7 เทคนิคสู่การเป็น “อวยมาสเตอร์”

“ผู้ใดที่มัวแต่เพ่งโทษบุคคลอื่น กิเลสของผู้นั้นย่อมเจริญขึ้น”

7 เทคนิคสู่การเป็น "อวยมาสเตอร์"

อวยมาสเตอร์ คือ อะไร ตอนแรกที่อ่านก็งงเหมือนกันค่ะ พออ่านๆไปแล้ว อ่อ... อวยมาสเตอร์ หมายถึง นักชมฝีปากเอกนี่เอง ด้วยในวิชาชีพครูต้องมีการชมเป็นรางวัลชมเชยให้นักเรียนอยู่เสมอๆ เพื่อเป็นการให้กำลังใจซึ่งกันและกันนั่นเอง...เลยอยากนำเสนอเทคนิคการเป็นอวยมาสเตอร์ที่ว่านี้...เผื่อจะเป็นประโยชน์กับท่านผู้อ่านบ้างนะคะ...อาจมีบางครั้งที่เราก็ไม่รู้จะเอ่ยปากเริ่มต้นชมเขาอย่างไร... การเป็นอวยมาสเตอร์ มีดังนี้ค่ะ

1) เปลี่ยนความคิดเสียใหม่

การที่เราจะชื่นชมคนอื่นได้ด้วยความจริงใจนั้นสิ่งแรกที่เราควรทำคือเปลี่ยนความคิดของตนเองใหม่เสียก่อน แบบที่เขาเรียกว่าสวยจากในออกจากข้างนอกหรือเปล่าค่ะ (เกี่ยวกันไหมนิ อิอิ) จากเดิมที่คิดว่าการชมไม่จำเป็น ให้คิดใหม่ ว่า "การชมเป็นการให้รางวัลทางใจ" หากสิ่งที่คนอื่นทำเป็นการคิดดี ทำดี พูดดี การชมก็ทำให้เขาเหล่านั้นเกิดความภาคภูมิใจ ให้เขาได้ทำสิ่งดีๆต่อไป แต่ถ้าหากเขาเหล่านั้นทำดีอย่างโดดเดียวไม่เคยได้รับคำชมแม้แต่นิดเดียว...พลังในการสร้างสรรค์สิ่งดีงามให้โลกนี้น่าอยู่ก็ย่อมสามารถลดน้อยลงหรือเหือดแห้งลงไปได้ในไม่ช้าได้เช่นกัน....

2) เปิดใจ

การเปิดใจเป็นการมองข้ามข้อเสีย ไม่ใช่เป็นการเพ่งโทษเขาเพียงอย่างเดียว เพราะนอกจากจะทำให้เราพูดแต่สิ่งที่ไม่ดี ไม่ชวนฟังออกมาโดยอันโนมัติแล้ว ดังพุทธภาษิตที่ว่า "ผู้ใดที่มัวแต่เพ่งโทษบุคคลอื่น กิเลสของผู้นั้นย่อมเจริญขึ้น"

3) จริงใจ

ความจริงใจถือเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดเลยก็ว่าได้ ในการชมเชยที่แท้จริง ที่ออกมาจากใจ ที่ไม่ใช่เป็นเพียงการพูดออกมาทางลมปากที่หวานหู แต่โกหกหาความจริงใจไม่ได้เลยทั้งต่อหน้าและลับหลัง เพราะความจริงใจนั้นจะทำให้ผู้พูดทำด้วยความมั่นใจ ไม่ประหม่า พูดจาได้อย่างเป็นธรรมชาติ จนคนที่ฟังสามารถรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่ส่งผ่านไปยังใจนั่นเอง.....

4) นึกถึงและพูดถึงความดีของเขาบ่อยๆ

การอวยไม่ได้หมายถึงเพียงแค่การเดินเข้าไปแสดงความชื่นชมเพียงเท่านั้น แต่การอวยยังหมายถึงการนึกถึงหรือพูดถึงความดีของเขาบ่อยๆ ทั้งนี้เนื่องจากมนุษย์เราล้วนมีข้อดีข้อเสียปะปนกันไปเป็นธรรมดา...หากแต่การพูดถึงข้อดีของเขาหรือพูดถึงเขาในแง่ดีแง่บวกบ่อยๆก็จะทำให้ใจเราเปิดกว้าง ยอมรับเขาขึ้นมาโดยอัตโนมัติ กำแพงแห่งความขัดเขินในการก้าวเดินไปชื่นชมใครสักคนก็ย่อมหายไปได้โดยพลัน...

5) อวยอย่างไรให้ได้ผล

สิ่งที่เราจะลืมไม่ได้เลยในการอวยก็คือ การคอยสังเกตว่าคนที่เราเข้าไปอวยนั้นชื่นชอบการชมเฉพาะบุคคล หรือชื่นชมอย่างเปิดเผยในที่สาธารณะ เพราะไม่ใช่ทุกคนนักที่จะรู้สึกดีต่อการถูกชมต่อหน้าคนจำนวนมาก และไม่ไปสร้างความน้อยเนื้อต่ำใจให้แก่คนที่คอยช่วยเหลือซึ่งกำลังฟังอยู่ด้วย และจะดีที่สุดหากคำชมของเราสามารถสร้างแรงจูงใจให้ทุกคนอยากหันมาสร้างสรรค์สิ่งดีงามให้เกิดขึ้นบ้าง...

6) อวยได้ทุกสถานการณ์

นอกจากการกล่าวชื่นชมสิ่งดีๆแล้ว การจะก้าวขึ้นสู่ความเป็น "อวยมาสเตอร์"ที่สมบูรณ์แบบ เราต้องสามารถพูดถึงข้อบกพร่องของผู้อื่นได้ในทางที่สร้างสรรค์ แบบ "บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น" โดยการใช้คำพูดที่สร้างสรรค์ พยายามมองหาและพูดถึงข้อดีด้วย ไม่ใช่เป็นการพูดเฉพาะข้อบกพร่องเพียงอย่างเดียว และที่สำคัญที่สุดคือ เราจะต้องระมัดระวังที่จะวิจารณ์ให้ตรงจุด ควรหลีกเลี่ยงหารวิจารณ์แบบเหมารวม เพื่อที่จะได้ไม่ทำให้ผ็ที่ถูกวิจารณ์รู้สึกว่าเรากำลังโจมตี "ตัวตน"ของเขาอยู่

7) ใช้คำพูดและภาษากายในแง่บวก

เทคนิคสุดท้ายคือ การเลือกใช้คำพูดในแง่บวก ไม่ว่าจะเป็น "ผมเห็นด้วย" "ที่คุณคิดเป็นสิ่งที่ดีมาก" "เยี่ยมมากเลย" ฯลฯ ประกอบกับการใช้ภาษากายที่ดี เช่น การยิ้ม การพยักหน้า การสบตา ฯลฯ เพราะการแสดงออกซึ่งคำพูดหรือกิริยาท่าทางถือเป็นพลังงานในทางบวกที่เป็นองค์ประกอบสำคัญที่สุดที่จะทำให้การอวยของคุณสัมฤทธิผล

การพูดชื่นชมหรือการเป็นอวยมาสเตอร์ที่ดีนั้น เพียงแค่ผู้พูดมีจิตคิดปรารถนาดี ที่อยากให้คนรอบข้างมีความสุขอย่างแท้จริง ไม่ว่าคุณจะสามารถนำเทคนิคทั้งเจ็ดข้อไปใช้ได้อย่างสมบูรณ์แบบหรือไม่แล้ว คุณก็น่าจะพิชิตตำแหน่งอวยมาสเตอร์ ขวัญใจคนรับคำชมได้ไม่ยาก ^_^

ขอบคุณเรื่องดีดีจาก ศรันยู นกแก้ว

จาก Secret เคล็ดลับสู่ความสุขและความสำเร็จ

ฉบับวันที่ 26 มิถุนายน 2552

เขียนใน GotoKnow โดย เทียนน้อย
ใน เข็มทิศชีวิต - เข็มทิศหัวใจ

คำสำคัญ (Tags): #การชื่นชม#อวยมาสเตอร์

หมายเลขบันทึก: 277070เขียนเมื่อ 16 กรกฎาคม 2009 16:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน