อารมณ์กวี ครึ่งถ้วยกาแฟ และการเดินทาง
ขอเพียงเธอมีดอกไม้บานในดวงตา
วันวาน.......ความรักติดปีกมากับพลิ้วแดด
ดอกไม้เบ่งบานและความฝันได้เริ่มต้น
คงไม่มีสิ่งใดได้ปลื้มเท่ากับพ่อแม่
คงไม่มีใครเอาใจใส่เธอเท่ากับพ่อแม่
เธอเองก็เติบโตกล้าแกร่งมานาน
เก็บสะสมประสบการณ์มากมาย
มากมายด้วยผู้คน รูปแบบและความสุข
มากมายด้วยสิ่งที่ผ่านไป
ผ่านไป คืนแล้ว คืนเล่า
และไม่มีวันเหล่านั้นย้อนมาอีก
ทุกข์.... หรือก็ผ่านไป สุข....หรือก็ผ่านไป
ผู้คนมากมายรวมทั้งเพื่อนฝูงก็ผ่านไป
คนที่เธอรักคนแล้วคนเล่า
ก็ผันก็ผ่านไป
เธอคงได้แต่เก็บและทอดถอนใจ
และกลับเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
ในวันนี้.... อยากเห็นเธอตั้งใจ....,
หวังดี ดี ดี
กับคนที่เธอได้รัก
แต่บางคนถูกหักความรู้สึก ความจริงใจ
ความปรารถนาดี
If you ever had a broken heart
ท่อนหนึ่งของเพลง กับอีกท่อนของคำบอกกล่าว
Then you understand
You know it takes time
.........บ่อยครั้งที่ฉัน........แอบซ่อนความร้าวรอน
น้ำตาเม็ดต่าง ๆ ของฉัน
นำมาถักทอเป็นดาวพร่างพราย
เก็บไว้ให้กับตัวฉันเอง
แต่กับบางสิ่งที่ยังมีเหลือ
อยากให้เธอเก็บไว้…………..
ก็ไม่ใช่เพื่ออะไร เพื่อใคร
แต่เพื่อเธอเองทั้งมวล
ทุกข์ สุข ก็เพื่อตัวเธอเอง
จะผิดหวังก็ด้วยตัวเองอีกนะ
ความรักมากมายที่ปลิวระบัด
ให้เธอได้รอเก็บอยู่
อย่ามุ่งหวังแต่เพียงเก็บรักเลย
แจกจ่ายให้ผู้คนรอบข้างบ้าง
ความรักนั้นยิ่งใหญ่ มีรักได้เพียงครั้งเดียว
มันอาจเป็นความรักที่ไม่ใช่หนุ่มสาว
อาจเป็นน้อง เป็นพี่ เป็นพ่อแม่ เป็นดอกไม้
เป็นสายลมและพราวแดด.........
ความรักอาจจะเป็นทะเล........
อย่าหวั่นไหวในใจลึก ๆ เลย
จงเข้มกว้างแต่อ่อนโยน
ไม่มีใครจะเกินความจริงได้
เก็บชีวิตทั้งชีวิตเป็นของเธอดีกว่า
พรุ่งนี้.... หวังว่าคงไม่เหงาเกินไปใช่ไหมในทุกค่ำคืน
ให้ฉันเป็นคนรอดูอยู่ห่าง ๆ
เฝ้าดูเธอด้วยรอยยิ้ม........และหัวใจ
แอบชื่นชมกับความเป็นเธอที่ค่อย ๆ สานตัวขึ้นมา
เธอเป็นคนดี
เก็บเรื่องราวแต่หนหลังที่อาจทำให้เธอต้องหม่นหมอง
ไม่ให้ใครต้องล่วงรู้และไม่ให้ตัวเองคิดถึงมันอีก
เธอจะมองทุกอย่างดีขึ้น
อย่างน้อยก็ดีกว่าตอนที่เธอคิดถึงมัน
ใด ใด ในโลกนี้ล้วนแต่ลำบากทั้งสิ้น
ถ้าเธอไม่ลงแรงใจ เธอจะได้เป็นเจ้าของมันหรือ
รู้จักแยกแยะชีวิต...........
สิ่งนี้คืออะไร
อย่างนี้คืออะไร ชีวิตหนึ่งก็คือชีวิตหนึ่ง........นะ
วันหนึ่ง........ต่อไป วันที่ดอกไม้เบ่งบานในหัวใจเธอ
ให้ชีวิตเธออบอวลด้วยความหวานหอม
ขอเธออย่าปล่อยให้ฝันหวานนั้นหายไป
เก็บไว้เพื่อตัวเองบ้าง ฝันนี้สำหรับคนนี้
ฝันนี้สำหรับอีกคน
ฝันนี้สำหรับใครบางคน
ฉันจะรอดูเธอไปเก็บฝันจากปลาบฟ้า
ไปปลูกดอกไม้ในดวงตาพราวของเธอ
และเริ่มต้นพรวนดิน ให้กับรักแท้ของเธอ
อย่าไปผูกพันธนาการตัวเอง ไว้กับสิ่งใด
มียิ้มก็ต้องมีเสียงหัวเราะ
มีร้องให้ก็ต้องมีเศร้าหมอง
เธอกับฉัน ก็พบเจอกันมานานวัน........รู้จักกันมา
จนเหมือนเพื่อนสนิท
เหมือนพี่ชายน้องสาว
มีหลายสิ่งที่เธออาจขัดใจ
ฉันเองก็ไม่ใช่คนดีที่สุด
แต่ไม่อาจบอกเธอถึงความเรียงครั้งเก่า........
เธอเองก็ยังไม่อยากรู้จักฉันดีพอใช่ไหม
เช่นอยากจะรู้ว่า........ฉันเองก็มีความหวัง
ถ้าหวังของฉันงดงามและมีค่า
เธอคือส่วนหนึ่งในฝันของฉันเอง
ฉันเป็นคนยากจน
จนอยู่อย่างนี้เสมอ........
บนถนนสายฝันอันยาวไกล
ฉันเร่ร่อนขายดอกไม้แห่งความฝันแสนหวานนั้น
ไม่สิ้นสุด........
ทางที่ไม่มีวันสิ้นสุดและจบลงง่าย ๆ
ฉันก็คงเป็นคนสุดท้าย........
ที่จะได้มาอยู่ใกล้ ๆ เธอ
ไม่ใช่หลบหลีกหรือเฉยเมย
แต่เพราะเธออยู่ในใจมานานแล้ว
........ ________________
อยากให้เธอมีรักแท้........ในหัวใจ
และดอกไม้บาน........ในดวงตา
หัวใจเธอจะแจ่มใส ดวงตาเธอจะสดชื่น
เธอจะมองเห็นความรักมีค่า
และอาจเห็นฉัน........เลือนพร่า........ในความทรงจำ
ยี่สิบสามมิถุนาสองห้าห้าสอง
ไร่พรรัมภา
ใน ไร่พรรัมภา
ความเห็น (2)
- สวัสดีค่ะ
- ภาษาสวย
- ผสานกับหัวใจ
- ที่สดใสราวหยาดน้ำค้าง
- อิ่มเอมใจมากค่ะ
ไร่พรรัมภา
- สวัสดีครับ
- ขอบคุณทุกคำชม
- ด้วยความยินดีครับ