My Poppy Love : 02 ขอบคุณที่ทำให้เดย์เรียนซ้ำนะ ^_^

ถึงพี่ๆสมาชิกทุกท่านที่เข้ามาอ่านพบบันทึกนี้นะครับ
ผมขออนุญาตให้เกียรติความรักในวัยเด็กของตัวเองผ่านG2Kนะครับ แม้มันเป็นเรื่องที่ไม่ก่อให้เกิดการเรียนรู้ใดๆ และผิดหลักการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของที่นี่ แต่ในวัยนั้น ช่วงเวลานั้นมันเป็นการเรียนรู้ที่สำคัญที่สุดในชีวิตของผมครับ จึงขอบันทึกไว้ :)

ฉะนั้นบันทึก MY POPPY LOVE เหล่านี้จึงขอมอบให้กับคนสำคัญที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิต และมีส่วนให้ผมเดินทางมาเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้ในวันนี้ครับ :) ผมรู้สึกยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนๆทุกคนเป็นอย่างยิ่งครับ 

หมายเหตุ: ชื่อบุคคลที่ผมเขียนถึงนี้เป็นชื่อสมมุติ เพื่อเป็นการรักษาความเป็นส่วนตัวของเพื่อนไว้

แต่เหตุการณ์ทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นจริงและความรู้สึกต่อเธอเหล่านั้น...จริงที่สุดครับ :)

......................................................................................................................................

สวัสดีจ่ะปุ้ย

เดย์เชื่อยิ่งกว่าอะไรนะจ๊ะว่าปุ้ยจำเดย์ไม่ได้แน่นอน ;) เพราะมันเป็นช่วงเวลาที่สั้นและง่ายแก่การลืมเลือน ^^

แต่สำหรับเดย์นั้นไม่เคยลืม เพราะเดย์เรียนซ้ำ 1 ปีเต็มๆก็ตอนที่คบปุ้ยนี่แหละ 555

ไม่ได้กล่าวหานะจ๊ะ...ตรงกันข้าม...เดย์กลับขอบคุณปุ้ยมากๆที่มีส่วนในเรื่องนี้นะ ;)

เพราะ Butterfly Effect ของมันนั้น ทำให้เดย์มีอนาคตที่ดี และ Happy ยาวนานมาจนถึงวันนี้น๊า ^_^

อาจจะงง...งั้นเดย์จะเล่าให้อ่านแบบเข้าใจง่ายๆในตอนท้ายนะจ๊ะ

........................................................................................

เรารู้จักกันได้ยังไงน่ะเหรอ?...เริ่มจาก

ตอนนั้นปุ้ยอยู่ ม.4 ที่โรงเรียนสตรีประจำจังหวัดอุดร และเดย์ก็เรียนอยู่วิทยาลัยเทคนิคอุดรปี 1 ปุ้ยมีเพื่อนสนิทอีกคนชื่อปุ้ยเหมือนกัน เป็นที่รู้จักกันทั่วโรงเรียนว่า ปุ้ยดำปุ้ยแดง หรือ ปุ้ยเล็กปุ้ยใหญ่ (ปุ้ยเป็นปุ้ยเล็กจ๊า)

เดย์รู้จักปุ้ยก็เพราะเพื่อนเดย์มันจีบปุ้ยใหญ่ไง เดย์ก็ไปกับมันด้วยบ่อยๆ แล้วเธอ 2 ปุ้ยน่ะก็ตัวติดกันยังกะอะไรดีใช่ม๊า เราก็เลยจ๊ะเอ๋และได้รู้จักกันตอนนั้นเอง ;)

ปุ้ยเป็นเด็กหญิงที่น่าตาน่ารักสดใสมากเลยนะรู้ตัวใช่มั้ย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเดย์ไหลหลงปุ้ยไปด้วยความยินดี และทุกๆวันจันทร์-ศุกร์นะ เดย์ก็จะขับมอเตอร์ไซค์ไปรอรับปุ้ยหลังเลิกเรียนไปส่งที่บ้าน (ทั้งๆที่เดย์ยังไม่มีรถ และรถคันนั้นน่ะก็ยืมเพื่อนมา!) ความสุขที่ยิ่งใหญ่เดย์มีแค่นั้นจริงๆนะปุ้ย ^_^ (ความสุขขั้นสุดยอดกว่านั้นก็คือได้ไปดูหนังกัน...แต่รู้สึกจะแค่ครั้งเดียวเองนะ 555)

ยอมรับโดยดีว่าระหว่างเดย์กับปุ้ยนั้นเป็นความหลงมากกว่าจ่ะ(เดย์คนเดียวนะ อิอิ) ไม่ว่าปุ้ยจะพูดจะทำอะไร เดย์จะเข้าข้างตัวเองไว้ก่อน 555 และหวังให้มีเวลาดีดีอย่างนี้นานๆ....

....นานกว่า 2 เดือนที่ปุ้ยเคยเป็นผู้หญิงที่พิเศษที่สุดสำหรับเดย์ ^_^

.................................................................................................

มี 2 เรื่องนะที่เดย์จำได้ไม่ลืมระหว่างเรา และเก็บเป็นความประทับไว้เล่าให้ตัวเองยิ้มอยู่เสมอเลยคือ

1. วันนึงที่เดย์ขับรถไปรับปุ้ยหลังเลิกเรียนพิเศษ แล้วแดดมันร้อนใช่ม๊า (เราไม่ใส่หมวกกันน๊อค) ปุ้ยนั่งเบาะหลังแล้วเอื้อมมือปิดหน้าผากเดย์ แล้วชะโงกหน้าพูดเสียงเล็กๆหยอดหูว่า "บังแดด บังแดด" ^_^

ปุ้ยไม่รู้หรอกว่าคำพูดแค่นี้ มันหลอนขนาดไหนสำหรับเดย์ 555

2. ปุ้ยให้กล่องดนตรีนุ๊งนิ๊งกับเดย์อันนึง เป็นรูปเด็กนั่งชิงช้า ตรงฐานมีสติ๊กเกอร์แปะไว้อ่านว่า CRAZY FOR YOU (ตอนนี้หายไปแล้ว :-P ขอโทษนะจ๊ะ )

ตอนนั้นโง่นะ แปลไม่ออกว่าอะไร 555 จนวันนี้ที่พอจะดูมีการศึกษาขึ้นมาบ้าง ก็แปลได้ แต่ดันรู้มากเกินไปว่าความหมายนั้นอาจจะไม่จริงสำหรับเรา ^_^

...................................................................

นึกย้อนไปวันเก่าๆ เดย์ไม่คิดว่าปุ้ยชอบเดย์นะ คงจะแค่คบเป็นเพื่อนหนุกหนุก แต่เดย์ดันคิดจริงจังไง อิอิ แต่เดย์ก็มีความสุขมากๆนะ อยากให้รู้ ;)

เอาเป็น...ไม่ว่าเราจะรู้สึกต่อกันอย่างไร ปุ้ยคือคนที่เฉี่ยวเข้ามาในชีวิตเดย์ทำให้เสียการทรงตัว ไถลเลี้ยวออกไปในทางชีวิตอีกแยก ^_^

เหตุเพราะหน้าที่รับ-ส่งที่เดย์ตั้งขึ้นมาเองนั้น...และไม่อยากให้บกพร่อง

จึงทำให้เดย์เกเรเข้าเรียนช้าไป 1 วิชา และพลาดกิจกรรมหนึ่งสำคัญมากๆ ถึงขนาดที่เดย์ต้องเรียนซ้ำชั้น!

โอ๊ย! ปุ้ยเอ๊ย...ชีวิตวัยเรียนเดย์ไม่เคยติด 0 ติด ร. ...จะเอาทั้งทีเล่นซ้ำชั้นไปเลย T_T

เล็กๆ...มิต้า ไม่! 555

ที่เดย์ยังหัวเราะออก แม้จะเรียนซ้ำตั้ง 1 ปีน่ะ ตอนนั้นไม่ขำหรอก เอาเป็นว่าเดย์จะเรียงลำดับ Butterfly Effect ของเหตุการณ์นั้นเป็นขั้นๆ คร่าวๆให้อ่านว่า...

• เพื่อนเรียนจบ เราเรียนซ้ำ (เศร้า ตามไปเรียนกับเพื่อนไม่ทันแน่)

• ระหว่างนั้นได้มีเวลาไตร่ตรองตัวเอง ว่าเราอยากจะเรียนสถาปัตย์ต่อหรือไม่

• รู้ด้วยตัวเองว่า ไม่ดีกว่า...ค่าเล่าเรียนแพง + บ้านจน และอนาคตอาชีพนี้ถ้าไม่เจ๋งจริงคงรุ่งยาก

• เบนเข็มไปเรียนราชภัฏเลยดีกว่า สอบเข้าสาขาออกแบบนิเทศศิลป์...ไม่ติด! (เศร้าได้อีก)

• นั่งรีดผ้าช่วยแม่ปีนึง (รักการอยู่บ้านขึ้นมาแระ) ปีหน้าค่อยสอบใหม่ อิอิ

• ว่างไง เลยอ่านหนังสือได้เยอะ (รักการอ่านขึ้นมา)

• อะไรศิลป์ๆไม่เอาแล้ววุ้ย เปลี่ยนไปเลือกสอบเข้าเอกภาษาอังกฤษดูซิ

• อ้าว! ดันสอบติด (ดีใจ)

• เรียนจบ --- มีความรู้ติดตัว --- ได้งานที่สนามบิน

• ใกล้บ้าน --- เงินเหลือเก็บ --- ได้อยู่เป็นเพื่อนแม่

• มีสังคมที่ดี ---ได้พบคนรักที่เข้ากันได้ดีมากๆ (เพื่อนห้องเดียวกันที่ราชภัฏน่ะจ่ะ) --- มีความสุขมากๆ

• ได้รู้จัก G2K ---ได้ฝึกเขียน --- คิดถึงปุ้ย

• จึงมีบันทึกนี้ขึ้นมาไงจ๊ะ อิอิ

นึกดูนะ...ย้อนกลับไป ถ้าตอนนั้นเดย์เรียนไปตามแผนเป๊ะๆๆๆๆๆ อาจจะเป็น...

ไปเรียนต่อสถาปัตย์ที่กรุงเทพฯ ทั้งๆที่บ้านก็ไม่รวย --- จบมาดันไม่มีงานทำ --- ซมซานกลับอุดรฯ --- บ้านจนหนักเพราะส่งเราเรียนหมดหลายตังค์ --- รู้สึกผิด --- หางานอื่นลำบาก --- Blah Blah Blah

.................................................................................

ไม่รู้แหละ...เดย์คิดเอาเองว่าที่เดย์มีปัจจุบันที่ดีได้ขนาดนี้ เพราะวันวานเมื่อ 10 กว่าปีก่อนนั้นเดย์ได้เจอกับปุ้ย

ฉะนั้น...ปุ้ยมีส่วนมากๆทำให้เดย์มีวันนี้นะจ๊ะ ^_^

อย่างนี้ต้องมอบเพลง ขอบใจจริงๆ ของป๋าเบิร์ดให้ปุ้ยเลย แต่ไม่ได้มีความหมายประชดประชันแบบในเพลงนะ

เป็นคำขอบคุณจากใจเดย์จริงๆครับ ;)

................................................................................

เรื่องนี้นะเดย์เล่าให้เพื่อนฟังได้ไม่รู้เบื่อเลยล่ะปุ้ย

เดย์จะชอบเล่าว่า นี่นะ...ถ้าชีวิตนี้ได้ออกเทปและเขียนคำขอบคุณในหน้า Credits จะมีชื่อปุ้ยอยู่ในนั้นด้วย 555

ได้ยินอย่างนี้แล้วปุ้ยจะดีใจมั้ยจ๊ะ เอิ๊กๆๆๆ

ตอนนี้ไม่ว่าปุ้ยจะอยู่ที่ไหน เดย์ขอให้ปุ้ยมีความสุขมากๆนะครับ

ขอบคุณที่แวะเข้ามาในชีวิต...และยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ

ไม่หวังว่าปุ้ยจะหาบันทึกนี้เจอหรอก 555

[pa_daeng]

อิอิอิ

น่ารัก.........เชียว

[♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥]

เดย์ คะ นี่ปุ้ยนะ อิอิ

แป่วววววววววว

เขียนได้น่ารักจัง ค่ะ

เป็นกำลังใจให้คนคิดบวกค่ะ สดใสร่าเริงจังนะคะ

[แผ่นดิน]

อ่านจบ..รอยตีนกา เผ่นไปไกลจากใบหน้าของผมเลยนะครับ

[KitTyjump]

อยากได้แบบนี้บ้างจัง

 

ใกล้บ้าน --- เงินเหลือเก็บ --- ได้อยู่เป็นเพื่อนแม่

 

อิอิ...อ่านแล้วชอบค่ะ..น่ารักดี...

[adayday]

สวัสดีครับพี่ป้าแดงpa_daeng

ขอบคุณคร๊าบ ^_^ อิอิ

ขอเถอะนะครับพี่แดง ช่วงนี้มีแต่บันทึกเมฆไง...เอาเรื่องกุ๊กกิ๊กซักหน่อย 555

[อาร์ม]

สวัสดีค่ะพี่เดย์

• มาอ่านเรื่องราวความรัก เพื่อหวนนึกถึงความหลังของพี่เดย์ค่ะ
• อดีตมักจะมีความทรงจำดีดี ที่หวนกลับไปแล้วมักจะยิ้มได้เสมอ
• ^_^

[ไผ่ไม่มีกอ]

มัวแต่ฟังเพลง เลยอ่านไม่รู้เรื่องเลยค่ะ อิอิ

 

[berger0123]

[adayday]

จ๊ากซ์!!!! ปุ้ยมาแสดงตัวเร็วเกินเหตุ 555

คุณพอลล่าครับ♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿ คราวที่แล้วก็เป็นปอย มาวันนี้เป็นปุ้ยซะงั้น ^^

ขอบคุณมากๆนะครับที่ชมว่าเขียนได้น่ารัก...อิอิ บังเอิญว่าพี่แดงแกไปคอมเมนต์ไว้ที่บันทึกปอย เลยขึ้นไปอ่านใหม่อีกรอบก็ขำๆดี ทำให้คิดถึงเพื่อนเก่าคือปุ้ยคนนี้ขึ้นมาน่ะครับ...เลยเอาซะหน่อย ^_^

ทั้งหมดเป็นเรื่องจริงนะครับ ผมก็คิดไม่ได้หรอกครับตอนนั้น เรียกได้ว่าประสบก่อนถึงเข้าใจเมื่อวัยเราพร้อมครับ ;)

ขอบคุณมากๆนะครับ...คราวหน้าเขียนถึงใครเดย์ก็จะตั้งรับว่าเจ้าตัวต้องมาคอมเมนต์แน่นอน 555

[adayday]

สวัสดีครับพี่แผ่นดิน

555 เช่นกันครับพี่ ทั้งตีนกาทั้งไขมันกระเจิงกระจายกันไป ^_^

แต่พี่แผ่นดินนี้ก็ช่างรู้สึกเก่งนะครับ...สมกับเป็นเจ้าของงานเขียนคุณภาพที่ชื่อ เรียนนอกฤดู ;)

ขอบคุณมากๆครับพี่แผ่นดิน

[adayday]

สวัสดีครับคุณก้อย♡*.:｡ KiTTyJuMPﾟ･♡ﾟﾟ･

ใกล้บ้าน --- เงินเหลือเก็บ --- ได้อยู่เป็นเพื่อนแม่ บางทีเทวดาประจำตัวอาจจะใช้นิ้วดีดเดย์ไว้อย่างนั้นครับคุณก้อย รู้สึกว่าโชคดีมากๆ อิอิ

ว่าแต่..ที่คุณก้อยรู้สึกด้วยกับเดย์นั้นคือ...มีครบทั้ง 3 อยู่ใช่มั้ยครับ? :)

ขอบพระคุณมากๆนะครับ ดีใจทุกครั้งที่เขียนแล้วคนอ่านชอบตรงที่มันน่ารัก 555 (บ้ายอไม่เลิกคร๊าบ ^^)

[adayday]

สวัสดีครับน้องอาร์มอาร์ม

แหะๆๆ ออกตัวก่อนว่าเดย์อายุ 29 ...เรียกน้องแล้วควรไม่ควรรบกวนบอกทีนะคร๊าบ ^^

ขอบพระคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะครับ...แค่นี้เดย์ก็ดีใจมากแล้วแม้อาจจะไม่ได้ความรู้ใดๆเพิ่มเติมจากบันทึกกุ๊กกิ๊ก 555

เอาแค่มายิ้มด้วยกันก็พอเนอะ ^_^

[adayday]

สวัสดีครับพี่กอสุดสายป่าน

เพลงเพราะล่ะซี๊!!!....อิอิ

ว่าแต่มีเพลงคลอในบันทึกกุ๊กกิ๊กนี้ ทำให้น่าอ่านขึ้นมาอยู่เนาะ ^_^

ขอบคุณมากครับผ๊ม ;)

[adayday]

สวัสดีครับคุณberger0123ที่แวะมาบันทึกนี้นะครับ

"..................................."

เรียนซ้ำ + ภาพซ้อนท้ายกัน

ผมเข้าใจเลอะเทอะมั้ยครับ 555 ขอบพระคุณมากนะครับที่เอาภาพมาฝาก ^^

หากแวะมาอีกรอบรบกวนอธิบายให้ผมทราบดีนะครับว่าภาพทั้งสองนี้หมายความถึงอะไรพิเศษหรือเปล่า? ดูน่าสนใจดีครับ ;)

[ธรรมฐิต]

แวะมาขอบคุณที่ไปเยี่ยมขอรับ..

[adayday]

นมัสการครับพระอาจารย์ธรรมฐิต

ยินดีเสมอครับที่จะขอเข้าไปรับข้อคิดดีดีจากท่าน และพี่ทุกคนครับผม ^^

 

[nussa-udon]

โห...เดย์ย้อนอายุพี่ไปได้30ปีเลยนะเนี่ยะอินมากๆ..เอารูปมาฝากปุ้ยค่ะ

[adayday]

สวัสดีครับพี่นุสnussa-udon

ฮิฮิ ย้อนไปไกลจังเล้ย 5555 ตั้ง 30 ปี เดย์ยังไม่เกิดเลยพี่! ^^

อ้าว...ไม่อยากแสดงตัว แต่พี่นุสเอารูปมาแปะอย่างนี้ เดี๋ยวปุ้ยก็รู้หรอกครับ 555