♥♥♥ รางวัลและพลังใจ♥♥♥

การบริการด้วยหัวใจของความเป็นมนุษย์

การทำงานของแพทย์ พยาบาล บางครั้งก็เปรียบกับการปิดทองหลังพระ สุดท้ายเมื่อเขาบรรเทาทุกข์ แค่คำว่าขอบคุณ ก็ทำให้เกิดพลังใจ พลังกายในการทำงานเพื่อผู้ป่วยต่อไปได้ อย่างไม่เหน็ดเหนื่อยค่ะ

ยืนยันด้วยเรื่องเล่าจากพยาบาลคนหนึ่ง รพ.หนองบัวระเหว ได้เล่าความประทับใจ ในการดูแลคนไข้ จนเกิดแรงบันดาลใจในการทำงานจนปัจจุบันนี้ค่ะ ลองอ่านดูนะคะ

♥♥♥ เรื่องเล่าจากรพ. หนองบัวระเหว ♥♥♥

“ขอบคุณ ขอบคุณ คุณหมอมากๆ” เป็นคำพูดของยายเด็กสาวปัญญาอ่อน ที่พูดออกมาพร้อมน้ำตา ยกมือไหว้และกอดฉันไว้แน่นนาน ฉันอึ้งไปชั่วขณะด้วยความรู้สึกตื้นตัน น้ำตาคลออยากจะร้องไห้ ฉันซึมซับความรู้สึกของยาย และความซาบซึ้งใจที่ได้รับการช่วยเหลือจากฉันผ่านสัมผัสนั้น เป็นการกอดที่มีความหมาย.. ก่อเกิดความสุข ปลื้มปิติในใจอย่างลึกซึ้ง ฉันคิดว่าใช่! นี่เอง คือรางวัลที่ยิ่งใหญ่ ที่ได้รับจากการปฏิบัติงาน มันเป็นพลัง และกระตุ้นให้ฉันตัดสินใจได้ทันที ว่าจะต้องทำอะไรบางอย่าง...

เมื่ออ้อมกอดคลาย ฉันมองหน้ายาย ใบหน้ามีรอยยิ้ม แววตาสดใส ดูผ่อนคลาย หลังจากที่เครียดกับปัญหาหนักอก ไม่กล้าปรึกษาใคร มาเป็นสัปดาห์ตั้งแต่หลานสาวคนนี้มีอาการวิงเวียน คลื่นไส้อาเจียนเหมือนคนแพ้ท้อง

เราพบกันที่ห้องให้คำปรึกษา ในวันที่ยายตัดสินใจพาหลานมาโรงพยาบาล

“หมอช่วยฉันด้วย ฉันอยากรู้ว่าหลานฉันท้องหรือเปล่า” ผลการตรวจปัสสาวะ พบว่ามีการตั้งครรภ์

“มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ฉันเฝ้าระวังหลานฉันอย่างดีมาตลอด” ยายทบทวนเวลาย้อนหลัง แล้วนึกได้ว่า มีอยู่วันหนึ่งที่ออกไปทำธุระปล่อยหลานอยู่ตามลำพังคนเดียว (ยายพาหลานไปสร้างบ้านพักอยู่กลางไร่) ยายนึกคาดเดาไม่ออกว่าเป็นใคร เพราะมีคนเข้าไปเก็บของป่าเรื่อยๆมีคนมาจากถิ่นอื่นด้วย หลานสาวก็ไม่สามารถบอกได้

หลังจากที่พูดคุยกัน ยายตัดสินใจเอาเด็กออก และไม่ต้องการเปิดเผยเรื่องนี้กับใครแม้แต่พ่อแม่ของหลาน นั่นเป็นเหตุผลที่ยายไม่กล้าปรึกษาใครเลย จึงตัดสินใจมาโรงพยาบาลกับหลานตามลำพังสองคน... ฉันพายายหลานดำเนินการตามขั้นตอน พาไปแจ้งความที่โรงพัก และจัดการเรื่องส่งต่อการรักษาพร้อมทั้งพาไปโรงพยาบาลจังหวัดประสานงานกับเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบ จนเสร็จสิ้นเรียบร้อย หลานถูกรับตัวไว้ในโรงพยาบาล ฉันลากลับ ยายจึงขอบคุณ ยกมือไหว้ และกอดฉัน..

หลังจากวันนั้นฉันเอาจริงเอาจังกับงานเรื่องคนพิการ โดยเฉพาะความพิการทางสติปัญญาและการเรียนรู้ ซึ่งจะต้องได้รับการช่วยเหลือพัฒนาและฟื้นฟูต่อเนื่องตั้งแต่แรกเริ่ม ไม่ใช่ปล่อยมาจนความพิการบกพร่องทับซ้อนพอกพูนขึ้นเรื่อยๆ จนเกิดปัญหาหลายๆด้าน

ฉันพยายามรวบรวมข้อมูลคนพิการ และเด็กที่มีพัฒนาการล่าช้า เด็กบกพร่องทางสติปัญญา เด็กที่มีปัญหาการเรียนรู้ช้า ช่วยเหลือประสานส่งต่อหน่วยงานต่างๆที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้เด็กได้รับการฟื้นฟูพัฒนา ซึ่งดำเนินการต่อเนื่องมา 4 ปีแล้ว ช่วงเวลาที่ผ่านมาตลอดระยะเวลา 4 ปี ก่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจ เป็นการเรียนรู้ พัฒนา แก้ไขปัญหาจากสภาพความเป็นจริงร่วมกับผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่ายมาเรื่อยๆจนถึงทุกวันนี้ และมองเห็นโอกาสพัฒนาต่อไปอย่างไม่สิ้นสุด.

นางสาวจินตนา ชาลีวงษ์ ผู้เขียน

ขอกำลังใจให้พวกเขาด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย ♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥
ใน ✿ - SHA พร.`๏'- ทั้ง.`๏'- หล้า.✿

คำสำคัญ (Tags): #hhc#sha

หมายเลขบันทึก: 268335เขียนเมื่อ 15 มิถุนายน 2009 17:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 พฤษภาคม 2013 00:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน