แสงสีทองของท้องฟ้าเริ่มกระจายไปทั่วในขณะที่สายลมเย็น ก็ พัดผ่านเข้ามาทางช่องหน้าต่างสัมผัสกับผู้ถูกทักทาย "ขอนอนต่ออีกซักงีบนะ วันนี้วันหยุดไม่มีแผนอะไรต้องเร่งรีบ" ผู้ถูกทักทายลืมตาขึ้นและหลับตาลง
เสียงกรุ๊งกริ๊งหน้าบ้านยังคงดังเป็นระยะๆเหมือนหนึ่งเป็นเพลงธรรมชาติที่กล่อมให้คนใต้เสียงนั้นหลับฝันหวานต่อไป
"ลมพัดเย็นสบายเสียจริงๆ" คนสวยรำพึงกับตัวเอง
หลังจากที่เสร็จสิ้นภาระกิจส่วนตัว จึงหยิบหนังสือเดินออกมานั่งอ่านรับลมที่หน้าบ้าน
"พี่......เอาหนังสือเล่มนี้ไปอ่าน รับรอง วันจันทร์ พี่เอามาสอนได้" น้องเลขาฯ....ยื่นหนังสือ เล่มหนาให้เมื่อวันศุกร์
วันจันทร์...........เรามีนัดประชุมเรื่อง สูตรการหาผลิตภาพ ที่หลายคนยังไม่เข้าใจ อืมมมม...........เราคิด
แม้......ลมจะพัดเย็นสบาย กรุ๊งกริ๊งจะขับกล่อมได้ไพเราะสักเพียงใด แต่การอ่านหนังสือเล่มนั้นที่น้องยื่นให้มา ก็ไม่ได้ช่วยให้การอ่านเข้าใจได้เลย เพราะเป็นเรื่องที่เราไม่คุ้นเคย ไม่ถนัด กลับไปหา gotoknow ดีกว่า เลือกเรื่องที่เราชอบ เราถนัดและต้องจริต........จะดีกว่า
มีบันทึกของหลายท่านที่เราติดตาม ส่วนใหญ่เป็นเรื่องของการบริหาร การท่องเที่ยว การถ่ายรูป อาหารการกิน เรื่องขบขัน เรื่องที่จะทำให้เราบางเบาและผ่อนคลายหลังจากที่ชีวิตหนักอึ้งมาจากที่ทำงานและครอบครัว
บันทึกที่เลี่ยงไม่ได้ต้องแวะทักทาย เห็นจะต้องเป็นบันทึกของบล็อกเกอร์ที่ท่านแวะเวียนมาทักทายเรา เราก็ต้องไปทักทายบ้าง และเก็บมาเป็นแฟนคลับของตัวเอง เพราะสิ่งเหล่านี้ต้องจริตเรา เราได้และเราให้อะไรได้บ้าง
สังเกตุเห็นว่า บันทึกของบางท่านมีผู้แวะเวียนไปทักทายมากมายและได้สร้างสัมพันธภาพจนกลายเป็นชุมชนเล็กๆจัดกิจกรรมร่วมกัน ไปเที่ยวด้วยกัน ก็แอบอิจฉาในใจเล็กๆๆอยู่เหมือนกัน ว่า "เอ๊ะ.......เพื่อนเยอะจัง........ส่วนเรา........ทำไม" ก็แค่เป็นการคิดในใจ "หากอยากได้เพื่อน เราก็ต้องออกไปหาเพื่อน ไปอ่านไปตอบบันทึกของเพื่อนบ้าง สุดท้ายก็จะได้เพื่อนมากมาย และเป็นเพื่อนที่ดี เป็นกัลยาณมิตร ที่ให้และแลกเปลี่ยนแต่ในสิ่งที่ดีๆ ให้แก่กัน"
ก็ได้แต่บอกกับตัวเองเช่นนั้น แต่....บางครั้งก็ไม่มี องค์ความรู้ ทั้งฝังลึกและชัดแจ้ง ที่จะไปแลกเปลี่ยน แต่อย่างไรก็ตาม ก็จะพยายามสร้างเพื่อนด้วยการไปทักทาย ไปอ่าน ไปเขียน ไปตอบ ในเรื่องราวที่เรารู้เราเห็น เราอยากแลกเปลี่ยน เจ้าของบันทึกคงไม่ว่ากัน
ความสุขในสังคมอินเตอร์เนตแห่งนี้ ที่ gotoknow นี้ ป้าแดงเห็นว่า เป็นที่ที่ปลอดภัย เป็นแหล่งความรู้เป็นแหล่งบันเทิง ที่เราสามารถค้นหาได้ไม่ยาก ก็อยากเห็นที่นี่ เป็นเช่นนี้ตลอดไป
เป็นแฟนคลับคนสวยค่ะ มารายงานตัวนะคะ จองที่นั่งรอเรียนรู้ต่อยอดสูตรการหาผลิตภาพด้วยค่ะ
เป็นแฟนคลับคนสวยเหมือนกันค่ะ
จริงๆอยากบอกว่า ชื่นชมยินดี คุณดาวลูกไก่มาก บางครั้งอยากก๊อป สไตล์การเขียนด้วยซ้ำไป แต่ทำไม่ได้ อิอิอิ
ขอบคุณค่ะ
แวะมาทักทายครับ ใช่ครับถ้าเราอยากได้เพื่อนเราก็ต้องออกไปหาเพื่อนครับ
ขอบพระคุณครับ
ใช้วิธีสำรวจค่ะ บ้านไหนน่าสนใจแวะเข้าไปเลย แต่กลุ่มเพื่อนสนิทต้องแวะทุกวันอยู่แล้ว
ความคิดเเหมือนครู ป.1เปี๊ยบเลยคะ ก็ออกไปหาเพื่อน รุ่นราวคราวเดียวกัน อายุใกล้เคียงกัน พอวัดพอเหวี่ยง ตะแนว…. หาเพื่อนที่กล้าเผยประวัติ เพราะเราจะได้รู้ว่าเขาเป็นใคร บอกตรงๆชอบเม้นท์ให้ครึกครื้น แล้วก็สะกิดใจ แต่บางครั้งเราก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร สมควรจะคบต่อไปไหมก็คิดอยู่ บางคนเขาเรียนสูงกว่าเรา เราก็ไม่กล้าไปเม้นท์ กลัวเขาเชอะ! เสียเวลาตอบ แทนที่จะให้กำลังใจกัน
แต่ก็ยอมรับอยากหาเพื่อนมากมายเช่นกันคะ แต่เผอิญว่า ไม่ได้เป็นนางพยาบาลหรือคุณหมอ เป็นเพื่อนต่างอาชีพไป( OK บ่อเป็นหยังดอก ป้าแดงตอบนะนี่) คริ คริ อยู่จังหวะไหน ภาษาอิสานเป็นหรือเปล่า
และคุณป้าแดง เรียกป้าเลย อยากเป็นป้า อาจจะเป็นน้องของดิฉันก็ได้ แต่ดีใจ ดีใจ ที่ได้มาหาเพื่อน คนที่ชื่อป้าแดงคะ คริ คริ ตะแนว เห็นไหมออกอาการ น่าเกลียดไปแล้ว แทนที่จะมีสัมมาคาระวะ
อภัยเถิด เกิดเป็นคนไทย ตะแนววววว แปววววว
มีความสุขที่เข้ามาบล็อกนี้คะ อย่าอิจฉาเชียว เพื่อนคนอื่นเอ๋ย
อยู่จังหวัด หรืออยู่จังหวะดี คริ คริ อารมณ์ดีๆ วันนี้
สวัสดีค่ะ
* แวะมาหามิตรภาพดี จากคุณป้าแดงค่ะ
ความสุขในสังคมอินเตอร์เนตแห่งนี้ ที่ gotoknow นี้ ป้าแดงเห็นว่า เป็นที่ที่ปลอดภัย เป็นแหล่งความรู้เป็นแหล่งบันเทิง ที่เราสามารถค้นหาได้ไม่ยาก ก็อยากเห็นที่นี่ เป็นเช่นนี้ตลอดไป
* ชอบจังเลยค่ะ ต้องการให้สังคมนี้เป็นสังคมแห่งมิตรภาพ ...คราหนึ่งได้มีโอกาสคุยกับน้องที่เป็นพิธีกรในรายการคนละไม้คนละมือ เธอบอกว่ารู้สึกภูมิใจที่ได้มีส่วนร่วมในการหาทุนให้แก่เว็บไซต์นี้ และได้เห็นสมาชิกส่วนใหญ่ที่สุดใช้ประโยชน์ในทางสร้างสรรค์
* สุขกายสุขใจนะคะ
แวะมาทักทายครับ ป้าแดง
สวัสดีครับ นาคาเข้ามาเยี่ยมป้าแดงครับ
ป้าแดงอารมณ์ดีจังเลยนะครับ