วัดหิมะ...ธรรมอยู่ในใจ ไม่ใช่อยู่ที่คำพูด
ทบทวนสัปดาห์ที่ผ่านมา (20 – 26 มิถุนายน 2552) มีเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิต และตัวเราก็ได้นำตัวเองผ่านเข้าไปในเรื่องนั้น ๆ ด้วยเช่นกัน… เพียงช่วงสั้น ๆ มีมากมายหลายเรื่อง… วันนี้ขอนำเสนอเรื่องการได้กราบนมัสการพระธรรมทูตท่านหนึ่ง และการได้ฟังบรรยายธรรมโดยท่านภิกษุณีธัมมนันทา
ผู้เขียนได้ไปกราบนมัสการพระธรรมทูตท่านหนึ่ง ซึ่งท่านได้เดินทางไปเผยแพร่ศาสนาพุทธในทวีปยุโรปหลายประเทศด้วยกันเป็นระยะเวลาปีกว่า ท่านได้กรุณามอบไฟล์ภาพวัดไทยในต่างประเทศให้มาลงใน G2K
ท่านมีเรื่องเล่าประสบการณ์มากมาย แต่วันที่เดินทางไปกราบนมัสการ ท่านยังไม่พร้อมที่จะเล่า เนื่องจากเพิ่งเดินทางมาถึงประเทศไทยได้ไม่กี่วัน ยังปรับสภาพความเป็นอยู่คือไม่ได้
แต่มีอยู่คำหนึ่งที่ท่านกล่าวว่าท่านพบเห็นความแปลกใหม่ประหลาดใจมากมาย เห็นความไม่แน่นอน ความไม่เที่ยง…มาถึงที่นี่กลับพบแต่ความเที่ยง…(สภาพวัดไม่เปลี่ยนแปลง รกรุงรังและเต็มไปด้วยฝุ่นเช่นเดิม….มุก)
นอกจากนี้ ท่านยังกล่าวว่าท่านเข้ามาแวะเยี่ยมบล๊อกของผู้เขียนแล้ว…และให้แรงบันดาลใจแก่ผู้เขียนให้ทำสิ่งต่าง ๆ มากมาย (ขออุบไว้)
เมื่อใดก็ตามที่ผู้เขียนมาที่วัดแห่งนี้ สิ่งที่ผู้เขียนสัมผัสได้เต็มหัวใจคือความเท่าเทียมกันของความเป็นมนุษย์
ไม่ว่าเราจะเป็นใครมาจากไหน…เราได้พบกับความอ่อนน้อมถ่อมตน…ไหว้ศิษย์วัดผู้อาวุโส…ไหว้ทุก ๆ คนที่อาศัยวัดแห่งนี้…โดยไม่คำนึงถึงฐานะ ศักดินา…เราได้ทานข้าวก้นบาตรของท่าน…
ความเท่าเทียมกันนี้ยังไม่รวมไปถึงสิ่งที่เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วคือการพลัดพราก…ซึ่งทำให้หลายคนที่ไม่เคยได้ไปวัดมาก่อนก็ได้ไป แต่ผู้เขียนไปทุกครั้งที่มีโอกาส…ไปโดยไม่ต้องมีวันสำคัญ…ไปเพื่อไปเดินรอบ ๆ วัด…
อีกสองวันต่อมา ผู้เขียนก็ได้ไปฟังธรรมบรรยายของท่านภิกษุณีธัมมนันทา
ระหว่างที่ท่านนั่งรอที่จะบรรยายธรรม ผู้เขียนก็เข้าไปแนะนำตัว ท่านจดจำได้…คำกล่าวของท่านสั้น ๆ ที่มีต่อผู้เขียนทำให้รู้สึกอิ่มเอม
ท่านกล่าวว่า “ตั้งใจอะไรก็ให้ทำ อย่าเพียงแค่อยาก”
หลังจากท่านบรรยายธรรมเรื่อง “กฎแห่งกรรม” จบลง มีบางคนมาบ่นให้ผู้เขียนฟังว่าทำไมท่านให้ผู้ฟังบรรยายธรรมถามคำถามเป็นหลัก แทนที่ท่านจะบรรยายธรรมยาว ๆ เหมือนพระท่านอื่น ๆ
ผู้เขียนก็ตอบสั้น ๆ ว่า “ธรรมอยู่ที่ใจแต่ละคน ไม่ได้อยู่ที่คำพูด”
หลังจากโอกาสดีงามที่ได้กราบนมัสการพระทั้งสองรูป ผู้เขียนได้พบคำสำคัญจากจิตที่สอนธรรม
"อย่ารักเฉพาะคนดี อย่ามีอคติกับคนชั่ว"
เราควรรักและมีเมตตาต่อทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน
ด้วยจิตที่เป็นกลาง แต่อาจจะปฏิบัติต่อกันและกันไม่เหมือนกัน
เพราะความแตกต่างของศีลและปัญญา
--------------------------------
ผู้เขียนได้ปรับวิธีการนำเสนอบันทึกใหม่โดยบางบันทึกจะใส่เพลงบรรเลงประกอบ เพื่อประโยชน์ในการทำให้กัลยาณมิตรที่แวะมาเยี่ยมเยียนได้รู้สึกผ่อนคลายค่ะ (การเยียวยาอารมณ์ความรู้สึกที่หนักอึ้งจากการงานด้วยเสียงเพลง)
เพลงที่เลือกมาจะเป็นเพลงที่ให้ความรู้สึกปลดปล่อยและเป็นอิสระ มีความสอดคล้องกับเนื้อหาที่นำเสนอเป็นหลักค่ะ
ขอบพระคุณทุกท่านที่แวะมาเยือนค่ะ
ความเห็น (28)
พี่ศิลาคะ สวยจังเลยคะ....
วันนี้พี่เดียว สุนันทาโทรมาหาก้อย พูดถึงพี่ศิลาด้วยบอกว่าได้คุยโทรศัพท์กับพี่ศิลา น่ารักมาก เสียงเพราะด้วย...ก้อยชักอยากได้ยินเสียงพี่ศิลาบ้างแล้วสิค่ะ อิอิ
ด้วยความระลึกถึงนะคะ
- สวัดสีค่ะ น้องก้อย
พี่ศิลาคะ สวยจังเลยคะ....
-
หมายถึงวัดไทยที่มีหิมะปกคลุมใช่ไหมคะ
-
พี่ศิลาก็เห็นว่าสวยมากเลยค่ะ ก็เลยอยากนำมาให้ผู้อ่านได้ชมกันค่ะ
-
เสียงพี่ศิลาเพราะหรือคะ ... ทำไมพี่สุนันทาไม่บอกพี่ศิลาเลยนะ เสียดาย...อิอิ
-
ขอบพระคุณพี่สุนันทาที่ชมและน้องก้อยที่ชมตามด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ศิลา
ตั้งใจอะไรก็ให้ทำ อย่าเพียงแค่อยาก”
"อย่ารักเฉพาะคนดี อย่ามีอคติกับคนชั่ว" เราควรรักและมีเมตตาต่อทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน ด้วยจิตที่เป็นกลาง แต่อาจจะปฏิบัติต่อกันและกันไม่เหมือนกัน เพราะความแตกต่างของศีลและปัญญา
"อย่ารักเฉพาะคนดี อย่ามีอคติกับคนชั่ว"
ขอบคุณค่ะพี่ศิลา ...
สุขกายสบายใจนะคะ ^_^
ไม่เคยเห็นวัดไทยที่มีหิมะขาว ๆ ปกคลุมเลยอ่ะ
สวยมาก ๆ เลยค่ะ ความหมายในบันทึกนี้ก็มากล้น
เพลงก็ไพเราะ ขอบคุณนะคะ
สวัสดีครับ
เห็นด้วยกับคำว่าธรรมะอยู่ที่ใจไม่ใช่คำพูดครับ
ยินดีมากที่พี่ได้นำประสบการณ์ทางธรรมกับการถ่ายทอดจากผู้รู้ทั้งสองท่านครับ
ผมเคยได้ยินชื่อของท่านภิกษุณีธัมมนันทามาบ้างเหมือนกันครับ
ท่านมีความเพียรสูงมากครับจากการศึกษาประวัติของท่าน
ผมมีความรู้สึกว่าวัดไทยแลเด่นเป็นสง่ามาก
และแลเหมือนไม่ถูกหิมะปกคลุมครับ
เหมือนแลหิมะจะมาแสดงความอ่อนน้อมครับ..ผมรู้สึกเองน่ะครับ
- ขอบพระคุณคุณครูเทียนน้อย
ค่ะ เก็บคำสำคัญได้หมดเลยนะคะ รู้สึกแบบเดียวกันเช่นนี้ เราจะมีความสุขได้ทุกวันเลยค่ะ ยิ่งรักทุกคน ก็ยิ่งมีแต่ความสุขใจค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ .."อย่ารักเฉพาะคนดี อย่ามีอคติกับคนชั่ว"..ผมเองมักเป็นบ่อยๆ อคตินี้มาเร็วมากเลย..ก็พยายามตั้งสติ..พยายามใช้เมตตาแต่สำหรับบางกรณีก็ต้อง อุเบกขา ครับ อย่างที่อาจารย์บอกว่า เพราะความแตกต่างของศีลและปัญญา ขอบพระคุณครับ
- ขอบพระคุณคุณ bad angel ค่ะ
ที่กรุณาแวะมาเยี่ยม ไม่ได้เห็นกันนานมากแล้วนะคะ - ขอให้มีความสุขมาก ๆ ค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณ Phornphon
เมื่อก่อนเป็นเรื่องที่น่าประหลาดมหัศจรรย์สำหรับพี่ศิลามากเลยค่ะ เวลาที่เรามีใจโน้มเอียงไปทางใด เราก็มักจะได้เจอสิ่งที่ลึก ๆ เราแสวงหา - ตอนนี้ เข้าใจแล้วว่าคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ คุณ Phornphon เป็นผู้ชายที่หาได้ยากมากเลยนะคะ สำหรับปัจจุบันนี้ ที่มีหัวใจใฝ่ธรรม และมองเห็นอะไรได้ลึกซึ้งถึงแก่นแท้
- ธรรมสร้างขึ้นในใจได้เอง จริง ๆ ค่ะ...สะสมกุศลจิตไว้เยอะ ๆ จิตจะสอนธรรมเราได้เอง โดยเฉพาะในเวลาที่เกิดสิ่งเศร้าหมองภายในค่ะ
- พี่ศิลาเห็นด้วยค่ะ หิมะที่ปกคลุมวัดไว้ทำให้แลดูอ่อนน้อมอ่อนโยน เพราะความเป็นสีขาว สีบริสุทธิ์ที่ห่อหุ้มไว้ค่ะ
- ขอบพระคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะคุณหนุ่มกร
ศิลาเขียนอะไรออกมาได้ ล้วนผ่านอารมณ์ด้านลบมาแล้วทั้งสิ้นค่ะ .. อกุศลจิตเกิดขึ้น ก็ดู ยอมรับ เข้าใจ...การเรียนรู้จากสิ่งด้านลบ ไม่ปฏิเสธสิ่งที่เกิดภายใน ย่อมทำให้เราลด ละ ได้โดยตัวเอง - เป็นเรื่องมหัศจรรย์ แต่อยากส่งเสริมให้ลองปฏิบัติดูกันค่ะ เชื่อว่าคุณหนุ่มกรมีคุณลักษณะนี้ในตัวเองค่ะ...เยียวยาความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในได้ คือวิธีการพัฒนาตัวตนที่ยิ่งใหญ่มากค่ะ
- ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ที่มีค่ามาก
สวัสดีค่ะคุณศิลา
แวะมาบอกว่า ชอบบันทึกนี้ค่ะ เพราะกระชับสั้นและตรงจริต ....
อ่านตั้งหลายครั้ง แต่ยังไม่สุกงอมพอที่จะคอมเม้นท์ค่ะ ต้องขออภ้ย ไม่ชอบทำอะไรทั้งที่ย้งไม่พร้อมค่ะ...วันนี้มาอ่านอีก คิดว่าอยากคุยก็เลยคอมเม้นท์ไว้ค่ะ...5555... ตามใจตัวเองซะ...!!!!
ชอบตรงนี้มาก ๆ ค่ะ... “ตั้งใจอะไรก็ให้ทำ อย่าเพียงแค่อยาก”
ส่วนเรื่องให้รักทุกคนนั้น ยอมรับอย่างจริงใจว่ายังทำไม่ได้ค่ะ...แม้จะเข้าใจและเห็นด้วยว่า เขาเป็นเช่นนี้อย่างนั้นเพราะศีลและปัญญาต่างกันไป...
อย่างมากที่ทำได้ตอนนี้คือ ไม่อาฆาต ผูกใจเจ็บ และไม่โกรธค่ะ แต่ยัง...รักไม่ได้...
คงต้องรอให้ใจสูง ธรรมะแก่กล้าขึ้นอีกหน่อย
ขอบคุณข้อคิดดี ๆ และทรงพลังค่ะ
(6___^)
- สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก
- เข้าใจในสิ่งที่คุณคนไม่มีรากกล่าวมาเป็นอย่างดีค่ะ...เป็นการยากที่เราจะรักและมีเมตตาต่อทุกคนได้อย่างเท่าเทียมกัน
- โดยเฉพาะคนที่ไม่มีความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับเรา ไม่ว่าทางนิตินัย สายเลือด หรือการติดต่อสื่อสารใดๆ อย่างใกล้ชิดมาก่อน
- จะว่าไปศิลาก็ไม่ได้ทำได้อย่างที่ยกมาได้ตลอดเวลา 100 เปอร์เซ็นต์ค่ะ...แต่เรียนว่ายามที่ศิลาเข้าสู่สภาวะความเป็นกลาง ไม่มีอาการขึ้นลงของอารมณ์ จะทำได้อย่างที่ว่ามาค่ะ...
- รู้สึกอย่างที่เขียนก็คือ committment ต่อตนเอง
- คนที่สอนศิลาคือคนใกล้ตัวศิลาเอง...เราไม่ได้รู้จักคุ้นเคยกับคนที่มาขอให้เราช่วย แต่เขาทำให้ผู้อื่นเสมอทำให้ญาติพี่น้องตนเอง...ทำโดยไม่เคยร้องขออะไรตอบแทน...
- การทำบุญด้วยแรงกาย พลังสมอง พลังใจให้ผู้อื่นเสมอกันคือสิ่งที่ศิลาได้เรียนรู้มาฝึกตนเอง
- และทำให้เข้าใจว่าทุกคนเท่าเทียมกัน...แต่ที่ทำไมเราจึงปฏิบัติต่อทุกคนไม่เหมือนกัน นอกจากหน้าที่ที่มีต่อกันแตกต่างกันไปแล้ว ยังเป็นเรื่องของศีลและปัญญา
- เชื่อว่าในที่สุด เราทุกคนก็จะทำได้ค่ะ...หากมองเห็นเช่นเดียวกันค่ะ
- ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมยามบ่าย กะว่าจะนอนกลางวันตามสูตรคุณคนไม่มีรากค่ะ
เอาดอกราชาวดีสีเหลืองมามอบตอบแทนไมตรีครับ อยู่ไหม...มารับไปด้วยครับ
ราชาวดี สีม่วง
ราชาวดี สีขาว
ราชาวดี สีเหลือง
ราชาวดี มี 3 สีครับ เอามาฝากคุณแล้ว
- ขอบพระคุณคุณก้ามกุ้ง
สำหรับดอกราชาวดีสามสีค่ะ - สวยงามมากค่ะ ที่สำคัญเหมือนว่าได้กลิ่นหอมลอยออกมาด้วยค่ะ อาจจะเป็นพราะศิลามีกลิ่นนี้อยู่แล้ว เพราะชอบเป็นพิเศษและจุดกับเทียนในห้องน้ำค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายด้วยความระลึกถึงและอ่านคำตอบที่...ถุกใจ ค่ะ
ขอบคุณข้อคิด เตือนใจดี ๆ ที่มีให้เสมอมานะคะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
งานเยอะ ต้องรักษาจิตให้แข็งแรงค่ะ
ชอบเพลงนี้จังเลย
(^___^)
สวัสดีค่ะ
* แวะมารับธรรมะดีๆ ค่ะ
* สุขกายสุขใจนะคะ
- สวัสดีค่ะคุณคนไม่มีราก ทุกคำเตือนของคุณคนไม่มีรากก้องสะท้อนในความคิดของศิลาเสมอค่ะ ยามที่วุ่นวายสับสน แม้กระทั่งเรื่องเป็นอยู่คือ กิน นอน การดูแลสุขภาพ เนื่องจากว่าทุกบันทึกของคุณคนไม่มีรากครอบคลุมเรื่องเหล่านี้ไว้แล้วค่ะ
- หากอยากผ่อนคลาย แวะมาเยี่ยมบันทึกของศิลาได้เลยนะคะ ไม่จำเป็นต้องอ่านค่ะ (เดี๋ยวจะเครียด) อยากให้พักสายตาแวะมาฟังเพลงบรรเลงค่ะ
- ศิลาตั้งใจจะหาเพลงบรรเลงที่เยียวยาจิตใจคนทำงานไว้ในบางบันทึกที่มีความสอดคล้องประสานกันพอสมควรค่ะ
- ระลึกถึงเสมอ มิลืมเลือนค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณSila Phu Chaya
- ภาพวัดท่ามกลางหิมะ...สวยงามมาก ปกติเวลาคิดถึงหิมะก็จะมีต้นซากุระ หรือตุ๊กตาสโนว์แมนโผล่มา...แต่วันนี้ได้คิดต่างออไป
- ชอบประโยคนี้มากๆค่ะ ใช้กับลูกศิษย์ตัวเองได้เลย
"อย่ารักเฉพาะคนดี อย่ามีอคติกับคนชั่ว"
เราควรรักและมีเมตตาต่อทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน
ด้วยจิตที่เป็นกลาง แต่อาจจะปฏิบัติต่อกันและกันไม่เหมือนกัน
เพราะความแตกต่างของศีลและปัญญา
- กำลังเศร้าใจกับเรื่องราวบางอย่าง
- มาพบบันทึกพี่ศิลาช่วยไว้(อีกแล้ว)
- อย่ารักเฉพาะคนดี
- อย่ามีอคติกับคนชั่ว
-
เราควรรักและมีเมตตา
-
ต่อทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน
-
เพราะความแตกต่าง
-
ของศีลและปัญญา...
-
ปิ๊ง!!
-
รักและเป็นห่วงพี่ศิลาเสมอนะคะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะพี่ น้องเป็นห่วงจ๊ะ
สวัสดี ครับ คุณ sila
ผมชอบบันทึก แห่งความเท่าเทียมกัน บันทึกนี้
และที่สำคัญ คือ สิ่งที่ได้มากกว่าความเท่าเทียมกัน คือ ธรรม ที่รับไว้
จะนำไปปฏิบัติ เพื่อให้เห็นถึงความแตกต่าง จะไม่เลือกรักใคร เพราะดี หรือชั่ว
แต่จะน้อมนำธรรมที่ได้อ่านจากบันทึกนี้ ไปใช้ตามกำลังและสติปัญญาที่ตัวเองมีอยู่....
ขอบคุณ จริง ๆ
สวัสดีครับSila Phu-Chaya
คำง่ายๆ เช่นนี้"อย่ารักเฉพาะคนดี อย่ามีอคติกับคนชั่ว"
พูดง่าย แต่ทำยาก
- ขอบพระคุณคุณnoktalay
มากค่ะที่แวะมาชมภาพวัดหิมะ - พระธรรมทูตที่ศิลาไปกราบนมัสการท่านเป็นพระนักเดินทางมากเลยค่ะ จริง ๆ ท่านมีภาพที่สวยงามของวัดในต่างแดนหลายประเทศ แต่วันที่ศิลาไปพบท่าน นำ thumb drive ไปดูดข้อมูลขนาดความจุไม่เพียงพอสำหรับจำนวนไฟล์ภาพที่ท่านมีอยู่มหาศาล จึงอาจจะนำเสนอได้ไม่มากนัก
- หากมีโอกาสไปกราบนมัสการท่านอีก จะเตรียม external hard disk ขนาด 320 กิ๊ก ไปดูดให้เรียบเลยค่ะ 5555
- "อย่ารักเฉพาะคนดี อย่ามีอคติกับคนชั่ว" เป็นไปตามหลักพรหมวิหารสี่ เหมาะแก่ผู้เป็นครู ผู้ให้ความรู้ ผู้บริหาร...จริง ๆ อยากบอกว่าเหมาะสำหรับผู้ใหญ่ทุกท่านค่ะ ...
เที่ยงนี้ ถึงไม่อยู่ก็ไม่เป็นไร
ยกมาตั้งไว้ให้...แทนความระลึกถึง
ทานเมื่อหิว ครับ คุณ sila
ข้าวยำปักษ์ใต้
แวะมาชมวัดหิมะ พระธรรมทูตท่านเดินทางไปสวิสเซอร์แลนด์แล้ว
มาชม
มาเชียร์
เห็น...
วัดมีหิมะปกคลุม...
ได้แง่คิดว่า...อาจจะผิดก็ได้หนา...คือ.
การสร้างหลังคาวัดนั้นเหมาะสำหรับภูมิภาคอย่างประเทศไทย
เหมือนกับอยู่เมืองไทยใช้ของแบบไทย ๆ
อยู่ในเมืองหิมะตกคงใช้สิ่งของอย่างในเมืองนั้น ๆ
เป็นห่วงว่าหลังคารับน้ำหนักหิมะไม่ไหว...
จะพังลงมาสักวันแล้วผู้อาศัยอยู่ข้างในจะเดือดร้อน...
- สวัสดีค่ะคุณครูแป๋ม
เวลาที่ทุกข์ ท้อ นึกถึงข้อนี้ที่ยกขึ้นมา "อย่ารักเฉพาะคนดี อย่ามีอคติกับคนชั่ว"
- จะช่วยดึงจิตที่ตก ยกขึ้นสูงได้นะคะ พี่ศิลาเคยทำมาแล้วค่ะ ตอนแรกของความรู้สึกก็ย่อมต้องต่อสู้กับกิเลสของเราพอสมควรคือโทสะ...ความไม่พึงใจ...พอเราตามดู รู้จนมันหายไป ก็ดึงใจขึ้นมาเป็นผู้ที่มีความรักแด่ทุก ๆ คน...
- แม้ผู้ที่ไม่ชอบเรา เราก็ไม่ควรเก็บมาเป็นอารมณ์โกรธเคืองเขากลับ เพราะความรู้สึกที่เป็นอกุศลอยู่ในใจเรานาน ๆ จะทำให้เกิดสิ่งที่เศร้าหมองเปล่า ๆ เขาคงไม่รับรู้อะไร
- ความรู้สึกใด ๆ เกิดและตั้งอยู่แต่ที่เรา หากเป็นความรู้สึกลบหรือร้าย สู้ดูให้มันดับไปดีกว่า...
- การเห็นว่ามันเกิดแล้วดับ ต่างกับการไม่รับรู้อารมณ์ตนเองแบบหลังนี้ไม่เรียกว่าเจริญภาวนา แต่เป็นการไม่ใส่ใจ ยอมรับแม้กระทั่งอารมณ์ตัวเอง มีแต่จะเพิ่มโทสะที่มีต่อผู้อื่น
- พี่ศิลาชื่นชมยกย่องผู้ที่สำรวจภายในตัวเองทุกท่านค่ะ และขอเป็นพลัง กำลังใจด้วย โดยเฉพาะคุณครูแป๋มที่เป็นหญิงแกร่งผู้กล้าหาญ เรียนรู้ตัวเองได้ดี มากกว่าที่จะไปโยนอารมณ์เพ่งผู้อื่นค่ะ
- คุณ แสงแห่งความดี ดูใจดีและเข้าใจคนที่มีความหลากหลายแตกต่างกันได้โดยง่าย การให้อภัยและปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกันน่าจะมีอยู่เต็มเปี่ยมในหัวใจของคุณแสงแห่งความดีอยู่แล้วค่ะ
- ธรรมอยู่ในใจของทุกคน อยู่ที่เรามองเห็นหรือไม่ จริงไหมคะ