74. เจอสินค้าน่าซื้อ ชื่อ เจ๊ะนิง อสม.ธรรมด๊า..ธรรมดา... ที่ไม่ธรรมดา
ในช่วงเวลาสานเสวนา ลปรร. เรื่อง “ ความมุ่งมั่น ..สู่ความสำเร็จ ในงานอนามัยแม่และเด็ก” โดยมีพี่สาวที่น่ารัก พี่หนุ่ยนักอ่าน~หน้าตาเฉย (ดร.สุดารัตน์ ธีระวร) ทำหน้าที่เป็น Facilitator ซึ่งได้เชิญผู้ที่ทำงานอนามัยแม่และเด็กในพื้นที่ได้สำเร็จมาเล่าเรื่องให้ฟัง 3 คน
คนแรก คือ นพ.เดชา แซ่หลี ผู้อำนวยการโรงพยาบาลกะพ้อ จังหวัดปัตตานี
คนที่ 2 คือ คุณ ซาซีย๊ะ มานะ เจ้าหน้าที่จากสถานีอนามัยปูแล อำเภอยะหา จังหวัดยะลา
และท่านสุดท้าย คือ คุณ มารินี อาเดอนาน เป็น อสม อำเภอแว้ง จังหวัดนราธิวาส ชอบให้เรียกตัวเองง่ายๆ ว่า "เจ๊ะนิง"
ผู้เขียนได้ร่วมนั่งฟังการ ลปรร รู้สึกชื่นชมกับวิธีการและแนวคิดในการทำงานกับชาวบ้านของทั้งสามท่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ เจ๊ะนิง ซึ่งเป็นชาวบ้านธรรมดาๆ แต่ความคิดความสามารถไม่ธรรมดาเลย ลองตามอ่านดูนะคะ
กับคำถามง่ายๆ (แต่ตอบยาก) ที่ พี่หนุ่ยนักอ่าน~หน้าตาเฉย ถามว่า เจ๊ะนิง ลงไปทำงานอย่างไรกับชาวบ้าน จึงได้ผลสำเร็จตามที่หวังไว้ ??
เจ๊ะนิงบอกว่าทำอะไรแบบง่ายๆ ไปเยี่ยมหาชาวบ้านก็แบบเป็นเพื่อนบ้านกัน เพื่อสร้างความเป็นกันเอง แล้วค่อยๆสอดแทรกความรู้เรื่องแม่ละเด็กเข้าไปทีละเล็กทีละน้อย หมั่นไปเยือนบ่อยๆ ใครไม่สบายก็ไปเยี่ยมไปดูแล ยื่นมือเข้าช่วยเหลือเท่าที่สามารถช่วยได้กับทุกคน
เพราะตัวเองก็เป็นแม่คนแล้ว เข้าใจความรักความผูกพันของแม่ทุกคนที่มีต่อลูกดี ใครๆก็อยากให้สิ่งดีๆแก่ลูกตัวเอง ลูกเจ็บแม่ก็เจ็บด้วย... จึงจับเอาเรื่องนี้มาเป็นประเด็นหลักในการให้ความรู้เรื่องแม่และเด็กแก่ชาวบ้าน เพราะเจ๊ะนิง เชื่อว่าเมื่อชาวบ้านมีความรู้ความเข้าใจดีแล้วเขาจะยอมรับและเราสามารถทำงานได้ง่าย
นอกจากนั้นเจ๊ะนิง ยังพยายามดึงพ่อบ้านเข้ามามีส่วนร่วมและรับรู้ เรื่องของภรรยาและลูกให้มากขึ้น เพื่อให้เกิดการเห็นใจและเข้าใจภรรยามากขึ้น ด้วยความคิดที่ว่า ไหนๆก็ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตั้งแต่ต้น ก็น่าจะรับรู้ไปให้หมด...
ชาวบ้านนั้นเมื่อมีความรู้ความเข้าใจแล้วเขาก็จะยอมรับได้ว่า การไปฝากครรภ์และคลอดกับเจ้าหน้าที่สาธารณสุขนั้นปลอดภัยกับแม่และลูก เขาก็จะไปใช้บริการกัน
ส่วนเจ้าหน้าที่เองก็ต้องเปิดใจกว้างเพื่อยอมรับฟังความคิดเห็นของชาวบ้านด้วย เพื่อให้การบริการนั้นตรงกับความต้องการของทั้งผู้ให้และผู้รับบริการ
กับคำถามสุดท้ายที่วิทยากรถามว่า.. “ แล้วปัจจัยที่ทำให้ทำงานสำเร็จนี้ เจ๊ะนิง คิดว่าจากอะไร ? ”
เจ๊ะนิงบอกว่า...
· อันดับแรก คือ ความร่วมมือจากทุกฝ่าย ที่พยายามให้ชาวบ้านมีความรู้ความเข้าใจและได้รับบริการที่ดี
· ต่อมา คือ การเปิดใจกว้าง รับฟังความคิดเห็นชาวบ้าน ของเจ้าหน้าที่
· จาก ตัว อสม.เอง เพราะสามารถเข้าถึงชาวบ้านได้ง่ายกว่าเจ้าหน้าที่
· ต้องติดตามอย่างสม่ำเสมอ
อ่านความคิดแล้ว "เจ๊ะนิง"เป็น อสม.ธรรมดาๆ ที่ไม่
ธรรมดาเลยใช่ไหมคะ ... ชื่นชมค่ะ
แต่สำหรับผู้เขียนเองกลับมองว่า ปัจจัยแห่งความสำเร็จในการทำงานกับชาวบ้านนี้ นอกจากที่ "เจ๊ะนิง" กล่าวมาข้างต้นแล้ว ปัจจัยที่สำคัญที่สุดอีก คือ...
· ครอบครัวของตัวเจ๊ะนิง ที่เข้าใจและสนับสนุนให้เจ๊ะนิง ทำงานเพื่อส่วนรวม
· ตัวเจ๊ะนิงเอง ที่นอกจากทำงานอย่างเสียสละทั้งเวลาและแรงกายแล้ว...
"ยังทำงานด้วยหัวใจของความเป็นแม่...ที่แท้จริง"
ท่านผู้อ่านเห็นด้วยไหมคะ ?? 
ความเห็น (28)
- I see ... "เจ๊ะนิง" เป็น อสม. ธรรมดาๆ ที่ไม่ธรรมดาเลย จริงๆ
- น่าจะมี อสม. เช่นนี้ อีกหลายท่านเลยนะคะ
หัวใจของความเป็นแม่
ทำได้ทุกอย่าง ค่ะ
สบายดี เน้อ เจ้า
สวัสดีค่ะ
หัวใจของคนเป็นแม่มีค่ามากจริงๆค่ะ
ตามมาขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมที่บล็อกค่ะ
สวัสดีครับ ระยะนี้รู้สึกหน้าที่การงานมั่นคง......อิอิ.อิ มีสิ่งที่งดงามมาฝากมิตรรักแฟนๆบ่อยๆ ขอชื่นชม ขอให้มีความสุข โชคดีครับ
- ใช่ค่ะ
- ถ้ามีสินค้าคุณภาพแบบนี้มากๆ
- รับรองไม่ขาดทุน
- เพราะคุณภาพเขาคับแก้วจริงๆ
เห็นด้วยอย่างแรงนิ
เจะนิง เยี่ยมจริงๆ..
คงไม่ต้องตามไปดู..นะ
ขอบคุณมากครับ
- สวัสดีค่ะพี่เขี้ยว
- ชื่นชม เจ๊ะนิง ค่ะ
- ปัจจัยสำคัญแห่งความสำเร็จอยู่ที่ความตั้งใจ มุ่งมั่น
- และเสริมด้วยกำลังใจของคนรอบข้างค่ะ
- ขอบคุณค่ะพี่เขี้ยว ที่ดูแลคนดี ๆ ให้มีกำลังใจ
- ไปดูฝีมือหลานพอมาแล้ว
- คิดถึงหลานๆและ
- แม่ที่ไม่ธรรมดาแบบน้องใหม่ด้วยค่ะ
- หัวใจแม่
- ให้อย่างไม่หวังได้คืน
- และไม่เคยรอให้ลูกขอร้อง
เจ๊ะนิง ชื่อน่ารักมาก และเป็น อสม. ที่ควรนำไปเป็นตัวอย่าง มาเยี่ยมค่ะเพราะอยากลดพุงค่ะ
- หน้าที่การงานมั่นคงค่ะช่วงนี้
- อาจารย์ผู้หญิงสบายดีไหมคะ
- ไปตรวจแล้วผลเป็นไงคะ
- จะตามไปดูก็ได้
- เผื่อได้เป็นบังปรีดา อิอิ
- คนรอบตัวนี่มีความหมายมากๆ
- เพราะเป็นคนที่ทั้งผลักและดัน
- เป็น อสม.ประจำตัวเองให้ได้
- แล้วทุกอย่างที่ดีๆจะตามมา
สวัสดีค่ะพี่เขี้ยว
ขอบคุณนะคะที่ไปเยี่ยมเด็กๆของเรา
สวัสดีค่ะ พี่เขี้ยว....จ๋า
พอลล่ากลับมาแล้วค่ะ
เกรงใจ พี่เขี้ยว เห็นว่าเพิ่งกลับมมาจากใต้ อิอิ
เกรงใจ อาจารย์และน้องๆ ทางสถาบันฯ อีกหลายคนที่มาด้วยกันเจ้า...
มีสองฝ่าย จำนวนมากอยู่ อยากเจอพี่เขี้ยวนะคะ
เอาไว้ คราวหน้าไปอีกเจ้า....ไม่นานค่ะ สอง สามเดิอนก็ได้ไปแล้วละค่ะ อิอิ ....
นพ.เดชา น่ารักนะคะ รพ.กะพ้อ เป็นรพ.ที่พัฒนาคุณภาพอย่างต่อเนื่อง และท่านก็เป็นคนทำงานที่น่ายกย่องคนหนึ่งค่ะ
ขอบคุณพี่เขี้ยวค่ะ
คิดถึง และเจอกันทางบล็อกนะคะ
เสาร์สวัสดีครับ
☺ แวะมาอ่านเรื่องราวดี ๆ ที่สร้างสรรค์
☺ ขออำไพที่ห่างหายไปหน่อย....แหะ ๆ
☺ ความคิดอ่านของ "เจ๊ะนิง" ไม่ธรรมดาเลยนะครับ
................................................................
- ลูก...เป็นที่รักของพ่อและแม่
- ใครๆก็อยากให้ลูกได้พบแต่สิ่งที่ดีที่สุด
- แต่เมื่อเลือกไม่ได้
- เมื่อลูกเจ็บ...
- พ่อแม่..เจ็บยิ่งกว่าค่ะ
พลาดโอกาสเจอกัน
คราวหน้ามาต้องบอกล่วงหน้า
ชาว G2K ที่นี่จะพร้อมกันไปต้อนรับ
ทั้งป้าต้อย น้องพอลล่า และทีม
- ถ้าคนไทย..มีหัวใจแบบเจ๊ะนิง
- คงไม่แบ่งเป็นแดง เป็นเหลือง
- เฮ้อ...สงสารพ่อหลวงค่ะ
ด้วยการจำกัดเป็นรอบๆ รอบละไม่เกิน 20 คน จึงต้องบอกล่วงหน้า........อิอิ.อิ ไม่งั้นอาจได้ดูแต่ตัวใหญ่ข้างนอก ต้องบอก ต้องบอก....5555 ขอให้มีความสุขครับ
- เย้ ปิ๊กบ้านแล้วกา ปี้สาวกั๊บ 555
- สุขกายสุขใจนะครับ
- เรื่องราวดีดีมีมาให้อ่านกันทุกวันเลยนะครับ
- 114 หมู่ 10 ต.หมอนนาง อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี 20140 ครับ
- ชื่อ
- คุณชายธีรัชภัทร บัวคำศรีนะครับ พี่เขี้ยว อิอิ
- เดินทางกลับมาปลอดภัยก้อสบายๆแล้วครับ พี่เขี้ยว
พี่เขี้ยวกุ้งไปเเอ่วเจียงใหม่เเต่ไมได้เจอกัน กุ้งไปกับทีมเเม่ต้อยค่ะไปชงชา spiritual
โอกาสหน้านะคะ ตอนนี้กลับมาถึงขอนเเก่นเเล้ว
- งานนี้ไม่มีเซอร์ไพรืแน่นอน
- เพราะกลัวอดเข้าไปชม อิอิ
- หลับฝันดีนะคะ
- อิอิ โอ่งน้อยไม่เอา
- จะเอาโอ่งใหญ่ ฮ่าๆๆๆ
- ทำไงดีน๊า
- สงสัยต้องเอามาส่งเองที่เชียงใหม่ซะแล้ววว
- โอกาสหน้ามาใหม่
- บอกเนิ่นๆนะคะ
- อยากเจอค่ะ
- ดีใจแทนลูกชายด้วย
- ขอให้ได้เป็นนักร้องสมใจ น้องแคน
- เจ๊ะนิงไม่ธรรมดาค่ะ
- ที่สำคัญเธอบอกว่า ไม่ต้องรอให้เจ้าหน้าที่สั่ง เธอคิดเองเลยว่าต้องทำอะไรให้ชุมชนบ้าง
- ขอบคุณที่ช่วยเผยแพร่สิ่งดี ๆ ของคนทำงานในชุมชนค่ะ