ข้าพเจ้าสนใจ เรียนรู้ ด้วยใจรัก หลงใหล ในคอมพิวเตอร์เป็นอย่างมาก
แสวงหาที่อบรม ศึกษาหนังสือ ฝึกปฏิบัติเอง ในทุกด้านที่อยากรู้เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์
จนกระทั่งวันหนึ่ง ซึ่งขณะนั้นสอนภาษาไทยอยู่ ข้าพเจ้ามีความรู้สึกว่า หลักภาษายากมาก น่าเบื่อ
นำความคิดตัวเองในสมัยเด็กมาปรียบเทียบ ก็ยิ่งเห็นด้วยยิ่งขึ้น ครูสอนที่บนกระดาน เขียนกระดาน อ่านตามครู โอ๊ย....ไม่เร้าใจ ข้าพเจ้าก็เลยเกิดไอเดีย ...คืออยากให้นักเรียนที่ข้าพเจ้าสอนนั้น สนุก มีสื่อเร้าใจ เด็กอยากเรียน ก็เลย คิดทำ cai คอมพิวเตอร์ช่วยสอน
ยุ่งซิ ....ทำไม่ป็นเลย ซื้อหนังสือมาศึกษาก็ไม่รู้เรื่อง ไปจ้างทำก็เรื่องมาก เล่นตัว ราคาสูง
สวรรค์มีตา บังเอิญโรงเรียนมัธยมแถวที่ข้าพเจ้าสอน เปิดอบรมฟรี เรือง นี้พอดี เป็นการสร้างสื่ออิเล็กทรอ
นิสก์ ไม่รอช้า สมัครทันที หลังจากนั้น ข้าพเจ้าก็ทำได้ส่งผลงาน อ.3 เรื่องชนิดของคำโดยใช้คอมพิวเตอร์ช่วยสอน ใช้เวลาทำค้นคว้าทำสื่อประมาณ 3 เดือน ปัจจุบันนี้ ความพยายามข้าพเจ้าใกล้เป็นความจริงแล้ว งานข้าพเจ้า ปรับปรุง และส่งงานปรับปรุงไปเรียบร้อย....กำลังรอคำสั่งผ่าน ถ้าสวรรค์มีตาจริง ข้าพเจ้าคิดว่า คงผ่าน ขอบคุณในความพยายาม มุ่งมั่น..........ที่เล่ามาทั้งหมดก็อยากให้ครู มีความพยายาม ใจรัก มุ่งมั่นแล้วความสำเร็จ ขอเป็นกำลังใจให้ครูทุกท่าน อย่าท้อนะคะ คราวหน้าจะมาเล่าเรื่องต่อคะ แค่นี้นะคะ สวัสดีคะ ครูพรีรัตน์
พยายามเข้าไว้ครับ เดี๋ยววันหนึ่งก็เก่งเอง
ยินดีด้วย..เป็นกำลังใจให้ครับ
ขอบคุณที่แสดงความคิดเห็นคะ และให้กำลังใจในการต่อสู้ต่อไป
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมชมนะคะ
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
^__^