่นาว่าสิ่งที่เราได้รับตอนนี้ เรารู้สึกว่า มันดีแล้ว
พอเพียงและเพียงพอแล้ว
แล้วทำไมต้องเกิด อยากได้ อะไรที่มันมากกว่านี้นะ
อยู่กับสิ่งที่มีสิ อยู่มาได้ ตั้งนานแล้ว ทำไมจะอยู่ต่อไม่ได้
หันกลับไปดูสิ ข้างหลัง ยังมีคนที่รอเราดูแลอยู่มากมายหลายคน
ยังจำเสียงหัวเราะที่มีความสุข ของเขาเหล่านั้นได้ใช่มั๊ย
สร้างความหวัง กำลังใจ ให้กับตัวเองสิ
ดึงศักยภาพในตัวเองมาใช้ให้เกิดประโยชน์กับตัวเองสิ เราทำได้แน่
ใช่นะ เราต้องทำได้ อย่าให้ มีอะไรที่ไม่มีสาระมาทำให้ใจเราต้องหวั่นไหว
เราเองก็สงสัย ว่าอะไรที่ไม่มีสาระ ที่พูดถึงนี่คืออะไร
มันคงเป็นส่วนที่อยู่ลึกๆ ในใจเรา เป็นสิ่งที่เกิดจาก การที่เราคาดหวังอะไรบางอย่าง แล้วมันไม่เป็นไปตามที่เราหวัง
ใช่เลย นี่แหละ เราค้นพบมันแล้ว สิ่งที่ทำให้ เราต้องมาค้นใจตัวเอง ในวันนี้
ความคาดหวัง
มีคนเคยบอกว่า มันเป็น สิ่งที่ทำลายมากกว่าสร้างสรรค์ มันคงจริง
ถ้าเรารู้อย่างนี้ แล้ว เราก็ถอยออกมาสิ
คนเราไม่เหมือนกัน
คนสองคนจะอยู่ด้วยกันได้ อย่างมีความสุข
ต้องเข้าใจถึงเรื่อง "ความแตกต่าง" ของกันและกัน
ความเป็นส่วนตัวสำคัญมากสำหรับชีวิต
ชีวิตที่ขาดความเป็นส่วนตัวก็ขาดรสชาติและอิสรภาพ
ถ้าเรายังคงเคารพความเป็นส่วนตัวของกันและกัน
การอยู่ด้วยกันก็ง่าย และปัญหาน้อย
แต่เมื่อไรมีใครคนใดคนหนึ่งก้าวข้ามเขตส่วนตัวของอีกคนหนึ่ง
ความขัดแย้งมักจะเกิดเสมอ
เราไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่องของคนใกล้ชิดเราหรอก
ปล่อยให้มีพื้นที่ส่วนตัวบ้าง
แล้วการอยู่ด้วยกัน จะง่ายขึ้น
เมื่อมีเรื่องข้องใจ
ถอยออกมา หนึ่งก้าว
ถ้าหนึ่งก้าวยังไม่พอ ก็สองก้าว สามก้าว
เหลือที่ว่างพื้นที่ส่วนตัวไว้ให้กันและกัน
เข้าใจแล้วล่ะ ต่อไปนี้ เราคิดว่า ความหงุดหงิด คงไม่มาเยือนบ่อยๆ แล้วนะ ในเมื่อเรา มองโลกด้วยทัศนคติที่ดี เราก็จะมีความสุขกับชีวิต
เราสนุกกับทุกปัญหา เราก็จะไม่รู้สึกว่าเป็นปัญหา
เรามองเห็นสิ่งที่สวยงามในทุกๆ สิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
เราก็มีความสุข
ถ้าเรามองไม่เห็นมัน เราก็ปล่อยให้ มันผ่านเลยไปบ้าง ในบางเรื่องที่เราควบคุมมันไม่ได้ เราจะได้ไม่ต้องแบกภาระให้ชีวิตมากเกินไป
ขอบคุณ สำหรับทุกปัญหา ที่เข้ามาในชีวิตเรา
ขอบคุณ สำหรับ รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ ที่ทำให้เรามีกำลังใจในการทำงาน การดำเนินชีวิต
ขอบคุณ สำหรับความเสมอต้นเสมอปลาย ที่มีให้ กันและกันเสมอมา
ไม่ลืมขอบคุณ ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ที่ทำให้เราได้ มาถึงจุดนี้..จุดที่เข้าใจหัวใจตัวเองมากขึ้น
ความเห็น (20)
เอาสองสาว มาให้กำลังใจ ไม่หงุดหงิด สู้ ๆๆๆๆๆเจ้า
- ตามมาบอกว่า
- ปัญหาทำให้เกิดปัญญา
- ในการแก้ไขครับ
- มาให้กำลังใจ
สวัสดี ค่ะ
ขอบคุณ ค่ะ น้องพอ น้องเพียง สาวน้อยเจ้าปัญหา พูดเล่น สาวน้อยเจ้าปัญญาต่างหากนะจ๊ะ
มันก็มีบ้างนะคะ สำหรับบางที ที่หลุด แต่พยายามฉุดตัวเองกลับมาให้ได้
ขอบคุณนะคะ 
สาวน้อย พอเพียง เพียงพอที่มาให้ กำลังใจป้า
สนุกกับการเรียน การเล่นนะจ๊ะ
สวัสดี ท่านอ. ขจิตค่ะ
จริงด้วยคะ ปัญหาทำให้ เกิดปัญญา ในการแก้ไข
ว่าแล้วเราก็เอาปัญญา ที่ได้ มาแก้ ปัญหา
สรุปว่า ไม่มีปัญหา ก็ไม่มีชีวิต นะคะ
ในเมื่อเรายังอยากมีชีวิต เราต้องยิ้มสู้ปัญหา
ที่สุด เรากับมันจะเป็นเพื่อนกัน แล้วเราจะอยู่กับมันได้ อย่างสมดุล
แค่นี้ แค่นี้ จริงๆ ชีวิต
ขอบคุณกำลังใจ จากอ. ขจิตค่ะ
สวัสดีค่ะ
- แวะมาให้กำลังใจค่ะ
- ไม่จำเป็นต้องยิ้มรับทุกเรื่อง ที่ทำให้ไม่สบายใจ
- เหนื่อยก็บอกว่าเหนื่อย... ต้องเผชิญหน้ากับความเป็นจริง
- เหนื่อยนัก ก็พักบ้าง ... มองใจตัวเอง ให้เวลาตัวเองบ้าง
- ให้สิ่งต่างๆ เป็นไปตามวิถีทางของมันบ้าง ใจเราจะค่อยๆ ว่าง
- แล้วเราก็จะมีความสุข และสนุกกับสิ่งต่างๆ ได้ไม่ยากเลยค่ะ
- ระลึกถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ
อ่านบันทึกแล้วยิ้ม ๆ ค่ะ เพราะก็เคยรู้สึกและคิดเช่นนี้เหมือนกัน
ไม่มีคอมเม้นท์นะคะ เพราะมีบทสรุป ทางออกอยู่แล้ว
ได้แต่บอกว่า...มีความสุขกับสิ่งที่มีและปัจจุบันขณะนี้...ดีที่สุดจริง ๆ ค่ะ
วันนี้คนไม่มีรากได้ไปนั่งวิปัสนาที่วัดมหาธาตุ ... มาอนุโมทนาเพื่อความสบายใจด้วยกันนะคะ
สิ่งหนึ่งที่ชอบบอกตัวเองตอนงอแง ไม่ค่อยพอใจกับสิ่งที่มีที่เป็นก็คือ... ชีวิตก็แค่นนี้เอง จะเอาอะไรนักหนาเล่า....
มีความสุขมาก ๆ นะคะ
(^___^)
การเดินทางอันยาวไกล...
บางที อาจจะเป็นการเดินทางเพื่อค้นหาใจของเราเอง...ก็เป็นได้
...
ขอบคุณครับ
สวัสดี ค่ะ คุณ คนไม่มีราก 
ขอบคุณ มากนะคะ ที่เข้าใจ คนเราถ้าเรายอมรับได้ ว่า เราเป็นอย่างไร รู้สึก อย่างไร มันก็ทำให้ เราดีขึ้นนะคะ
ดีกว่า ต้องมานั่งโกหกตัวเอง คนอื่น ว่า เราเป็นแบบนั้น ทั้งที่จริงๆ มันไม่ใช่
ชอบเหมือนกัน ที่บอกว่า การเดินทำให้เรา เห็น "ชีวิต"
ก็เพราะ "ชีวิต" ที่หลากหลายที่เราเห็น นั่นแหละ บางครั้ง มันทำให้ ชีวิตเรา มีค่า ขึ้นมามากมาย สร้างพลังใจ ให้เรามากมาย ทั้งที่เรารู้ หรือไม่รู้ตัว
ขอบคุณค่ะ ขอให้ มีพลังใจ มากมาย ในการทำสิ่งดีดี ที่กำลังทำอยู่ให้สำเร็จลุล่วงค่ะ
มาอ่านคำตอบ....
และยกสองมือ เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะที่ว่า...คนเราถ้าเรายอมรับได้ ว่า เราเป็นอย่างไร รู้สึก อย่างไร มันก็ทำให้ เราดีขึ้นนะคะ ดีกว่า ต้องมานั่งโกหกตัวเอง คนอื่น ว่า เราเป็นแบบนั้น ทั้งที่จริงๆ มันไม่ใช่
มีความสุขและเบิกบานกับชีวิตนะคะ
(^___^)
สวัสดี อ. แผ่นดิน ค่ะ
วันนี้ ป็นอีกวันที่เราได้พัก เพื่อจะสะสมพลังกาย และพลังใจ ในการทำงานต่อไป
ขอให้ อ. สนุก กับงานในวันนี้ค่ะ
การที่เราบอกคนอื่น ว่าเราล้า อย่างไร เหตุใดถึงล้า เป็นสิ่งดี
ค่ะ อาจารย์ อย่างน้อยถ้ามี คนหนึ่งในทีมงานเข้าใจเรา งานของเราจะเป็นไปได้ ด้วยความสุขใจ มากกว่า ทั้งทีม ทำงานให้ ดี ใจเราต้องสุขค่ะ
ขอบคุณและรู้สึกดี ที่ อ. ใส่ใจความรู้สึกของผู้ร่วมงาน และผู้คนรอบข้าง
เป็นกำลังใจให้ อ. ทำงานเพื่อสังคมต่อไปค่ะ
ความสุขอยู่กับตัวเราค่ะ ว่าเราต้องการขนาดไหน
เป็นสิ่งที่สร้างได้ คนรอบข้างก็จะมีความสุขค่ะ
เหมือนภาพที่ภาพที่นำเสนอได้อย่างประทับใจมาก
เพราะสามารถบอกถึงอารมณ์ต่างๆเหล่านี้ได้ดี
ขอแอบเอาไปลงงาน present ที่กระทรวงด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดี ค่ะ คุณน้อยหน่า
ใช่แล้วค่ะ ความสุขอยู่กับตัวเรา แต่คนเรามักจะ ไม่เห็น ความสวยงามข้างตัว มักจะไขว่คว้าหาสิ่งไกลตัว ให้ตัวเองต้องลำบาก
มารู้ตัวอีกที สิ่งที่เราเห็นว่าทำให้เราสุข กลายเป็นทุกข์ไปได้
ขอบคุณ และดีใจ ที่มีคนชอบ สายฝนเหมือนๆ กัน มันทำให้ เกิดหลายความรู้สึกนะคะ สุข สดชื่น เหงา โดดเดี่ยว สุดท้ายมันก็ทำให้เราร้องไห้โดยไม่มีใครเห็นน้ำตา จริงมั๊ย
ขอบคุณอีกครั้งที่เข้ามาทักทายกัน
สวัสดีค่ะ เข้ามาอีกครั้ง ด้วยความระลึกถึงค่ะ
N.Kunasawat
ขอให้กำลังใจค่ะ
ถ้าเรา positive thinking ทุกอย่างก็จะราบรื่น
เรืองราวดี ๆ ที่แบ่งปันจะเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังเผชิญปัญหาคะ
สวัสดี คุณครูใจดีค่ะ
เห็นดอกไม้ กับรูปที่ส่งมาให้ดูแล้ว สดชื่นจังค่ะ
ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่คอยแวะมาเยี่ยมอยู่เสมอ
สวัสดี ค่ะ คุณ N.Kunasawat
positive thinking ช่วยให้ เรามีกำลังใจมากขึ้น ทำให้ ปัญหา ที่ว่า หนักหนาของเราเล็กไปเลยนะคะ
คนที่เขาแย่กว่าเรายังมีอีกมากมาย เรายังดีกว่าอีกหลายคน
ขอให้เราพึ่งตัวเองให้ได้ อย่าย่อท้อ คงไม่มีใครเขาจะมาคอยช่วยเราได้ ตลอดหรอก จริงมั๊ยค่ะ ช่วยตัวเองดีที่สุด โดยมีกำลังใจจากคน รอบข้าง แค่นั้นก็พอ
ขอบคุณค่ะ ที่แวะเข้ามา ทักทาย
กลับเข้ามาสำรวจใจตัวเองอีกครั้ง ในวันนี้ รู้สึกว่า เข้าใจอะไรๆ ได้ มากขึ้นนะ ไม่มีความหงุดหงิด ไม่มีความร้อนรน แต่กลับมองเห็นว่า
ทุกๆ อย่าง ทุกๆ การกระทำของคนแต่ละคน ที่เราว่า เราไม่เข้าใจ จริงๆแล้ว เขาคงมีเหตุผล ที่ทำ อย่างนั้น เราแค่เข้าใจ และยอมรับ การกระทำนั้น ก็คงพอ
ในบางครั้งการแค่ได้ รับฟัง โดยไม่ต้องออกความเห็นก็เพียงพอแล้วสำหรับคนๆหนึ่ง การออกความเห็น บางครั้งทำให้ เกิดข้อโต้แย้ง ที่ต่างฝ่าย ต่างไม่ได้ อะไรเลย ก็เป็นได้ อะไรก็ได้ ที่ทำแล้วเรามีควมสุขโดยไม่เบียดเบียนคนอื่น(ให้น้อยที่สุด) แค่นี้ก็คงพอ
สวัสดีค่ะ
ต้องบอกก่อนว่ากำลังหลงทางค่ะ เข้ามาอ่านเรื่องราวต่างๆโดยบังเอิญ และบังเอิญอีกเช่นกันที่กำลังมีความรุู้สึกแบบนี้อยู่
อ่านจบแล้วให้ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป ขอบคุณนะคะสำหรับข้อความดีๆที่ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งรู้สึกว่า จริงๆแล้วความสุขอยู่ใกล้ๆแค่นี้เอง
สวัสดี คุณดินสอสี ค่ะ
เรื่องราวบางเรื่อง ถ้าเราเจอกับตัวแล้ว เราจะรู้สึกว่า มันหนักหนา สำหรับเรา แต่ เมื่อเวลา ผ่านไป เราจะรู้ว่า เรื่องร้ายที่เราคิดว่า มันทำให้เราไม่สบายใจ จริงๆ แล้ว มันไม่ได้ ขนาดนั้น แต่เรามักคิดและสรุปเอาเอง ทำให้ ตัวเองเจ็บเอง
ลองถอยมาสักหน่อย จะทำให้ รู้ว่า จริงๆ แล้ว มีสิ่งที่สำคัญรอเราอยู่ รอให้ เรายินดี และมีความสุขไปกับมัน
ยินดีกับคุณนะคะที่ หาความสุขในสิ่งใกล้ตัวได้ด้วยตัวเอง เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เข้ามาอ่านบันทึกอีกครั้ง รู้สึกดีเป็นกำลังใจให้ตัวเองค่ะ