"ต่างฟ้าตะวันเดียว" ละครปลุกสำนึกการร่วมดูแลพัฒนาท้องถิ่น


     ขณะที่มีการวิจารณ์หนาหูว่าละครทีวีมีแต่น้ำเน่า  หากเราลองเปิดใจดูความเคลื่อนไหวละครทีวีขณะนี้บ้าง  จะเห็นว่ายังมีผู้จัด/ผู้สร้างที่มีความรับผิดชอบต่อสังคมเพิ่มมากขึ้น(แม้จะยังมีน้ำเน่าอยู่บ้างก็ตาม) โดยยังมีการสร้างหรือนำละครดีดีมีสาระมาฉายให้เห็นบ้าง เช่นละครจากเกาหลี เรื่อง"แดจังกึม"  หรือเรื่อง"หมอโฮจุน" ที่กำลังจะเข้าฉายเป็นต้น

     ละครทีวีของไทยที่ดีก็พอมีบ้าง  ที่ผมบังเอิญเข้าไปดูตอนนี้แล้วรู้สึกโดนใจคือเรื่อง "ต่างฟ้าตะวันเดียว" ทางช่อง 3 ที่ใครอาจดูว่าติ๊งต๊องไปบ้าง  แต่ผมเห็นว่าละครเรื่องนี้ให้แง่คิดหลายอย่าง  โดยเฉพาะการสะท้อนให้เห็นความแตกต่างในวิถีชีวิตของคนในกรุงกับชนบทที่ห่างไกล  ซึ่งคนกรุงมักใช้ชีวิตที่ฟุ้งเฟ้อ หลงไหลไปกับแสงสีเสียง  เทคโนโลยี และปัจจัยอำนวยความสะดวกทางวัตถุ  ขณะที่ในชนบทที่ห่างไกล แม้ดูจะล้าหลังทางวัตถุและการศึกษาอย่างมาก  แต่ก็มีความบริสุทธิ์ของผู้คน และความน่ายลของธรรมชาติ

     หากคนในกรุงลองเปิดใจหรือมีใจที่แบ่งปันเอื้ออาทรเข้าไปสัมผัสกับชีวิตในท้องถิ่นดูบ้าง อาจเป็นเหมือน ฮูโต๋ และครูลัญ ที่ได้ค้นพบคุณค่าของชีวิตตนเองขึ้นมาบ้างก็ได้  และอาจเกิดแรงดลใจให้คิดจะช่วยเหลือพวกเขาด้วยความรัก ความเข้าใจ ความจริงใจขึ้นมาก็ได้ 

      หากคนกรุงแต่ละคนที่ต่างมีความได้เปรียบในด้านการศึกษาและเทคโนโลยีต่างๆที่หลากหลาย  ได้นำความรู้ ความคิด ประสบการณ์ของตน  ไปร่วมแรงร่วมใจกับชาวท้องถิ่นประยุกต์ใช้ความรู้เพื่อพัฒนาท้องถิ่นให้เจริญขึ้น โดยไม่ให้เกิดการแปลกแยกทางวัฒนธรรม  ก็น่าจะช่วยให้ท้องถิ่นเจริญขึ้น ทั้งด้านสาธารณสุข  การศึกษา  ชลประทาน  การเกษตร  สาธารณูปโภคต่างๆ ฯลฯ  โดยน่าจะยังคงรักษาสิ่งแวดล้อมและขนบประเพณีที่ดีงามให้ยั่งยืนไว้ได้  ก็อาจจะเป็นการขจัดหรือลดช่องว่างของความเป็นคน ระหว่างคนกรุง  คนชนบท  คนรวย คนจน ให้ลดน้อยลงก็

     สิ่งเหล่านี้น่าจะสอดคล้องกับแนวคิด "เศรษฐกิจแบบพอเพียง" ทำให้คุณภาพชีวิตของคนไทยดีขึ้น เป็นการยกระดับจิตใจของคนให้รู้จักความเอื้ออาทร และอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขได้กระมัง

     นอกจากเราจะมาช่วยกันดูแลชนบทให้น่าอยู่และคงธรรมชาติที่ดีไว้แล้ว  เราคงต้องช่วยกันปกป้องคุ้มครองไม่ให้มีผู้เห็นแก่ตัวมาใช้ปัจจัยความได้เปรียบที่เหนือกว่า ฉกฉวยประโยชน์ ทำลายสิ่งแวดล้อม และทำลายวิถีชีวิตที่ดีชองชนบทให้สูญสิ้นไป  ดังเช่นเสี่ยกอบชัยในเรื่องนี้ เป็นต้น

     ถ้าคนไทยมีจิตสำนึกช่วยกัน โดยไม่แบ่งชนชั้นและภูมิลำเนา  เมืองไทยคงน่าอยู่มากเลย

หมายเลขบันทึก: 26734เขียนเมื่อ 3 พฤษภาคม 2006 18:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 14:51 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
อ่านแล้วโดนใจ ขอโหวดให้ 1 เสียง ครับ

สนุกมากๆแม้จะต๋องหน่อย ดูไม่เครียดมาก ที่ 1 ด้วยนะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท