ค่าวฮ่ำ..กำเมือง: เรื่องหมาๆ(ขออภัยหากไม่สุภาพ)
เห็นพี่รพี กวีข้างถนน คนดีศรีล้านนา แต่งค่าวเพราะๆมากมาย...อิอิ...ชอบอ่านมากค่ะ...
เลยขอแอบลองวิชา มาหัดแต่ง ค่าวคำกลอน แบบล้านนา จะดีไม่ดีก็ค่อยแก้ไขไปล่ะค่ะ...
แต่เนื่องจากผู้เขียน ชอบสุนัข ทั้งที่เลี้ยง และไม่ได้เลี้ยง(ของชาวบ้าน..และจรจัด)..
ซึ่งถือว่า คงเป็นบุญและกรรม ที่เราเคยทำ จึงทำให้ชีวิตต้องผูกพันธ์กันกับเจ้าสี่ขา ทั้งหมาและแมว...
.....และทุกวันนี้ ก็เลี้ยงเจ้าสี่ขา รวม หก ชีวิตแล้ว...ที่ตายจากพรากกันไปก็นับไม่ถ้วน...หลายรุ่นแล้วล่ะค่ะ...
ด้วยความเคารพ...ขอยกให้พี่รพีเป็นครูค่าวเลยค่ะ...
......
ค่าวบ่าเก่า...แบบเด็กแนว(รักหมา)
ไอ่ตูบสี่ตีน เดินก่ายผ่อหน้า...
แววต๋า หมองหม่น ปนเศร้า..
นึกฮัก สงสาร หมาน้อยเจ่นเล้า
บ่แป้ สายต๋า หมาน้อย..
อุ้มเอาใส่รถ มาเลี้ยงดูแต่น้อย
เป๋นหมา ตัวใหญ่ ฮู้กำ...
แบ่งข้าวแบ่งแก๋ง สูนหื้อมันกำ
มันยกหางยอ ชอบใจ๋
แม้เจ้าของมัน บ่มาสนใจ
หมาน้อย บ่าเกย โขดขึ้ง
นั่งเฝ้า จ๊อกง๊อก แป๋งหน้าถมึง
ขโมยมันตึง บ่กล้า...
ถึงอายุขัย หมามันแก่ล้า...
สังขารโรยรา ล่วงลับ
หาเอาเต๊อะนาย เปื่อนฝูงคนฮัก
จั๊กซื่อต่อเฮา เยี่ยงหมาตั๋วน้อย เยี่ยงหมาตั๋วน้อย....
แม้ว่าบางครั้ง ก๊าบเกิบกาบแค๊บ
ไปแง่น จ๋นเสี้ยงเกิบไปหลายขอน
ก่อนึกว่าเฮา บ่ได้หมั่นกอย เก็บของไว้ฮื้อดีๆ
คราวหน้าคราวหลัง ก็จักฮื้อหนี
เก็บของ ดีดี เน้อเจ้า......
ฮ่าๆๆๆ และแล้ว...มันก็จบได้แบบถูลู่ถูกัง....คริๆๆ อายจัง...(แต่งมาด้าย..หุหุ)
.....
เอาพอขำๆ เน้อเจ้าปี๊น้อง....
ความเห็น (12)
ดีใจ๋เจ่นล้ำ ได้นำนึ่งสาว
มาฮับข่าวคราว บ้านเมืองเกิดข้า
ชอบกึ๊ดชอบเขียน หมั่นเปียนเก่งกล้า
ดีใจ๋จ๊าดนัก ....คนเมือง
ในgotoknow นี้มีป้อครู ทนัน เป๋นเก๊า(ครูนะไม่ใช่โรค)หื้ออ้ายอยู่ครับลองไปอ่านและขอคำแนะนำดูได้เน่อครับ
รพี
โฮ่งๆ ทักทายค่ะ เอ๊ย โฮ่ง
สวัสดีครับ
เจ้าตูบน่ารักน่าชัง อิๆๆ
รพี กวีข้างถนน ขอบคุณอ้ายรพี จ้๊ดนักเจ้า...
เดือนอ้วนขอบคุณ คุณเดือน.. โฮ่งๆๆ เอ๊ย.. ค่ะ...(แหะๆๆ ติดมาเลย)
ธ.วั ช ชั ย ขอบคุณคะ ที่แวะมาเยี่ยมเจ้าสี่ขา...
น่ารักจังครับ
suksom ขอบคุณค่ะ...อิอิ...เจ้าหมาน้อยใช่ไหมคะ ที่ว่าน่ารัก...ฮ่าๆๆๆ
เฮ้อ...ใจดี เอ๊ย ดีใจ แทบแย่ นึกว่าชม "คนเลี้ยงหมา"..ฮ่าๆๆๆ
แวมาอ่านค่าวมะนาวหวาน..ก็หันว่าเอาวรรณกรรมล้านนายังมีคนสนใจ๋ดีแต๊ๆ...
หากจะแต่งค่าวลองผ่อผังดังนี้เน้อ...
-ส่วนยนต์หงส์ก็ปาหน้อไธ้เข้าป่ากว้างดงไพร
จุต้นฮ่ำฮ้องตระเหวาตระไหน
จับกิ่งใบสาขาหยาดถ้อย
ระดูเดือนหกกิมหาเป่งป้อย
พระพายจอย กิ่งไม้
(วรรคสอง)หล่นใบเขียวละเฮียวกิ่งไว้เหลืองเหี่ยวแห้งปันปวง
ระดูดอกแงะเปาบานจี๋หลวงคะยอมดวงอูนออนซ้อนสร้อย...
-ค่าวด้านบนมาจากค่าวธรรมหงส์หินของเก่าโบราณ มีคำคล้องจองมีเสียงหนักเบา ลองเอามาเป๋นตั่วอย่าง แล้วลองแต่งผ่อก็คงจะได้ค่าวดั่งของเก่าและพัฒนาค่าวดีขึ้นเน้อหลาน..หรือจะหาค่าวเก่าๆอ่านก็จะดีนักๆ
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน...พรหมมา
ม่วนอ๊ก ม่วนใจ๋
อิอิ
เป็นเกียรตินักหนาที่พ่อครูมาเยี่ยม..
ลูกขอขอบพระคุณพ่อครูนักๆ เจ้า..
คุณ พรหล้าก่อมาน้อเจ้า..ยินดีนักๆเจ้า...
สวัสดีค่ะมาทักทายคนสวยด้วยดอกไม้สวยๆค่ะ
สบายดีนะคะ
- มาลักอ่านค่าวฮ่ำ ^^
- ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่นี่ ตวยเน้อเจ้า