ชีวิตที่พอเพียง : ๗๘๗. เที่ยวหัวหิน ปราณบุรี ๒

๒๐ มิ.ย. ๕๒ (ต่อ) 

          ออกจากวนอุทยานปราณบุรี เราถามทางไปปากน้ำปราณ    แล้วไปพบทางเข้า “ศูนย์ศึกษาเรียนรู้ ระบบนิเวศป่าชายเลนสิรินาถราชินี” ที่ ปตท. สร้างถวาย    เราจึงได้เดินชมเส้นทางเดินศึกษาป่าชายเลน ๒ แห่งในเช้าเดียวกัน   โดยแห่งแรก ที่วนอุทยานปราณบุรี เป็นป่าธรรมชาติ    ส่วนที่ศูนย์สิรินาถราชินีเป็นป่าปลูก อายุ ๑๑ ปี    จากเดิมเป็นพื้นที่นากุ้ง    รวมพื้นที่ทั้งหมด ๗๘๐ ไร่    แต่ที่เขาทำเป็นทางเดินศึกษาเป็นพื้นที่นิดเดียว ระยะทาง ๑ ก.ม. เหมือนที่วนอุทยานปราณบุรี
          แต่ที่นี่มีการจัดการดีกว่า มีเอกสารแจก  มีห้องจัดแสดง  มีวิดีโอให้ความรู้  เจ้าหน้าที่มากกว่า  และมียุวอาสามาพาเราชม ชื่อน้องอ๊าร์ท อายุ ๑๕ ปี เรียน ม. ๔ ที่โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาฯ ที่ปราณบุรี    ทางเดินเป็นปูนซีเมนต์ ดูมั่นคงกว่า    และมีหอชะคราม สูง ๓ – ๔ ชั้นของตึก สำหรับดูทิวทัศน์และดูป่าจากวิวสูง  
          ที่วนอุทยานปราณบุรีดีกว่าด้านการมีป่าธรรมชาติหลายแบบ    และคำอธิบายตรงแต่ละจุดมีมากกว่าและชัดเจนกว่า    ให้ความรู้มากกว่า เพียงแต่ต้องมีเวลาอ่าน และเอาใจใส่อ่าน
          ดูจบเที่ยงพอดี   หมออมราอ่านหนังสือต่วยตูนฉบับเดือนมิถุนายน ๒๕๕๒ ปักษ์แรก เรื่อง “ขับไป เที่ยวไป กินไป โดยพลเอกโอภาส โพธิแพทย์”   นำทางไปกินอาหารเที่ยงที่ร้าน ”บ้านริมหาด” โดยบ่นไปว่าสงสัยจะมีโต๊ะว่างหรือไม่    เพราะหนังสือบอกว่าวันหยุดคนแน่น   ปรากฎว่าผิดคาดครับ   เราเป็นลูกค้าโต๊ะเดียวตลอดเวลา ๑ ชั่วโมงหลังเที่ยง    โดยเจ้าของร้านที่เป็นนายทหารนอกราชการอายุ ๖๔ ปี บอกว่าตอนนี้ลูกค้าน้อยมาก จากเหตุการณ์ด้านการเมือง และไข้หวัด ๒๐๐๙   แต่ตามปกติตอนบ่ายวันเสาร์จะมีนักท่องเที่ยวมาจากกรุงเทพ และจะเริ่มมีคนมากินอาหารหลังบ่ายสองโมง
          เราสั่งอาหาร ๓ อย่าง คือกรรเชียงปูม้านึ่ง   ปลาหมึกแดดเดียว และปลาเก๋าสามรส   อาหารสดและรสดีมาก   เขาทอดปลาเก๋าเก่งมาก ข้างนอกกรอบแต่ข้างในนุ่ม   ราคาก็ไม่แพง คือ ๗๙๐ บาท  โดยเขามีสัปปะรดปัตตาเวีย ที่หวานฉ่ำ แถมให้หนึ่งจาน   นอกจากได้กินอาหารรสดี เรายังได้คุยกับเจ้าของ    เราเอาหนังสือต่วยตูนให้อ่าน   และได้ความรู้เรื่องสังคมแถวนี้อีกด้วย   ร้านนี้มีชื่อเสียงออก iTV และทีวีช่อง ๓  
           เรากลับมาพักผ่อนที่ห้องพัก   แล้วแจ้งขอไม่ออกไปกินอาหารกับคณะของธนาคาร ที่ไปกินที่ร้านโกทิ   ออกไปกินกันเอง ๒ คนที่ปากน้ำเขาตะเกียบ   ขับรถเข้าไปจนเกือบสุดทาง เลยร้านสุภัทราที่ธนาคารไทยพาณิชย์เคยพาเราไปกินเมื่อปีที่แล้ว    ไปเจอร้านชื้อ “บ้านปูเป็น” มีป้ายเขียนว่า “ยินดีต้อนรับคนชอบกินปู”   ร้านใหญ่ มีที่จอดรถ และมีคนมากินมาก   ดูลักษณะเป็นร้านไม่หรู ลักษณะแขกเป็นคนธรรมดาๆ   เราสั่งอาหาร ๒ อย่าง คือข้าวผัดปู กับแกงจืดทะเล    อาหารทั้งสด และฝีมือปรุงดี   ราคาไม่แพง คือ ๒๔๐ บาท

วิจารณ์ พานิช
๒๐ มิ.ย. ๕๒

ป้ายที่ทางเข้าศูนย์ศึกษาเรียนรู้ระบบนิเวศป่าชายเลนสิรินาถราชินี	ภาพถ่ายสมัยเป็นนากุ้ง
พื้นที่เดียวกันในปัจจุบัน	ทางเดินในศูนย์สิรินาถราชินี
ราก ต้น ใบ และฝัก โกงกาง	โพธิ์ทะเลใบงาม
ป่าชายเลยถ่ายจากมุมสูง  จากหอชะคราม ที่เห็นสีเขียวเข้ม ต้นสูง คือป่าเก่าที่มีอยู่เดิม	เรือนยอดของป่าชายเลนปลูก
ปลาตีนตัวงาม	ปูก้ามดาบและหอยจุ๊บแจง
อาหารเที่ยงที่ร้านบ้านริมหาด